تجربه شگفت‌انگیز غلبه بر بیماری ارتفاع‌زدگی

(Minghui.org) من راننده کامیون راه دور هستم. از حدود سال ۲۰۱۳ به لهاسا، شیگاتسه و سایر نقاط تبت سفر کرده‌ام.

آن موقع ۵۰ساله بودم. به انواع‌واقسام بیماری‌های مزمن مبتلا بودم مانند ضربان زودرس قلب، تاکی‌کاردی (ضربان شدید قلب) و یبوست شدید. وضعیتم رقت‌انگیز بود، اما من مسئول تأمین هزینه‌های خانواده‌ام بودم، بنابراین باید به آن سفرها می‌رفتم.

بیماری آزاردهنده ارتفاع‌زدگی

فلات تبت معمولاً به‌عنوان «بام جهان» شناخته می‌شود، جایی که میانگین ارتفاع آن بین ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ متر است. مقابله با شرایط سخت آنجا، ازجمله هوای رقیق، تشعشعات شدید خورشید، و اختلاف دمای زیاد بین روز و شب، دشوار است.

بسیاری از تازه‌واردان به این منطقه، دچار بیماری ارتفاع‌زدگی می‌شوند. علائمشان شامل ضربان قلب نامنظم، غش، سردرد، سرگیجه و تنگی نفس است. در موارد شدید، ممکن است فرد دچار ورم ریه یا مغز شود. اغلب می‌دیدم که مردم درحین کار ناگهان از حال می‌روند. بسیاری از رانندگان باتجربه در سفرهای خود از مخازن اکسیژن و دارو استفاده می‌کنند تا برای احتمال خطر جدی برای وضعیت سلامتی‌شان آماده باشند.

ما معمولاً دو راننده در کامیون داریم تا بتوانیم به‌نوبت رانندگی و از خستگی جلوگیری کنیم. اکثر رانندگان ۳۰ و ۴۰ساله هستند. به‌ندرت پیش می‌آمد که مردم راننده‌های ۵۰ساله‌ای مانند مرا ببینند. با وجود اینکه تمام اقدامات احتیاطی را انجام می‌دادم و داروهای مختلفی همراهم داشتم و از اکسیژن استفاده می‌کردم، سردردم کاملاً شدید بود. نمی‌توانستم دراز بکشم، بخوابم یا غذا بخورم، و شکمم متورم شده بود و واقعاً درد می‌کرد. یبوست داشتم، اما جرئت نداشتم زور بزنم، می‌ترسیدم کمبود خون در مغز باعث بیهوش شدن و مرگم شود. سفرم عذاب‌آور بود و اغلب احساس می‌کردم در آستانه مرگ هستم.

سفر دومم به تبت، به‌لطف سخنرانی استاد لی آسان شد

در سال ۲۰۱۴ یک راننده کامیون فالون دافا را به من توصیه کرد. او یک سی‌دی حاوی سخنرانی‌های استاد لی هنگجی، بنیانگذار این تمرین تزکیه شگفت‌انگیز، را به من داد، وقتی دوباره به تبت رفتم، به سخنرانی‌های استاد لی گوش دادم و دچار سردرد نشدم. شگفت‌زده شدم؛ علاوه‌بر این، اشتهای خوبی هم داشتم و می‌توانستم طبق معمول غذا بخورم.

در یک ایستگاه کامیون، متوجه شدم بسیاری از رانندگان کامیون درحال مصرف دارو و استفاده از اکسیژن هستند. تعجب کردم که چرا مثل آن‌ها بیمار نشدم. آیا به این دلیل بود که به سخنرانی‌های ‌فالون دافا گوش دادم؟ خیلی شگفت‌انگیز بود!

اتفاق معجزه‌آسای دیگری باعث شد که بیشتر به تزکیه دافا ایمان بیاورم. به ما توصیه شد راه برویم و آهسته حرکت کنیم و هنگام اجابت مزاج زور نزنیم، از ترس عواقب آن که می‌تواند جدی باشد. در یکی از ایستگاه‌های دیگر متوجه شدم که دیگر مشکلی در دفع مدفوع ندارم، یبوستی که سال‌ها مرا عذاب داده بود برطرف شد!

شادی‌ام فراتر از حدی بود که بتوان بیان کرد. باورم نمی‌شد دافا اینقدر شگفت‌انگیز باشد! در راه خانه، درحالی‌که به تعالیم فای استاد گوش می‌دادم، نمی‌توانستم جلوی گریه‌ام را بگیرم، آن‌ها اشک خوشحالی و سپاسگزاری بودند. از همان زمان شروع به تمرین فالون دافا کردم. هر زمان که رانندگان همکارم به تبت می‌روند، داستان خود را درمورد قدرت شفابخش دافا برایشان تعریف می‌کنم.