(Minghui.org) من 79 سال دارم و در سال 1995 تمرین فالون دافا را شروع کردم. چهار دختر دارم و کوچک‌ترین آن‌ها نیز فالون دافا را تمرین می‌کند. سه دختر دیگرم همگی می‌دانند که دافا خوب است و از ما در تمرین این روش حمایت می‌کنند.

در زمستان 2018، پزشکان تشخیص دادند که جیاکای، پسر کوچک‌ترین دخترم و دانشجوی سال اول دانشگاه، به سرطان خون مبتلا شده است. وقتی از این موضوع باخبر شدم، بیش از یک ماه بود که او در بیمارستان بستری بود. پزشک می‌گفت تعداد گلبول‌های قرمز خونش به‌طرز خطرناکی پایین است. والدینش تا آن زمان بیش از 100هزار یوان برای درمان او خرج کرده بودند، اما علائمش مدام بدتر می‌شد.

در 18 دسامبر 2018 به منزل دخترم رفتم. نوه‌ام که از بیمارستان ترخیص شده بود، دم در به استقبالم آمد. با دیدن او قلبم به درد آمد: صورت و دستانش بسیار رنگ‌پریده بودند.

هم مادرش و هم من مطمئن بودیم که تمرین فالون دافا می‌تواند به او کمک کند، بنابراین آموزه‌های دافا را با او مطالعه کردیم و همچنین به او یاد دادیم که چگونه تمرین‌ها را انجام دهد. جیاکای بسیار با دقت مطالعه می‌کرد و تمرینات را به‌سرعت یاد گرفت. روز چهارم متوجه شدم که رنگ دستان و صورتش عادی شده است! بعد از گذشت سه روز دیگر، پس از صرف صبحانه، دیدم گونه‌هایش گلگون شده و انرژی‌اش برگشته است.

وقتی نوه‌ام به حالت عادی برگشت به خانه رفتم. پدرش عمیقاً از رحمت نجات‌بخش استاد سپاسگزار بود. او گفت: «ما 100هزار یوان خرج کردیم، اما کمک چندانی نکرد. و اکنون پسرم پس از یک هفته تمرین فالون دافا، به حالت عادی برگشته است. همگی خیلی مورد برکت قرار گرفته‌ایم. استاد دافا، بابت نیک‌خواهی‌تان سپاسگزارم.»

جیاکای نیز از استاد لی، بنیانگذار فالون دافا، بابت نجات زندگی‌اش سپاسگزار است. او مصمم است که دافا را گرامی بدارد و به‌طور کوشا و استوار تزکیه کند.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.