بانوی 72ساله اهل لیائونینگ پس از دو بار حبس در اردوگاه کار اجباری، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ به چهار سال زندان محکوم شد

(Minghui.org) شهروند 72ساله اهل لینگهای در استان لیائونینگ، در 13نوامبر2023 به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، به چهار سال زندان و 4000 یوان جریمه محکوم شد. فالون گونگ یک تمرین تزکیه ذهن و جسم است که توسط رژیم کمونیستی چین از سال 1999 مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است. خانم لی جینچیو درخصوص حکمش، درخواست تجدیدنظر ارائه کرده است.

خانم لی، حسابدار بازنشسته اداره غلات شهر لینگهای، در 31ژوئیه2023، هنگام توزیع مطالب فالون گونگ در یک نمایشگاه اجتماعی دستگیر شد. مأموران ایستگاه پلیس دالینگهه بعدازظهر به خانه او یورش بردند و کتاب‌های فالون گونگ، رایانه، چاپگر و 18هزار یوان پول نقدش را توقیف کردند.

خانم لی در بازداشتگاه زنان شهر جینژو حبس ‌شد. شهر جینژو بر شهر لینگهای نظارت دارد.

دادستانی شهر لینگهای در 11اوت دستگیری او را تأیید و پرونده‌اش را به دادگاه شهر لینگهای منتقل کرد. او در 6نوامبر محاکمه و یک هفته بعد محکوم شد. برای جزئیات جلسه دادگاه او، اولین گزارش مرتبط فهرست‌شده در انتهای این مقاله را ببینید.

شروع تمرین فالون گونگ

خانم لی قبلاً به بیماری‌های متعددی مبتلا بود، ازجمله بیماری‌های مادرزادی قلبی، روان‌نژندی، افت فشار خون، هیپوگلیسمی، قند خون پایین، فارنژیت، سوزش چشم راست، سرگیجه، گرفتگی معده و بی‌خوابی. او اغلب به‌دلیل وضعیت پیچیده سلامتی‌‌اش به کما می‌رفت. بسیار ضعیف بود و هیچ امیدی به زندگی نداشت.

پس از شروع تمرین فالون گونگ در سال 1996، همه بیماری‌هایش ناپدید شدند. همچنین فرد بهتری شد. در خانه همسر و مادر و دختر و عروس خوبی بود. در محل کار، به‌عنوان یک کارمند وظیفه‌شناس معروف بود که هرگز برای منافع شخصی‌اش مبارزه نمی‌کرد.

پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999، خانم لی بر ایمان خود ثابت‌قدم ماند و چند بار دستگیر شد. او دو بار، درمجموع به‌مدت چهار سال، به حبس در اردوگاه کار اجباری بدنام ماسانجیا محکوم شد. وی در طول بازداشت‌ها تحت شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت.

اولین آزار و شکنجه

خانم لی و دو تمرین‌کننده محلی فالون گونگ در 26سپتامبر1999، سفری به پکن را آغاز کردند تا برای فالون گونگ دادخواهی کنند. رد آن‌ها را در بخش تاشان در شهر هولودائو (استان لیائونینگ) گرفتند. پلیس محلی آن‌ها را دستگیر کرد و به لینگهای برد. آن‌ها در بازجویی پلیس مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند و پس از 18 روز بازداشت، آزاد شدند. از هر کدام نیز 1000 یوان اخاذی شد.

کارفرمای خانم لی و پلیس محلی مدام او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند و از مردم می‌خواستند که او را به‌صورت شبانه‌روزی تحت‌نظر داشته باشند.

خانم لی موفق شد در اواسط اکتبر1999 برای دادخواهی مجدد به پکن برود، اما در میدان تیان‌آنمن دستگیر شد، زیرا نتوانست طبق دستور کارت شناسایی‌اش را ارائه کند (پلیس محلی کارت شناسایی او را توقیف کرده بود). او به ایستگاه پلیس تیان‌آنمن منتقل شد. مأموری با گفته‌های او درمورد اینکه آزار و شکنجه فالون گونگ فاقد مبنای قانونی است موافق بود، اما به او هشدار داد که دادخواهی از رژیم کمونیستی فایده‌‌ای ندارد. آن مأمور به پلیس محلی او اطلاع داد که به‌دنبالش بروند و او را تحویل بگیرند. پلیس لینگهای به دستان او از پشت دستبند زد و او را به دفتر ارتباطات شهر جینژو در پکن برد و سپس به لینگهای بازگرداند، جایی که او یک ماه در بازداشت کیفری و سپس یک ماه دیگر در بازداشت اداری بود.

سه سال کار اجباری پس از دستگیری در فوریه2000

خانم لی و چند تمرین‌کننده محلی دیگر در 4فوریه2000، برای سومین بار برای دادخواهی به پکن رفتند، اما قبل از اینکه به میدان تیان‌آنمن برسند دستگیر و از هم جدا شدند. خانم لی به ایستگاه پلیس جیانگومن منتقل شد. او از افشای نام خود امتناع کرد و روز بعد به بازداشتگاه منطقه دونگ‌چنگ منتقل شد. نگهبانی در آنجا قول داد که در صورت فاش کردن هویتش، به او اجازه خواهد داد برای جیانگ زمین (دیکتاتور سابق چین که دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد) نامه دادخواهی بنویسد. او دروغ نگهبان را باور کرد و نام خود را به او گفت. سپس به‌مدت 15 روز در بازداشت کیفری قرار گرفت. پس از آن، پلیس محلی‌اش به‌دنبال او رفت و او را به دفتر ارتباطات شهر جینژو در پکن برد. بیش از دوازده مأمور به رهبری معاون رئیس لیو شوچنگ از اداره پلیس شهر لینگهای از او بازجویی کردند و خواستند بدانند چه کسی در سفر به پکن، همراه او بود.

او از پاسخ دادن امتناع کرد و لیو با کفش‌های چرمی خود به صورت او سیلی زد و با کفش به سینه او لگد زد. وی نزدیک بود از هوش برود. لیو درحالی‌که او را به سمت لینگهای همراهی می‌کرد، با وسیله‌ای برای شکنجه به نام «گیرۀ دندان‌اره‌ای» شست‌های او را بست. دندانه‌های «گیرۀ دندان‌اره‌ای» در گوشت او فرو رفت و با حرکت دستانش سفت و محکم‌تر می‌شد. درد آنقدر شدید بود که احساس می‌کرد انگشت شستش در شرف شکستن است.

لیو و مأمورانش پس از اینکه خانم لی را به لینگهای بردند، با شکنجه از او بازجویی کردند. یکی از مأموران از چوب جارو برای ضربه زدن به سر او استفاده کرد. او بلافاصله از حال رفت. پلیس او را به تمارض متهم کرد و برای بیدار کردنش رویش آب سرد ریخت. سپس او را از روی زمین بلند کردند و به ضرب‌وشتم وی ادامه دادند. باسن و پاهایش کبود شده بود و درنتیجه لنگان راه می‌رفت. پس از ساعت‌ها شکنجه، پلیس او را به یک بازداشتگاه محلی برد.

اکثر تمرین‌کنندگانی که در 4فوریه2000 به پکن رفتند نیز به‌شدت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند، زیرا وانگ شوژونگ، دبیر وقت کمیته حزب شهرداری لینگهای، دستور داد: «آن‌ها را تا سرحد مرگ کتک بزنید!»

شکنجه در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا

خانم لی در 16مارس2000، به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد و به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در شهر شنیانگ (استان لیائونینگ) منتقل شد. در آنجا در طول روز مجبور به انجام کارهای سخت بدون دستمزد می‌شد و در شب در معرض بمباران تبلیغات ضد فالون گونگ قرار می‌گرفت. او از رها کردن ایمان خود سرباز می‌زد و اغلب مجبور به چمباتمه زدن می‌شد و در معرض سایر شکل‌های شکنجه قرار می‌گرفت.

یک روز در اواخر آوریل2000، خانم لی و چند تمرین‌کننده ثابت‌قدم دیگر به‌خاطر حفظ ایمانشان به اتاقی برده شدند تا شکنجه شوند. فرمانده وانگ نایمین و نگهبان وانگ شوژنگ او را به زمین بستند و کفش‌ها و جوراب‌هایش را درآوردند. سپس به‌طور همزمان با دو باطوم الکتریکی به کف پایش ضربه بزنند. پاهایش می‌لرزید و انگار مارها کف پاهایش را گزیده بودند. سپس دو نگهبان به گردن و پشت دستانش شوک وارد کردند و تاول‌های روشنی در همه‌جای بدنش به‌جا گذاشتند. سپس ژاکت او را درآوردند و به سینه و پشتش ضربه زدند. وانگ نایمین حتی به دهان او شوک وارد کرد. صورتش پیچ خورد و از شکل افتاد. دهانش به‌شدت خونریزی کرد.

دو نگهبان آنقدر به خانم لی شوک وارد کردند تا اینکه شارژ باطوم الکتریکی‌شان تمام شد. سایر تمرین‌کنندگان نیز در معرض همین شکنجه قرار گرفتند. راهرو مملو از صدای جرقه شوک‌های الکتریکی، فریاد تمرین‌کنندگان و بوی تند گوشت سوخته بود.

بعد از اینکه خانم لی به سلولش بازگردانده شد، چیو پینگ، سرپرست تیم، او را مجبور کرد چند ساعت متوالی چمباتمه بزند.

چنین شکنجه‌های بی‌امانی صدمات زیادی به سلامتی خانم لی وارد کرد. در اواخر ماه مه2000، درحالی‌که به دستور نگهبانان تحت معاینه فیزیکی قرار می‌گرفت، ناگهان روی زمین افتاد و از هوش رفت. چند تمرین‌کننده او را به اتاقی بردند. فشار خون او در آن لحظه صفر بود.

آزادی مشروط و سپس بازگردان به اردوگاه کار، برای سپری کردن کامل دوره محکومیتش

خانم لی در اواخر ژانویه2001 مشمول آزادی مشروط پزشکی شد. پلیس اغلب او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار می‌داد و گاهی در نیمه‌شب به خانه‌اش می‌رفت و در خانه‌اش را می‌زد.

وی در اواخر سپتامبر2001، برای چهارمین بار به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن رفت. او در میدان تیان‌آنمن دستگیر و به ایستگاه پلیس تیان‌آنمن منتقل شد. بعدازظهر آن روز، کارکنان دفتر ارتباطات شهر جینژو او را تحویل گرفتند و به دفتر خود بردند. پلیس لینگهای عصر آمد و او را به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا برد تا باقیمانده دوره خود را تمام کند (شوهر او مجبور شد هزینه‌های سفر پلیس را تأمین کند).

نگهبانان اردوگاه کار، خانم لی را در یک انبار نگه داشتند و او را تحت شستشوی مغزی قرار دادند. او اجازه نداشت با دیگران صحبت کند یا به اطراف برود.

اردوگاه کار دور جدیدی از آزار و شکنجه را در نوامبر2002، با هدف وادار کردن همه تمرین‌کنندگان به رها کردن ایمانشان آغاز کرد. خانم لی و سایر تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم هر شب با مطالب ضد فالون گونگ بمباران می‌شدند. ده روز بعد، نگهبانان به آن‌ها دستور دادند که از سلول‌های خود خارج شوند و در راهرو بمانند. خانم لی مجبور شد سه روز متوالی در راهرو چمباتمه بزند و اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را نداشت.

ژانگ لی، رهبر تیم، به تمرین‌کنندگانی که تحت فشار باورشان را رها کرده بودند، دستور داد به‌صورت شیفتی کار کنند تا خانم لی را متقاعد کنند که فالون گونگ را رها کند. آن‌ها هفت روز متوالی او را از خواب محروم و مجبورش کردند که به عقاید منحرف آن‌ها گوش دهد. او گیج شده بود و نمی‌توانست درست فکر کند. ژانگ همچنین به صورت او سیلی زد و با کفش‌های چرمی‌اش به او لگد زد.

خانم لی در دسامبر2002، برای شرکت در یک «کلاس مطالعه» به اتاق دیگری منتقل شد و در آنجا مجبور به خواندن، تماشا کردن و گوش دادن به تبلیغات ضد فالون گونگ شد.

خانم لی در 16مارس2003 آزاد شد.

یک سال کار اجباری پس از دستگیری در سپتامبر2009

خانم لی در 13سپتامبر2009، درحال پختن شام در خانه مادرش در شهر جینژو بود که لو هائو از اداره امنیت داخلی شهر جینژو و شش مأمور از اداره امنیت داخلی شهر لینگهای او را فریب دادند تا در را باز کنند و ادعا کردند که از اداره مسکن برای ارزیابی خانه آمده‌اند.

پلیس خانم لی و شوهرش آقای ژانگ دگوئو را که به‌طور موقت با مادرش زندگی می‌کرد تا از این بانوی مسن مراقبت کند دستگیر کرد. کتاب‌های فالون گونگ، دو لپ‌تاپ، دو چاپگر و سایر اشیاء قیمتی این زوج توقیف شد.

پسر این زوج، آقای ژانگ لی، صبح همان روز در محل کارش (شرکت مس شینهوالونگ در شهر جینژو) دستگیر شد. همسرش خانم ژائو شیائوچون و مادر همسرش خانم هی یوشیانگ در بعدازظهر هریک در خانه‌ خود در لینگهای دستگیر شدند.

پنج عضو این خانواده بزرگ همگی یک‌شبه در اداره امنیت داخلی شهر لینگهای حبس شدند. پس از یک بازجویی کوتاه در روز بعد، خانم لی، خانم ژائو، خانم هی و آقای ژانگ دگوئو به‌مدت 15 روز بازداشت اداری شدند و آقای ژانگ لی نیز به‌مدت نامعلومی بازداشت شد. این سه بانو به زندان شهر جینژو شدند، درحالی‌که آقای ژانگ بزرگ به زندان شهر لینگهای و آقای ژانگ جوان به بازداشتگاه شهر لینگهای منتقل شد.

آقای ژانگ لی بعداً به پنج سال حبس در زندان دالیان محکوم شد، درحالی‌که چهار عضو خانواده او هر کدام به یک سال کار اجباری محکوم شدند تا در اردوگاه کار ماسانجیا سپری کنند.

خانم لی دوباره در همان اردوگاه کار شکنجه شد

اردوگاه کار دور جدیدی از آزار و شکنجه را در نوامبر2009، با هدف قرار دادن تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم آغاز کرد. در 27نوامبر همان سال، خانم لی مورد شکنجه جدا کردن پاها قرار گرفت. عاملان آزار و اذیت او شامل نگهبانان ژانگ جون، ژانگ ژوهویی، فانگ یهونگ، زو شیائوگوانگ و ژانگ شیورونگ بودند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: باز کردن پاها

نگهبانان یکی از پاهای خانم لی را به لوله گرمایش بستند، سپس پای دیگر او را در جهت مخالف کشیدند. او تلاش کرد فرار کند و نگهبانان کمک خواستند. آن‌ها بند پایش را باز کردند و کنار گاوصندوق فلزی نشاندند. سپس پاهای او را در جهت مخالف کشیدند و سر و دست‌هایش را محکم نگه داشتند تا از حرکت او جلوگیری کنند. چند نفر روی پاهای او پا گذاشتند و ادعا کردند که این بار شکافتن پا «در حد استاندارد» بوده است.

خانم لی احساس خفگی داشت و دچار درد جداشدگی در لگنش شد. او چشمانش را بست و دندان‌هایش را روی هم فشرد. پاهایش کم‌کم حسشان را از دست دادند و او از حال رفت. پس از مدتی نامعلوم شنید که ژانگ جون گفت: «بیایید تمامش کنیم. او به خواب رفته است.»

پاهای خانم لی پس از آن تغییر شکل دادند و ضعیف شدند. او نمی‌توانست راه برود و به سلولش بازگردانده شد. وقتی لباس‌هایش را برای شب درآورد، روی سینه و پاهایش کبودی‌هایی دید و نمی‌توانست روی بدنش بچرخد. او تمام شب از درد ناله می‌کرد و هم‌سلولی‌هایش هم نمی‌توانستند بخوابند. او را ساعت 4 صبح به بیرون بردند تا تحت دور دیگری از شکنجه قرار دهند.

یک نگهبان مرد سر او را گرفت و به او دستور داد بدنش را خم کند. او به زمین افتاد، زیرا نمی‌توانست روی پاهای تغییر‌شکل‌یافته خود بایستد. سپس نگهبان به او دستور داد که چمباتمه بزند، که آن را هم نتوانست انجام دهد. نگهبان او را سرزنش کرد و سپس روی گوش‌هایش هدفون گذاشت و او را مجبور کرد به مطالب صوتی ضد فالون گونگ گوش دهد.

صبح روز سوم، خانم لی از حال رفت و برای عکسبرداری به بیمارستان داخل اردوگاه کار منتقل شد. مشخص شد که او دچار کشیدگی عضلانی شده است، اما نگهبانان همچنان از زندانیان می‌خواستند که او را هر روز به کارگاه ببرند تا کارهای سخت بدون دستمزد انجام دهد. نگهبانان برای اینکه خانواده‌اش از شکنجه او مطلع نشوند، هرگز به عزیزانش اجازه ملاقات با او را ندادند.

خانم لی فقط در عرض ده ماه از بازداشتش در اردوگاه کار، به پوست و استخوان تبدیل شد. او هنوز نمی‌توانست راه برود. نگهبانان او را برای معاینه مجدد به بیمارستان داخلی بردند. مشخص شد که او در پای راست و زانوی خود خارهای استخوانی دارد. نگهبانان او را برای سی‌تی اسکن به بیمارستان بیرون از زندان بردند و پزشکان آنجا گفتند که او دچار دررفتگی کمر شده است. با وجود شرایطش، نگهبانان اجازه ندادند او تحت درمان قرار گیرد و دستور دادند هزینه معاینه را که بیش از 600 یوان بود بپردازد. نگهبان شائو که مسئول ویزیت او در بیمارستان بود، هرگز رسیدی برایش صادر نکرد یا کپی نتایج معاینه‌اش را به او نداد.

خانم لی در 13سپتامبر2010 آزاد شد. شوهرش او را به داخل ماشین برد، زیرا هنوز قادر به راه رفتن نبود. وقتی به خانه برگشتند، خانواده و همسایه‌هایش که منتظر بازگشت او بودند، از اینکه او نمی‌توانست خودش از ماشین پیاده شود شوکه شدند.

وی ازطریق انجام تمرینات فالون گونگ طی چند سال بعد، تا حدودی بهبود یافت، اما هنوز نمی‌توانست کارهای سنگین انجام دهد. هرازگاهی دچار عود درد در ناحیه کمر و پا می‌شد و دوباره برای راه رفتن با مشکل روبرو می‌شد.

گزارش‌های مرتبط:

بانوی ۷۲ساله به‌دلیل تمرین فالون گونگ محاکمه می‌شود

خانواده پنج‌نفره در شهر لینگهای (استان لیائونینگ) تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند

آقای ژانگ لِی دستگیر شد، چهار خویشاوندش به اردوگاه کار اجباری فرستاده شدندر