تأملاتی بعد از خواندن مقالات اخیر استاد

(Minghui.org) در مقالات اخیر، استاد لی (بنیانگذار فالون دافا) درباره رنجشِ برخی از تمرین‌کنندگان صحبت کردند. نمونه‌هایی از تمرین‌کنندگان را دیده‌ام که به‌دلیل این وابستگی، به سطوح پایین می‌لغزند یا به‌سمت تاریکی می‌روند.

یکی از تمرین‌کنندگان پس از گذراندن دوره حبسش در اردوگاه کار اجباری گفت: «نباید به این شکل تزکیه کنم.» اگرچه او مستقیماً استاد را سرزنش نکرد، اما سخنانش به این معنی بود که استاد از او محافظت نکردند و این باعث شد که او متحمل رنج شود.

استاد مدت‌ها قبل بیان کردند:

«موجودات خدایی فکر می‌کنند که فرد هرچه بیشتر زجر بکشد، بهتر است، چراکه به این شکل می‌تواند بدهی‌های خود را سریع‌تر بپردازد. این چیزی است که آن‌ها فکر می‌کنند. اما برخی افراد به این پی نمی‌برند. اگر دعایشان اثر نکند شروع می‌کنند به خدایشان شکایت کنند: "چرا به من کمک نمی‌کنی؟ هر روز تو را عبادت می‌کنم." برخی افراد به‌خاطر آن، حتی نشان‌های مذهبی را به زمین پرت می‌کنند و از آن پس به خدایشان توهین می‌کنند. با این کارها شین‌شینگشان سقوط می‌کند و گونگشان ناپدید می‌شود. آن‌ها می‌دانند که چیزی باقی نمانده، ازاین‌رو دلخوری‌شان از خدایشان حتی بیشتر می‌شود. فکر می‌کنند او درحال تباه‌کردن زندگی‌شان است. آن‌ها شین‌شینگ موجودات والا را با معیار فردی عادی ارزیابی می‌کنند. چگونه می‌توانند آن را به این شکل ارزیابی کنند؟ چگونه می‌تواند عملی باشد اگر فردی مسائل سطح بالا را با استانداردهای مردم عادی نگاه کند؟ بنابراین وقتی مردم رنج‌ها در زندگی‌شان را بی‌انصافی در نظر می‌گیرند، چنین مشکلی اغلب بروز می‌کند. بسیاری افراد به این شکل سقوط می‌کنند.» (سخنرانی چهارم، جوآن فالون)

فکر می‌کنم با هر چیزی که برخورد می‌کنیم، چه توسط نیروهای کهن نظم و ترتیب داده شده باشد یا نه، باید افکار درست خود را حفظ کنیم. ما در توهم تزکیه می‌کنیم و راهی برای دیدن دلایل واقعی مسائل وجود ندارد. ما باید به استاد ایمان کامل داشته باشیم. شاید درحال‌حاضر نتوانیم نظم و ترتیب استاد را بفهمیم یا درک کنیم، اما ایمان ما به استاد و فا نباید متزلزل شود. فقط با مطالعه بیشتر فا می‌توانیم اصول فا را بیشتر درک کنیم و به بهبودهایی دست یابیم. شاید با گذشت زمان، دلایلی را که پشت مسائل هستند، درک کنیم.

قبلاً فکر می‌کردم رنجشی ندارم. اما تجربیات اخیر این فرضم را تغییر داد. در مدرسه‌ای که کار می‌کنم، به‌دلیل محدودیت نیروی انسانی، سرپرستم ترتیبی داد که من مسئولیت‌هایی را برعهده بگیرم که به تدریس مربوط نمی‌شود. فکر می‌کردم این کار ناعادلانه است و او می‌توانست از شخص دیگری بخواهد این کار را انجام دهد. اگرچه در ظاهر به نظر می‌رسید که این موضوع آزارم نمی‌دهد، اما مدام به انتقال به بخش دیگری یا یافتن شغلی جدید فکر می‌کردم. آیا این رنجش و حسادت نیست؟

همچنین با وجود تمام وقت و تلاشی که برای آموزش دانش‌آموزانم صرف کرده بودم، امسال با من بسیار سرد بودند. در گذشته، شاگردانم همگی مرا خیلی دوست داشتند و سؤالات زیادی می‌پرسیدند. وقتی این اتفاق نیفتاد ناامید شدم. اکنون متوجه شدم که به‌دنبال محبوبیت در بین دانش‌آموزان بودم. وقتی این محبوبیت نبود، عصبانی می‌شدم. علت اصلی این رنجش، احساسات بشری است.

وقتی استاد این مقالات را منتشر کردند، حتماً این‌طور بوده که بسیاری از تمرین‌کنندگان چنین وابستگی‌هایی را رشد داده بودند. همه ما باید فعالانه به درون نگاه کنیم و از هر فرصتی که به وجود می‌آید به‌خوبی استفاده کنیم تا خودمان را اصلاح کنیم.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، . . . ») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.