«زنی در زنجیر» و جنایات حزب علیه بشریت

(Minghui.org) در جریان بازی‌های المپیک زمستانی اخیر خبر «زنی در زنجیر» که ربوده شده بود و به‌عنوان یک برده جنسی در روستایی در شرق چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود، فاش شد. این رویداد توجه همه در چین را به خود جلب کرد.

با وجود ظلم شدیدی که این زن متحمل شده است، این یک مورد منحصر بفرد نیست، بلکه نوک کوه یخ است. میلیون‌ها زن و کودک قربانی قاچاق انسان و تجاوز گروهی شده‌اند و به‌عنوان برده جنسی در چین نگهداری شده‌اند. این جنایات امروز نیز ادامه دارد.

«زن در زنجیر»: قربانی قاچاق انسان و بردگی جنسی

«زن زنجیرشده» در روستایی در شهرستان دونجی، شهرستان فنگ، شهر شوژو، استان جیانگ‌سو پیدا شد.

او اولین بار در سال 1997 ربوده شد و در سال 1998 به یک روستایی به نام دونگ ژیمین فروخته شد. دونگ و خانواده‌اش او را به عنوان برده جنسی نگه داشتند. مردان خانواده از جمله دونگ ژیمین، پدرش و برادرش بارها به او تجاوز کردند. خانواده او را در زنجیر نگه داشتند. زبان او را بریدند تا از فریاد زدنش جلوگیری کنند و تقریباً تمام دندان‌هایش را بیرون آوردند تا نتواند هیچ یک از آنها را در حالی که به او تجاوز می‌کردند گاز بگیرد.

تمام دهکده به خانواده دونگ کمک کردند تا بر او نظارت داشته باشند که نتواند فرار کند. یک بار سعی کرد فرار کند، اما پیدا و برگردانده شد. دونگ سپس او را به تمام دهکده عرضه می‌کرد و می‌گفت خوشحال خواهد شد که پدر فرزندان افرادی از دهکده باشد که می‌خواهند با این زن باشند. دونگ هشت فرزند دارد. معلوم نیست که آیا این زن همه آنها را به دنیا آورده یا پدران آنها چه کسانی هستند.

وقتی این پرونده فاش شد، مقامات، از دهستان گرفته تا شهرستان و استان و دولت مرکزی در پکن، همه سعی کردند آن را پنهان کنند.

آنها زن را در یک بیمارستان روانی حبس کردند، در یک روز دیوارهایی در اطراف دهکده ساختند تا مانع ورود افراد خارجی به داخل شوند، و داوطلبانی را که به دهستان آمدند و سعی در کمک به او داشتند، مورد آزار و اذیت قرار دادند.

مقامات حتی به این زن هویت جعلی دادند. آنها ادعا کردند که او یک فرد گم شده، شیائو هوآمی از استان یوننان است.

از سوی دیگر، مردم شواهد قابل توجهی به‌دست آوردند که نشان می‌داد او لی یینگ از استان سیچوان است.

دولت به دلایلی لی یینگ بودن او را انکار کرد، اول این که پدر لی یینگ در ارتش خدمت می‌کرد و مقامات نمی‌خواستند سربازان احساس کنند که حتی نمی‌توانند از خانواده خود محافظت کنند. و دوم اینکه لی یینگ زمانی که کمتر از 13 سال داشت ربوده شد. این بدان معناست که متجاوزان او به یک دختر خردسال تجاوز کردند. گزارش‌های تأییدنشده‌ای در اینترنت منتشر شد مبنی بر اینکه مقامات شهرستان فنگ، لی یینگ را به‌عنوان هدیه برای شهردار شوژو یو گوانگژو خریدند تا بکارت او را از بین ببرد.

قاچاق انسان و موارد برده جنسی در سراسر چین رایج است. تنها در سال 2020، یک‌میلیون چینی ناپدید شدند. این رقم قبلاً حتی بیشتر بود: ۳٫۹۴میلیون نفر در سال ۲۰۱۶.

مقامات محلی قاچاق انسان را جایز می‌شمارد و حتی از آن حمایت می‌کنند، که به‌ویژه در شوژو که در آن «زن زنجیرشده» پیدا شد، شدید بود.

دولت و پلیس به صدور کارت‌های اقامت جعلی برای این زنان کمک می‌کنند. آنها همچنین گواهی ازدواج و تولد را جعل می‌کنند. هنگامی که زنان ربوده شده برای درخواست «طلاق» به دادگاه رفتند، قضات در عوض از آنها خواستند تا با شوهران دروغین خود یعنی متجاوزان، زندگی کنند.

حزب مردم چین را به‌سمت تاریکی سوق می‌دهد

از زمانی که ح‌ک‌چ در 73 سال پیش قدرت را در دست گرفت، به‌طور سیستماتیک ارزش‌های اخلاقی را در میان مردم چین از بین برده است. پس از به قدرت رسیدن، مذهب را ممنوع و فرهنگ سنتی چین را محکوم کرد. حزب مکان‌های فرهنگی و آثار بی‌شماری را ویران کرد. با تئوری الحاد کمونیستی مردم را شستشوی مغزی داد و به آنها آموخت که حزب تنها ناجی آنهاست.

هنگامی که چین در دهه 1980 به روی غرب باز شد، ح‌ک‌چ روایت خود را تغییر داد و ترویج ماتریالیسم و ایده «همه چیز پس از پول» را شروع کرد.

مردم پس از دست دادن معیارهای اخلاقی خود، شروع به انجام کارهای خوب برای خود به قیمت از دست دادن دیگران می‌کنند.

ده سال پس از خونریزی ح‌ک‌چ در میدان تیان‌آن‌من و در هم شکستن آرزوی دانشجویان جوان برای دموکراسی، توجه تمام دستگاه دولتی را به فالون گونگ برگرداندند، این تمرین ذهن و جسم مدرسه بودا که از اصول حقیقت، نیک‌خواهی بردباری پیروی می‌کند. در ژوئیه1999، به‌دلیل محبوبیت بسیار زیاد و احیای ارزش‌های سنتی که ح‌ک‌چ همواره در پی حذف آن بوده است.

جیانگ زمین، رهبر ح‌ک‌چ که آزار و شکنجه را آغاز کرد، با قول ریشه‌کنی فالون گونگ از چین ظرف سه ماه، دستور داد: «شهرت [آنها]  را خراب کنید، [آنها] ورشکست کنید و [آنها] از نظر فیزیکی نابود کنید.»

حزب به کسانی که توانستند تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور کنند از اعتقاد خود دست بکشند، جوایز مالی داد. این امر باعث تشویق مقامات برای شکنجه و آزار تمرین‌کنندگان شد.

در نتیجه، ح‌ک‌چ تمام ارگان‌های مجری قانون و قضایی را علیه فالون گونگ بسیج و کمک قابل توجهی به اجرای آزار و شکنجه کرد.

امواج این جریان در سراسر چین پدیدار شد.

مقامات به سازمان‌های جنایت سازمان‌یافته اجازه رشد و گسترش می‌دهند (از جمله تجارت انسان). پلیس و قضات می‌توانند برای انجام اراده حزب رشوه بگیرند که منجر به سوء‌استفاده گسترده شد.

پزشکان به قاتل تبدیل شدند و به‌طور سفارشی تمرین‌کنندگان را به‌خاطر اعضای بدنشان می‌کشتند تا صنعت پرسود بین‌المللی پیوند اعضا را تقویت کنند.

در کنار دستگیری‌های گسترده تمرین‌کنندگان فالون گونگ، چین نیز شاهد افزایش سریع قاچاق انسان، تخریب اجباری خانه‌های مردم، دستگیری غیرقانونی وکلای مدافع حقوق بشر، و بعداً آزار و اذیت اویغورها در شین‌جیانگ بود.

با وقوع چنین جنایات گسترده‌ای در گوشه و کنار کشور، اکثر مردم چین، پس از گذشت چند دهه از مبارزات سیاسی و غرق در لذت مادی، ساکت و بی‌تفاوت ماندند. تا زمانی که هیچ‌کس به دنبال آنها نباشد و خودشان زندگی خوبی داشته باشند، چشم خود را به نحوه سوء‌استفاده از دیگران می‌بندند.

جنایات جنسی علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ

حزب دستگاه دولتی را به ارتکاب جنایات جنسی علیه ناراضیان سیاسی در مقیاس بزرگ، به‌ویژه علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ درگیر کرده است.

ح‌ک‌چ تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌طور نظام‌مند تحت شکنجه قرار می‌دهد تا آنها را مجبور کند که از باورهای خود دست بکشند. تجاوز جنسی و شکنجه‌های جنسی به‌عنوان ابزاری برای تحقیر و آسیب رساندن به تمرین کنندگان و تلاش برای شکستن اراده آنها استفاده می‌شود. موارد بسیاری توسط وب‌سایت مینگهویی در طول سال‌ها گزارش شده است.

تجاوزات جنسی به زنان تمرین‌کننده فالون گونگ عبارتند از: تجاوز جنسی، تجاوز گروهی، وارد کردن باطوم‌های برقی به واژن، کشیدن مسواک داخل واژن، خراش دادن واژینال، قلاب انداختن به واژن، برق‌گرفتگی نوک سینه، نیشگون گرفتن سینه‌ها، سوزاندن سیگار در نواحی مقعد و قسمت پایین بدن تمرین‌کنندگان زن، سقط جنین اجباری، تجاوز جنسی به دختران زیر سن قانونی و غیره.

در زیر چند نمونه آورده شده است:

در سال 2001، نگهبانان اردوگاه کار اجباری وانجیا در استان هیلونگجیانگ، با تزریق دارو به خانم تانگ گوانگهویی او را خواب‌آلود و بیهوش کردند. سپس آنها به او تجاوز گروهی کردند. آنها چند روز متوالی به او تجاوز کردند تا اینکه او دیوانه شد.

در سال 2001، پلیس در بازداشتگاه شوگوانگ در استان شاندونگ، خانم لی یین پینگ را برهنه کرد و بارها با باطوم‌های برقی به واژن و سینه‌های او شوک اعمال کرد. آنها همچنین به او تجاوز گروهی کردند. او و چند تمرین‌کننده اندکی پس از آن تا حد مرگ شکنجه شدند.

در سال 2001، دو نگهبان در بازداشتگاه چانگشا در استان هونان، به خانم زو جین که در آن زمان 77 سال داشت، تجاوز کردند. آنها همچنین با یک باطوم برقی داخل واژنش به او شوک وارد کردند.

پلیس در شهر چانگجی، استان شانشی، بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در بیمارستان روانی چانگجی شکنجه کرد. آنها در سه شب 14 بار به دختر 19 ساله‌ای به نام شیائو یی تجاوز گروهی کردند. پلیس همچنین سینه و اندام خصوصی او را با سیگار سوزاند. پس از آن، او در رختخواب دراز کشید و تا یک ماه قادر به حرکت نبود.

در سال 2000، در بازداشتگاه چیلیچو، پکن، نگهبانان تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ را برهنه کردند و آنها را برای تجاوز گروهی در سلول‌های مردانه قرار دادند. نگهبانان تمرین‌کنندگان مرد فالون گونگ را مجبور کردند تماشا کنند.

در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا، استان هیلونگجیانگ، نگهبانان 18 تمرین‌کننده زن را برهنه کردند و آنها را برای تجاوز گروهی به داخل سلول‌های مرد زندانی هل دادند. پلیس همچنین از تمرین‌کنندگان برهنه فیلم گرفت تا آنها را تحقیر کند یا آنها را مجبور به ایستادن در برف کرد. نگهبانان ۹ تمرین‌کننده زن دیگر، از جمله یک زن باکره را در آوریل2001 در سلول‌های مردانه قرار دادند.

جنایات جنسی ح‌ک‌چ فقط زنان را هدف قرار نمی‌دهد. آنها تمرین‌کنندگان مرد را نیز تحت تعرض جنسی قرار می‌دهند از جمله اعمال شوک الکتریکی به اندام‌های خصوصی و تجاوز جنسی به آنها.

در سال 2001، افسران پلیس در شهر تانگشان، استان هبی، از باطوم های برقی برای ضربه زدن به آلت تناسلی یک تمرین‌کننده استفاده کردند و یک تمرین‌کننده زن را مجبور کردند که تماشا کند.

در بازداشتگاه فوسونگ در شهر بایشان، استان جیلین، نگهبانان با سوزن خیاطی به آلت تناسلی تمرین‌کنندگان فالون گونگ ضربه زدند.

پلیس در اردوگاه کار اجباری سویهوا، استان هیلونگجیانگ، عسل را روی آلت تناسلی تمرین‌کنندگان می‌ریزد تا مورچه‌های گزنده را جذب کند.

در سال 2011، یک سرپرست سلول در زندانی در اردوگاه کار اجباری هاندان، استان هبی، با حمایت نگهبان، به تمرین‌کننده مرد وانگ گانگ تجاوز دهانی و مقعدی کرد.

تجاوز جنسی تنها یکی از انواع شکنجه است که ح‌ک‌چ در حق تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعمال می‌کند.

همچنین تمرین‌کنندگان را به طرق دیگر شکنجه می‌کند، از جمله ضرب و شتم، تزریق یا مصرف اجباری داروهای بی‌هوشی، محرومیت از خواب، ممنوعیت رفتن به توالت و همچنین برداشت اجباری اعضای بدن.

اما، هنوز هم این نوک کوه یخ از تمام جنایاتی است که رخ داده است.

در واقع، مدت کوتاهی پس از انتشار داستان «زن زنجیرشده»، گزارش‌هایی از زنی که شش سال برهنه در غار نگهداری می‌شد و زن دیگری که در یک قفس فلزی زیرزمینی نگهداری می‌شد نیز در اینترنت منتشر شد.

متفاوت از سکوت در برابر بسیاری از موارد نقض حقوق بشر که در گذشته فاش شده بود، داستان «زن زنجیرشده» به‌رغم تلاش گسترده دولت برای مخفی کردن آن، توجه گسترده مردم چین را به خود جلب کرده است.

حتی بسیاری از افراد مشهور و فرزندان رهبران قبلی ح‌ک‌چ که از حکومت ح‌ک‌چ منتفع شده‌اند، پا پیش گذاشتند تا در دفاع از قربانی صحبت کنند. شاید جنایت آنقدر وحشیانه بوده است که هرکسی که هنوز وجدانی دارد نمی‌تواند چشمش را ببندد.

خوشبختانه از طریق این حادثه، نیک‌خواهی و مهربانی در اعماق قلب بسیاری از مردم چین بیدار شده است.

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.