(Minghui.org) تصاویر نامناسب برای کودکان، در کتاب‌های درسی کودکان و کتاب‌های تصویری در سرزمین اصلی چین، به‌تازگی انتقادات زیادی را برانگیخته است. برای مثال، چند مطلب در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که بسیاری از تصاویر در کتاب‌های درسی ریاضیاتِ ابتدایی که انتشارات آموزش خلق آن‌ها را منتشر کرده است حاوی خالکوبی‌ها و پورنوگرافی و نیز محتوای ناپسند است. بسیاری از والدین از این‌که فرزندانشان در معرض محتوای زیان‌بار قرار گرفته‌اند، خشمگین و نگران هستند.

کتاب‌های درسی‌ای که چند مؤسسه انتشاراتی دیگر منتشر کرده‌اند، ازجمله انتشارات فونیکس (در استان جیانگسو)، انتشارات کودکان سیچوان، و مطبوعات تِمارو (استان شاندونگ)، نیز دارای مشکلات مشابهی هستند.

وزارت آموزش‌وپرورش در مواجهه با فشار گسترده از سوی مردم بابت این «کتاب‌های سمی درسی» و «مطالب خواندنی سمی»، واکنش نشان داد و قول داد که این وضعیت را مورد بررسی قرار دهد.

نگاهی دقیق‌تر به کتاب‌های درسی کودکان نشان می‌دهد که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) اغلب برای شستشوی مغزی نسل نوجوان، دروغ‌ها و تبلیغات انزجارآمیزی را در آن‌ها می‌گنجاند. ح‌ک‌چ با حذف آموزه‌های مربوط به ارزش‌های سنتی از کتاب‌های درسی کودکان، به‌تدریج اهداف کمونیستی‌اش را به ذهن‌ نوجوانان تزریق کرده است.

دروغ‌ها و تبلیغات انزجارآمیزی که تاریخ را بازنویسی می‌کنند

ح‌ک‌چ به تحریف تاریخ بدنام است. برای مثال، نسخه تبلیغی آن از راهپیمایی طولانی «باشکوه» (مجموعه‌ای از راهپیمایی‌ها که در آن ارتش‌های ح‌ک‌چ در جنوب برای فرار از تعقیب حزب ملی‌گرای چین [ارتش کومین‌تانگ] به شمال و غرب گریختند) در دهه 1930، کاملاً خلاف حقیقت است. محقق سون شویوان در کتاب خود راهپیمایی طولانی: تاریخ واقعیِ افسانۀ تأسیس چین کمونیست، براساس مصاحبه با بازماندگان و روستائیان، مستند کرد که: «نیروهای درگیر در روزهای انقلاب (فقر، بیماری و استفاده مائو از ترور، تبلیغات و پاکسازی‌های بی‌رحمانه) چین مدرن را به‌طور برگشت‌ناپذیری شکل داده‌اند.»

ح‌ک‌چ اندکی پس از راهپیمایی طولانی، در یان‌آن (استان شانشی) با مشکلات مالی مواجه شد. منابع متعددی از شواهد و مدارک نشان می‌دهد که ح‌ک‌چ زندگی پرمخاطره و متزلزل خود را ازطریق کشت و فروش تریاک تأمین می‌کرد. محقق چنگ یونگ‌فا در کتاب «شقایقِ درحال شکوفه‌زنی در زیر آفتاب سرخ: مسیر یانان و تجارت تریاک» نوشت: «کشف کرده‌ام که سود حاصل از تولید تریاک و فروشش به‌دست ح‌ک‌چ کمک قابل‌توجهی به توسعه اقتصادی [در منطقه] کرد.» از قضا، پس از مرگ رفیق ژانگ ساید دراثر فروریختن کوره‌ای که تریاک خام را فرآوری می‌کرد، مائو بدون هیچ‌گونه اتلاف وقتی، در سپتامبر 1944 سخنرانی‌ای با عنوان «خدمت به مردم» ایراد کرد تا از ژانگ فوق‌العاده تمجید کند.

ممکن است این طنزی تاریک تلقی شود، اما حوادثی مانند این در طول تاریخ 100ساله ح.‌ک.‌چ، از زمان تأسیسش تا زمان پاندمی جاری، دیده شده است. برای مثال، در طول جنگ چین و ژاپن بین سال‌های 1937 و 1946، ح‌ک‌چ بر رشد خود تمرکز داشت و به‌ندرت با ارتش ژاپن مقابله می‌کرد. حتی مطالب تبلیغاتی آن در آن زمان به داستان‌هایی مانند «جنگ تونل» و «جنگ زیرزمینی» محدود می‌شد. با این حال، زمانی که ارتش ژاپن از حزب ملی‌گرای چین شکست خورد، مائو اعتبار این پیروزی را به خود نسبت داد و ادعا کرد که حزب کمونیست مهاجمان را بیرون راند.

ح‌ک‌چ پس از به قدرت رسیدن در سال 1949 به دروغ‌پردازی ادامه داد، اما در مقیاسی وسیع‌تر و به شیوه‌ای جامع‌تر. برای توجیه اصلاحات ارضی ح‌ک‌چ با تصرف زمین از صاحبان زمین در اوایل دهه 1950، ادیبان امپراطوری‌ حزب داستان‌های بی‌شماری ساختند تا ازطریق کتاب‌های درسی، مردم چین، ازجمله کودکان را شستشوی مغزی دهند.

یکی از کتاب‌های کودکان، با 5میلیون تیراژ، داستانی درباره ژو چونفو، صاحب زمینی سخت‌کوش بود. آن‌ها او را مانند شخصیتی شرور به تصویر کشیدند که کارگرانش را مجبور می‌کرد به تقلید از بانگ خروس در ساعات اولیه بعد از نیمه‌شب، نیمه‌شب از خواب بیدار شوند و کار در مزرعه را شروع کنند. اگرچه این داستان خنده‌دار به‌نظر می‌رسید، اما انزجار علیه صاحبان زمین را برانگیخت و مبارزه طبقاتی را نسلی پس از نسل دیگر در ذهن مردم چین تقویت ‌کرد.

تلقین ازطریق کتاب‌های درسی

ح‌ک‌چ همچنین با گنجاندن نسخه تحریف‌شده‌اش از تاریخ در کتاب‌های درسی، ذهن کودکان را شستشو می‌دهد. کتاب درسی «اصلاح»، تألیف وزارت آموزش‌وپرورش از سال 2018، یکی از این نمونه‌ها است. محتوایی برای پنهان کردن واقعیت انقلاب فرهنگی (1966-1976) یا حتی ستایش آن، به‌طور خاص‌تری به این کتاب اضافه شد. در این میان، واژه‌های مذهبی مانند «عیسی»، «خدا»، «عبادت» و «سبت» از کتاب‌های درسی یا حذف شدند یا با واژه‌های دنیوی جایگزین شدند.

در سال 2020، به بسیاری از مهدکودک‌ها در سراسر چین دستور داده شد که به کودکان خردسال لباس قرمز بپوشانند و انقلاب ح‌ک‌چ در به‌دست گرفتن قدرت از حزب ملی‌گرای چین را بازآفرینی کنند. پسران و دختران چاقوهای اسباب‌بازی را در هوا تکان می‌دادند و مانند بنیانگذاران ح‌ک‌چ دست به سرقت‌های ساختگی می‌زدند. اما با وجود فضای کمیک آن، سموم کمونیستی به ذهن نسل‌های خردسال منتقل شد.

همچنین در کتاب‌های درسی، تبلیغات انزجارآمیزی درباره خودسوزی صحنه‌سازی‌شده در میدان تیان‌آنمن در 23 ژانویه 2001، در شب سال نو چینی، وجود دارد. چند نفر که مدعی بودند تمرین‌کننده فالون دافا هستند، خود را به آتش کشیدند. این صحنۀ ترسناک کل کشور را شوکه کرد و نفرت نسبت به فالون دافا را برانگیخت. فالون دافا یک سیستم مدیتیشن مبتنی بر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. شواهد بسیار زیادی نشان داد که هیچ‌یک از خودسوزی‌کنندگان فالون دافا را تمرین نمی‌کردند. با این حال، ح‌ک‌چ از این حادثه صحنه‌سازی‌شده برای بدنام کردن فالون دافا از‌طریق پوشش رسانه‌ای گسترده، کتاب‌های درسی، ادبیات، و کانال‌های سرگرمی استفاده کرده است.

شعله‌های آتش دروغین ادامه دارد

تجزیه‌وتحلیل دقیق ویدئوی خودسوزی که شبکه‌های تلویزیونی دولتی پخشش کردند، نواقص و شکاف‌های زیادی را نشان داد. برای مثال، کپسول‌های آتش‌نشانی به‌راحتی در میدان تیان‌آنمن در دسترس بودند که چنین چیزی امکان‌پذیر نبود، زیرا چنین تجهیزاتی به‌ندرت توسط پلیس گشت‌زنی حمل می‌شد. علاوه بر این، این ویدئو شامل نمای دور (لانگ شات)، نما از فاصله متوسط (مدیوم شات) و نمای نزدیک (کلوزآپ) بود که به‌نظر می‌رسید کارکنان حرفه‌ای تلویزیون آن‌ها را تهیه کرده باشند. ح‌ک‌چ مدعی شد که این ویدئو مربوط به سی‌اِن‌اِن است، در حالی که سی‌اِن‌اِن این ادعا را رد کرد زیرا گزارشگرانش از فیلمبرداری منع و بازداشت شده بودند.

شکاف دیگری مربوط به وانگ جیندونگ، یکی از خودسوزی‌کنندگان، بود. لباس و صورت وانگ سوخته بود، اما موهایش و یک بطری اسپرایت پر از بنزین در بین پاهایش، که هردو بسیار قابل‌اشتعال هستند، اصلاً آسیبی ندیده بودند. علاوه بر این، لیو چونلین، یکی دیگر از خودسوزی‌کنندگان، براثر ضربه محکم شیئی سنگین توسط مردی در محل حادثه کشته شد نه درنتیجه سوختن. گزارشگری از واشنگتن پست نیز متوجه شد که او دختری بود که در یک بار مشتریان را سرگرم می‌کرد و به آن‌ها خدمات ارائه می‌داد و هیچ‌کسی او را درحال تمرین فالون دافا ندیده بود.

دختر لیو، لیو سی‌یینگ 12ساله، یکی دیگر از خودسوزی‌کنندگان بود. این دختربچه تحت عمل جراحی نای‌بری قرار گرفت و نمی‌توانست بدون تجهیزات نفس بکشد یا حتی صحبت کند. با این حال، چهار روز پس از عمل با او مصاحبه شد و او می‌توانست با صدای بلند و واضح صحبت کند. او حتی آهنگی خواند که از نظر پزشکی غیرممکن بود. اما دو ماه بعد اعلام شد که او فوت شده است.

با توجه به مدارکی مانند این، توسعه آموزش بین‌المللی در یک کنفرانس سازمان ملل در اوت 2001 اظهار داشت: «ویدئویی از آن حادثه به دستمان رسیده است که از نظر ما ثابت می‌کند این رویداد را دولت صحنه‌سازی کرد. ما نسخه‌هایی از آن ویدئو را برای توزیع در دسترس داریم.» علاوه بر این، آن از این حادثه به‌عنوان بخشی از تروریسم دولتی ایجادشده به‌دست ح‌ک‌چ یاد کرد. نمایندگان چین در این کنفرانس به این اتهام پاسخی ندادند.

آتش ساختگی: استاندارد غم‌انگیز جدید چین برای فریب کشور، مستندی که به تحلیل دروغ این خودسوزی می‌پردازد، در پنجاه‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم و ویدئوی کلمبوس موفق به دریافت نشان برتری شد. بیست و یک سال از این حادثه می‌گذرد، اما دود ناشی از آتش ساختگی همچنان منتشر می‌شود تا به مردم آسیب برساند.

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپبی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.