بانویی به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ در زندان زنان جیانگشی شکنجه شد

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهرستان نانچنگ، شهر فوژو، استان جیانگشی، در سال2019 به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ دستگیر و متعاقباً به سه سال و سه ماه زندان محکوم شد. خانم یائو آیینگ در زندان زنان جیانگشی به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. پس‌ از آزادی در دسامبر2022، لاغر شده، بر بدنش

جراحاتی وارد شده بود و به‌سختی نفس می‌کشید. اما مأموران کمیته محله همچنان به آزار و اذیت او ادامه می‌دهند و نمی‌گذارند زندگی عادی داشته باشد.

فالون گونگ، که فالون دافا نیز نامیده می‌شود، روشی معنوی است که از سال1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

خانم یائو، 59ساله، حسابدار بازنشسته یک کارخانه تولید نوشیدنی است. او در اواخر نوامبر1998 شروع به تمرین فالون گونگ کرد. میگرن و شانه یخ‌زده‌اش اندکی بعد درمان شدند. آموزه‌های فالون گونگ او را قادر ساخت که ذهن بازتری داشته باشد و به وی کمک کرد تا روابط خانوادگی‌اش را بهتر مدیریت کند.

خانم یائو آیینگ

پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه1999، خانم یائو سه‌بار در مجموع به‌مدت 10 سال و 9 ماه به حبس در زندان زنان جیانگشی محکوم شد، شامل یک دوره 3ساله در سال2003، یک دوره 4.5 ساله در اکتبر2009 و آخرین دوره 3 سال و 3 ماهه در ژوئيه2020.

در زیر جزئیات شکنجه‌هایی که او در آخرین دوره زندان متحمل شده است را مشاهده می‌کنید.

محکومیت به سه سال و سه ماه زندان

خانم یائو در 10سپتامبر2019 در کنار یک کلیسای کاتولیک در شهرستان نانچنگ با دو مرد جوان درباره فالون گونگ صحبت می‌کرد. وقتی مطالب فالون گونگ را به آن‌ها داد، مردان گفتند که پلیس هستند و نیرو درخواست کردند. خانم یائو دستگیر و به اداره پلیس شهر جیان چانگ منتقل شد. پلیس مطالب فالون گونگ، مسیریاب، تلفن همراه، اسکناس‌هایی که پیام‌هایی درباره فالون گونگ روی آن‌ها چاپ شده بود و 6000 یوآن پول نقد او را توقیف کرد. [به‌دلیل سانسور شدید اطلاعات در چین، تمرین‌کنندگان فالون گونگ از راه‌های خلاقانه برای افزایش آگاهی در مورد آزار و شکنجه، ازجمله چاپ پیام‌هایی بر روی پول‌های کاغذی استفاده می‌کنند.]

در ساعت 6بعدازظهر، پلیس خانه خانم یائو را غارت کرد و کتاب‌های فالون گونگ و تصویر بنیانگذار فالون گونگ را با خود برد. آن شب، خانم یائو در بازداشتگاه شهر فوژو حبس شد. هنگامی‌که نگهبان به او دستور داد تا در حضور و غیاب شرکت کند، او نپذیرفت و نگهبان به تلافی به وی دستبند زد و پاهایش را در غل و زنجیر بست.

خانم یائو دست به اعتصاب غذا زد. روز هفتم، کمیسر سیاسی و رئیس بازداشتگاه برای بررسی وضعیت او آمدند. او از این فرصت استفاده کرد و درباره فالون گونگ توضیح داد. پس از آن، به او اجازه داده شد که لباس فرم زندان را نپوشد و در حضور و غیاب شرکت نکند. حتی می‌توانست تمرینات فالون گونگ را انجام دهد.

در ژوئن2020، خانم یائو ازطریق تماس تصویری در دادگاه حاضر شد و در دفاع از خود شهادت داد. ماه بعد، به سه سال و سه ماه زندان محکوم شد. او نسبت به این حکم اعتراض کرد، اما حکمش تأیید شد.

محرومیت از خواب و اجبار به شرکت در کلاس‌های شستشوی مغزی

خانم یائو در 17اوت2020 به زندان زنان جیانگشی منتقل شد. او به‌مدت نیم‌ماه قرنطینه و از خواب محروم و مجبور شد ساعت‌های طولانی شب بایستد و اجازه خوابیدن نداشته باشد، زیرا به انجام تمرینات فالون گونگ ادامه می‌داد، قوانین زندان را ازبر نمی‌کرد و از شرکت در حضور و غیاب امتناع می‌کرد.

بعد از نیم‌ماه، خانم یائو به بند اول فرستاده شد. ازآنجاکه از شرکت در حضور و غیاب امتناع می‌کرد، هر روز مجبور بود از ساعت 5 صبح تا 12 ظهر بایستد، روزها در کارگاه و شب‌ها در سلول می‌ایستاد. همچنین به‌مدت شش ماه از خواب محروم شد.

در شب سال نو چینی۲۰۲۱، خانم یائو به کلاس‌های شستشوی مغزی فرستاده شد. یک روز پس ‌از سال نو چینی، نگهبانی به چند زندانی قوی‌هیکل دستور داد که او را به گوشه‌ای از کارگاهی که فاقد دوربین نظارتی است بکشند. زندانیان او را گیر انداختند و به‌زور دست راستش را گرفتند تا تعهدنامه‌هایی که از قبل تهیه شده بود امضا کند. خانم یائو با صدای بلند مخالفت کرد و تلاش کرد تا رها شود، اما چند انگشت دست راستش شکست و درنهایت وادار به امضای برگه‌ها شد.

پس از آن، خانم یائو در اعتراض دست به اعتصاب غذا زد و اعلام کرد که تعهدنامه‌ها باطل است، زیرا برخلاف میلش مجبور به امضای آن‌ها شده است. زندان پس ‌از آن آزار و شکنجه علیه وی را تشدید و او را از شستشوی خود یا خرید مایحتاج روزانه منع کرد. تمام دستمال توالت‌ها و سایر اقلام او ضبط شد.

اجبار به نشستن روی نیمکت ببر، آویزان کردن و تهدید کردن

در مارس2021، رئیس آموزش از زندانیان فعال در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تیمی تشکیل داد تا پنج تمرین‌کننده، ازجمله خانم یائو، را شکنجه کنند.

آن زمان، ده روزی بود که خانم یائو اعتصاب غذایش را متوقف کرده بود و بسیار ضعیف شده بود. این زندانیان ابتدا او را به‌مدت 24 ساعت به نیمکت ببر بستند. سپس دستانش را درحالی‌که پابرهنه روی زمین سیمانی ایستاده بود به یک تخت دوطبقه بستند. بینی و دهانش را با روغن خردل آغشته کرده بودند. او اجازه استفاده از توالت را نداشت و مجبور بود در شلوارش اجابت مزاج کند. زندانیان همچنین تهدید کردند که به‌زور به او آب فلفل می‌دهند.

بازآفرینی شکنجه: نیمکت ببر

بازآفرینی شکنجه: دستبند زدن به تخت

علاوه‌بر شکنجه خانم یائو، نگهبانان او را «ضد انقلاب» خطاب و تهدید کردند که آزار و شکنجه‌اش را تشدید خواهند کرد. یکی از نگهبانان در تلاش برای استفاده از احساسات و عواطف خانم یائو برای تزلزل در ایمانش به فالون گونگ، صدای پسر وی را ضبط و برایش پخش کرد.

خانم یائو سه روز اجازه نداشت بخوابد. زندانیان او را هل می‌دادند، نیشگونش می‌گرفتند، اگر چشم‌هایش را کمی می‌بست، بدنش را می‌خراشیدند. این شکنجه باعث شد که به‌تدریج دچار هذیان و زوال عقل شود. در 20مارس2021، مجبور شد تعهدنامه‌‌ای را رونویسی و در کلاس شستشوی مغزی شرکت کند.

در 30مه2021، پس از اینکه خانم یائو ذهنش آگاه شد، اعلامیه‌ای رسمی برای ابطال بیانیه قبلی‌اش ارائه کرد. اقدام وی خشم مقامات را برانگیخت. او دوباره با محرومیت از خواب شکنجه شد. در طول روز، او را در کارگاه آویزان کردند و استفاده از توالت را برایش ممنوع کردند. همچنین در روزهای گرم تابستانی به‌مدت شش روز اجازه دوش گرفتن نداشت. این موضوع تا مارس2022 ادامه یافت.

مورد تحقیر قرار گرفتن، خوراندن اجباری، آویزان شدن و ضرب و شتم، بیهوش شدن از شکنجه

در 26مارس2022، پس از ظهور مواردی از کرونا در زندان، همه زندانیان به چادری در فضای باز زندان مردان منتقل شدند. در 17آوریل، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که «گزارش‌های فکری» بنویسند، و خانم یائو نوشت که آرزو دارد همه بفهمند فالون دافا چیست. بعد نگهبان او را درحالی‌که تجهیزات و پوشش محافظت از بیماری به تن داشت، مجبور کرد که توالت‌های قابل حمل مربوط به بیش‌از 80 چادر را دوبار در روز تمیز کند. او به‌شدت عرق می‌کرد و تقریباً غش می‌کرد.

در روز پنجم، نگهبانی خانم یائو را تحقیر و تهدید کرد که سرش را به داخل توالت فرو خواهد برد. بعداً نگهبان به چند نفر از زندانیان دستور داد که کلمات تحقیرآمیز را روی یک کاغذ بنویسند و به سرش بچسبانند. هنگامی‌که سعی کرد کاغذ را بردارد، دو نگهبان مرد به‌شدت دستانش را به پشتش چرخانده و سرش تقریباً بین پاهایش فشرده شده بود.

خانم یائو دوباره در اعتراض به شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. روز دهم به‌زور به او غذا دادند. خوراندن اجباری مکرر منجر به التهاب دهانش شد. اگرچه به‌طور اجباری هشت بطری آب به وی خورانده بودند، اما اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را نداشت و این سبب شد شلوارش خیس شود. یک‌بار مجبور شد در شلوارش اجابت مزاج کند. یک زندانی نیز گونه‌هایش را نیشگون گرفت.

در 18مه، زمانی‌که خانم یائو بسیار ضعیف بود، مجبور شد از ساعت 7 صبح تا 9 شب راه برود و درحالت چمباتمه در حضور و غیاب زندانیان شرکت کند. هنگامی‌که از اجرای این قانون امتناع کرد، درحالی‌که پاهایش 45 درجه کج شده بود او را از مچ‌هایش به پنجره آویزان کردند. این شکنجه نزدیک به سه ساعت به طول انجامید.

یک‌بار، یکی از زندانیان خانم یائو را به زمین چسباند و زانوهایش را به کمر خانم یائو فشار داد و درنتیجه درد شدیدی در کلیه‌های خانم یائو ایجاد شد. بار دیگر، وقتی خانم یائو برای حضور و غیاب چمباتمه نزد، دو زندانی موها و گوش‌هایش را کشیدند و او را به بالا و پایین پرت کردند. بعد او را به پنجره بستند. شکنجه تمام صبح ادامه داشت. موهای زیادی از او کنده شده بود و هر دو گوشش قرمز و متورم شده بود. او بیهوش شد.

بار دیگر، یکی از زندانیان خانم یائو را به زمین چسباند و روی او نشست که باعث شد قفسه سینه چپش به‌شدت له شود. او برای مدت طولانی در نفس کشیدن مشکل داشت.

در 30 مه، وقتی خانم یائو از خواندن آهنگ‌های زندان و شرکت در کلاس‌های شستشوی مغزی امتناع کرد، یکی از زندانیان از ساعت 7 صبح تا حدود 4 بعدازظهر با جسمی سخت او را مورد ضرب و شتم قرار داد که درنتیجه کل بدنش کبود شد. دو زندانی دیگر از نوک خودکار برای ضربه زدن به سینه چپ و شکمش استفاده کردند، درحالی‌که زندانی دیگر زیر بغل چپ او را می‌خراشید و نیشگون می‌گرفت. زندانی نیز بارها پا بر روی پاهایش گذاشت.

هنگامی‌که همه‌گیری در ژوئن کاهش یافت، زندانیان به زندان زنان بازگشتند. اگرچه خانم یائو دیگر مورد آزار و شکنجه شدید قرار نگرفت، اما همچنان مجبور بود کیفیت ژاکت‌های پشمی ساخته شده در زندان را بررسی کند. او هر روز ساعت‌های طولانی بدون دستمزد کار می‌کرد.

شکنجه‌های طولانی‌مدت باعث آسیب‌هایی به بدن خانم یائو شد و او اکنون در تنفس و راه رفتن مشکل دارد. او لاغر شد.

تنها یک ماه پس از آزادی خانم یائو در دسامبر2022، دو مأمور کمیته محله و مأموران اداره پلیس او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار دادند. بعداً، کارمند کمیته و مقامات دفتر دادگستری دوباره به خانه‌اش رفتند و برادر بزرگ‌ترش را، که فالون گونگ را تمرین نمی‌کند، مجبور کردند تا ازطرف او تعهدنامه‌ای را امضا کند.

خانم یائو در مدت گذراندن دوران زندان از حقوق بازنشستگی و مزایای اجتماعی‌اش محروم و افزایش سالانه حقوق بازنشستگی‌اش نیز متوقف شد. اکنون درحالی‌که تلاش می‌کند زندگی‌اش را دوباره شروع کند، با محدودیت‌های مالی شدیدی مواجه است.