(Minghui.org) یوئه فِی، شخصیت اسطوره‌ای در تاریخ چین، نمونه‌ای از وفاداری برای مردم چین، نسلی پس از نسل دیگر، است. از بیرون راندن جورچن‌های مهاجم، تا انجام شاهکارهای غیرممکن در میدان جنگ، تا دفاع از قلب چین، داستان او بارها و بارها در کتاب‌های تاریخ چین، نمایشنامه‌ها، رمان‌ها، فیلم‌ها و غیره نقل شده است.
مردم چین اغلب آرزوهای خود را ازطریق شعر بیان می‌کردند و یوئه نیز از این قاعده مستثنی نبود. اشعار او در مجموعه یوئه وومو و مجموعه اشعار سونگ نشان‌دهنده شخصیت بزرگوار و آرمان‌های بلند او بود.
(ادامه از قسمت ۴)
بیایید شعر دیگری از یوئه فی را درباره رابطه بین اهداف نظامی و معنوی او بررسی کنیم.
به فوتو هویهای
در کنار رودخانه قدیمی پِن، کوه لو سر برمی‌کشد،یانگ‌تسه هزاران مایل به‌سمت شرق می‌پیچد.یک مرد جوان باید هدفش حمایت از پادشاه بزرگ ما باشد،و او را در نبرد برای سرکوب شیاطین پَست کمک کند.
میراث حک‌شده روی سنگ رنگ‌پریده را به انجام می‌رسانم،سپس مانند چیسونگ راه عرفانی را در پیش خواهم گرفت.این کلمات را برای راهب در دانگلین برجا خواهم گذاشت،زیرا شاگرد حقیقی بودا راه خانه‌اش را یافته است.
کوه لو که به‌عنوان لوشان نیز معروف است، از زمان‌های بسیار قدیم بسیار محکم در سواحل رودخانه پن ایستاده است، درحالی‌که رودخانه پرپیچ و خم یانگ‌تسه از آغاز تمدن چین به‌سمت دریا جریان داشته است. نویسنده با استفاده از این تصاویر باشکوه و جاودانه، صحنه را برای هدف والای خود در جوانی، یعنی آوردن صلح به سراسر چین آماده می‌کند. او آرزو دارد که اعمال نجیبانه‌اش شایسته نوشته‌شدن در تاریخ روی لوح‌های سنگی باشد، اما اینجاست که آرزوهایش ناگهان تغییر می‌کند. به‌جای ادامه‌دادن به مسیر دستیابی به شهرت و ثروت بیشتر، آرزوی خود را برای زندگی به‌عنوان یک زاهد مانند چیسونگ، شخصیتی افسانه‌ای در تاریخ چین، ابراز می‌کند.
به گفته شی جی (سوابق مورخ بزرگ)، «چیسونگ الهه‌ای است که در دوران شننونگ با نام یو شی شناخته می‌شد.»
لی بای، یکی از مشهورترین شاعران تاریخ چین، شعرهای متعددی درباره این شخصیت سروده است. به‌عنوان مثال:
«الهه‌ای طبیعی و خالص وجود داشت / که من مطمئناً او را به‌عنوان چیسونگ می‌شناختم.» («گو فنگ»)
«من در گذشته مانند ژانگ لیانگ، چیسونگ را دنبال نکرده‌ام / هوانگشی گونگ در کنار پل قلب مرا می‌شناسد.»
«الهه‌ای در شرق متولد شد / از دریای ابر بیرون آمد... پس از رسیدن به ساحل رودخانه جینهوا / متوجه شدم که چیسونگ آنجا به‌جای یک موج است.» («فرستادن وِی وان به کوه وانگ‌وو»)
«کوره اکسیر در شهرستان یه آماده سوختن است / چون خدایان در یینگ ژو چیسونگ را برای بازگشت همراهی می‌کنند.» («در کوره اکسیر در عمارت کویی مینگ در یونگچیو»)
علاوه‌بر لی بای، شاعران دیگری نیز درباره چیسونگ شعر سروده‌اند. سو شی، شاعر مشهور در سلسله سونگ، زمانی نوشت: «دوست دارم پرواز کنم / به شرق سفر کنم تا از چیسونگ در آسمان دیدن کنم / مکان الهی پنگلای بسیار دور است / زیرا هزاران مایل دورتر است.»
یوئه با اشاره به چیسونگ اشاره کرد که حفاظت از کشور با سلاح، هدف نهایی او نیست. درعوض، زمانی که زندگی آرامی را برای مردم خود به ارمغان آورد، آرزوی این شانس را داشت که مسیری الهی مانند چیسونگ را دنبال کند. دو سطر آخر هم بیانگر عزم خود او و هم سخنان تشویق‌کننده راهبان معبد دانگلین در کوه لو است؛ یوئه فی امیدوار است که او و آن‌ها بتوانند در مسیر خود به‌سوی کمال به پیش بروند و به روشن‌بینی برسند.
این اشعار وسعت فرهنگ بسیار معنوی چین را نشان می‌دهد که سلسله‌های مختلف، دوره‌های مختلف جنگ و صلح و حتی سطوح مختلف هستی را در بر می‌گیرد، از دنیای فانی که همه ما می‌شناسیم تا قلمروهای ملکوتی الهی.
(ادامه دارد)
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه فرهنگ سنتی
