(Minghui.org) حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) از زمانی که در سال 1949 قدرت را به دست گرفت، برای ملت چین بارها ویرانی زیادی به بار آورده است. برای مثال، انقلاب فرهنگی (1966-1976) ارزش‌های سنتی را ریشه‌کن کرد، قتل‌عام تیان‌آن‌من (1989) رؤیای مردم دربارۀ دموکراسی را نابود و سرکوب فالون گونگ (از 1999 تا اکنون) مردم را از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری دور کرد.
ایمان ازدست‌رفته
سال 1989 زمان خاصی برای چین بود. از یک سو، اصلاحات اقتصادی و سرمایه‌گذاری خارجی تغییرات مثبت بسیاری را به همراه داشت. از سوی دیگر، روشنفکران چینی و عموم مردم محدودیت‌های نظام سیاسی را احساس می‌کردند. «مخالفت با سودجویی مقامات و مخالفت با فساد» فراخوانی برای اقدام دانشجویان شد.
بسیاری از دانشجویان تحت تأثیر آموزش ایدئالیستی قرار گرفتند و قادر به تشخیص ماهیت واقعی ح‌ک‌چ نبودند. آنها با احساس مسئولیت اجتماعی و ملی خواستار دموکراسی و آزادی شدند و ندانسته خود را روبه‌روی ح‌ک‌چ قرار دادند. به هر حال گفتگو و بحث فقط در جوامع دموکراتیک وجود دارد. برای رژیمی مستبد مانند ح‌ک‌چ، حمایت از دموکراسی برابر با حذف رژیم از موقعیت قدرتش است.
جنبش‌های دانشجویی برای ح‌ک‌چ بیگانه نیستند. در واقع، رژیم برای به‌دست گرفتن قدرت از دهه‌ها پیش با جنبش‌های مخفیانه، توسط دانشجویان، کارگران و دهقانان آغازکرد. رژیم برای ادامه حکومت خود، در سال 1989، به دانشجویان معترض صلح‌آمیز میدان تیان‌آن‌من برچسب اغتشاشگر زد و ارتش و تانک‌ها را برای نابودی جنبش آنها اعزام کرد.
بسیاری از دانشجویان و دیگر شهروندان چینی نمی‌دانستند: چرا یک جنبش مسالمت‌آمیز که می‌توانست از طریق گفتگو مدیریت شود، به قتل‌عام تبدیل می‌شود؟ با این وجود، آنها یاد گرفتند که خودسانسوری کنند و از موضوعات دردسرآفرین اجتناب کنند. آنها با کنار گذاشتن آرمان‌گرایی و احساس مسئولیت در قبال جامعه، تمرکز خود را به چیزهایی معطوف کردند که صرفاً برایشان مفید بود. در نتیجه، بسیاری از روشنفکران به خارج از کشور رفتند، وارد تجارت شدند، یا راه‌های دیگری برای تولید ثروت یافتند.
از سوی دیگر، ح‌ک‌چ نیز متوجه شد که شستشوی مغزی قبلی، دانشجویان را بیش از حد «وطن‌پرست» کرده بود و آنها به‌شدت به کشور اهمیت می‌دادند. برای جلوگیری از این اتفاق در آینده، ح‌ک‌چ تمرکز آموزش خود را تغییر داد. دانشجویان به این جهت سوق داده شدند که به جای تأکید بر حس ایدئالگرایی بیشتر به فکر منافع خود باشند.
چند سال پس از کشتار تیان‌آن‌من در سال 1989، چین دیگر به فارغ‌التحصیلان کالج شغل محول نکرد و اکنون آنها باید خودشان شغل پیدا کنند. بسیاری از نهادهای دولتی نیز واگذاری آپارتمان به کارمندان خود را متوقف کردند. به این ترتیب، دانشجویان درگیر یافتن شغل و تلاش برای کسب درآمد برای تهیه مسکن بودند و فرصتی برای نگرانی در مورد کشور نداشتند. از آنجایی که آنها بیشتر خودمحور و پول‌محور شدند، کل جامعه از آرمان‌گرایی و ایمان دور شد و درعوض به‌سمت سود کوتاه مدت و زندگی راحت کشیده شد.
وجدان ازدست‌رفته
با فروپاشی دیوار برلین در سال 1989 و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، جنگ سرد پایان یافت و کمونیسم در مناطق وسیعی از اوراسیا به جز چین و برخی از متحدان کوچکتر دیگر وجود نداشت. اگرچه تاکتیک‌های ح‌ک‌چ که در بالا مورد بحث قرار گرفت، موقتاً نارضایتی کشور را از کمونیسم کاهش داد، با این وجود، چین را به سمت گرایش به پول‌پرستی، لذت‌طلبی، و جعبه پاندورای شهوت قمار و مواد مخدر سوق داد.
در این شرایط بود که فالون گونگ در ماه مه1992 به عموم مردم معرفی شد. این تمرین سنتی تزکیه با آموزش اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری سرشت ذهنی افراد را ارتقا داد و وضعیت سلامت آنها را بهبود بخشید. افراد بیشتر و بیشتری دربارۀ فالون گونگ دهان به دهان شنیدند. طبق داده‌های وزارت امنیت عمومی چین، تا ژوئیه1999 حدود 70 تا 100 میلیون تمرین‌کننده فالون گونگ در چین بوده‌اند.
مقامات بلندپایه نیز در آن زمان از این روش تزکیه تمجید کردند. چیائو شی، رئیس سابق کمیته دائمی کنگره ملی خلق، با تأیید بیش از 100 مقام عالی‌رتبه دیگر، در نیمه دوم سال 1998 نظرسنجی انجام داد. بر اساس نتایج نظرسنجی، آنها گزارشی را به دفتر سیاسی ارائه کردند. با بیان اینکه «فالون گونگ از طرق مختلف به ملت و مردم ما سود می‌رساند در حالی که هیچ آسیبی ندارد.» نظرسنجی انجام شده توسط اداره کل ورزش ایالتی همچنین نشان داد که 98٪ از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی پس از شروع تمرین فالون گونگ، بهبود وضعیت سلامتی را تجربه کردند.
با وجود این نظرات مثبت نسبت به فالون گونگ، جیانگ زمین، رهبر ارشد آن زمان ح‌ک‌چ تصمیم گرفت این تمرین را در ژوئیه1999 سرکوب کند. او به تمام رسانه‌ها و نیروهای پلیس دستور داد در حین نظارت، دستگیری و بازداشت تمرین‌کنندگان، به فالون گونگ تهمت بزنند. او در یکی از کنفرانس‌های کاری مرکزی ح‌ک‌چ گفت: «فکر نمی‌کنم ح‌ک‌چ نتواند فالون گونگ را شکست دهد.»
موقعیت رهبری جیانگ از طریق سرکوب جنبش دموکراسی دانشجویان در سال 1989 به اوج رسیدو او آزار و شکنجه فالون گونگ را فرصتی برای تقویت بیشتر اعتبار شخصی‌اش در سلسله مراتب قدرت ح‌ک‌چ می‌دید. اما، به‌دلیل محبوبیت فوق‌العاده فالون گونگ، آزار و شکنجه در ابتدا نتوانست حمایت گسترده‌ای را به‌دست آورد. برای تسریع این حرکت، جیانگ و دستیارش لو گان، حقه خودسوزی را در میدان تیان‌آن‌من ترتیب دادند تا فالون گونگ را بدنام کنند. آنها از طریق تبلیغات مستمر نفرت در رسانه‌های خبری، آموزش، ادبیات، سرگرمی و سایر مکان‌ها، نفرت علیه فالون گونگ را در مردم ایجاد کردند و آزار و اذیت را به سطح جدیدی افزایش دادند.
جیانگ و پیروانش برای حمایت از سرکوب، مقامات را با پیشرفت شغلی سیاسی، پول و فساد وسوسه کردند. به کسانی که در این آزار و شکنجه فعال بودند، ترفیعاتی داده شد. لو گان، ژو یونگ‌کانگ و سایر مقامات توسط جیانگ به کمیته دائمی دفتر سیاسی ح‌ک‌چ ارتقا یافتند. ح‌ک‌چ با سوء‌استفاده از سیستم‌های حقوقی، سیاسی و ایدئولوژیک برای سرکوب فالون گونگ، چین را وارد هرج و مرج بی‌قانونی کرد. قدرت دولت به ابزاری شخصی برای رژیم جیانگ به‌منظور آزار و شکنجه فالون گونگ تبدیل شد.
با گذشت زمان، عملکرد کارکنان دولتی، عملکرد شرکت‌های تجاری، درآمد شخصی ساکنان، و حتی نمرات دانش‌آموزان مستقیماً با نگرش عمومی آنها نسبت به فالون گونگ مرتبط بود. این امر منجر به انحطاط اخلاقی بی‌سابقه در داخل کشور شد. مقامات از قدرت خود برای حفظ معشوقه‌ها استفاده کردند و شهروندان عادی نیز با دروغگویی و تقلب، منافع شخصی را به حداکثر رساندند.
در گذشته معلمان، پزشکان و قضات از پرافتخارترین مشاغل به شمار می‌رفتند. آنها ارتباط نزدیکی با یکپارچگی، سلامت و آینده جامعه داشتند. اما با این ویرانی جدید، معلمان به جای اینکه به‌عنوان الگو برای دانش‌آموزان خود عمل کنند، برای کسب درآمد بیشتر به درآمد خاکستری روی آوردند. پزشکان همچنین به جای برآوردن نیازهای بیماران، سیستم را برای پاداش‌های بیشتر دستکاری کردند. برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ، فناوری مدرن را به قصابی تبدیل کرد. قضات، نگهبانان نظام حقوقی و حقوق بشر، اکنون به عامل اصلی یکی از بدترین موارد نقض حقوق بشر در تاریخ مدرن تبدیل شده‌اند، آزار و شکنجه فالون گونگ.
جامعه‌ای با امید اندک
وقتی مهربانی و وجدان از بین برود، همه افراد جامعه قربانی می‌شوند.
پس از زمین‌خوردن بانوی مسنی به نام شو شولان در ایستگاه اتوبوس، پنگ یو کمکش کرد تا بلند شود و او را برای درمان به بیمارستان منتقل کرد. اما شو از پنگ شکایت کرد و مدعی شد که او توسط پنگ سرنگون شده است. هنگامی که پنگ از بی‌گناهی خود دفاع کرد، قاضی به پرونده او با این جمله خاتمه داد: «اگر او را به زمین نزدی، چرا کمکش کردی و هزینه درمانش را پرداخت کردی؟» این حادثه در چین معروف شد و بحث‌های داغی را برانگیخت. والدین با استناد به این ماجرا به فرزندان خود می‌گفتند: «وقتی افراد مسن را می‌بینید که روی زمین افتاده‌اند، نمی‌توانید به آنها کمک کنید تا بلند شوند. در غیر این صورت از شما پول اخاذی خواهید شد.»
خودرویی در فوشان، استان گوانگدونگ به یوئیو، دختر دو ساله، در 13اکتبر2011 برخورد و او را نقش زمین کرد. راننده حتی برای بار دوم او را عمداً زیر گرفت. در مجموع 18 عابر پیاده از محل حادثه عبور کردند، اما هیچ کسی برای کمک جلو نیامد. در نهایت، یک نفر کمک کرد، اما دیگر خیلی دیر شده بود و یویو هشت روز بعد درگذشت.
یک نظرسنجی نشان داد که چنین بی‌تفاوتی اجتماعی ناشی از «احساس ناکافی امنیت» است. ولی معنی آن چیست؟ در جامعه‌ای که عدالت و سیستم حقوقی برای هدف قرار دادن افراد بی‌گناه دستکاری می‌شود، زمانی که مردم تصمیم می‌گیرند در برابر آزار و شکنجه نادرست فالون گونگ تسلیم شوند، زمانی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر ایمانشان، به‌دلیل خوب بودن، دستگیر، بازداشت و شکنجه می‌شوند. مردم، در نهایت همه قربانی می‌شوند.
ح‌ک‌چ «حفظ ثبات» را مهم‌ترین موضوع برای تمرکز می‌داند. با در نظر گرفتن این موضوع، هرکسی که «تهدیدی» برای «ثبات» تشخیص دهد، می‌تواند هدف قرار گیرد. این «تهدیدها» شامل وکلای حقوق بشر، شهروندانی که برای حقوق اولیه خود دادخواهی می‌کنند، بازنشستگان نظامی، که از داروها یا واکسن‌های تقلبی رنج می‌برند و حتی شهروندانی که در طول قرنطینه‌های به سبک نظامی فعلی برای کمک گریه کرده‌اند.
با یک شبکه نظارتی عظیم، فناوری پیشرفته تشخیص چهره، و ابزارهای پیشرفته سانسور اینترنتی، هر کسی می‌تواند قربانی بعدی خشونت ح‌ک‌چ شود. هیچ استثنایی وجود ندارد.
در این برهه حساس تاریخ، بازیابی مهربانی و وجدان از اهمیت بالایی برخوردار است. با بازگشت به ارزش‌های سنتی می‌توانیم راهی به سوی آینده‌ای روشن پیدا کنیم.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
