اخبار دیر منتشر شده: مرگ بانوی اهل لیائونینگ براثر خوراندن اجباری، بیست روز پس از دستگیری به‌دلیل ارسال مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ

(Minghui.org)نام چینی: 周玉玲جنسیت: زنسن: 49شهر: فوشوناستان: لیائونینگشغل: نداردتاریخ مرگ: 20 سپتامبر2002 تاریخ آخرین دستگیری: 30 اوت 2002 آخرین محل بازداشت: بازداشتگاه داشاگو

خانم ژو یولینگ، از شهر فوشون، استان لیائونینگ، در 20 سپتامبر 2002 پس از خوراندن اجباری در بازداشت درگذشت. مسئولین مدعی شدند که او بر اثر سکته قلبی درگذشته و جسدش را با عجله سوزاندند. خانواده او زمانی که سعی کردند اطلاعات بیشتری در مورد مرگ او پیدا کنند، تهدید شدند.

خانم ژو یولینگ

خانم ژو صبح 30 اوت 2002 به بازار کشاورزان رفت تا مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ را توزیع کند. شخصی او را گزارش کرد و لیانگ دامینگ، رئیس اداره پلیس هونگتوشان او را دستگیر کرد. پلیس از خانم ژو بازجویی و خانه‌اش را غارت کرد. مدارک سپرده بانکی و یک حلقه طلای او توقیف شد.

لیانگ و چند مأمور با باتوم‌های برقی به خانم ژو شوک وارد کردند و به‌صورت او سیلی زدند تا او را مجبور کنند که یکاظهارنامه‌ برای انکار فالون گونگ بنویسد. به‌دلیل امتناع از نوشتن اظهارنامه، بعدازظهر او را به بازداشتگاه داشاگو بردند.

وقتی همسرش بعداً برای درخواست بازگرداندن مدارک سپرده بانکی به اداره پلیس رفت، لیانگ جلوی پیشرفت کارش را گرفت. با تلاش‌های پیگیر همسر، پلیس در نهایت موافقت کرد که متعاقباً مدارک سپرده بانکی را بازگرداند.

خانم ژو از اول سپتامبر در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. چهار روز بعد، یین چانگ‌جیانگ، رئیس بازداشتگاه، به نگهبانان دستور داد که به زور به او غذا بدهند. هر شب صدای ناله او از درد در طول جلسات خوراندن اجباری شنیده می‌شد.

به گفته سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در بازداشتگاه نیز تحت خوراندن اجباری قرار گرفته بودند، یین اشاره کرد که غذایی که نگهبان‌ها به تمرین‌کنندگان می‌دادند «دوره پنهان» داشت. اکثر تمرین‌کنندگان با مشکوک شدن به اینکه نگهبان‌ها داروهای سمی را به غذا اضافه می‌کنند، خودشان را وادار می‌کردند که استفراغ کنند، اما خانم ژو این کار را نکرد. چند روز بعد، به‌تدریج دچار درد شدید معده شد.

در اوایل صبح 20 سپتامبر، خانم ژو از هم سلولی‌هایش خواست که برایش آب گرم بیاورند. هم سلولی‌های او بلافاصله این کار را نکردند، بلکه منتظر ماندند تا خورشید طلوع کند تا او را بررسی کنند. تا آن زمان، او در توالت هشیاری‌اش را از دست داده بود. او زودتر بی‌اختیار شده و کفش‌ها و تختش با مدفوع کثیف شده بود.

نگهبانان او را به بیمارستان بردند. زمانی که به آنجا رسیدند، خانم ژو قبلاً مرده بود. نگهبان جوانی از پزشک خواست تا او را معاینه کند، پزشک پاسخ داد: «وقتی او مرده است، چه چیزی برای معاینه وجود دارد؟»

نگهبانان خانواده خانم ژو را از مرگش مطلع نکردند، اما اخطاریه‌ای مبنی بر وضعیت وخیم او صادر کردند. وقتی خانواده او به‌سرعت به بیمارستان رفتند، از دیدن بدن سردش ناراحت شدند. گوش‌هایش کبود شده بود. چشمانش کاملاً باز مانده بود و بسته نمی‌شد. همسرش علت مرگ او را جویا شد، اما گروهی از نگهبانان او را محاصره کردند و به بیرون کشاندند.

مسئولین آنگاه جسد خانم ژو را برای تشییع به سالن ترحیم منتقل کردند. شوهر و دیگر اعضای خانواده او دوباره علت مرگ او را جویا شدند. نگهبانان گفتند که او براثر سکته قلبی جان خود را از دست داده است، به‌رغم اینکه قبلاً هیچ بیماری قلبی نداشته است. خانواده او خواستار کالبد شکافی شدند، اما نگهبانان اصرار داشتند که آنها باید پزشک قانونی را تعیین کنند، نه خانواده او.

بعدازظهر، سونگ یی، رئیس اداره پلیس محلی، گواهی فوت خانم ژو را که از طرف دکتر هی جین‌فنگ از بیمارستان شهرستان چینگ‌یوان صادر شده بود، آورد. سونگ فقط به یک عضو از خانواده خانم ژو و خانوادۀ همسرش اجازه ‌داد که از فاصلۀ دور گواهی فوت را ببینند. هر دوی آنها گفتند که نمی‌توانستند به‌وضوح آنچه را که روی آن نوشته شده بود ببینند.

پسر خانم ژو همچنین پرسید که چرا مادرش فقط چند هفته پس از دستگیری درگذشت. پلیس او را تهدید کرد و گفت که او اجازه ندارد این سؤال را بپرسد وگرنه در آینده برای یافتن شغل مشکل خواهد داشت. وقتی برادر شوهر خانم ژو گفت که بازداشتگاه باید مسئول مرگ او باشد، پلیس با محل کار او تماس گرفت تا او را تحت فشار بگذارد که سکوت کند. سایر اعضای خانواده که علت مرگ او را جویا شدند نیز ترسیده بودند.

مسئولین خانواده خانم ژو را مجبور کردند تا قرارداد سوزاندن او را امضا کنند و جسد او را در شب با عجله سوزاندند.

یک تمرین‌کننده محلی بعداً با یک راننده تاکسی ملاقات کرد که می‌گفت جسد خانم ژو را در بیمارستان شهرستان چینگیوان هنگامی‌که شخصی را به آنجا برده بود دیده است. او گفت که خانم ژو بسیار لاغر بود و قبل از اینکه او را به آنجا ببرند مرده بود. کنجکاو بود و می‌خواست نگاهی بیندازد. سپس شنید که وانگ ژونگلیان از اداره شهرستان و وانگ شنگلی از اداره پلیس به پزشکان گفتند: «وقتی خانواده آمدند، به آنها بگویید که او براثر حمله قلبی فوت کرده است و ما سعی کرده‌ایم او را درمان کنیم.»

راننده به آن تمرین‌کننده گفت: « آنها در روز روشن، باهم توطئه کردند تا کلاهبرداری کنند. اگر آن را به چشم خود نمی‌دیدم، فریب آنها را می‌خوردم.»

گزارش مرتبط:

به یاد هم‌تمرین‌کننده دافایمان، ژو یولینگ

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیر تجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان و لینک مقاله اصلی الزامی است.