(Minghui.org) خانمی در شهر آنلو، استان هوبی، از زمانی که در ۲۴اکتبر۲۰۲۳ به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ دستگیر شد، دست به اعتصاب غذا زده است. فالون گونگ تمرینی معنوی است که از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

ازآنجاکه همسر و فرزند خانم کونگ جیوهونگ در شهر دیگری زندگی می‌کنند، تا چند روز بعد که شوهرش به خانه بازگشت، متوجه دستگیری او نشدند. درِ ورودی آن‌ها باز شده بود، گاراژ بازرسی شد و کامپیوتر، چاپگر و کتاب‌های فالون گونگ خانم کونگ مصادره شدند. شوهرش همه جا به دنبالش گشت و سرانجام او را در یک مرکز شستشوی مغزی در شهر بیفان در نزدیکی شهر بیفان، که تحت اداره آنلو است، یافت.

شوهر خانم کونگ تأیید کرد که او از روز دستگیری‌اش در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زده است. او اصرار کرد که اداره پلیس شهر آنلو فوراً او را آزاد کند اما فایده‌ای نداشت.

این اولین باری نیست که خانم کونگ، کارمند سابق کارخانه نساجی، به‌خاطر حفظ ایمانش هدف قرار می‌گیرد. او در فوریه ۲۰۰۰ به‌خاطر رفتن به پکن برای درخواست حق تمرین فالون گونگ دستگیر شد. سپس به آنلو بازگردانده شد، به مدت دو ماه و نیم در بازداشتگاه شماره ۱ شهر آنلو نگهداری و ۲۰۰۰ یوان جریمه شد. او دوباره در اکتبر۲۰۰۲ دستگیر شد و بیش از ۹۰ بار در یک ماه تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت. دستگیری بعدی او در ۲۵مه۲۰۱۶، پس از گزارش به‌خاطر صحبت با روستائیان درباره فالون گونگ بود. او در اول ژوئن همان سال به مرکز شستشوی مغزی استان هوبی در ووهان، مرکز هوبی منتقل شد و مدت نامعلومی در بازداشت بود.

پس از دستگیری در سال ۲۰۰۲، بیش از ۹۰ بار تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت

در اکتبر ۲۰۰۲، زمانی که چن شونچیو و ژائو ژیفی، مدیر و معاون اداره امنیت عمومی استان هوبی، برای جلسه‌ای به آنلو رفتند، به پلیس دستور دادند که تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ را دستگیر کنند. لی میانچو و نی هانژانگ از اداره ۶۱۰ شهر آنلو با تانگ جیانگو از اداره امنیت داخلی شهر آنلو برای بسیج نیروی بزرگ پلیس برای دستگیری بیش از ۷۰ تمرین‌کننده، ازجمله خانم کونگ، طی یک شب کار کردند. دو بازداشتگاه در آنلو مملو از تمرین‌کنندگان دستگیرشده بود.

خانم کونگ در یکی از بازداشتگاه‌ها در انفرادی نگهداری می‌شد. هفت زندانی مرد به صورت شبانه‌روزی در سه شیفت او را زیر نظر داشتند. همچنین وقتی به توالت می رفت هم او را دنبال می‌کردند. او برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد، اما تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت.

زندانیان دهان خانم کونگ را با یک انبردست باز کردند، یک بطری پلاستیکی را روی زبان او گذاشتند و سپس با بستن یک حوله روی دهان و سر او، آن را محکم کردند. یک نفر بینی‌اش را گرفت درحالی‌که بقیه دست و پاهایش را گرفته بودند تا از حرکت‌کردن او جلوگیری کنند. سپس فرنی مخلوط با مقدار زیادی نمک را داخل بطری ریختند. آن‌ها این کار را لحظه‌ای متوقف نمی‌کردند تا او بتواند نفس بکشد تا زمانی که تمام فرنی داخل بطری به دهانش ریخته شد. سپس غذای بیشتری را داخل بطری ریختند و این روش را چند بار تکرار کردند. آن‌ها کارشان را متوقف نکردند تا زمانی که معده‌اش به وضوح نفخ کرد و غذا تقریباً از معده او به دهانش برگشت.

پس از خوراندن اجباری، زندانیان خانم کونگ را روی تخت نگه داشتند تا از استفراغ او جلوگیری کنند. هنگامی که سعی کرد استفراغ کند، نگهبانان تهدید کردند که خوراندن اجباری را تکرار خواهند کرد. او در اعتراض فریاد زد و نگهبانان به زندانیان دستور دادند که در را ببندند تا دیگران نشنوند. گاهی زندانیان او را کتک می‌زدند و باقی‌مانده غذا را روی موها یا یقه‌اش می‌ریختند. وقتی نگهبانان او را در معرض هوای به‌شدت سرد قرار دادند موهایش یخ ‌زد.

لیو لیگوانگ، رئیس بازداشتگاه، یک بار به خانم کونگ گفت: «آیا در اعتصاب غذا نیستی؟ ما تا آخر با تو بازی خواهیم کرد.»

یکی دیگر از نگهبانان، یوئه ژونگ‌گویی، گفت: «اگر خوب رفتار نکنی، به زور محلول فلفل به تو می‌خورانم.»

به‌دلیل نمک زیاد در فرنی، خانم کونگ همیشه بعد از خوراندن اجباری، دردی شدید و سوزشی در اندام‌های داخلی خود احساس می‌کرد. هر بار خوراندن اجباری مانند یک جلسه شکنجه شدید بود. اغلب پس از آن آب دهانش آغشته به خون بود. در طول یک ماه بازداشت بیش از ۹۰ بار تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت.

وقتی نگهبانان خانم کونگ را به اردوگاه کار اجباری شایانگ بردند، او آنقدر لاغر و ضعیف بود به‌طوری که نمی‌توانست تعادلش را حفظ کند. اردوگاه کار از پذیرش او خودداری کرد، بنابراین نگهبانان مجبور شدند او را به بازداشتگاه برگردانند. آن‌ها دو هفته بعد دوباره تلاش کردند تا او را در اردوگاه کار بپذیرند، اما اردوگاه به‌دلیل ضربان سریع قلب و فشار خون بالا از پذیرش او خودداری کرد. او دوباره به بازداشتگاه بازگردانده شد و به‌خاطر امتناع از انکار فالون گونگ مورد ضرب و شتم و سایر اشکال شکنجه قرار گرفت.