(Minghui.org) دو تن از ساکنان شهر شیجیاژوانگ، استان هبی، پس از دستگیری به‌دلیل تمرین فالون گونگ در اوایل ماه مه 2022، در اعتراض به بازداشت خودسرانه خود دست به اعتصاب غذا زدند.

گزارش شده است که وضعیت خانم کو لیرونگ و خانم ما یین‌هوان وخیم است. حدود شش روز پس از دستگیری‌شان، آنها به بیمارستان منتقل شدند؛ در آنجا به‌مدت ده روز به‌طور مداوم تحت تزریق سرم و معاینات فیزیکی قرار ‌گرفتند.

فالون گونگ (فالون دافا)، یک تمرین معنوی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم کو در 9مه2022 در محل کارش دستگیر شد. ماًموران اداره پلیس منطقه توسعه صنعتی و فناوری پیشرفته او را متهم کردند که در 1 مه یک بنر فالون گونگ را روی درخت آویزان کرده است. آنها خانه او را غارت کردند و خانم ما را هم که در همان محله زندگی می‌کرد، دستگیر کردند.

هر دو تمرین‌کننده به اداره پلیس هونگدامئو منتقل شدند. آنها از پاسخگویی به سؤالات پلیس خودداری کردند و در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زدند.

به گفته یک شاهد عینی، هر دو خانم در 15 مه به بیمارستانی تحت مدیریت مرکز نظارت شهر شیجیاژوانگ منتقل شدند و مقامات در نظر دارند پس از 21 روز قرنطینه آنها را به بازداشتگاه شماره 2 شهر شیجیاژوانگ بفرستند.

ماًموران وی بینگکون، چنگ ژنینگ و گو یی‌هونگ از اداره پلیس منطقه توسعه صنعتی و فناوری پیشرفته و اداره پلیس هوانگهدادائو مراحل دستگیری این دو تمرین‌کننده را پیگیری می‌کنند. خانواده‌های آنها نامه بازداشت آنها را از ماًمور چنگ دریافت کردند.

سابقه آزار و شکنجه خانم کو

خانم کو، 50 ساله، در مدرسه ابتدایی هوایائو تدریس می‌کرد. او فالون گونگ را در اکتبر 1995 آغاز کرد. از آن زمان، تب خفیف مداوم او ناشی از الهتاب بینی و کم‌خونی شدیدش بدون درمان‌های پزشکی از بین رفتند. او از فالون گونگ برای بهبود سلامتش سپاسگزار است. هنگامی‌که رژیم کمونیستی چهار سال بعد دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، او حاضر به تسلیم نشد و از آن زمان بدون وقفه تحت بازداشت و آزار و اذیت قرار گرفته است.

در ژوئیه 1999، اندکی پس از شروع آزار و شکنجه، خانم کو به پکن رفت تا برای اعاده حیثیت از حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدیدنظر کند. او دستگیر شد و به استادیوم فینگتایی منتقل شد، جایی‌که بسیاری از تمرین‌کنندگان که برای تجدید نظرخواهی به پکن رفته بودند در آنجا بازداشت شدند. تمرین‌کنندگان زیر آفتاب سوزان کنار هم روی زمین نشستند. نگهبانان به آنها اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را نمی‌دادند. آنها همچنین اطلاعات شخصی‌شان را جمع‌آوری کردند.

پس از آزادی خانم کو و بازگشت به خانه، مدرسه دیگر اجازه تدریس به او را نداد، اما ترتیبی داد که او در کارگاهی که توسط مدرسه اداره می‌شد کار کند.

خانم کو در اکتبر 1999 به پکن بازگشت تا دوباره برای فالون گونگ دادخواهی کند. قبل از ورود به دفتر استیناف ملی، توسط ماًموران وظیفه منطقه شیجیاژوانگ که در آنجا منتظرش بودند، دستگیر و به بازداشتگاه جینگژو منتقل شد، جایی‌که به‌مدت 15 روز در آنجا نگهداری شد.

خانم کو دو بار دیگر به ترتیب در فوریه و ژوئیه 2000 به پکن رفت. او هر دو بار دستگیر و بازداشت شد.

خانم کو و سایر تمرین‌کنندگان در مارس 2001، هنگام مطالعۀ کتاب‌های فالون گونگ با چند تمرین‌کننده دیگر توسط 30 ماًمور پلیس که به‌طور ناگهانی وارد آن محل شده بودند، دستگیر شدند. تمرین‌کنندگان به‌مدت یک ماه در بازداشتگاه شماره 1 شیجیاژوانگ نگهداری شدند. خانم کو در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان به او دستبند زده و او را با زنجیر بستند. آنها به زور به او غذا دادند و داروهایی به او تزریق کردند که به سیستم عصبی‌اش آسیب رساند. مدام احساس سرگیجه داشت و لاغر شده بود.

در 27 آوریل 2001، تنها چند هفته پس از بازگشتش به خانه، پلیس او را در خانه دستگیر و به اردوگاه کار اجباری شیجیاژوانگ برد. به‌محض ورود، توسط چند نگهبان مرد که باتوم های برقی و چماق‌های لاستیکی در دست داشتند، محاصره شد. آنها او را کتک زدند و به زمین انداختند. سپس او را به اتاق دیگری بردند و دستانش را به دو سر لوله‌های آب گرم بستند. در اعتراض به آزار و شکنجه او دست به یک اعتصاب غذای دیگر زد و روی صندلی مورد خورانذن اجباری قرار گرفت. یک شب او توانست از اردوگاه کار اجباری فرار کند.

خانم کو در ژوئیه 2001 در حالی‌که آواره شده بود با شوهر سابقش که نگهبان زندان شماره 4 استان هبی بود برخورد کرد. شوهرش او را دستگیر و به اردوگاه کار اجباری شیجیاژوانگ گزارش داد. او را به آنجا بردند و روزهای زیادی از خواب محروم کردند. او دوباره اعتصاب غذا کرد و به بیمارستان منتقل شد.

دستگیری بعدی خانم کو در اواسط نوامبر2002 در شهر تایوان در استان شانشی (حدود 140 مایلی شیجیاژوانگ) بود. او در بازداشتگاه وانبولین نگهداری می‌شد. او دوباره در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. پانزده روز بعد، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که او را مورد ضرب و شتم و دشنام قرار دهند. سپس او را به بیمارستان پلیس بردند. در آنجا یک ماه دیگر به اعتصاب غذا ادامه داد. تا زمانی‌که در آستانه مرگ قرار نگرقت، آزاد نشد.

خانم کو بین سال‌های 2014 تا 2015 چندین بار در خانه مورد آزار و اذیت قرار گرفت. اعضای خانواده‌اش نیز تهدید شدند.

اطلاعات تماس مجرمین:

چنگ ژنینگ (程振英)، افسر ایستگاه پلیس هوانگهدادائو: 85388111-311-86+

چنگمائو (殷成茂)، رئیس ایستگاه پلیس منطقه توسعه صنعتی با فناوری پیشرفته: 85965062-311-86+

ژانگ ژنجیان (张振键)، مدیر ارشد دفتر حفاظت داخلی منطقه توسعه صنعتی پیشرفته: 85186536-311-86+

(اطلاعات تماس بیشتر مجرمان در مقاله چینی اصلی موجود است.)