(Minghui.org) مؤسسه تحقیقات در مسائل اقتصادی و مالی (IEF Europe)، یک اندیشکده مستقر در پاریس، مقاله‌ای را در 4ژوئیه منتشر کرد که در آن برداشت اجباری اعضای بدن توسط دولت در چین به‌طور برجسته مطرح شد. این مقاله با عنوان «برداشت اعضای بدن در چین یا تجارت جنایتکارانه یک دیکتاتوری» هشدار داد که زمان آن رسیده است که کشورهای غربی بیدار و با واقعیت این جنایت روبرو شوند.
مقاله 4 ژوئیه مربوط به مؤسسه تحقیقات در مسائل اقتصادی و مالی ( IEF Europe) بر برداشت اجباری اعضای بدن در چین متمرکز شده است.
در این مقاله نوشته شده است که بسیاری از مردم؛ چین را به‌دلیل قدرت رو به رشد جهانی یا پیشرفت‌های فنی و اقتصادی‌اش تحسین می‌کنند، اما تعداد کمی از مردم به خطرات ناشی از اعتقاد و آموزه‌های کمونیستی توجه کرده‌اند، بدون توجه به بلایایی که حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) بر سر شهروندان چینی در طول بیش از 60 سال حکومت خونینش آورده است.
بر اساس این مقاله، شواهد فراوانی توسط محققان جمع‌آوری و مستند شده است، در کتاب محصول خونین: برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین (2009، توسط دیوید ماتاس و دیوید کیلگور) و همچنین قتل‌عام: کشتار جمعی، برداشت اعضای بدن، راه حل مخفی چین برای مشکل مخالفانش (2014، توسط ایتان گاتمن)
ماتاس، کیلگور و گاتمن در ژوئن2016 گزارشی به روز ارائه کردند: «بیشترین منبع حجم عظیم اعضای بدن برای پیوند، کشتن بی‌گناهان است: اویغورها، تبتی‌ها، مسیحیان خانگی و درجه اول، تمرین‌کنندگان روش معنوی بر پایۀ مجموعه تمرینات فالون گونگ» این نویسندگان در گزارش 680 صفحه‌ای نوشتند: «غارت اعضای بدن در چین جنایتی است که حزب کمونیست، نهادهای دولتی، سیستم بهداشت، بیمارستان‌ها و حرفه پیوندعضو همگی در آن مشارکت دارند.»
رشد صنعت پیوندعضو با سرعتی نگران‌کننده
طبق سنت چینی، بدن یک فرد باید پس از مرگ دست نخورده باقی بماند، که یکی از دلایل اصلی عدم وجود سیستم رسمی ثبت اهدای عضو در چین تا سال 2013 بود یعنی شش سال پس از افشای رسوایی برداشت اجباری اعضا در سال 2006. مقاله IEF همچنین توضیح می‌دهد که پس از راه‌اندازی این سیستم اندام‌های بسیار کمی داوطلبانه اهدا شدند.
در مقابل، صنعت پیوند عضو در چین از سال 2000 به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. مقاله IEF با استناد به داده‌های مربوط به گزارش 2016 ارائه شده توسط ماتاس، کیلگور و گاتمن، نوشت: «در آن سال، پیوند کبد در مقایسه با سال ۱۹۹۹ ده برابر و تا سال ۲۰۱۵ سه برابر شد. اما، بر اساس ظرفیت‌های مورد نیاز دولت برای مراکز پیوند اعضا، 169 بیمارستان واجد شرایط برای این عمل‌ها ممکن است از سال 2000 بین 60 هزار تا 100 هزار پیوند در سال انجام داده باشند. در واقع، 1000 بیمارستان برای دریافت مجوز برای انجام پیوند عضو به دولت مراجعه کرده‌اند. این نشان می‌دهد که تعداد پیوندها می‌تواند حتی بیشتر از آنچه اعلام شده باشد.
شواهد دیگر مربوط به زمان انتظار برای اندام ها است. در کشورهای دیگر گاهی لازم است چند سال برای اهدای عضو منتظر بمانید، مقاله IEF ادامه داد: «چین به مدت زمان انتظار کم سابقۀ فقط چند هفته برای پیوند کبد یا کلیه در اینن کشور افتخار می‌کند. به‌علاوه، سازگاری اندام پیوندی موضوعی حیاتی است که فقط می‌توان به آن امیدوار بود، هرگز تضمین نمی‌شود مگر اینکه... در یک بیمارستان چینی».
جنایت دولتی
مقاله IEF اشاره کرد که بسیاری از بیمارستان‌ها در چین پیوند عضو انجام داده‌اند. پزشکی در بیمارستان چانگ ژنگ در محوطۀ ساختمانی پودونگ، شانگهای گفت: «ما چند شیفت داریم که 24 ساعت شبانه‌روز کار می‌کنند. چهار تیم داریم که می‌توانند [پیوند] انجام دهند.» وی در مورد منبع اعضای اهداکننده پاسخ داد: «ما از یک منبع ملی یکپارچه استفاده می‌کنیم. این را چگونه می‌گوییم... فقط پزشکان می‌دانند.» علاوه بر این، زمانی که پس‌زدن عضو اتفاق افتاد، تیم‌ها ممکن است چند تلاش دیگر را روی همان بیمار انجام دهند، تا زمانی که موفقیت تضمین شود.
با توجه به اهدای بسیار محدود عضو، این حتی گیج کننده‌تر است. چین در سال 201۵ پس از اینکه با انتقاد شدید بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی مواجه شد، رسماً اعلام کرد که استفاده از اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام را متوقف می‌کند.
مقاله IEF نوشت: «پس اندام‌ها از کجا می‌آیند؟ جواب این سؤال بسیار ناامیدکننده است. رشد سریع پیوند عضو از سال 1999 به‌دلیل سرکوب گسترده و وحشیانه مقامات علیه پیروان فالون گونگ نشأت می‌گیرد. این روش مدیتیشن مبتنی بر سنت‌های سلامت و رشد و تزکیۀ شخصی است.»
این در سال 1999 آغاز شد، زمانی که جیانگ زمین، رهبر وقت ح‌ک‌چ تصمیم گرفت آزار و شکنجه فالون گونگ را با این سیاست آغاز کند که«شهرت‌شان را لکه‌دار کنید، آن‌ها را به‌لحاظ مالی ورشکست و جسمشان را نابود کنید». طبق دستورات ادارۀ610 از آن زمان تاکنون حدود 70 میلیون تمرین‌کننده دستگیر، بازداشت و شکنجه شده‌اند.این سازمان فراقانونی در 10ژوئن 1999 تأسیس شد و وظیفه اجرای سیاست آزار و شکنجه را بر عهده داشته است.
پارلمان اروپا در ۵می سال جاری قطعنامه‌ای را دربارۀ برداشت اجباری اعضای بدن بازداشت‌شدگان از گروه‌های اقلیت متعدد در چین را تصویب کرد: «رژیم چین آشکارا هرگونه دسترسی به بازداشتگاه و مراکز پزشکی را رد می‌کند.جامعه بین‌المللی ساکت است» در پایان مقاله IEF آمده است: «بدون شک زمان آن فرا رسیده است که غربِ ستایش‌کنندۀ قدرت چین، چشمان خود را به روی واقعیت این ایدئولوژی مرگبار کمونیستی باز کند.»
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
