(Minghui.org) از زمانی که حزب کمونیست چین در سال ۱۹۹۹ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، تمرینی معنوی که فالون دافا نیز نامیده می‌شود، دست‌کم دو تمرین‌کننده فالون گونگ در بازداشتگاه شهر یوشو در استان جیلین تا حد مرگ شکنجه شدند. وقتی سایر تمرین‌کنندگان در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زدند، تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفتند و با جلیقه‌ای موسوم به تنگ‌پوش، بی‌حرکت نگه داشته شدند. در زیر چند نمونه از آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بازداشتگاه شهر یوشو آورده شده است.
موارد مرگ در بازداشتگاه
خانم لی شوهوا، ۳۲ ساله، در ۲۴سپتامبر۲۰۰۳ دستگیر شد. تحقیقات بعدی منجر به کشف آزار و شکنجه وحشتناکی شد که مرگ او را به دنبال داشت. در بازداشتگاه شهر یوشو، گروهی از مأموران پلیس سر او را با یک کیسه پلاستیکی پوشانده و با سوزن به نوک انگشتان، بازوها، پشت و سینه او ضربه زدند. درد طاقت‌فرسایی داشت. مأموری به خانم لی دستور داد منبع مطالب فالون گونگ در اختیارش و نام سایر تمرین‌کنندگانی که با آنها ارتباط برقرار می‌کرد را به او بگوید. هنگامی که او از همکاری امتناع کرد، مأمور آنقدر به چشم او ضربه زد که کره چشم او را تخریب کرد. خانم لی از درد فریاد زد و هشیاری‌اش را از دست داد.
مأموران که از این اتفاق غافلگیر شده بودند، با مافوق خود تماس گرفتند تا براساس دستور آنها عمل کنند. پاسخ یکی از مسئولان این بود: «او را بکشید!» مأموران پلیس سپس سر خانم لیو را با یک کیسه پلاستیکی سیاه پوشاندند و او را به این شکل خفه کردند.
خانم سونگ ژائوهنگ، معلم بازنشسته ۷۶ ساله در شهر یوشو، در ۲۷اوت۲۰۱۸ هنگامی که با مردم درباره فالون گونگ صحبت می‌کرد، دستگیر شد. او پس از بازجویی در اداره پلیس محلی به بازداشتگاه شهر یوشو منتقل شد. او در ۱۴ژانویه۲۰۱۹ درحالی‌که منتظر حکم دادگاهش بود درگذشت. علت مرگ او نامشخص است.
شکنجه خوراندن اجباری و جلیقه تنگ‌پوش
خانم وانگ هونگیان بلافاصله پس از اعزام به بازداشتگاه شهر یوشو دست به اعتصاب غذا زد. پس از سه روز، پلیس او را تحت خوراندن اجباری شیر، آب نمک و مقداری داروی نامعلوم قرار داد. روز بعد، او را با یک جلیقه موسوم به تنگ‌پوش بی‌حرکت کردند و کارکنان لوله تغذیه را بارها وارد می‌کردند و بیرون می‌کشیدند تا او را عذاب دهند.
خانم گوئو شوشوئی در ژانویه۲۰۱۸ به‌خاطر تمرین فالون گونگ در بازداشتگاه شهر یوش بازداشت شد. او به‌منظور اعتراض به بازداشت خودسرانه چند بار دست به اعتصاب غذا زد و هر بار تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. وقتی لوله تغذیه بیرون آورده شد، پر از خون بود. او سپس متوجه شد که یک کارمند کادر پزشکی به نام لی همیشه مقداری دارو از قفسه دارو به پودر شیر اضافه می‌کند. لی درباره چیزی که اضافه کرده بود به خانم گوئو نمی‌گفت. یک‌بار، یک نگهبان زن گفت: « او را با شماره ۱ و شماره ۲ تغذیه کنید. بگذارید بپوسد تا بمیرد.»
خانم گوئو در ابتدا بعد از هر بار شکنجه خوراندن اجباری بالا می‌آورد. مخلوط تغذیه زردرنگ بود و بوی بسیار شدیدی داشت. یک روز، دکتری در بازداشتگاه به خانم گوئو گفت: «احمق نباش. تو آن را دیده‌ای - این داروها برای [تمرین‌کنندگان] فالون گونگ طراحی شده‌اند. حتی اگر بتوانی زنده از اینجا خارج شوی، در‌نهایت زندگی‌ات به پایان می‌رسد.» سپس خانم گوئو تصمیم گرفت اعتصاب غذای خود را متوقف کند.
پس از ۹ماه بازداشت، صورت خانم گوئو ناگهان متورم شد و تغییر شکل داد. چیزی شبیه به خون استفراغ کرد. او توسط افرادی که در یک سلول با او بودند قابل تشخیص نبود. اما پلیس همچنان از آزادی او خودداری کرد. او بعداً پس از محکوم‌شدن به سه سال حبس به زندان زنان جیلین منتقل شد.
خانم لی شیجوان نیز در بازداشتگاه شهر یوشو تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت. او به یاد می‌آورد که ۵ تا ۶ زندانی او را به بیمارستان بردند. نگهبانان او را به یک صندلی بستند درحالی‌که یک پرستار لوله تغذیه را از طریق بینی‌اش وارد معده او کرد. به او پودر سویا مخلوط با داروهای دیگر خورانده شد. هر جلسه خوراندن اجباری بیش از یک ساعت به طول می‌انجامید. همیشه احساس سرگیجه، ضعف و وزوز در گوش‌هایش می‌کرد.
علاوه‌بر این، پلیس خانم لی را پس از هر بار خوراندن اجباری در جلیقه تنگ‌پوش قرار می‌داد. بازوهای او در جلو به حالت ضربدری قرار می‌گرفتند و با یک سگک فلزی در پشت به عقب کشیده می‌شدند. هر چه گره‌ها را محکم‌تر می‌کردند، دردناک‌تر بود. او به یاد می‌آورد که در ناحیه سینه‌ا‌ش بسیار سفت و ناراحت‌کننده بود. او به‌خاطر سگک فلزی نمی‌توانست روی پشت دراز بکشد. همچنین اگر به پهلو دراز می‌کشید متحمل درد شدیدی می‌شد. بازوها و دستانش کبود شدند. به‌خاطر محکم بسته‌شدن، خون نمی توانست به خوبی گردش کند و بسیار دردناک بود.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
