(Minghui.org) یکی از ساکنان شهرستان تونگهه، استان هیلونگجیانگ در 6ژوئن2022 به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ محاکمه شد. فالون گونگ تمرینی معنوی و مدیتیشنی باستانی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
خانم ما جی‌یینگ، 68 ساله، در 19اکتبر2020، در حالی که در ایستگاه قطار شهرستان فانگ ژنگ تحت بازرسی امنیتی بود، دستگیر شد. مأموران امنیتی راه آهن، لپ تاپ موجود در کیف او و همچنین تعدادی کارت حافظه رایانه و مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ را توقیف کردند. پلیس همچنین بعداً در همان روز خانه او را غارت کرد و دو تلفن همراه و 30 کتابچه فالون گونگ او را توقیف کرد. او به مدت یک ماه در بازداشتگاه شماره 2 شهر هاربین نگهداری و سپس آزاد شد.
با ورود به سال 2022، دادگاه شهر هاربین چند بار او را احضار کرد. پس از اینکه یکی از همسایگان اخیراً او را به خاطر تمرین فالون گونگ گزارش داد، پلیس دوربین‌های نظارتی را بیرون از خانه او نصب کرد.
او در 6ژوئن در دادگاه شهر هاربین حاضر شد. جزئیات دیگر در مورد پرونده او نامشخص است.
آزار و شکنجه گذشته
از زمان شروع آزار و شکنجه، خانم ما بارها به‌دلیل حفظ ایمانش دستگیر شده است. او در مجموع چهار سال دو بار به اردوگاه کار اجباری محکوم شد و همچنین به دوازده سال حبس محکوم شد. او بسیاری از روش‌های شکنجه وحشیانه را متحمل شد. تنها چند روز پس از آزادی از دومین دوره اردوگاه کار، شوهرش از او طلاق گرفت.
دستگیری‌ها و آزار و اذیت
چند تن از مسئولان روستا، خانم ما را در خانه همسایه‌اش در سپتامبر1999 دستگیر کردند. او نزد مسئولان روستا برده و مجبور شد در جلسه انتقاد از فالون گونگ شرکت کند. اگرچه او از خواندن جملات افتراءآمیز علیه فالون گونگ امتناع کرد، ایستگاه تلویزیونی محلی از حضور او فیلم‌برداری و آن را در اخبار عصر پخش کرد.
به‌محض بازگشت خانم ما از کار در مزرعه در غروب 2۵اکتبر2000، دو مأمور وارد خانه او شدند و به او دستور دادند که فالون گونگ را کنار بگذارد. او همکاری نکرد سپس مأموران گزارش او را دادند. بلافاصله شش نفر دیگر آمدند و در خانه او ماندند و سعی کردند به او فشار بیاورند. تا ساعت 11 شب نرفتند.
چند مسئول روستا در اوایل صبح روز 26اکتبر2000 دوباره خانم ما را مورد آزار و اذیت قرار دادند و سعی کردند او را مجبور کنند که فالون گونگ را کنار بگذارد. او اصرار داشت که این کار را نخواهد کرد، بعدازظهرهمان روز دستگیر و به بازداشتگاه شهرستان تونگهه منتقل شد. او به مدت 16 روز در آنجا نگه داشته شد و مسئولان 2000 یوان از او اخاذی کردند.
در مدت بازداشت، او چند تمرین‌کننده دیگر، از جمله آقای کنگ شیانگ‌وی، همسر و مادرش، و همچنین آقای لی جیوچنگ و همسرش را دید که همگی به‌دلیل رفتن به پکن برای درخواست حق تمرین فالون گونگ دستگیر شدند. از هر یک از آنها قبل از آزادی بین 10هزار تا 30هزار یوان اخاذی شد.
خانم ما در غروب 13دسامبر2000، به‌رغم نظارت شدید، موفق شد برای درخواست حق تمرین فالون گونگ به پکن برود. او در 16فوریه2001 به میدان تیان‌آن‌من رسید. در آن زمان، تمرین‌کنندگانی که از سراسر کشور می‌آمدند یکی پس از دیگری در میدان تیان‌آن‌من حاضر شدند، اما پلیس آنها را دستگیر کرد و برد.
قبل از اینکه خانم ما کاری انجام دهد، مأموری آمد و از او پرسید که آیا فالون گونگ را تمرین می‌کند یا خیر. خانم ما جواب او را نداد. سپس مأمور پرسید که آیا فالون گونگ خوب است؟ همانطور که او گفت بله، او را دستگیر کردند و به داخل خودروی پلیس بردند.
خانم ما قبل از انتقال به بازداشتگاه شهرستان تونگهه در سه بازداشتگاه نگهداری شد. مقامات تلاش کردند برای پرداخت هزینه سفر مأمورانی که برای بازگرداندن او به پکن رفته بودند، از خانواده او 8000 یوان اخاذی کنند، اما خانواده او از این امر خودداری کردند.
دو دوره اردوگاه کار اجباری
خانم ما پس از بیست روز حبس در یک بازداشتگاه محلی، به اردوگاه کار اجباری وانجیا برده شد تا یکسال را سپری کند. از آنجایی که او فالون گونگ را رها نمی‌کرد، مأموران در طول شب دستانش را پشت کمرش و سپس به لوله‌های گرمایشی دستبند زدند. او قادر به ایستادن یا چمباتمه زدن نبود.
در حالی که خانم ما بر ایمان خود ثابت قدم بود، مأموران او را به مدت سه ساعت از مچ آویزان کردند. تعداد زیادی از دیگر تمرین‌کنندگان که از رها کردن فالون گونگ امتناع کردند نیز تحت همین شکنجه قرار گرفتند. برخی از آنها برای روزها آویزان شدند و در نتیجه سه نفر در اثر شکنجه کشته شدند.
بازآفرینی شکنجه: آویزان کردن از مچ
خانم ما با ۳۵ زندانی دیگر در یک اتاق مشترک بود. به‌دلیل محیط زندگی کثیف، همه آنها دچار بیماری پوستی گال شدند. برخی از آنها علائم شدیدی روی دستان خود داشتند به‌طوری که حتی نمی‌توانستند چوب‌های غذاخوری را نگه دارند.
خانم ما پس از نزدیک به یک سال حبس در اردوگاه کار، در فوریه2002 به قید ضمانت پزشکی آزاد شد.
دو ماه بعد، در 12آوریل2002، قبل از اینکه او از خواب بیدار شود، دو مأمور لباس شخصی وارد شدند و کتاب‌های فالون گونگ، مطالب اطلاع‌رسانی و نوارهای موسیقی تمرین او را توقیف کردند. به‌محض اینکه خانم ما صبحانه‌اش را خورد، مأمور دیگری آمد و به او دستور داد که بیانیه‌ای برای رها کردن فالون گونگ بنویسد. او از دستور پیروی نکرد و دوباره دستگیر و به بازداشتگاه شهرستان تونگهه منتقل شد.
خانم ما در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان او را مجبور کردند که به‌مدت یک هفته غل و زنجیر 2۵ کیلویی به پایش ببندد. همچنین پس از گزارش شدن خانم ما به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ، آنها او را مورد ضرب و شتم و آزار لفظی قرار دادند.
خانم ما دوباره در ماه مه2002 گزارش شد چراکه به دیگران اشعاری را درباره فالون گونگ یاد داده بود. تنگ ژنشین، رئیس بازداشتگاه، او را به دفتر خود آورد، به صورتش سیلی زد و سرش را به دیوار کوبید. در نتیجه صورتش متورم شد. او همچنین خانم ما را مجبور کرد تا بیست روز دیگر غل و زنجیر 10 کیلویی ببندد.
با گرم شدن هوا، مأموران خانم ما را مجبور کردند که همچنان کت و شلوار ضخیمی را که در هنگام دستگیری پوشیده بود بپوشد. رویش شپش رشد کرده بود. اما مأموران اعتنا نکردند و همچنین ترتیبی دادند که زندانیان بیمار روانی او را شکنجه کنند.
سه ماه بعد، خانم ما به اتهام «اخلال در نظم اجتماعی» به ۳ سال کار اجباری محکوم شد.
ب محض بردن او به اردوگاه کار اجباری وانجیا در 1اوت2002، زندانیان به پایین تنه‌اش لگد زدند، ران‌های او را نیشگون گرفتند و به سینه‌اش ضربه زدند. آنها همچنین خانم ما و یک تمرین‌کننده دیگر، خانم ژائو شیویون را به هم بستند و در طول شب آنها را به نیمکت ببر بستند.
تمرین‌کنندگانی که از رهاکردن فالون گونگ امتناع می‌کردند، همچنین مجبور می‌شدند روزها متوالی چمباتمه بزنند، از جمله زمانی که در حال صرف غذا بودند. مأموران ظرف در اختیارشان قرار نمی‌دادند و آنها را مجبور می‌کردند با دست غذا بخورند. خانم ما مجبور شد بیست روز چمباتمه بزند.
تصویر شکنجه: ضرب و شتم
یکی از مأموران یکبار متوجه شد که خانم ما در حال خواندن یک سخنرانی فالون گونگ است. آنها او را از مچ آویزان کردند و با باتوم‌های الکتریکی به او شوک وارد کردند و سعی کردند بفهمند سخنرانی را از کجا آورده است. شکنجه باعث شده بود که او دچار مشکل تنفسی شود. مأموران از ترس اینکه او در اثر شکنجه بمیرد، او را زمین گذاشتند، اما همچنان به صورتش سیلی زدند و از او سؤال کردند که این سخنرانی را از کجا دریافت کرده است.
مأموران این این شکنجه را سه بار در روز تکرار می‌کردند. خانم ما حس بازوانش را کاملاً از دست داد. او دچار بی‌اختیاری نیز شد و شلوارش را کثیف می‌کرد. مجبور شد روز بعد جلسه انتقاد را پشت سر بگذارد.
در دوره دوم اردوگاه کار، روستا بارها شوهرش را تحت فشار قرار داد تا او را طلاق دهد. شوهرش از ترس اینکه در این آزار و شکنجه گرفتار شود، شش روز پس از آزادی او در نوامبر2004 از او طلاق گرفت.
دوازده سال حبس
دستگیری بعدی خانم ما در غروب 17ژوئیه2007 رخ داد. هم او و هم تمرین‌کننده دیگر، خانم ژانگ یوژی که به‌طور اتفاقی به ملاقات او رفته بود، دستگیر و در اداره پلیس شهرستان تونگهه مورد بازجویی قرار گرفتند. پنج چاپگر خانم ما، دو کامپیوتر، 2000 دی‌وی‌دی خالی، ده جعبه کاغذ چاپ، همراه با بسیاری از لوازم اداری دیگر و وسایل شخصی به ارزش 30هزار یوان مصادره شد.
یک روز بعد پلیس دو داماد او را دستگیر کرد و یک روز از آنها بازجویی کرد. خانم ما نیز برای چند روز آینده مورد بازجویی قرار گرفت.
در حالی که خانم ژانگ دو ماه بعد، پس از اینکه 20هزار یوان از او اخاذی کردند آزاد شد، خانم ما در بازداشتگاه شهرستان تونگهه نگهداری شد و مخفیانه بدون اطلاع خانواده‌اش به دوازده سال حبس محکوم شد.
پس از اینکه در 20دسامبر2007 او را به زندان زنان استان هیلونگجیانگ بردند، مجبور شد از ساعت ۵صبح تا 9 شب روی یک چهارپایه کوچک بنشیند. او که دیگر نمی‌توانست شکنجه را تحمل کند، مجبور شد بیانیه‌ای مبنی بر رهاکردن فالون گونگ بنویسد، اما مأموران همچنان او را مجبور می‌کردند که ویدیوهای تبلیغاتی افتراءزننده به فالون گونگ را تماشا کند.
در 23اکتبر2010، خانم ما بیانیه‌ای رسمی برای از سرگیری تمرین فالون گونگ نوشت. او همچنین به نشانه اعتراض از انجام کار اجباری خودداری کرد. مأموران با منع کردن او از هرگونه فعالیت در فضای باز مقابله به مثل کردند.
خانم ما پس از تحمل هشت سال شکنجه، چهار سال قبل در سال 201۵ آزاد شد.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
