(Minghui.org) بانویی در شهر لایژو (استان شاندونگ)، در 8نوامبر2023، به سه سال حبس و 10هزار یوآن جریمه محکوم شد، آن‌هم به خاطر ایمانش به فالون گونگ، یک تمرین تزکیه ذهن و جسم که از ژوئیه1999 توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم ژائو شیپینگ در ساعات اولیه صبح 11مه2023، پس از گزارش شدن به پلیس، به‌دلیل توزیع مطالب مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ در شهر همسایه پینگدو (حدود 43کیلومتری)، دستگیر شد. ایستگاه پلیس هویبو در شهر پینگدو بیش از 2000 یوان اسکناسی را که او همراه داشت توقیف کرد. روی این اسکناس‌ها پیام‌های فالون گونگ چاپ شده بود، آن‌هم به‌عنوان راهی برای اطلاع‌رسانی درمورد آزار و شکنجه فالون گونگ.

هشت مأمور از ایستگاه پلیس هویبو حدود ساعت 10:30 صبح همان روز به منزل خانم ژائو یورش بردند. آن‌ها از پنجره به داخل پریدند و خانه او را زیر و رو کردند. کامپیوتر، چاپگر، لوازم چاپ و کتاب‌های فالون گونگ او را توقیف کردند. همچنین به پشت‌بام او رفتند تا دیش ماهواره‌ای‌اش را که برای دریافت اطلاعات بدون سانسور از رسانه‌های خارج از کشور از آن استفاده می‌کرد، بردارند.

خانم ژائو ابتدا به بازداشتگاه چنگ‌یانگ در شهر پینگدو و سپس به بازداشتگاه شماره 2 شهر چینگدائو منتقل شد. چینگدائو بر شهر پینگدو نظارت دارد.

دادگاه منطقه هوانگدائو در شهر چینگدائو جلسه دادرسی خانم ژائو را در 8نوامبر2023، در بازداشتگاه برگزار کرد. قاضی مسئول دادگاه او را در کمتر از 20 دقیقه به سه سال حبس و 10هزار یوان جریمه محکوم کرد.

شوهر مورد کلاهبرداری قرار گرفت

شوهر خانم ژائو که مشتاق آزاد شدن همسرش بود، مدت کوتاهی پس از دستگیری او، به توصیه یکی از بستگانش که در اداره پلیس محلی کار می‌کرد، وکیلی استخدام کرد. این وکیل سه بار با او تماس گرفت و درمجموع 350هزار یوان درخواست کرد، بدون اینکه هیچ‌گونه مشاوره حقوقی ارائه دهد.

وکیل اولین بار 200هزار یوان درخواست کرد و گفت که برای رشوه دادن به پلیس و سایر نهاد‌های مربوطه، به این پول نیاز دارد تا بتواند آزادی خانم ژائو را تضمین کند. پس از اینکه شوهر خانم ژائو این مبلغ هنگفت را قرض کرد تا به وکیل بدهد، خانم ژائو همچنان در بازداشت باقی ماند.

سپس وکیل دوباره با شوهر خانم ژائو تماس گرفت و 100هزار یوان دیگر خواست. خانم ژائو هنوز در بازداشت به سر می‌برد و وکیل در سومین تماس تلفنی، از شوهرش 50هزار یوان دیگر خواست. این بار، شوهرش کسی را نداشت که از او پول قرض کند (او از تمام کمک‌های ممکن از بستگان و دوستانش برای جمع‌آوری 300هزار یوان اولیه استفاده کرده بود). تنها راه‌حل این بود که خانه‌اش را بفروشد.

درحالی‌که شوهرش پول بیشتری نداشت تا به وکیل بدهد، وکیل دیگر با او تماس نگرفت. خانم ژائو اندکی بعد متهم و محکوم شد.

شوهر خانم ژائو هرگز نتوانست شخصاً با این وکیل ملاقات کند، زیرا هر دو باری که پول را به دفتر وکیل برد، دستیار وکیل در دفتر بود و پول را دریافت کرد. دستیار از صدور رسید یا افشای اینکه این پول به کدام سازمان‌های دولتی پرداخت می‌شود، خودداری کرد.

تا به امروز، شوهر خانم ژائو نام وکیل را هم نمی‌داند (معلوم نیست که چرا خویشاوندش از ابتدا نام وکیل را به او نگفت). او در تقلاست بدهی 300هزاریوانی‌اش را پس بدهد و همچنین جریمه 10هزاریوانی‌ای را که دادگاه برای همسرش تعیین کرده است. او بدون پول، قادر به اقدام قانونی علیه وکیل کلاهبردار نیز نیست.