(Minghui.org)

درود استاد درود، هم‌تمرین‌کنندگان!

من تمرین‌کننده‌ای غیرچینی و ساکن کانادا هستم و حدود 20 سال است که فالون گونگ را تمرین می‌کنم. از آنجایی که دارای مدرک دکترا در زمینۀ آموزش و روانشناسی هستم، قبل از مهاجرت به کانادا در دانشگاهی تدریس و تحقیق می‌کردم. همیشه مدارس مینگهویی در سرتاسر جهان را تحسین می‌کردم، بنابراین هر زمان که عکسی از بچه‌های مدارس مینگهویی می‌دیدم آرزو می‌کردم در آنجا کار کنم.

پس از مهاجرت به کانادا، در رشته آموزش دوران کودکی تحصیل و چند سالی در مدارس و مهدکودک‌های مختلف کار کردم. در این زمان با سیستم آموزشی کانادا آشنا شدم. اما با کار کردن در مهدکودک‌ها و مدارس معمولی، این مفهوم به من القاء شد که مربیان فقط باید در خدمت خواسته‌ها و علایق کودکان باشند و با راهنمایی‌های آموزشی کمتر به آنها اجازه دهند که بازی کنند و هر کاری که می‌خواهند انجام دهند. با وجود این، نمی‌دانستم که چرا احتمال مشکلات رفتاری در کودکان مدارس دولتی بیشتر است، مانند خودخواهی، فقدان رفتار مؤدبانه، عدم توجه کافی به دیگران، نداشتن مهربانی و تحمل، و نداشتن تمایل یا اشتیاق کافی برای یادگیری یا شرکت در فعالیت‌های آموزشی.

پس از پاندمی و مدتی در خانه ماندن، وقتی برای کار در مدرسه مینگهویی از من دعوت شد، خوشحال شدم. مطمئن بودم که استاد نیک‌خواهم آن را نظم و ترتیب داده‌اند. پس از پیوستن به مدرسه مینگهویی، از دیدن تفاوت‌های این دو سیستم آموزشی شگفت‌زده شدم و علاقه کودکان مدرسه مینگهویی به فعالیت‌های آموزشی را تحسین کردم. می‌توانستم ببینم که بچه‌های مدرسه مینگهویی به معلمان و سایر همکلاسی‌ها احترام بیشتری می‌گذارند و به درستی خصوصیات اخلاقی‌شان را ارتقا می‌دهند. بچه‌های مدرسه مینگهویی یاد می‌گیرند که صبور باشند، از حقیقت پیروی کنند و راستگو باشند، به دیگران اهمیت دهند و نسبت به دیگران مهربان و نیک‌خواه باشند. آنها پنج مجموعه تمرین فالون گونگ را انجام می‌دهند و فا را مطالعه می‌کنند، چیزی که در مدارس دیگر در دسترس نیست. می‌بینم که مربیان و بچه‌ها به هم احترام می‌گذارند که قابل تحسین است. متوجه شدم که نوع سیستم آموزشی مدرسه مینگهویی بهتر از مدارس عادی است و باعث می‌شود که بچه‌ها شخصیت و خصوصیات اخلاقی خود را به‌درستی رشد دهند.

کودکان همچنین علاقه بیشتری به یادگیری و شرکت در فعالیت‌های آموزشی گروهی مانند فرهنگ و هنر و صنایع دستی دارند. یادم هست در مدارس معمولی که کار می‌کردم، مجبور بودیم از ترفندهای مختلفی استفاده کنیم تا بچه‌ها را به انجام یک برنامه آموزشی علاقه‌مند کنیم که از آن خسته می‌شدند و خیلی زود آن را ترک می‌کردند. اما در مدرسه مینگهویی بچه‌ها به موضوعات مختلف تحصیلی مانند نوشتن، خواندن، انجام فعالیت‌های هنری و ... علاقه مند هستند و حتی برای تمرین نوشتن یا امور هنری و علمی، برگه درخواستمی‌کنند.

 پی‌بردم که در این عصر تکنولوژی، در یک جامعه عادی، در کودکان خودخواهی و فردگرایی رشد می‌کند که برعکس خصوصیات رشد‌یافته در مدرسه مینگهویی است. کودکان علاوه بر فعالیت‌های آموزشی، زمان کافی برای بازی و انجام فعالیت‌های بدنی نیز دارند. بنابراین، تعادل را در برنامه درسی و توجه به رشد کلی کودکان در مدرسه رعایت می‌کردم.

چون زبان چینی نمی‌دانم، برای من، در ابتدا برقراری ارتباط با کودکان، به ویژه کودکان نوپا، چالش‌برانگیز بود. اما کم‌کم این موضوع اصلاح شد، چون فهمیدم محبت و مهربانی فراتر از کلام می‌رود، بچه‌ها با شوق و چهره‌ای شاد به من نگاه می‌کنند. به سمتم می‌دوند و با ورودم اسمم را صدا می‌زنند. هر وقت بچه‌ها راضی نیستند یا مشکلاتی را به نمایش می‌گذارند، به درون نگاه می‌کنم تا ببینم چه چیزی در روحیه یا افکارم در آن زمان وجود دارد و در کمال تعجب بعد از اصلاح افکارم، بسیاری از درگیری‌های کودکان حل می‌شود.

استاد بیان کردند که:

«...نگاه کردن به درون یک ابزار جادویی است.» (آموزش فا در کنفرانس بین المللی فای واشنگتن دی سی 2009)

کودکان مدیتیشن و تمرین فالون دافا را می‌آموزند که می‌تواند آنها را از نظر جسمی، ذهنی و رفتاری سالم نگه دارد و در جامعه آلوده امروزی به آنها خصوصیات اخلاقی مثبت و سنتی بدهد. بنابراین، این مدرسه را سرزمینی پاک و خالص می‌بینم که در بیرون موجود نیست. وقتی موسیقی پودو را برای بچه‌ها پخش می‌کنم که بخوابند خیلی شاد می‌شوم. چنین موسیقی خوبی وارد ذهن این بچه‌ها می‌شود و این تاثیر خوبی روی آنها می‌گذارد.

یادم می‌آید وقتی کودکی به زمین افتاد و گریه می‌کرد، یک مربی علاوه بر مراقبت از سلامتی پسر، به او گفت که این جمله را تکرار کند: «فالون دافا هائو، جِن، شَن، رِن هائو [حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است].» کودک این کار را انجام داد و به سرعت بهبود یافت.

یادم می‌آید یک روز بچه‌ها را برای قدم زدن در طبیعت بیرون بردیم و در حالی که از کنار یک منظره سرسبز زیبا می‌گذشتیم، همه بچه‌ها ناگهان «فالون دافا هائو» را خواندند. نمی‌توانستم جلوی خوشحالی‌ام را برای این بچه‌ها بگیرم، وقتی می‌دیدم چطور ذهن این بچه‌ها با این کلمات جادویی پر شده است. کودکان یاد می‌گیرند که حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را در رفتار خود بکار ببرند و ابتدا به دیگران فکر کنند.

با وجود اینکه من چند چالش را با سایر کارکنان مدرسه تجربه کرده‌ام، اما خیلی زیاد نبود، و به‌زودی پس از نگاه به درون، مسائل را حل کردیم و همه چیز خوب شد.

به‌عنوان مثال، زمانی که در مدرسه شروع به کار کردم، با بچه‌ها فعالیت‌های هنری انجام می‌دادم و ناآگاهانه از مطالب هنری زیادی استفاده می‌کردم. اندکی پس از آن، معلم دیگری پیش من آمد و از من خواست که اگر از مطالب هنری اضافه استفاده نمی‌کنم، آنها را در انبار قرار دهم. با اینکه قبول کردم ناراحت شدم و فکر کردم این رفتار محترمانه‌ای نیست. چند روزی نمی‌توانستم مهربانی را در ذهنم  نسبت به او حفظ کنم، اما وقتی به درونم نگاه کردم، فهمیدم که تمام رنجشم ناشی از خودخواهی و منیت قوی‌ام است که باعث شده بود فکر کنم من شخص مهمی هستم و همه باید مرا تحسین کند همچنین متوجه شدم که در حین پخت و پز حتی مقداری غذا را هدر می‌دادم، به این معنی که به منابع دافا احترام نمی‌گذاشتم. وقتی آن معلم عذرخواهی کرد، گفتم این یک آزمون شین شینگ برای من بود و درس بزرگی از آن آزمون یاد گرفتم.

در این مدرسه، کارکنان تزکیه‌کننده هستند و و پس از بروز اختلافات به درون خود نگاه می‌کنند به سرعت به یک رابطه دوستانه باز می‌گردند. می‌بینم که قلب‌های مهربان ما بر رفتار بچه‌ها تأثیر می‌گذارد و آنها نیز مهربان می‌شوند. تمام تلاشم را کرده‌ام که به چالش‌ها به‌عنوان آزمون‌هایی نگاه کنم که استاد برای ارتقا، ازبین بردن وابستگی‌هایم و بهبود وضعیت تزکیه‌ام نظم و ترتیب می‌دهند. از این تجربیات یاد گرفتم که باید با نگرش دیگری سختی‌هایم را حل و فصل کنم.

همانطور که استاد در هنگ یین بیان کردند:

«سختی را همانند لذت درنظر بگيريد.» («آبدیده کردن اراده»، هنگ یین)

همه ما می‌دانیم که هیچ چیزی تصادفی اتفاق نمی‌افتد و هر سختی دلیلی دارد.

یادم می‌آید که زمانی دچار کارمای بیماری شدم و فکر می‌کردم هیچ‌کسی را در این شهر ندارم که بتواند از من مراقبت کند. اما به محض اینکه همکارانم که تزکیه‌کننده هستند متوجه شدند، زمانی را برای فرستادن افکار درست برایم تعیین کردند و تأثیر آن بسیار قوی بود. در آن لحظه چشمانم پر از اشک شد و متوجه تفاوت محیط تزکیه پاک با محیط‌های دیگر شدم. خوشحالم که در محیطی کار می‌کنم که در کنار هم‌تمرین‌کنندگان هستم، کاستی‌های‌مان را بررسی می‌کنیم و تجربیات تزکیه‌مان را به اشتراک می‌گذاریم. مطمئن هستم که کودکان و تمرین‌کنندگان جوان به محیطی برای تزکیه و پیشرفت با هم نیاز دارند که مدرسه مینگهویی این محیط را فراهم می‌کند.

استاد از شما سپاسگزارم!

هم‌تمرین‌کنندگان از شما سپاسگزارم!

(ارائه شده در کنفرانس تبادل تجربه تزکیه فالون دافا در کانادا در سال 2022)