(Minghui.org) بیش از دو سال است که دولت‌ها در سراسر جهان از قرنطینه و واکسن‌ها به‌منظور مبارزه با کووید19 استفاده می‌کنند. این اقدامات مشکلات دیگری را ایجاد، و این سؤال را برای بسیاری از مردم مطرح کرده است که آیا اقدامات درستی را در پیش گرفته‌اند یا خیر.

قرنطینه شانگهای، از آوریل و مه امسال، نمونه‌ای از این مشکلات بود. در میان قرنطینه شدید، کمبود غذا یا کمبود دسترسی به مراقبت‌های پزشکی غیرکووید، بسیاری از مردم را در وضعیت وخیمی قرار داده است که شاید در مقایسه با خود کووید19 جان تعداد بیشتری از مردم را گرفته باشد. علاوه بر این، قرنطینه‌ها ضربه‌های بزرگی به اقتصاد این شهر و حتی بخشی از اقتصاد کلی چین وارد کرده است.

مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد قرنطینه‌ها و واکسیناسیون‌ها به آن اندازه که وعده داده شده بود مؤثر نبوده‌اند.

قرنطیه‌ها

چین طی دو سال و نیم گذشته در تلاش برای تضمین صفر شدن تعداد مبتلایان به کووید19، به‌طور مداوم به اقدامات قرنطینه پایبند بوده است. بسیاری از کشورهای دیگر با قرنطینه شروع کردند و پس از واکسیناسیون و رسیدن به ایمنی جمعی، به‌تدریج قرنطینه‌ها را برداشتند.

در قرنطینه اجباری چین، مقامات فوق‌قدرتمند می‌شوند و به صلاحدید خود حقوق فردی را نقض می‌کنند. آن‌ها همه را مجبور می‌کنند در خانه بمانند، ساختمان‌ها یا حتی خود آپارتمان‌ها را پلمپ می‌کنند، بدون رضایت وارد خانه‌ها شوند تا مواد ضدعفونی‌کننده اسپری کنند، و برای کنترل رفت‌وآمدها استفاده از برنامه‌های بهداشتی را اجرا می‌کنند. البته فروپاشی اقتصادی و خسارات مالی قابل‌توجهی نیز برای مردمِ تحت قرنطینه وجود داشته است.

بر اساس گزارشی که اپک تایمز منتشر کرد، مردی سالخورده در شهر نانگونگ در استان هبی، پس از ابتلا به تب، درحین تماس با خط تلفن ضروری شهردار به‌منظور درخواست کمک، ناگهان درگذشت. بسیاری از ساکنان دیگر در خانه بیمار شدند و در طول قرنطینه به‌هیچ‌وجه اجازه نداشتند برای درمان پزشکی بیرون بروند.

خانم گونگ از منطقه هولان در شهر هاربین (استان هیلونگ‌جیانگ) گفت: «دولت یک‌شبه دستور تعطیلی تمام مدارس، کارخانه‌ها و مشاغل را صادر کرد. هیچ‌کس اجازه نداشت سر کار برود. فروشگاه‌ها اجازه باز شدن نداشتند. عبور‌ومرور عابران پیاده و وسایل نقلیه موتوری در جاده‌ها ممنوع شد. همه مجبور بودند در خانه بمانند. کل شهر مانند شهر ارواح بود.» در حالی که مردم به مواد غذایی کافی و لوازم اولیه دسترسی نداشتند، گروهی از ساکنان یک محله کنترل احساسات خود را از دست دادند و در 3 فوریه 2021، داوطلبی را که از دروازه ورودی محله‌شان محافظت می‌کرد، به ضرب چاقو کشتند.در طول قرنطینه شانگهای، یک پدر جوان به بخش اورژانس بیمارستان رفت، اما تا زمانی که نتیجه آزمایش کوویدش اعلام نشد، پزشکان حاضر به ارائه مراقبت‌های پزشکی به او نشدند. او در حالی که منتظر جواب آزمایشش بود، دار فانی را وداع گفت و همسر و فرزند پنج‌ساله خود را تنها گذاشت. آخرین حرف او به همسرش این بود: «لطفاً ببین نتیجه آزمایش پی‌سی‌آر من آماده است یا خیر؟»

زن و شوهری جوان با یک کارمند دولت که آمده بود تا آن‌ها را برای قرنطینه به بیمارستانی موقتی ببرد، بحث کردند. این زن و شوهر گفتند که مشکلی ندارند زیرا نتیجه آزمایششان منفی است، اما کارمند گفت که اهمیتی نمی‌دهد: وظیفه او بردن آن‌ها است، بنابراین باید همراهش بروند؛ در غیر این صورت به زور متوسل می‌شود.

با این حال، آیا قرنطینه در مهار ویروس مؤثر بود؟

امپریال کالج لندن در ژانویه 2021 تحقیق ری‌اکت-1 (ارزیابی بلادرنگ انتقال ویروس کرونا در جامعه) را انجام داد. بریتانیا سومین قرنطینه خود را در 4 ژانویه 2021 اعمال کرد، اما این تحقیق مشخص کرد: «در طول دوره 6 تا 22 ژانویه، با شیوع شدید ویروس سارس‌کو2، میزان عفونت‌ها همچنان بالا بود.»

مطالعات در اقتصاد کاربردی در ژانویه 2022 مقاله‌ای را منتشر کرد با عنوان «مرور تحقیق و متاآنالیز تأثیرات قرنطینه‌ها بر مرگ‌ومیر ناشی از کووید19». نویسندگان این مقاله دریافتند که قرنطینه‌ها تأثیر کمی بر مرگ‌ومیر ناشی از کووید19 داشته است.

این نویسندگان نوشتند: «به‌طور خاص‌تر، مطالعات شاخص سختگیری نشان می‌دهد که قرنطینه‌ها در اروپا و ایالات متحده مرگ‌ومیر ناشی از کووید19 را فقط به‌طور متوسط 0.2 درصد کاهش داده است. سیپوها [دستورات ماندن در مکان امن] نیز مؤثر نبودند و میزان مرگ‌ومیر ناشی از کووید19 را فقط به‌طور متوسط 2.9 درصد کاهش دادند. مطالعات مداخله غیردارویی خاص (اِن‌پی‌آی) نیز هیچ شواهد جامعی از اثرات قابل‌توجه بر مرگ‌ومیر کووید19 پیدا نکردند. درنتیجه، سیاست‌های قرنطینه بی‌اساس هستند و نباید به‌عنوان ابزار سیاست پاندمی در نظر گرفته شوند.»

واکسیناسیون‌ها

به‌منظور کنترل این پاندمی، بسیاری از کشورها صدور «گذرنامه‌های واکسن» را اجرایی کردند تا مردم را مجبور به تزریق واکسن کنند. در چین، مقامات از روش‌های مختلفی برای وادار کردن مردم به تزریق واکسن استفاده می‌کنند.

اما چنین اقداماتی با توجه به دلایل زیر نگرانی‌های زیادی را ایجاد می‌کند.

بر اساس گزارش رسمی یکی از کشورها در 7 اوت 2021، 90 درصد از جمعیت بزرگسال این کشور واکسیناسیون کووید19 را به‌طور کامل انجام داده‌اند. فقط در 6 اوت 2021، 3849 مورد ابتلای جدید به این ویروس ثبت شد که از این تعداد، 324 مورد (نزدیک به 10 درصد) به‌شدت بیمار بودند. از 324 بیمار با ابتلای جدی، 209 نفر واکسینه شده‌ بودند. گزارش‌های قبلی نیز نشان داد که بیش از 70 درصد از موارد تأییدشده در این کشور دو دوز واکسن تزریق کرده بودند. چنین داده‌هایی نشان می‌دهد که واکسن‌ها در پیشگیری از انتشار ویروس، عفونت و بیماری‌های شدید تأثیرگذاری محدودی دارند.

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (سی‌دی‌سی)، در 4 ژوئن 2021، 329021 گزارش از عوارض جانبی پس از واکسیناسیون وجود داشته است، ازجمله 5888 مرگ، 19597 بستری شدن در بیمارستان، 43891 مراجعه به اورژانس، 58800 مراجعه به بخش بیماران سرپایی، 2190 حمله قلبی، 1087 میوکاردیت (التهاب عضلات قلب)، 4583 معلولیت، 652 سقط جنین، 15052 واکنش شدید آلرژیک و .... از دیگر علائم می‌توان به فلج بل، ترومبوسیتوپنی (به اختلال در پلاکت‌های خون یا ترومبوسیت‌ها گفته می‌شود) و ... اشاره کرد.

آژانس دارویی اروپا (ای‌اِم‌اِی) در نامه‌ای سرگشاده که در تاریخ 25 مه 2021 در وب‌سایتش منتشر کرد، به نظرات اپیدمیولوژیست‌های ضد واکسن، متخصصان بیماری‌های عفونی و میکروبیولوژیست‌های سراسر دنیا اشاره کرد که درباره عوارض جانبی واکسن‌ها بسیار نگران هستند.

در این نامه سردردهای شدید، تهوع و استفراغ، تغییر هوشیاری، لکنت زبان، تغییر بینایی، مشکلات شنوایی، درجات مختلف فلج شدن در قسمت‌های مختلف بدن و ازدست دادن کنترل حرکتی، ترومبوز مغزی و سایر عوارض نامطلوب فهرست شد.

در سرزمین اصلی چین، به‌‌رغم مخفی‌کاری مقامات ح‌ک‌چ، کاربران اینترنت فاش کرده‌اند که موارد زیادی از مرگ‌ومیر، سرطان خون، سرگیجه و سایر علائم وجود داشته که گمان می‌رود ناشی از واکسن‌های کووید19 باشند.

در 3 اوت 2021، یک دکتر فارماکولوژی (داروشناسی) به نام تان یادی در وِیبو (یک وب‌سایت میکروبلاگینگ چینی) به مضرات جدی واکسن‌ها اشاره کرد. او نوشت: «چگونه از تزریق مکرر واکسن کووید، با حمایتِ فرضیه‌های تأییدنشده، به همه مردم‌ جلوگیری کنیم؟ تعجیل کنونی واکسن مضحک و نامعقول است، در حالی که تأیید و واکسیناسیونی با سرعت برق کاملاً نامتعارف به نظر می‌رسد. با این حال، با جهش ویروس، به‌هیچ‌وجه نمی‌توان یک سد ایمنی ایجاد کرد.

او توضیح داد که پروتئین سنبله، جزء اصلی واکسن، ایمنی‌زایی و سمیت را با هم ترکیب می‌کند. هر واکسیناسیون معادل یک بار مسموم شدن است و او می‌ترسد که مردم پس از واکسیناسیون‌های مکرر بمیرند یا معلول شوند.

او نوشت: «تزریق اولین دوز واکسن باعث قاعدگی نامنظم در بسیاری از زنان، اختلال نعوظ در مردان و آنفارکتوس میوکارد (سکته قلبی)، آنفارکتوس مغزی و موارد دیگر در بسیاری از افراد مسن شده است.»

آزمایش کردن

بر اساس داده‌های سی‌دی‌سیِ ایالات متحده که در ژانویه 2022 منتشر شد، در هفته منتهی به 17 ژانویه، موارد جدیدِ کووید ناشی از سویه اومیکرون 99.5 درصد از کل موارد را شکل می‌داد. داده‌های پایان ماه مارس نشان داد که رایج‌ترین گونه‌های اومیکرون BA.1، BA.1.1 و BA.2 بودند. در اوایل ژوئیه، گونه‌های اومیکرون به BA2.75 و سپس به‌سرعت به BA.5 تکامل یافته‌اند.

از آنجا که این ویروس همچنان با سرعت بیشتری درحال جهش بود، آیا تحقیقات و تولید کیت‌های آزمایش پی‌سی‌آر با همان سرعت ادامه می‌یابد؟ استفاده از کیت‌های تست قدیمی چه تأثیری خواهد داشت؟

محققان دریافته‌اند که شدت گونه اومیکرون بسیار کمتر از گونه دلتا است، اما آن بسیار مسری‌تر است.

چین مدام از ساکنانش می‌خواهد که در مناطق پرخطر هر دو روز یک بار آزمایش پی‌سی‌آر انجام دهند. قرار گرفتن در صف آزمایش هر دو روز یک بار، نه‌تنها زندگی روزمره افراد را مختل ‌کرده، بلکه مدت زمان قرار گرفتن آن‌ها در جمع‌های گروهی و تنش ناشی از آن را نیز افزایش داده است.

همچنین این آزمایشِ هر دو روز یک بار فقط برای این بوده که مشخص شود چه کسی مبتلا است. سپس فرد یا به قرنطینه برده می‌شود یا در خانه حبس می‌شود. هیچ درمان واقعی برای ویروس کووید وجود ندارد.

آژانس بیمه سلامت ملی چین در آوریل 2022 برآورد کرد که انجام آزمایش معمول پی‌سی‌آر فقط در شهرهای بزرگ چین 1.45 تریلیون یوان (220میلیارد دلار) هزینه خواهد داشت.

امیدی نو

اقداماتی که دولت‌ها تاکنون برای مبارزه با کووید انجام داده‌اند، از قرنطینه و واکسیناسیون گرفته تا آزمایش پی‌سی‌آر، ممکن است رویکردهای درستی نباشند.

طاعون‌ها بارها در تاریخ ظاهر و ناپدید شدند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از طاعون آتن (430 قبل از میلاد)، مرگ سیاه در قرن 14، و آنفولانزای اسپانیایی در طول جنگ جهانی اول. تقریباً هر بار، پاندمی به‌طور ناگهانی اتفاق ‌افتاد و به‌طور مرموزی ناپدید ‌شد. اقدامات پیشگیری و کنترل دولت‌ها به ناپدید شدن طاعون‌ها کمکی نکرد.

زمانی که مردم از طاعون جان سالم به در می‌بردند یا طاعون‌ها ناپدید می‌شدند، برخی آن را معجزه می‌نامیدند. اما برای دیگران دلیلی الهی وجود دارد.

در سال 1527 که طاعون، ویتنبرگ را آلوده کرد، مارتین لوتر تصمیم گرفت بماند و از بیماران و افراد درحال مرگ مراقبت کند. او معتقد بود کسانی که با تقوا، فداکاری و اخلاص به بیماران کمک می‌کنند، مورد محافظت قرار خواهند گرفت. او درنهایت توانست از طاعون جان سالم به در ببرد.

نمونه دیگر روستای اوبرآمرگاو در باواریا (آلمان) بود. در سال 1633 که طاعون این منطقه را فراگرفت، نیمی از روستائیان مردند. ساکنانِ باقیمانده عهد کردند که اگر خدا از آن‌ها در برابر طاعون محافظت کند، هر 10 سال «مصائب مسیح» را اجرا کنند. پس از آن هیچ‌کس دیگری در روستا براثر طاعون فوت نشد و سنت اجرای این نمایش تا به امروز ادامه داشته است.

وضعیت مشابهی در اواخر سلسله مینگ در چین اتفاق افتاد. طاعونی شیوع پیدا کرد که فقط سربازان سلسله مینگ را مبتلا کرد، نه سربازان ارتش مانچو را. اما وقتی امپراطور شونژی تأسیس سلسله چینگ را اعلام کرد، طاعون به‌طور مرموزی ناپدید شد.

همیشه ابهامات زیادی در زندگی وجود دارد، اما پیروی از وجدان و مهربان ماندن همیشه برای شما، برای من و برای جامعه‌مان برکت را به ارمغان خواهد آورد.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.