جنایات کانگ فانگ، دبیر سابق کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی منطقۀ یانبیان در استان جیلین، در آزار و شکنجۀ فالون گونگ

(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در 36 کشور اخیراً فهرست جدیدی از عاملان درگیر در آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین را به دولت‌های مربوطۀ خود ارائه کردند. این فهرست‌ها در 10 دسامبر 2021، روز جهانی حقوق بشر، و حوالی آن ارائه شد. تمرین‌کنندگان از دولت‌های‌شان درخواست کردند که این عاملان و اعضای خانوادۀ آنها را از ورود به کشورهایشان منع و دارایی‌هایشان را مسدود کنند.

این سی و شش کشور شامل کشورهای اتحاد پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، استرالیا و نیوزیلند)، بیست و شش کشور در اتحادیه اروپا (فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، چک، رومانی، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، لوکزامبورگ، بلغارستان، کرواسی، اسلوونی، استونی، و مالت)، و هشت کشور دیگر (ژاپن، کرۀ جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن اشتاین، اسرائیل و مکزیک) می‌باشد.

فالون گونگ یا همان فالون دافا از ژوئیه ۱۹۹۹ مورد آزار و شکنجۀ حزب کمونیست چین (ح.‌ک.‌چ) قرار گرفته‌است (ازجمله شکنجۀ تمرین‌کنندگان که منجر به مرگ می‌شود، و برداشت اعضای بدن آنها در حالی که هنوز زنده هستند). تمرین‌کنندگان اخیراً فهرست‌های متعددی از این عاملان را به کشورهای مختلف ارائه و درخواست کرده‌اند که تحریم‌هایی علیه این ناقضان حقوق بشر اعمال شود. در ارائۀ این آخرین فهرست، استونی برای اولین بار مشارکت کرده است.

کانگ فانگ، دبیر سابق کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی منطقۀ یانبیان در استان جیلین، در این فهرست قرار دارد.

اطلاعات مجرم

نام حقوقی کامل مجرم: کانگ (نام خانوادگی) فانگ (نام کوچک) (康芳)جنسیت: زنتاریخ/سال تولد: مارس 1966عنوان: معاون دبیر کمیتۀ حزب و دبیر کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی منطقۀ یانبیان در استان جیلین

عنوان یا سمت

ژانویه 2012- نوامبر 2016: دبیر کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی کمیتۀ حزبنوامبر 2016- آوریل 2017: معاون دبیر کمیتۀ حزب منطقۀ یانبیانآوریل 2017- اکنون: معاون دبیر کمیتۀ حزب و دبیر امور سیاسی و حقوقی کمیتۀ منطقۀ یانبیان در استان جیلین

جنایات اصلی

از زمان روی کار آمدن کانگ فانگ به‌عنوان دبیر کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی منطقۀ یانبیان در استان جیلین، او سیاست آزار و شکنجۀ فالون گونگ در یانبیان و مناطق اطراف آن را فعالانه اجرا کرده است.

طبق آمارهای موجود در وب‌سایت Minghui.org، از ژانویه 2012 تا پایان سال 2020 که کانگ فانگ دبیر کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی و معاون کمیتۀ حزب استان جیلین بود، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در این منطقه به‌طور خشونت‌آمیزی هدف قرار ‌گرفتند. حداقل 427 نفر مورد آزارواذیت، دستگیری، جریمۀ نقدی، بازداشت و/یا غارت خانه‌شان قرار گرفتند، ازجمله این‌که 284 نفر به جلسات شستشوی مغزی فرستاده شدند، 3 نفر در اردوگاه کار اجباری حبس و 46 نفر به زندان محکوم شدند.

هفت تن از این تمرین‌کنندگان در نتیجۀ آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند: وانگ مینگچون، وو چونیان، وانگ یان، لین فنگلیان، چی یائوکای، ژانگ شوشیان، و لی چی‌یو. با توجه به سانسور شدید اطلاعات، تصور می‌شود وضعیت واقعی حتی بدتر باشد.

1. گزیده‌ای از موارد مرگ:

1. آقای وو چونیان

از زمان شروع آزار و شکنجه، آقای وو چونیان از شهر یانجی بارها دستگیر و بازداشت شد. او دو بار به اردوگاه کار اجباری فرستاده و شکنجه شد. پس‌از این‌که یک زندانی با کفش به صورتش سیلی زد تا او را مجبور به رهاکردن تمرین فالون گونگ کند، او همۀ دندان‌هایش را از دست داد.

آقای وو در 3 مارس 2016 هنگام مطالعۀ کتاب‌های فالون گونگ ‌همراه شش نفر دیگر در منزلش، دستگیر شد. پلیس به خانه‌اش یورش برد و همۀ وسایل مربوط به فالون گونگش را توقیف کرد.

اگرچه هر هفت تمرین‌کننده پس از 20 روز بازداشت، بازجویی و شستشوی مغزی آزاد شدند، آقای وو و دو تمرین‌کنندۀ دیگر در حصر خانگی قرار گرفتند و پلیس مرتباً آنها را آزارواذیت کرد.

فشار عظیم ناشی از این آزارواذیت و آزار و شکنجۀ طولانی‌مدت ضربۀ شدیدی برای آقای وو بود. وضعیت سلامتی او در دسامبر 2016 به‌سرعت رو به وخامت گذاشت و او فلج شد. آقای وو پس از شش ماه بستری شدن در بیمارستان، در ماه ژوئن در پنجاه‌وهشت‌سالگی درگذشت.

2. خانم وانگ یان

در 19 سپتامبر 2011 بیش از دوازده مأمور از ادارۀ امنیت عمومی استان یانبیان خانم وانگ یان را در منزلش دستگیر کردند. پلیس وسایل شخصی او مانند مطالب فالون گونگ و رایانه‌هایش را با خود برد. او 15 ماه در اردوگاه کار اجباری حبس شد.

نگهبانان اردوگاه برای اینکه خانم وانگ را مجبور به رها کردن تمرین فالون گونگ کنند، بارها او را در سلول انفرادی حبس کردند، با باطوم برقی به او شوک وارد کردند، مجبورش کردند مدت‌های طولانی بایستد و کار اجباری انجام دهد و او را تحت شستشوی مغزی قرار دادند. خانم وانگ به‌شدت مجروح و از ناحیه کمر به پایین دچار ادم شد.

زمانی که اردوگاه کار اجباری را ترک می‌کرد، قادر به راه رفتن یا مراقبت از خود نبود. وضعیتش رو به وخامت بود و در 26 ژوئیه 2016 در چهل‌وهفت‌سالگی درگذشت و پسر مدرسه‌ای و شوهرش را که رانندۀ تاکسی بود تنها گذاشت.

3. آقای چی یائوکای

آقای چی یائوکای در 2 سپتامبر 2011 دستگیر و به ادارۀ پلیس مرزی شینهوا منتقل شد. او در 20 سپتامبر 2011 به دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گو در چانگچون محکوم شد. او در زمان حبس شکنجه و دچار فشار خون بالا شد.

آقای چی پس از آزادی مشروط پزشکی در 27 آوریل 2012، به خانواده‌اش گفت که نگهبانان هفته‌ها قبل دو سرم به او وصل کردند. او مشکوک بود که آنها حاوی چیزی سمی بودند چراکه پس از بازگشت به خانه به‌طور مداوم تب داشت. سراسر بدنش می‌خارید، پوست و چشمانش زرد شده و شکمش نفخ کرده بود. قبل از اینکه در 11 فوریه 2015 در پنجاه‌وپنج‌سالگی از دنیا برود، مدام مایع تیره‌ای بالا می‌آورد.

4. خانم ژانگ شوشیان

خانم ژانگ شوشیان، پنجاه‌وسه‌ساله، در 7 اوت 2014 در اتوبوسی دستگیر و در عرض 24 ساعت تا سرحد مرگ شکنجه شد. خانواده‌اش دیدند که از سینه تا ران‌هایش پر از لکه‌های سیاه و بنفش است و دندان مصنوعی‌اش از بین رفته است. شوهرش با دیدن او عصبانی و شوکه شد.

2. «تبدیل» اجباری، شستشوی مغزی و بدرفتاری روحی

یکی از اهداف آزار و شکنجه این است که تمرین‌کنندگان را وادار به انکار باورشان کند. در مراکز شستشوی مغزی که اغلب به «زندان سیاه» معروف هستند، تمرین‌کنندگان تحت شکنجۀ جسمی و روحی قرار می‌گیرند که احتمالاً حتی بدتر از اردوگاه‌های کار اجباری و زندان‌ها هستند، چراکه مخفیانه هستند.

از زمان شروع آزار و شکنجه در 20 ژوئیه 1999، ادارات 610 در یانبیان هر سال جلسات شستشوی مغزی‌ای را برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ برگزار می‌کنند. در این جلسات، تمرین‌کنندگان از هرگونه آزادی شخصی محروم می‌شوند. بسیاری از آنها قبل از دستگیری تحت نظارت و تعقیب قرار می‌‌گیرند.

بیشتر تمرین‌کنندگان در اتاق‌های جداگانه حبس می‌شدند و همۀ وسایل شخصیشان، ازجمله تلفن‌ همراه و سایر وسایلشان، از آنها گرفته می‌شد. آنها 24ساعته تحت‌نظر بودند و هرگونه تماس با دنیای خارج ازجمله با خانواده قطع می‌شد. مقامات خانوادۀ اکثر تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کردند هزینۀ زندگی آنها را در مراکز شستشوی مغزی بپردازند. برخی از آنها وجوهی از دستمزدشان کسر می‌شد تا این هزینه را پوشش دهد.

تکنیک‌های شستشوی مغزی‌ای که تمرین‌کنندگان را تحت فشار زیادی قرار می‌داد روی آنها اعمال می‌شد. افرادی که برای نظارت بر آنها گماشته شده بودند، اغلب به بنیانگذار فالون گونگ افترا می‌زدند و تمرین‌کنندگان را مورد آزارواذیت کلامی قرار می‌دادند. تمرین‌کنندگان در تمام طول روز، به‌جز زمانی که غذا می‌خوردند و می‌خوابیدند، با ویدئو و صداهایی که به فالون گونگ تهمت می‌زدند بمباران می‌شدند.

در طول جلسات شستشوی مغزی، مجبور می‌شدند یادداشت‌برداری کنند و بعداً «گزارش فکری» بنویسند. گزارش‌ها باید طبق الزامات خاصی می‌بود، در غیر این صورت تمرین‌کنندگان در معرض جلسات مکرر شکنجۀ روحی قرار می‌گرفتند. مقامات تهدیدشان می‌کردند که اگر «تبدیل نشوند» به زندان محکوم خواهند شد.

نمونه‌هایی از شستشوی مغزی

1. خانم لی چی‌یو

خانم لی چی‌یو، تمرین‌کننده فالون گونگِ سالخورده و اهل کره از شهر یانجی، در ژوئیه 2012 دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی لونگ‌جین منتقل شد. او را 36 ساعت بسته بودند و اجازه حرکت یا رفتن به توالت نداشت. درنهایت کبودی‌هایی به اندازه کف دست روی دست‌هایش ظاهر شد. دچار فروافتادگی، خونریزی و ادم سیستمیک نیز شد. وقتی به او اجازه دادند از توالت استفاده کند از حال رفت. او بعداً به جلسه شستشوی مغزی در مخزن سد هلونگ یادونگ منتقل شد و در 21 ژوئیه 2014 در شصت‌وهشت‌سالگی درگذشت.

2. خانم سون چینگجو

خانم سون چینگجو در 5 مه 2012 دستگیر و به‌دلیل امتناع از رها کردن فالون گونگ در مرکز شستشوی مغزی شکنجه شد. دستش شکست و سرش ورم کرد. پلیس در غروب سعی کرد او را به بازداشتگاه منتقل کند، اما به‌دلیل شکستگی دستش او را در بازداشتگاه نپذیرفتند. سپس او را به مرکز شستشوی مغزی بردند.

3. خانم چی سولینگ

خانم چی سولینگ حوالی ظهر 17 مه 2012 در محل کارش دستگیر شد. او به مرکز شستشوی مغزی واقع در خانه سالمندان سونگلین منتقل و دراثر شکنجه دچار فشار خون بالا شد.

4. خانم آن یینگجی

خانم آن یینگجی در 1 ژوئیه 2012 در محل کارش دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی در شهر یانجی منتقل شد. او ابتدا مجبور شد بایستد. وقتی نزدیک بود دچار فروپاشی شده و نقش زمین شود، چند نگهبان او را نگه داشتند و مجبورش کردند همچنان بایستد. او را با دست‌بند به حفاظ پنجره بستند. پشت دستانش به‌شدت متورم شد.

نگهبانان بعداً یک روز کامل پاهایش را به‌حالت ضربدری و دستانش را در پشت بستند در حالی که گردنش نیز به پاهایش بسته شده بود.

3. محکومیت‌های نادرست

1. پنج تمرین‌کننده که محکوم شدند

لی چانگهوا، لی چانگلی، ژو یانوِن و تمرین‌کننده‌ای به‌نام ژانگ از شهر یانجی در سال 2012 هر کدام به سه سال زندان محکوم شدند. دونگ گوئیژی به پنج سال حبس محکوم شد.

2. خانم لانگ یانمی بلافاصله پس از آزادی از اردوگاه کار اجباری، بازداشت شد

خانم لانگ یانمی از شهر یانجی در 18 مه 2012 که دورۀ حبسش در اردوگاه کار اجباری هیزویزی به پایان رسید، دوباره دستگیر و به پنج سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد.

3. خانواده‌هایی که با هم محکوم شدند

در سال 2014 آقای پان ییوِن به 7 سال زندان و همسرش خانم وانگ یوئشین به 5 سال زندان محکوم شد.

خانم ما گویمین نیز در سال 2014 به 3 سال حبس و دخترش خانم یوان لی به 4 سال زندان محکوم شد.

آقای پان در زندان گونگژولینگ و سه تمرین‌کنندۀ خانم در زندان زنان استان جیلین حبس شدند.

4. خانم ژو شی‌یو پس از آزار و شکنجه مکرر، دوباره زندانی شد

خانم ژو شی‌یو، شصت‌وهفت‌ساله، از شهر یانجی در استان جیلین، پس از چهار سال حبس در 17 اکتبر 2020 آزاد شد، اما در مارس 2021 دوباره دستگیر شد. مستمری او نیز به حالت تعلیق درآمد. او برای سومین بار به زندان زنان جیلین بازگردانده شده است، اما جزئیات این جریان روشن نیست.

پس از آزادی خانم ژو در اکتبر 2020، ادارۀ تأمین اجتماعی یانبیان 200هزار یوآن از خانوادۀ او اخاذی کرد. او شکایت کرد و خواستار استرداد این پول شد. دادگاه پروندۀ او را نپذیرفت. مشخص نیست که آیا آخرین دستگیری او با این شکایت مرتبط است یا خیر.

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیر تجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان و لینک مقاله اصلی الزامی است.