درکم دربارۀ بهبود شین‌شینگ و ارتقاء قلمروها

(Minghui.org) چند موضوع که اخیراً اتفاق افتاده مرا بیشتر آگاه کرده است درخصوص اینکه ما تزکیه‌کنندگان باید توجه بیشتری به بهبود شین‌شینگ خود داشته باشیم و زمانی که فا را می‌خوانیم، فقط از روی عادت این کار را انجام ندهیم.

زمانی که درحال مطالعه فا با چند تمرین‌کننده بودم، اتفاقی افتاد. یکی از آنها گفت که ما باید کتاب‌های دافای خود را عمود نگه داریم، نه اینکه آنها را به‌طور سرسری روی زمین بگذاریم. با خودم فکر کردم: «چرا به بهبود شین‌شینگ توجه نکنم؟ چرا توجه خود را روی چنین چیزهای بی‌اهمیتی متمرکز کنیم؟»

بعد متوجه شدم که مشکلی دارم. وقتی هم‌تمرین‌کنندگان نمی‌دانند چگونه شین‌شینگ را تزکیه کنند، به‌جای تمسخر، باید به آنها کمک کنم. من تزکیه‌کننده هستم. باید نیک‌خواهی داشته باشم. متوجه شدم که من کسی هستم که باید شین‌شینگم را تزکیه کنم و قلمرو‌ی خود را بهبود بخشم.

اتفاق دوم در خانه رخ داد. با وجود اینکه شوهرم یک روز مرخصی داشت، از سر کار به خانه برگشتم و بلافاصله شام درست کردم. او در محل کارش به‌سختی کار می‌کند و همیشه خسته است، بنابراین این فرصت را به او می‌دهم تا در روزهای تعطیلش استراحت کند.

آن شب بعد از اینکه شام درست کردم بیدارش کردم، اما او گله کرد که غذا طعم خوبی ندارد.

دخترم هم داشت چرت می‌زد و به من گفت قبل از شام بیدارش کنم. اما هر بار که بیدارش کردم، ناراحت ‌شد و همچنان می‌خواست بخوابد. اما وقتی بالاخره از خواب بیدار شد و شام را از دست داد، دوباره ناراحت شد و شروع به داد و فریاد‌کردن سر من کرد.

هم شوهرم و هم دخترم با من مشاجره کردند، اما من اصلاً ناراحت نشدم، چون تصمیمم را گرفته بودم که شین‌شینگم را بهبود بخشم. آن را به‌عنوان آزمایش در نظر گرفتم. آرام بودم و از درون احساس آرامش می‌کردم. «بسیار خوب، اگر این باعث شد آنها احساس بهتری داشته باشند، بگذار همینطور باشد.» سپس هر دو دست از شکایت برداشتند.

در گذشته با موقعیت‌های مشابهی روبرو می‌شدم. درحالی‌که موفق می‌شدم مقابله‌به‌مثل ‌نکنم، همیشه برای خلاص‌شدن از رنجش مشکل داشتم. اما این بار هیچ خشم و رنجشی به همسرم یا دخترم نداشتم. متوجه شدم که یک تزکیه‌کننده تنها با تغییر افکار و تصورات می‌تواند سطح و قلمرو خود را ارتقا دهد و بهبود بخشد. اگر با رنجش موضوع را تحمل کنیم، هر چقدر هم که رنجش کم باشد، باز هم در سطح مردم عادی گیر کرده‌ایم.

با کاهش معیارهای اخلاقی، مردم هر کاری را برای منافع شخصی خود انجام می دهند، درست مانند همکارانم که اغلب برای چیزهایی مبارزه می‌کردند که شرکت‌مان می‌گفت باید متعلق به من باشند. تمام تلاشم را می‌کردم تا آنها را تحمل کنم، اما واقعاً به آنها نگاه تحقیرآمیزی می‌کردم.

حالا بعد از دو حادثه‌ای که توضیح دادم، طرز فکرم تغییر کرده است. برای همکارانم ناراحتم که برای دستیابی به دستاوردهای کوچک می‌جنگند و مبارزه می‌کنند. آنها نمی‌توانند خوب بخوابند یا غذا بخورند. خیلی فرسوده به نظر می‌رسند آنها در این روند کارمای بسیار زیادی به دست آورده‌اند. من که شاهد تقلای آنها در دریای تلخ دنیای بشری هستم، دیگر به آنها تحقیرآمیز نگاه نمی‌کنم. برای آنها احساس دلسوزی دارم و حس شفقت در من ایجاد شد.

استاد به ما گفتند: «زمانی که نیک‌خواهی ما پدیدار شود، احتمالاً خواهیم دید تمام موجودات درحال رنج‌کشیدن هستند.» (سخنرانی هفتم، جوآن فالون)

متوجه شدم که وقتی می‌بینیم که دیگران همه رنج می‌برند، شفقت پیدا کرده‌ایم. اگر کارها را صرفاً برای بهبود و به کمال رساندن شخصی انجام دهیم، مهم نیست چقدر زیاد یا چقدر کم باشد، باز هم در قلمرو مردم عادی هستیم. تنها زمانی که قلبی نیک‌خواه داشته باشیم، می‌توانیم آرزوی ارائه رستگاری به دیگران را داشته باشیم، نه اینکه فقط به فکر‌کمال خودمان باشیم. این قلمرو یک تزکیه‌کننده است.

این درکم در سطح من است. لطفاً به هر مورد نامناسب اشاره کنید.

یادداشت سردبیر: این مقاله فقط بیانگر درک فعلی نویسنده است که با تمرین‌کنندگان به اشتراک گذاشته شده است تا بتوانیم «مطالعه و تزکیه خود را با یکدیگر مقایسه کنیم.» («تزکیه راسخ»، هنگ یین)

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.