باید احترام به خداوند را در خودمان بازیابی کنیم

(Minghui.org) در اشعار منتشرشده در مجموعه هنگ یین در طی چند سال گذشته، استاد لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، بارها به «الحاد»، «تکامل» و «اندیشه و شیوه‌‌های مدرن» اشاره می‌کنند. با مطالعه مداوم این اشعار، متوجه شده‌ام که سم ناشی از تفکر الحادی هنوز به‌طور جدی بر ذهن مردم عادی و حتی تمرین‌کنندگان فالون دافا تأثیر می‌گذارد.

بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون دافا ممکن است فکر کنند که الحاد برای آن‌ها مسئله‌ای نیست. اما ازآنجاکه جنبه تزکیه‌شده ما از جنبه بشری ما جدا شده است، ممکن است همچنان تحت تأثیر انواع‌واقسام وابستگی‌ها و کارما باشیم. درواقع، علم و الحاد در تمام جنبه‌های جامعه مدرن نفوذ کرده است، بنابراین تشخیص آن و عدم تأثیرپذیری از آن دشوار است.

بنا به درک من، فردی که مغرور یا سهل‌انگار است تحت تأثیر الحاد قرار دارد. انسان‌ها معمولاً با ذهنیت بشری درباره مسائل می‌اندیشند و به سخنان و معجزات الهی بی‌اعتنایی می‌کنند. آن‌ها تمایل دارند فقط آنچه را که قابل‌‌مشاهده و محسوس است واقعی بدانند. ازآنجاکه نمی‌توانیم فاشن استاد (بدن قانون) یا قدرت دافا را با چشمان غیرمسلح خود ببینیم، ممکن است واقعاً به آن‌ها اعتقاد نداشته باشیم. درنتیجه وقتی کاری را به اتمام می‌رسانیم، ممکن است آن را دستاورد خودمان بدانیم و اعتبار کاملش را به خودمان بدهیم.

به‌عنوان تزکیه‌کنندگان می‌دانیم که زندگی‌مان توسط استاد نظم و ترتیب داده شده و استاد مسئول توانایی‌های ما هستند. به این معنی که مثلاً اگر مهارت‌های فنی ما بهبود یابد، به این معنی است که شین‌شینگ خود را بهبود بخشیده‌ایم. درنهایت همه مهارت‌ها و توانایی‌های ما از جانب خداوند متعال است.

گفته می‌شود که یوهان سباستین باخ در پایان آهنگ‌هایش همیشه S.D.G را می‌نوشت که مخفف سولی دئو گلوریا(جلال فقط برای خداست) به زبان لاتین است. فکر می‌کنم ما مریدان دافا باید بهتر از این عمل کنیم. آیا ما تشخیص داده‌ایم که همه چیزهایی که داریم، ازجمله توانایی‌ها و دستاوردهایمان، توسط استاد داده شده است؟ آیا مواقعی وجود دارد که از پیشرفت اندکمان احساس رضایت کنیم یا احساس کنیم بهتر از دیگران هستیم یا دافا و استاد را در جایگاه دوم بگذاریم؟

فناوری‌های مدرن مانند تلفن همراه، کامپیوتر و اینترنت باعث می‌شود که مردم فکر کنند بسیار باهوش هستند و همه‌چیز را می‌دانند. به همین دلیل، برخی از افراد ممکن است حتی احساس کنند که موجودات خدایی هستند. به‌دلیل انحطاط اخلاقی جامعه، مردم از این فناوری‌ها برای اهداف خود سوءاستفاده می‌کنند، که به‌نوبه خود آن‌ها را مغرورتر می‌کند و کمتر به الهیات احترام می‌گذارند.

این بسیار خطرناک است. به‌عنوان تمرین‌کنندگان دافا، باید روشن باشیم که، صرف‌نظر از اینکه فناوری بشر چقدر پیشرفته است، همچنان در سطح بشری و تحت کنترل قدت خدایی است.

استاد نوشتند:

«وقتی مردم احترام و تکریم مناسبی به آن نشان دهند، خودشان، نژاد یا ملتشان از برکت و سربلندی بهره‌مند خواهند شد.» («درباره دافا»، جوآن فالون)

همه ما باید از خود بپرسیم که آیا احترام ما به استاد و الهیات واقعی است؟ این موضوعی جدی و مهم است، به‌ویژه برای ما که تحت تأثیر الحاد و تفکر مدرن قرار گرفته‌ایم.

ریشه‌کن کردن کامل الحاد، درک اینکه دافا چقدر عمیق است و فروتن باقی‌ماندن باید مستلزم تلاش‌های بی‌پایانی در سفر تزکیه‌مان باشد. اما در کیهان جدید، فقط کسانی که به خدا احترام می‌گذارند می‌توانند انسان خوبی باشند و فقط افراد خوب شایستگی دارند تزکیه‌کننده باشند.