کرونا: تأملی دربارۀ واکسیناسیون و راه‌حل‌های جدید (قسمت دوم)

(Minghui.org) پاندمی کووید19 از اواخر سال 2019 که تازه شیوع پیدا کرده بود، همچنان در سراسر جهان بیداد می‌کند. علی‌رغم اقدامات مختلف برای مبارزه با این بیماری، موارد جدیدی از ابتلا به این ویروس همچنان ظاهر می‌شوند، حتی پس از این‌که بسیاری از مردم به‌طور کامل واکسینه و در برابر آن قوی شده‌اند. به نظر می‌رسد واکسن‌ها روی گونه‌های جدیدی مانند اٌمیکرون تأثیری ندارند و این گونه‌ها همچنان مردم را آلوده می‌کنند.

هدف این مقاله بررسی این مسئله است که آیا راه‌حل‌های جایگزینی برای مهار این پاندمی وجود دارد یا خیر.

نرخ عجیب ابتلا به عفونت اٌمیکرون بی‌اِی.2

(ادامۀ قسمت اول)

تأثیر بر جمعیت سالمند و بیماران بدحال

گفته می‌شود که اگرچه واکسن‌های کووید۱۹ اثرات محدودی بر گونه‌های جدید این ویروس دارند، اما خطر ابتلا به بیماری جدی و میزان مرگ‌ومیر را کاهش می‌دهند. درنتیجه، بسیاری از دولت‌ها واکسیناسیون را به افراد مسن و حتی نوزادان گسترش داده‌اند.

وب‌سایت سی‌دی‌سی ایالات متحده می‌گوید: «بزرگسالان 65 سال و مسن‌تر که کاملاً واکسینه شده‌اند، 94 درصد کمتر احتمال دارد که براثر ابتلا به کووید19 نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.» اما به چند دلیل وضعیت واقعی ممکن است اینقدر ساده نباشد.

اول این‌که، برای جلوگیری از سوگیری در کارآزمایی‌های بالینی، اغلب مطالعه‌ای دوسوکور انجام می‌شود که در آن نه شرکت‌کنندگان و نه محققان نمی‌دانند چه‌کسی درمان فعال (مانند واکسیناسیون) یا پلاسیبو (دارونما) را دریافت می‌کند. با این حال، درخصوص کووید19 بیشتر داده‌ها از جمعیت مسن مبتلا و بستری در بیمارستان به دست آمده و جلوگیری از سوگیری دشوار است.

دوم این‌که، افراد به‌ویژه افراد مسن با شرایط خاص پزشکی برای واکسیناسیون مناسب نبودند. به‌عبارت دیگر، جمعیت سالمند واکسینه‌شده ممکن است به‌طور کلی سالم‌تر از همتایان خود باشند. وقتی یک فرد مسن واکسینه‌نشده براثر ابتلا به کووید می‌میرد، تشخیصش دشوار است ‌که آیا مرگش ناشی از بیماری‌ای بوده است که او از قبل به آن مبتلا بود یا ناشی از فقدان حفاظت ازسوی واکسن. بنابراین، علاوه‌بر طرح مطالعۀ دوسوکور، نیاز به گروه‌های کنترل مناسب برای کسب نتایج معنادار است. این گروه‌ها عبارتند از: افراد سالم واکسینه‌شده، افراد سالم واکسینه‌نشده، افراد واکسینه‌شدۀ ناسالم، افراد واکسینه‌نشدۀ ناسالم.

سوم این‌که، به نظر نمی‌رسد واکسیناسیون تأثیری خطی بر کاهش خطر بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. واکسیناسیونِ بیشتر لزوماً بهتر نیست. مطالعه‌ای که در مارس 2022 در مجلۀ یوروسروِیلنس منتشر شد تأثیر محدود شوت‌های تقویت‌کننده را بر زیرمجموعه‌های بی‌اِی.1 و بی‌اِی.2 اٌمیکرون نشان داد. از میان 16068 شرکت‌کننده در این مطالعه که به بی‌اِی.1 آلوده شده بودند، 3332 نفر اصلاً واکسن نزده بودند یا فقط یک دوز  واکسن زده بودند و 104 نفر (3.1%) از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند، 10557 نفر دو دوز واکسن زده بودند و 155 نفر (1.5%) از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند و 2179 نفر سه دوز واکسن زده بودند و 86 نفر (9/3%) از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند.

از بین 2613 شرکت‌کنندۀ این مطالعه که به اِ‌بی.2 آلوده شده بودند، 606 نفر اصلاً واکسن نزده بودند یا فقط یک دوز واکسن زده بودند و 27 نفر (4.5%) از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند، 1525 نفر دو دوز واکسن زده بودند و 28 نفر (1.8%) از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند و 482 نفر سه دوز واکسن زده بودند و 23 نفر (8/4%) از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند.

برطبق داده‌های بالا، در حالی که به نظر می‌رسید زدن دو دوز واکسن، بستری شدن در بیمارستان را کاهش داده است، رژیم سه دوز با نرخ بستری بالاتری نسبت به نزدنِ واکسن یا زدن یک دوز واکسن همراه بود.

مقاله‌ای از دانشگاه کپنهاگ در ژانویۀ 2022، تحت عنوان «انتقال زیرمجموعه‌های بی‌اِی.1 و بی‌اِی.2 گونۀ نگران‌کنندۀ اٌمیکرون سارس کووید2: شاهدی از خانواده‌های دانمارکی»، افزایش حساسیت به عفونت با اٌمیکرون بی‌اِی.2 را در مقایسه با بی‌اِی.1 نشان داد. در این مقاله همچنین بیان شد که بی‌اِی.2 «دارای ویژگی‌های ایمنی‌گریزی است که اثر محافظتی واکسیناسیون در برابر عفونت را بیشتر کاهش می‌دهد.»

سوئد یکی از معدود کشورهایی است که هرگز قرنطینۀ اجباری را اعمال نکرده است. داده‌ها نشان می‌دهد که نرخ ابتلای جمعیت آن کمتر از کشورهایی مانند ایتالیا، بریتانیا، اسپانیا، بلژیک و سایر کشورهایی است که قرنطینه‌های سخت اعمال کرده‌اند. علاوه‌بر این، پس‌از این‌که این کشورها تقریباً تمام محدودیت‌های مربوط به پاندمی (از ساعت کاری رستوران‌ها گرفته تا محدودیت‌های حضور در سالن‌های سرپوشیده) را در تاریخ 9 فوریه برداشتند، موارد ابتلا به کووید19 به‌شدت کاهش یافت.

اهمیت خوب بودن

مورخ ویلیام اِچ. مک‌نیل در طاعون و مردم می‌نویسد: «در هر تلاشی برای درک آنچه در پیش است، به‌اندازۀ درک آنچه در پشتش نهفته است، نقش بیماری‌های عفونی را نمی‌توان به‌درستی در نظر نگرفت. بیماری عفونی که پیش از پیدایش بشر بوده است، تا زمانی که بشریت وجود داشته باشد، وجود خواهد داشت و قطعاً باقی خواهد ماند همچنان که تاکنون یکی از پارامترهای اساسی و تعیین‌کنندۀ تاریخ بشر بوده است.»

براساس فرهنگ سنتی چین، بین آسمان، زمین و بشر هماهنگی وجود دارد. انحطاط اخلاقی، بلایای طبیعی و طاعون‌ها را به‌دنبال داشت. وقتی چنین چیزی اتفاق می‌افتاد، افرادی که تقوا را گرامی می‌داشتند می‌توانستند در امان بمانند.

سیکو چوانشو (کتابخانۀ کامل در چهار بخش) داستانی از شو، دادرس گائوژو در سلسلۀ مینگ را مستند کرده است. هم مادربزرگ و هم نامادری او به‌شدت بیمار بودند و بسیاری از اعضای خانواده نیز به این بیماری مبتلا شده بودند. بستگان و همسایگانشان با دیدن این وضعیت همگی از آن‌ها دوری می‌کردند تا خودشان مبتلا نشوند. اما شو نزد مادربزرگ و نامادری‌اش ماند و از آن‌ها مراقبت کرد. هر دو آنها بعداً بهبود یافتند و شو در تمام مدت سالم بود، گویا این بیماری هیچ ارتباطی به او نداشت.

مای یو جی، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه از سلسلۀ چینگ، داستانی دربارۀ وانگ یوشی دارد. وانگ محقق بود و نزد چن جونشان تحصیل می‌کرد. پس از شیوع طاعون، تمام خانوادۀ چن مردند و هیچ‌کسی جرئت نمی‌کرد وارد منزلشان شود. وانگ با خود گفت: «چگونه می‌توانم اجازه دهم این اتفاق بیفتد و هیچ کاری انجام ندهم؟» سپس وارد منزل چن شد و همۀ اجساد را در تابوت گذاشت. همچنین نوزادی را پیدا کرد و با کمک پزشکی، نوزاد را نجات داد. برای وانگ هم مشکلی پیش نیامد و حالش خوب بود.

لوسیا دکلرک، بانویی 106ساله از نیوجرسی، از آنفولانزای اسپانیایی 1918 و کووید19 جان سالم به در برد. وقتی از او پرسیدند که چگونه عمری چنین طولانی داشته است، پاسخ داد: «رازی ندارم... تنها کاری که می‌کنم این است که دعا می‌کنم، دعا می‌کنم، دعا می‌کنم. و غذاهای ناسالم نخورید!»

معجزات عصر مدرن

ضرب‌المثلی هست که می‌گوید وقتی پروردگار پنجره‌ای را می‌بندد درِ مکانی دیگر را باز می‌کند. این داستان‌ها به ما اشاره می‌کنند که چگونه از زمان‌های سختی مانند طاعون جان سالم به در ببریم.

اسنات گاد، تاجر 73سالۀ اهل لانگ آیلند در نیویورک نیز ماجرای مشابهی را تجربه کرد. او در مارس 2020 بیمار بود و پزشکان تشخیص دادند که به کووید19 مبتلا شده است. یکی از دوستانش دربارۀ فالون دافا به او گفت و این‌که چطور تمرین‌کنندگان این روش از مزایایش بهره‌مند شده‌اند. گاد به‌دنبال توصیۀ او، شروع به تکرار عبارات «فالون دافا خوب است» و نیز «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است» کرد و پس‌از آن به‌سرعت بهبود یافت.

در 15 مارس 2021 مشخص شد که ژو روییگانگ، یک چینی ساکن تورنتو، به گونۀ بریتانیایی ویروس کرونا  (بی.1.‌1.‌7) آلوده شده است. در حالی تب و مشکل تنفسی داشت، فالون دافا را به یاد آورد که قبلاً در سرزمین اصلی چین تمرینش می‌کرد. اما بعداً به‌دلیل آزار و شکنجه تمرینش را کنار گذاشت. او نیز پس‌از شروع مجدد تمرینات، طی چند روز بهبود یافت.

حادثۀ دیگر مربوط به سیلک واگنر، بازرس امنیتی فرودگاه مونیخ در آلمان، است. پس‌از این‌که در نوامبر 2021 مشخص شد او به نوع دلتای ویروس کرونا مبتلا است، دمای بدنش به 41 درجه سانتی‌گراد رسید و مانند یک نوزاد درمانده شده بود. شوهرش که بیش از 10 سال فالون دافا را تمرین کرده بود، توصیه کرد عبارات «فالون دافا خوب است» و «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است» را تکرار کند. واگنر با تکرار این عبارات و انجام تمرینات فالون دافا پس از مدت کوتاهی سلامتی‌اش را به دست آورد.

این‌ها چند نمونه از این واقعیت هستند که چگونه مهربانی و ایمان به آن، می‌تواند برکت را به همراه بیاورد. در این دنیای نامطمئن، داشتن این حقیقت در ذهنمان ما را به‌سوی سلامتی و ایمنی سوق خواهد داد.

(پایان)

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.