(Minghui.org) بیست‌ و چهار سال پس از اینکه حزب کمونیست چین (‌ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، تمرین‌کنندگان از ۴۴ کشور فهرست جدیدی از عاملان آزار و شکنجه را پیش از روز حقوق بشر، ۱۰دسامبر۲۰۲۳، به دولت‌های مربوطه خود ارائه کردند و از آن‌ها خواستند این افراد را به‌خاطر مشارکت در آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، مجبور به پاسخگویی کند. این تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌های آن‌ها را در خارج از کشور مسدود کنند.

در میان عاملان فهرست‌شده، جینگ جونهای، دبیر کمیته حزب استان جیلین، نیز بود.

اطلاعات عامل آزار و شکنجه

نام کامل عامل: جینگ (نام خانوادگی) جونهای (نام) (景俊海)جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ/سال تولد: دسامبر۱۹۶۰محل تولد: بایشوئی، شآنشی

جینگ جونهای

عنوان یا سِمت

ژانویه۲۰۲۱ تاکنون - دبیر کمیته حزب استانی جیلین و مدیر کمیته دائمی کنگره خلق استانی، عضو جایگزین نوزدهمین کمیته مرکزی ح‌.ک.‌چ.نوامبر۲۰۲۰ - دبیر کمیته حزب استان جیلینژانویه ۲۰۱۸ - معاون دبیر کمیته حزب استان جیلین، معاون فرماندار، سرپرست فرمانداری و دبیر گروه رهبری حزب استاندسامبر۲۰۱۷ تا ژانویه۲۰۱۸ - معاون دبیر کمیته حزب استان جیلین

جرائم اصلی

جینگ جونهای در اوایل دوران تصدی‌اش به‌عنوان معاون فرماندار استان شانشی، بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۵، در تله‌کنفرانس المپیک گردشگری استان، آشکارا فالون گونگ را آماج توهین و تهمت قرار داد.

مشارکت او در آزار و شکنجه در طول زندگی سیاسی‌اش، به‌ویژه پس از روی کار آمدن او در استان جیلین در سال ۲۰۱۷ ادامه یافت. از زمانی که آزار و شکنجه در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹ آغاز شد، استان جیلین، جایی که فالون گونگ برای اولین بار به مردم معرفی شد، در زمره یکی از مناطقی قرار گرفت که آزار و شکنجه در آن در شدیدترین وضعیت بوده است. کل گروه رهبری استان به‌طور فعال سیاست آزار و شکنجه را دنبال کرده‌اند و از این فعالیت‌ها به‌عنوان «دستاوردهای سیاسی» برای بالا رفتن از نردبان قدرت سیاسی یاد می‌کنند.

در دوران تصدی جینگ به‌عنوان فرماندار و دبیر حزب استان، کمیته امور سیاسی و حقوقی، اداره ۶۱۰ و ادارات امنیت عمومی در سراسر استان، تمام بخش‌های جامعه را بسیج کردند و جوامع مردمی را برای مشارکت در آزار و شکنجه تحریک کردند.

مأموران لباس‌شخصی و افراد حقوق‌بگیر برای تعقیب و نظارت بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعزام می‌شوند. آن‌ها همچنین تمرین‌کنندگان و اعضای خانواده‌شان را مورد آزار و اذیت، ارعاب و توهین کلامی قرار می‌دهند. تمرین‌کنندگان علاوه‌بر مواجهه با دستگیری، آزار و اذیت، بازداشت و شکنجه، همچنین با آزار و اذیت مالی ازجمله جریمه نقدی و تعلیق حقوق یا مستمری نیز مواجه هستند.

در ۲۱ژانویه۲۰۲۰، در یک کنفرانس کاری سیاسی و حقوقی در استان جیلین، جینگ به کمیته امور سیاسی و حقوقی استان، دادستان‌های عمومی و سیستم‌های مجری قانون دستور داد: «در سال جدید برای مقابله با فرقه‌ها سخت تلاش کنید.»

در طول تصدی جینگ در استان جیلین، دست‌کم ۴۱ تمرین‌کننده فالون گونگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. بسیاری دیگر معلول شدند، خانواده‌هایشان از هم پاشیدند، و/یا مجبور شدند برای دوری از پلیس، دور از خانه زندگی کنند.

موارد آزار و شکنجه در سال ۲۰۱۸

در سال ۲۰۱۸، در استان جیلین، یک تمرین‌کننده در نتیجه آزار و شکنجه جان باخت، ۶۵ تمرین‌کننده محکوم شدند، ۲۶ نفر در دادگاه محاکمه شدند، برای ۱۵ نفر کیفرخواست صادر شد، ۴۶۳ نفر دستگیر شدند، ۱۳۴ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، ۳۱ نفر تحت آزار و شکنجه مالی قرار گرفتند، ۲ نفر ناپدید شدند. و ۳ نفر مجبور به زندگی دور از خانه شدند.

آقای یانگ بائوسن از شهر سونگ‌یوان در استان جیلین به ده سال زندان محکوم شد. او پس از تحمل نزدیک به نُه سال شکنجه در زندان گونگژولینگ، در ۲۷فوریه۲۰۱۸ برای درمان اضطراری به بیمارستان منتقل شد.

سی‌تی اسکن از قفسه سینه او در ۳مارس نشان داد که عفونت شدید ریه دارد. مایع در حفره‌های ریه‌هایش جمع می‌شد. او قادر به خوردن نبود و مجبور بود مواد مغذی مایع را به‌صورت داخل وریدی دریافت کند.

مقامات ابتدا آزادی مشروط پزشکی آقای یانگ را در ۵مارس برنامه‌ریزی کردند، اما او تا ۷مارس اجازه نداشت به خانه برود. او قادر به راه ‌رفتن نبود و در هنگام آزاد شدن در صحبت‌ کردن مشکل داشت. با وجود وضعیت او، مقامات مدام به خانه‌اش می‌رفتند و او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند. او در ساعت ۳ بامداد ۷آوریل چشم از جهان فرو بست، درحالی‌که ۶۱ سال داشت.

موارد آزار و شکنجه در سال ۲۰۱۹

در سال ۲۰۱۹، هشت تمرین‌کننده تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند، ۷۲ نفر محکوم شدند، ۱۹ نفر محاکمه شدند، ۵۸۲ نفر دستگیر شدند و ۲۳۶ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. علاوه‌بر این، ۸ نفر در مراکز شستشوی مغزی حبس شدند، ۹ نفر مورد کیفرخواست قرار گرفتند و ۲۷ نفر دستگیر شدند. ۶ تمرین‌کننده ناپدید شدند و ۱۰ تمرین‌کننده مجبور شدند دور از خانه زندگی کنند. ۳۸ تمرین‌کننده دیگر از شکل‌های مختلف اخاذی مالی رنج بردند که درمجموع ۲۸۶۶۰۵ یوان از آن‌ها گرفته شد.

به چند تمرین‌کننده قدیمی و باتجربه محکومیت‌های سنگین داده شد. خانم لی جینگ، ۶۴ساله، به ۱۰ سال، آقای گو یونیان، ۸۵ساله، به ۶ سال، آقای یو هونگفو و همسرش خانم چو یوژن، ۷۰ساله، به ترتیب به ۸.۵ و ۹.۵ سال زندان محکوم شدند.

خانم ژانگ یوان‌یوان در آوریل۲۰۱۹، چند بار دستگیر و خانه‌اش غارت شد. به‌دلیل فشار خون بالا، بازداشتگاه‌ها از پذیرش او خودداری کردند. اما پلیس محلی به آزار و اذیت او ادامه داد و پرونده‌اش را به دادستانی تحویل داد. صبح روز ۲۴ژوئن۲۰۱۹، پلیس دوباره او را دستگیر کرد و به دادستانی محلی برد. آن‌ها او را تهدید کردند و به او دستور دادند تا ۱۵ روز از خانه بیرون نرود و در این مدت باید همیشه درحال آماده‌باش می‌بود. آن‌ها گفتند اگر همکاری نکند دوباره دستگیر می‌شود.

در ۱ژوئیه۲۰۱۹، خانم ژانگ بدون اطلاع خانواده‌اش به دادگاه محلی منتقل شد. او به‌محض بازگشت به خانه در ساعت ۴ بعدازظهر، روی زمین افتاد. وی هشیاری‌اش را از دست داد و دو روز بعد از دنیا رفت.

در ۱۵اوت۲۰۱۹، پلیس در شهر سیپینگ و شهرستان لیشو چندصد مأمور را بسیج کرد. آن‌ها همراه با پلیس در شهر چانگچون، بیش از ۳۰ تمرین‌کننده و اعضای خانواده‌شان را در چانگچون دستگیر کردند.

در میان آن‌ها، ۱۴ تمرین‌کننده، با ۷ نفر از یک خانواده بزرگ، توسط دادگاه شهرستان لیشو در ۲۸سپتامبر۲۰۲۰ محاکمه شدند. قاضی وکلا و اعضای خانواده‌شان را از دفاع از آن‌ها منع کرد، و هنگامی که این تمرین‌کنندگان در دفاع از خودشان شهادت می‌دادند، مکرراً صحبت‌های آن‌ها را قطع می‌کرد. قاضی این تمرین‌کنندگان را در ۲۶فوریه۲۰۲۱ به زندان محکوم کرد.

آقای منگ شیانگچی، ۳۷ساله، و مادرزنش، خانم فو گوئیهوا، ۵۵ساله، هردو به ۷.۵ سال زندان محکوم شدند. پدر آقای منگ، آقای منگ فنجون، ۵۹ساله، خواهر همسرش خانم یو جیانلی، ۳۰ساله، شوهر خانم یو، آقای وانگ دونگجی، ۴۰ساله، و پدر و مادر آقای وانگ، آقای وانگ کیمین، ۶۹ساله، و خانم وانگ فنگژی، ۶۹ساله، هر کدام به ۷ سال حبس محکوم شدند.

خانم فو در ۲۷مه۲۰۲۱ به زندان زنان استان جیلین منتقل شد.‌ از ملاقات او با خانواده خودداری شد، مجبورش می‌کردند هر روز ساعت‌های طولانی روی یک چارپایه کوچک بی‌حرکت بنشیند و تحت شکنجه‌های دیگری قرار می‌گرفت. او در ۲۵ژوئیه۲۰۲۱ در زندان درگذشت.

موارد آزار و شکنجه در سال ۲۰۲۰

در سال ۲۰۲۰، با وجود کووید۱۹، آزار و شکنجه فالون گونگ همچنان ادامه داشت. ۶ تمرین‌کننده تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند، ۶۸ نفر محکوم شدند، ۲۱ نفر تحت محاکمه در جلسات دادگاه قرار گرفتند، ۱۰ نفر با صدرو کیفرخواست مواجه شدند، ۴۸۶ نفر دستگیر شدند، ۴۷۱ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، ۳۳۷ نفر در مراکز شستشوی مغزی حبس شدند و ۵۸ نفر درمجموع ۸۱۰۵۵۰ یوان جریمه شدند.

در ۱۵ژوئیه۲۰۲۰، پلیس در شهرستان نونگان، ۲۲ تمرین‌کننده را دستگیر کرد. ۱۳ نفر از آن‌ها محکوم شدند. در میان آن‌ها، خانم ژانگ شیوژی به ۱۰ سال، خانم گائو شیائوچی، خانم کای یویینگ و آقای فنگ لیچی هر کدام به ۹ سال، خانم وو دونگمی به ۷ سال و خانم یو جیائوژو، آقای شان ویهی و آقای لیو شیانگ فو هر کدام به ۶ سال زندان محکوم شدند.

خانم سان شیوینگ و شوهرش آقای جیانگ چوانده در خانه دستگیر شدند. آقای جیانگ بیمار بود و در آن زمان لاغر و تکیده شده بود، اما پلیس همچنان او را بازداشت کرد. پس از اینکه حدود ۲ هفته بعد آزاد شد، برای حفظ زندگی‌اش همچنان هر روز تحت تزریق داروهای وریدی قرار داشت. پلیس از آزادی خانم سان به‌منظور اینکه بتواند از شوهرش مراقبت کند. خودداری کرد. آقای جیانگ در ۲۶اوت۲۰۲۰، در ۶۶سالگی درگذشت.

آقای ژانگ زیو از شهر چانگچون در ۱۴آوریل۲۰۱۷ دستگیر شد. او در ۱نوامبر۲۰۱۷ توسط دادگاه منطقه توسعه صنعتی پیشرفته به ۶ سال زندان محکوم و در ۲۲نوامبر به زندان گونگژولینگ منتقل شد. در آنجا سکته مغزی کرد و مشخص شد که دیابت دارد. او نمی‌توانست از خودش مراقبت کند یا به‌تنهایی راه برود. خانواده‌اش درخواست آزادی مشروط پزشکی برای او کردند، اما زندان بارها درخواست‌های آن‌ها را رد کرد و آشکارا اعتراف کردند که صرفاً به این دلیل است که او تمرین فالون گونگ را رها نکرد. آقای ژانگ پس از ۳ سال و ۱۰ روز حبس، در ۱۳دسامبر۲۰۲۰ در زندان درگذشت. او ۶۸ سال داشت.

موارد آزار و شکنجه در سال ۲۰۲۱

در سال ۲۰۲۱، تعداد ۱۰ تمرین‌کننده تا سرحد مرگ شکنجه شدند، ۹۶ نفر محکوم شدند، ۶ نفر در دادگاه محاکمه شدند، برای ۱۴ نفر کیفرخواست صادر شد، ۲۸۷ نفر دستگیر شدند، ۷۳۲ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، ۷۹ نفر در مراکز شستشوی مغزی حبس شدند و از ۴۳ نفر درمجموع ۱۱۵۱۶۰ یوان اخاذی شد. ح.‌ک.‌چ همچنین برای ردیابی همه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در فهرست سیاه دولت، ازجمله تمرین‌کنندگان حدوداً ۹۰ساله، «کمپین حذف کامل» را راه‌اندازی کرد. اگر مقامات نمی‌توانستند تمرین‌کنندگان را پیدا کنند، اعضای خانواده‌شان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند.

آقای لیو یونگ‌کان، از شهر شولان، استان جیلین، در زمستان سال ۲۰۲۰ دستگیر شد. پلیس خانه‌اش را غارت کرد و درنتیجه وی دچار آسیب روحی شد. او سکته کرد و در بستر بیماری افتاد. در مه۲۰۲۱، پلیس خانه‌اش را دوباره غارت کرد. آقای لیو در ۱۰سپتامبر۲۰۲۱ درگذشت، درحالی‌که ۸۹ سال داشت.

خانم سان فنگشیان، ۶۵ساله، ساکن شهرستان نونگان در استان جیلین، به همراه ۲۱ تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر در ۱۵ژوئیه۲۰۲۰ دستگیر شد. او در ۲۶ژوئیه۲۰۲۱ توسط دادگاه شهر دیهویی به ۲ سال زندان محکوم شد. او در بازداشتگاه شهرستان نونگان در ساعت ۴:۳۰ بعدازظهر ۳دسامبر۲۰۲۱ دچار سکته مغزی شد. پس از انتقال او به بیمارستان، پزشک با رضایت خانواده او را جراحی کرد. عمل جراحی نزدیک به پنج ساعت طول کشید و دکتر گفت که موفقیت‌آمیز بوده است. خانم سان پس از آن در وضعیت اغما ماند و در ۱۳دسامبر به بیمارستان طب چینی شهرستان نونگان منتقل شد. در ساعت ۱۲:۴۰ صبح ۱۵دسامبر به خانواده‌اش اطلاع داده شد که او تحت درمان اضطراری است. او حدود ساعت ۱:۳۰ بامداد درگذشت.

خانم وانگ چینگ‌ون قبلاً به‌خاطر تمرین فالون گونگ به ۳ سال زندان محکوم شده بود. اگرچه مقامات به او اجازه دادند دوره محکومیتش را در خارج از زندان سپری کند، اما پلیس در سال ۲۰۲۱، مدتی او را در بازداشتگاه شهر لیائویان بازداشت کرد. او بعداً به زندان زنان استان جیلین منتقل شد و در آنجا علائم شدیدی پیدا کرد. در اواخر اکتبر۲۰۲۱ به بیمارستان پلیس منتقل شد و مدت کوتاهی بعد در ۲۶اکتبر۲۰۲۱ در آنجا درگذشت. مقامات روز بعد جسد او را سوزاندند و خاکستر او را به زادگاهش در شهر لیائویوان در استان جیلین فرستادند. او ۷۸ سال داشت. زندان از ارائه اطلاعات بیشتر درخصوص مرگ خانم وانگ به خانواده‌اش خودداری کرد. برخی از مقامات گفتند که او بر اثر سرطان رکتوم درگذشت، درحالی‌که برخی دیگر گفتند که او بر اثر سرطان ریه درگذشت.

موارد آزار و شکنجه در سال ۲۰۲۲

در سال ۲۰۲۲، تعداد ۴ تمرین‌کننده تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند، ۴۰ نفر محکوم شدند، ۳۳۸ نفر دستگیر شدند، ۳۸۴ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، ۴۱ نفر مستمری‌شان به حالت تعلیق درآمد، ۳۴ نفر در مراکز شستشوی مغزی حبس شدند و ۷ نفر مجبور به زندگی دور از خانه شدند.

خانم وانگ گوئیچین در ۱۸ژوئن۲۰۲۰ دستگیر شد و در ژوئن۲۰۲۲ توسط دادگاه منطقه چائویانگ به ۲ سال و ۲ ماه زندان محکوم شد. هنگامی که در بازداشت بود، وضعیت سلامتی‌اش رو به وخامت گذاشت و یک توده در سینه راستش رشد کرد که اندکی بعد چرک و خون ترشح می‌کرد. او در ۱۹ژوئن۲۰۲۲ برای معاینه به بیمارستان منتقل و تأیید شد که سرطان سینه در مراحل پیشرفته دارد. او در بلند کردن بازوی راست خود مشکل داشت و اغلب شب‌ها به‌دلیل درد شدید بیدار می‌ماند.

خانواده خانم وانگ برای آزادی فوری او به اداره پلیس و دادگاه مراجعه کردند، اما فایده‌ای نداشت. او تا ۱۸اکتبر۲۰۲۲ پس از گذراندن دوره کامل محکومیتش آزاد نشد. پس از بازگشت به خانه، وضعیت خانم وانگ همچنان رو به وخامت بود. سینه راستش چرک کرده بود. او لاغر شده بود و به وضعیت اغما می‌رفت. خانواده‌اش او را به بیمارستان بردند، اما دکتر گفت که وضعیتش غیرقابل‌درمان است. او هفت ماه بعد در ۸مه۲۰۲۳ درگذشت، درحالی‌که ۵۳ سال داشت.

موارد آزار و شکنجه در سال ۲۰۲۳

از ژانویه تا ژوئن۲۰۲۳، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۳۰ شهر، شهرستان و منطقه در سراسر استان جیلین به درجات مختلف مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. ۱۱ نفر درنتیجه آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند، ۵۶ نفر محکوم شدند، ۲۳۹ نفر دستگیر شدند، ۲۸۳ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند (شامل ۷۰ تمرین‌کننده که نمونه‌های بزاق آن‌ها جمع‌آوری شد)، ۱۴۹ نفر خانه‌هایشان غارت شدند، و از ۳۸ نفر در مجموع ۱۸۴۷۲۸ یوان اخاذی شد.

آقای جیانگ یونگ، ساکن شهر چانگچون در استان جیلین، در ۲۸ژوئن۲۰۲۱ دستگیر و به اتهام واهی «براندازی قدرت دولت» به ۸.۵ سال حبس در زندان گونگژولینگ محکوم شد. گرچه او به‌خاطر اعتصاب غذای طولانی در اعتراض به آزار و شکنجه، در وضعیت بحرانی قرار داشت، مقامات از آزادی مشروط پزشکی او خودداری کردند و دلیلش نیز امتناع او از رهاکردن ایمانش بود. او در ۲۳ژانویه۲۰۲۳ در دومین روز از سال نو چینی درگذشت، درحالی‌که ۳۱ سال داشت.

مقامات اداره ۶۱۰ و اداره پلیس شهر جیلین در استان جیلین، در ۴ژوئن۲۰۲۳، تعداد زیادی مأمور را اعزام کردند و بیش از ۳۰ تمرین‌کننده فالون گونگ را دستگیر کردند. پلیس مدت‌ها این تمرین‌کنندگان را زیر نظر داشت و فیلم‌هایی را از دوربین‌های نظارتی جمع‌آوری کرد اگر هریک از این تمرین‌کنندگان یا خانواده‌هایشان از بازکردن درِ خانه‌شان امتناع می‌کردند، پلیس برای دستگیری تمرین‌کنندگان و غارت خانه‌هایشان به‌زور به داخل می‌رفت و گاهی شیشه‌ها را می‌شکست.