(Minghui.org) طی دو دهه گذشته، خانم ما یولیان، مدیر سابق بخش مالی آسایشگاه سالمندان مقامات رسمی شهر تایشان در استان شاندونگ، به‌خاطر امتناع از انکار ایمانش به فالون گونگ بارها دستگیر شد، خانه‌اش مورد یورش و غارت قرار گرفت، و روانه زندان و اردوگاه کار اجباری شده است. او همچنین از تمام مزایای کارمندان، از جمله بازنشستگی و بیمه درمانی‌اش محروم شد.
فالون گونگ یا فالون دافا روشی معنوی و باستانی است که از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
خانم ما، ۶۶ ساله، دوباره در ۳فوریه۲۰۲۱ مورد آزار و اذیت قرار گرفت. مأموران اداره پلیس یینگ‌شنگ به خانه او رفتند اما او در را باز نکرد. روز بعد یک تماس تلفنی به قصد آزار و اذیتش از سوی پلیس دریافت کرد. خانم ما از آنها پرسید که چه مشکلی وجود دارد و آیا قصد دارند حقوق او را بازگردانند یا خیر. آنها پاسخ دادند که در قبال حقوق او مسئولیتی ندارند. هنگامی که شروع به صحبت درباره مشکلات مالی‌اش کرد، آنها تلفن را قطع کردند.
صبح روز ۷فوریه۲۰۲۱، زمانی که دخترش تنها در خانه بود، سه مأمور از اداره پلیس یینگ‌شنگ دوباره به خانه خانم ما رفتند. آنها مکان را جستجو کردند و از تمام اتاق‌های خانه عکس گرفتند.
قرارگرفتن تحت شکنجه خوراندن اجباری در مرکز شستشوی مغزی، اخراج از شغل
خانم ما قبل از اینکه در اوت۱۹۹۷، شروع به تمرین فالون گونگ کند، تومور مغزی داشت و زندگی‌اش در خطر بود. زمانی که به نظر می‌رسید هیچ شانسی برای بهبودی وجود نداشت، با فالون گونگ آشنا شد. پس از شروع تمرین، تومور مغزی‌اش به‌سرعت ناپدید شد. او تلاش کرد تا براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری فالون گونگ زندگی کند و فردی صمیمی و مهربان شد.
هنگامی که رژیم کمونیستی چین در ژوئیه۱۹۹۹ شروع به آزار و اذیت فالون گونگ کرد، او به‌خاطر ثابت‌ماندن در اعتقادش تحت آزار و اذیت قرار گرفت.
در ۵سپتامبر۲۰۰۱، ژائو جیان‌هوا، رئیس آسایشگاهی که خانم ما در آن کار می‌کرد، پلیس را به خانه‌اش هدایت کرد. آنها او را دستگیر کردند و به «مرکز آموزش حقوقی» در شهر زیبو، استان شاندونگ بردند که به مرکز شستشوی مغزی وانگکان نیز معروف است،. ژائو به او گفت: «می‌خواهم نظرت را در اینجا عوض کنی.»
خانم ما در مرکز شستشوی مغزی دست به اعتصاب غذا زد. بیش از ده مأمور مرد او را به صندلی چسباندند و تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار دادند که باعث شد دچار خونریزی از بینی شود.
نمایش صحنه شکنجه: خوراندن اجباری
او در طول یک ماه شستشوی مغزی، همچنین از خواب محروم می‌شد و مجبورش می‌کردند ویدئوهایی را تماشا کند که در آن فالون گونگ را مورد توهین و تهمت قرار می‌دادند.
پس از آزادی خانم ما، ژائو آشنایان خود را در اداره ۶۱۰ برای شام دعوت کرد و سعی کرد آنها را تحت فشار بگذارد تا خانم ما را به اردوگاه کار اجباری بفرستند، اما موفق نشد.
ژائو سپس خانم ما را از سمت خود برکنار کرد و به او اجازه شرکت در هیچ جلسه کاری را نداد. خانم ما مشکوک بود که ژائو سعی دارد بر بی‌نظمی‌های مالی و اختلاس‌هایی را که در آن دست داشت سرپوش بگذارد و از ایمان او به‌عنوان بهانه‌ای برای منحرف‌کردن توجه از خود و بدنام‌کردن او استفاده کند.
شش روز بازجویی شد، در زمستان در معرض یخ‌زدن قرار گرفت
در ۲۹نوامبر۲۰۰۲، خانم ما توسط چی کیین، معاون بخش امنیت داخلی اداره پلیس منطقه شهرداری تایان؛ ژو زونگهای، مربی سیاسی بخش ضد فرقه اداره پلیس منطقه شهرداری تایان؛ و ژانگ جیشوان، رئیس بخش سیاسی و امنیتی اداره پلیس منطقه تایشان دستگیر و به بازداشتگاه فیچنگ منتقل شد.
پلیس همچنین خانه او را غارت کرد و پول نقد، دفترچه حساب سپرده، کارت حقوق و دستمزد، جواهرات، ساعت و سایر اقلام را از او گرفت. پدر ۸۷ ساله‌اش به‌خاطر دستگیری او در بیمارستان بستری شد و کسی را نداشت که از او مراقبت کند.
چند روز بعد، خانم ما به مجتمع پلیس منتقل شد. پلیس کت او را گرفت و او را با دستبند و غل و زنجیر نگه داشت. به او اجازه ندادند چیزی بخورد و بیاشامد. وقتی به توالت رفت، چند مأمور مرد او را محاصره و از خواب محروم کردند و شش روز تحت بازجویی قرار دادند.
حتی وقتی برف می‌بارید، پلیس به خانم ما اجازه نمی‌داد کاپشن زمستانی‌اش را بپوشد. او در میان سرما فقط با یک لایه لباس نازک می‌لرزید. احساس سرگیجه داشت و بدنش متورم شد. به‌خاطر ایجاد تورم در پاهایش، به سختی کفش‌هایش را در می‌آورد. مأموران نیز او را به‌طور کلامی مورد تحقیر قرار می‌دادند. مأمور یانگ چیانگ گفت: «هدف از شکنجه این است که باعث شود احساس کنی که بهتر است بمیری تا زنده باشی.»
ژو، مربی سیاسی بخش ضد فرقه اداره پلیس منطقه شهرداری تایان، محرک اصلی شکنجه خانم ما بود، گرچه وانمود می‌کرد که با او مهربان است.
وقتی خانم ما تحت آزار و شکنجه قرار می‌گرفت، ژو می آمد و به مأموران می‌گفت: «چرا این کار را کردید؟ دستبند و غل و زنجیر را بردارید و بگذارید ژاکتش را بپوشد.» ژو از ترفندهای مشابه درخصوص بسیاری از تمرین‌کنندگان دیگر استفاده کرد. وقتی به او اعتماد می‌کردند، شروع به تهمت‌زدن به فالون گونگ کرده و آنها را تشویق می‌کرد که از ایمان خود چشم‌پوشی کنند.
ازآنجاکه خانم ما بر ایمان خود ثابت‌قدم ماند و از ارائه اطلاعات درباره سایر تمرین‌کنندگان خودداری کرد، پلیس او را به بازداشتگاه شهر فیچنگ بازگرداند. از در اصلی تا سلول راه زیادی بود، اما دست و پای او را به زنجیر بستند به‌طوری که بدنش خمیده شد و مجبورش کردند همه مسیر تا سلول را راه برود. درد مچ دست و مچ پایش طاقت‌فرسا بود.
تصویر صحنه شکنجه: با دستبند و غل و زنجیر
یک ماه بعد، در ۲۹دسامبر۲۰۰۲، خانم ما آزاد و به محل کارش بازگردانده شد.
در هفته اول پس از دستگیری خانم ما، ژائو دستور تعلیق حقوق و سایر مزایا و تغییر قفل دفتر کارش را صادر کرد. پس از آزادی، ژائو رسماً موقعیت او را لغو کرد، عنوان حسابدار را از او گرفت و او را از رفتن به سر کار به مدت یک سال منع کرد. همچنین به او هشدار داد که اجازه ندارد در آینده در کار حسابداری شرکت کند.
حبس‌شدن در سلول انفرادی، محرومیت از خواب و مورد ضرب‌و‌شتم قرارگرفتن
ژائو در تلاش برای آزار و شکنجه خانم ما، آشنایان خود را در اداره ۶۱۰ تایان برای شام دعوت می کرد. خانم ما مشکوک بود که ژائو می‌ترسد که اعمال ناشایستش فاش شود.
به درخواست ژائو، ژانگ چینلای، رئیس بخش امنیت داخلی و اداره پلیس شهر فیچنگ، خانم ما را به مهمانخانه اداره غلات فیچنگ احضار کرد و مدعی شد که وسایل مصادره شده‌اش به او بازگردانده می‌شود. خانم ما که نمی‌دانست این یک تله است، بنابراین رفت، اما دستگیر و به مدت نه روز بازداشت شد.
زمانی که تحت بازداشت بود، ژانگ چند مأمور مرد را گماشت تا با او غذا بخورند و در کنار او بمانند. تمام مخارج زندگی آنها با پولی که از خانم ما توقیف شده بود تأمین می‌شد.
در ۱۷ژانویه۲۰۰۳، خانم ما دوباره دستگیر و به اردوگاه کار اجباری زنان شماره ۱ شاندونگ در شهر جینان منتقل شد که در آنجا او را تحت آزار و شکنجه قرار دادند و به مدت سه سال مجبور به کار بدون حقوق کردند. زندانیان برای «تبدیل» او، از خواب و استفاده از دستشویی محرومش می‌کردند. هر روز ساعت ۴ صبح او را بیدار می‌کردند و سپس مجبورش می‌کردند تا نیمه‌شب روی یک چهارپایه کوچک بنشیند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: نشستن روی یک چهارپایه کوچک
برای نزدیک به دو سال، خانم ما در سلول انفرادی قرار گرفت و شکنجه شد. هنگامی که نگهبانان دیدند که او حاضر نیست فالون گونگ را رها کند، زندانیان دیگری را برای شکنجه او تعیین کردند. بعد از اینکه یکی از زندانیان به او ضربه وارد کرد، بینی‌اش دچار خونریزی شد.
نگهبانان بعد از اینکه خانم ما مکرراً از انکار ایمان خود امتناع کرد، نگهبان دیگری به نام کائو دونگیان را گماشتند تا سعی کند او را «تبدیل» کند. او را در اتاق کوچکی زیر پله‌ها حبس و مجبورش کردند تا نیمه شب بایستد. از غذا، آب و استفاده از دستشویی محروم بود. هنگامی که همچنان حاضر به تسلیم‌شدن نبود، نگهبانان او را مجبور کردند که در طول روز در کارگاه کار کند و شب‌ها او را در اتاقی خالی حبس می‌کردند.
این روند ۲۳ روز ادامه داشت. اتاق تخت نداشت، بنابراین او نمی‌توانست بخوابد. وقتی کاملاً خسته می‌شد، روی زمین سیمانی دراز می‌کشید تا استراحت کند. در عرض چند روز، پاها و ران‌هایش متورم شد و نمی‌توانست پاهایش در کفش‌هایش جا دهد. در سمت چپ بدنش درد شدیدی داشت که اغلب او را نیمه‌شب از خواب بیدار می‌کرد. پس از بازگشت به خانه، هنگامی که دوباره شروع به انجام تمرینات فالون گونگ کرد، بهبود یافت.
برای بیش از دو سال، خانم ما اجازه نداشت با خانواده‌اش تماس بگیرد و حتی زمانی که دخترش برای دیدن او آمد، از ملاقات با خانواده‌اش محروم بود.
وقتی دوره محکومیت خانم ما تقریباً به اتمام رسید، یک ماه دیگر تمدید شد زیرا او بر اعتقاد خود ثابت‌قدم مانده بود. او در گروه دیگری مخصوص تمرین‌کنندگانی قرار گرفت که از «تبدیل» امتناع می‌کردند. او را در یک اتاق کوچک نگه داشتند. پس از اعتراض به نگهبانان مبنی‌بر اینکه این کار غیرقانونی است و پس از آزادی شکایت خواهد کرد، نگهبانان به او اجازه دادند با خانواده‌اش تماس بگیرد و به آنها اطلاع دهد که می‌تواند به موقع برای سال نو چینی به خانه بازگردد. او در ۲۲ژانویه۲۰۰۶ آزاد شد.
در حالی که خانم ما در زندان بود، تنها دخترش هیچ منبع درآمدی نداشت و مجبور بود به اقوام و دوستان متکی باشد. پدر خانم ما که در دهه ۹۰ خود بود، به‌خاطر او هر روز در نگرانی به سر می‌برد.
شکنجه‌شدن در زندان
در ۱۵ژوئیه۲۰۱۲، دو تمرین‌کننده فالون گونگ در خارج از شهر که با او ملاقات کردند، بلافاصله پس از خروج از آپارتمان خانم ما، دستگیر شدند. سه روز بعد، ده‌ها مأمور پلیس خانه خانم ما را محاصره کردند، آنجا را مورد غارت قرار دادند و کتاب‌های فالون گونگ، نسخه‌های چاپی، دو کامپیوتر، دو چاپگر، یک دستگاه کپی سی‌دی، هارد دیسک، فلش یواس‌بی، تعدادی تلفن همراه، وسایل بسته‌بندی مطالب چاپی و موارد دیگر را توقیف کردند.
خانم ما در اداره پلیس یینگ‌شنگ مورد بازجویی قرار گرفت و سپس به بازداشتگاه تایان منتقل شد.
دادگاه منطقه تایشان خانم ما را در دسامبر۲۰۱۲ محاکمه کرد. وقتی او با دستبند و غل و زنجیر وارد دادگاه شد، دخترش که قرار بود به زودی ازدواج کند اشک می‌ریخت. گرچه وکیلش از طرف او تقاضای بی‌گناهی کرد، قاضی او را به چهار سال حبس در زندان زنان شاندونگ محکوم کرد.
در زندان، خانم ما در سلول انفرادی قرار گرفت و تحت نظر زندانیان بود. او را مجبور می‌کردند ویدئوهایی را تماشا کند که به فالون گونگ تهمت می‌زدند و به او دستور می‌دادند اظهارنامه تضمین را را بنویسد. از خواب محروم بود و اجازه نوشیدن آب، استفاده از دستشویی، حمام کردن یا شستن لباس‌هایش را نداشت.
پس از آزادی خانم ما در ۱۷ژوئیه۲۰۱۵، کارفرمای او حقوق بازنشستگی و سایر مزایای او را قطع کرد. خانم ما با آنها مذاکره کرد و آنها موافقت کردند که از دسامبر۲۰۱۸ به او ۱۴۰۰ یوآن در ماه بدهند. این مبلغ در سپتامبر۲۰۲۱ به ۱۸۰۰ یوآن افزایش یافت، اگرچه حداقل دستمزد برای شهر تایان ۱۹۰۰ یوآن در ماه است.
گزارش مرتبط:
رئیس سابق اداره مالی به چهار سال زندان محکوم شد
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
