(Minghui.org) بیست و چهار سال پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال 1999 آغاز کرد، تمرین‌کنندگان از 44 کشور فهرست جدیدی از عاملان آزار و شکنجه را پیش از روز حقوق بشر، 10دسامبر2023، به دولت‌های مربوطه خود ارائه کردند و از آن‌ها خواستند این افراد را به‌خاطر آزار و شکنجه فالون گونگ در چین مجبور به پاسخگویی کنند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌های آن‌ها را در خارج از کشور مسدود کنند.

در میان عاملان ذکرشده، شانگ شیائویون، معاون دبیر پی‌اِل‌اِی‌سی استانی یوننان نیز بود.

اطلاعات مجرم

نام کامل عامل: شانگنام خانوادگی: شانگ (نام خانوادگی) شیائویون (نام) (به زبان چینی: 商小云)جنسیت: مردقومیت: هانتولد: مه1963محل تولد: یائوآن، استان یوننان

شانگ شیائویون

عنوان یا سمت

29دسامبر2022 تاکنون: معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی (پی‌اِل‌اِی‌سی) کمیته حزب استان یوننان و اولین کمیسر سیاسی اداره زندان استانی؛ معاون کمیته امور اجتماعی و حقوقی کمیته‌های تخصصی سیزدهمین کمیته استانی کنفرانس مشاوره سیاسی خلق چین (سی‌پی‌پی‌سی‌سی) در یوننان.اکتبر2015 - دسامبر2022: معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی کمیته حزب استان یوننان، دبیر کمیته حزب و مدیر اداره دادگستری استان، و اولین کمیسر سیاسی اداره زندان استانی.ژوئن 2015: معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی کمیته حزب استانی یوننان.

شانگ شیائویون به‌عنوان دبیر شعبه حزب و مدیر مدرسه ورزشی استان چوشیونگ، معاون دبیرکل کمیته حزب منطقه خودمختار چوشیونگ، مدیر دفتر کمیته حزب منطقه خودمختار چوشیونگ، دبیر کمیته حزب شهرستان دایائو، عضو کمیته دائمی کمیته حزب منطقه خودمختار نوجیانگ و وزیر اداره سازمان نیز خدمت کرده است.

جرائم اصلی

شانگ ژیائویون از سال 2015 که معاون دبیر پی‌اِل‌اِی‌سی استان یوننان و مدیر وزارت دادگستری شد، سیاست آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ را فعالانه اجرا کرده است. شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌ویژه در زندان شماره 1 مردان استان یوننان و زندان شماره 2 زنان استان یوننان شدید است.

در دوران تصدی‌ شانگ، دست‌کم 9 تمرین‌کننده فالون گونگ در زندان تا سرحد مرگ شکنجه شدند یا مدت کوتاهی پس از آزادی درگذشتند، ازجمله آقای شی جیان‌وی، آقای لی پِیگائو، آقای وو گوانگ‌چنگ، خانم ژو یاندونگ، خانم دینگ گوئی‌یینگ، آقای لیائو جیانفو، آقای ژانگ شینینگ، و خانم ژانگ گونگ‌چین.

زندان شماره 1 مردان استان یوننان

از سال 2019، نگهبانان زندان شماره 1 مردان استان یوننان، روش‌های شکنجه وحشیانه‌تر و درعین‌حال مخفیانه‌تری را علیه تمرین‌کنندگان اتخاذ کرده‌اند. همه تمرین‌کنندگانی که از رها کردن فالون گونگ امتناع می‌کردند در بخش مدیریت سختگیرانه حبس می‌شدند. هریک از آن‌ها در تمام طول روز توسط چهار زندانی تحت‌نظر بودند. تمرین‌کنندگان مجبور بودند بدون حرکت روی چارپایه‌های کوچک بنشینند و زندانیان دور آن‌ها می‌نشستند و با آرنج و زانو به آن‌ها ضربه می‌زدند. سایر آزار و اذیت‌هایی که تمرین‌کنندگان متحمل می‌شدند شامل شستشوی مغزی، حبس در سلول انفرادی، ایستادن در زیر آفتاب سوزان برای ساعات طولانی، ضرب‌وشتم، پاشیدن آب تند و شوک با باطوم‌های الکتریکی بود.

در ماه مه2022، بخش آموزش زندان، تمرین‌کنندگان را به ساختمانی منتقل کرد و آن‌ها را مجبور کرد از صبح تا غروب، مطالب افترا‌آمیز درباره فالون گونگ را تماشا کنند. همچنین تمرین‌کنندگان مجبور می‌شدند هر روز گزارش‌های فکری بنویسند. تا زمانی که فالون گونگ را انکار نمی‌کردند، این شستشوی مغزی ادامه می‌داشت.

آقای هی جیانگوانگ یکی از تمرین‌کنندگانی بود که در این جلسات شستشوی مغزی حضور داشت. نگهبانان همچنین او را تا پاسی از شب در اتاقی آویزان کردند و شکنجه‌اش کردند. بدنش به‌دلیل آزار و اذیت، پوشیده از گال شده بود.

آقای وو گوانگ‌چنگ نیز در معرض شستشوی مغزی و آزار و اذیت طولانی‌مدت قرار گرفت. وقتی در 6آوریل2022 آزاد شد بسیار ضعیف بود و سه ماه بعد در 27ژوئیه از دنیا رفت.

تا به امروز، هنوز بیش از ده تمرین‌کننده در این زندان حبس هستند.

زندان زنان شماره 2 استان یوننان

زندان زنان شماره 2 استان یوننان تحت مدیریت مستقیم اداره 610 استان یوننان است، یک سازمان فراقانونی که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ تأسیس شده است. بند نهم برای شکنجه تمرین‌کنندگان تعیین شده بود. در بخش‌های دیگر نیز نگهبانانی وجود داشتند که تنها وظیفه آن‌ها نظارت بر تمرین‌کنندگان بود.

روش‌های رایج شکنجه عبارت بودند از سلول انفرادی، نشستن روی چارپایه‌ای کوچک بدون حرکت، ضرب‌وشتم، شوک با باطوم‌های الکتریکی، تجویز دارو، خوراندن اجباری، محرومیت از خواب، محرومیت از استفاده از توالت و اجازه نداشتن برای شستشوی خود.

در نیمه دوم سال 2019، زندان شماره 2 زنان استان یوننان یک سلول مدیریت سختگیرانه با دو درجۀ متفاوت را ایجاد کرد. تمرین‌کنندگانی که تحت مدیریت سخت‌گیرانه درجه یک قرار می‌گرفتند، مجبور می‌شدند هر روز از ساعت 5:40 صبح تا نیمه‌شب روی نیمکتی کوچک بنشینند و اجازه نداشتند دندان‌های خود را مسواک بزنند یا صورت خود را در روشویی بشویند. فقط می‌توانستند به‌سرعت نصف تشت آب از توالت بیاورند و به سلول برگردند تا خود را تمیز کنند. کسانی که تحت مدیریت سخت‌گیرانه درجه دو بودند مجبور بودند هر روز از ساعت 5:40 صبح تا 9:30 شب روی نیمکتی کوچک بنشینند و اجازه داشتند دندان‌های خود را مسواک بزنند و صورت خود را در توالت بشویند.

تحت هر دو درجه از مدیریت، فقط چهار بار استفاده از توالت در روز و یک دوش 7دقیقه‌ای در هفته مجاز بود. هیچ زمان اضافه‌ای برای شستن لباس‌ها در نظر گرفته نشده بود و آن فقط در زمان دوش گرفتن هفتگی باید انجام می‌شد.

خانم هی لیچون تحت مدیریت سختگیرانه درجه یک بود. او مجبور بود تقریباً 19 ساعت در روز روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند. تا به امروز، هنوز بیش از 20 تمرین‌کننده فالون گونگ در این زندان محبوس هستند.

گزیده‌ای از موارد آزار و شکنجه

مورد 1: درگذشت مرد 86ساله چند روز قبل از پایان دوره محکومیت نادرست زندانش به‌دلیل تمرین فالون گونگ

آقای لی پِیگائو از شهر کونمینگ در استان یوننان، در 4ژانویه2023، چند روز قبل از پایان دوره محکومیت 4ساله زندانش، که به‌دلیل تمرین فالون گونگ برایش صادر شده بود، درگذشت. به‌گفته زندانیانی که قبل از او آزاد شده بودند، آقای لی در زندان از وضعیت سلامتی خوبی برخوردار بود و اینکه او به‌طور ناگهانی چند روز قبل از آزادی‌اش درگذشت، شوکه‌کننده بود. او 86 سال داشت.

آقای لی در 26نوامبر2015 دستگیر شد و در 8اکتبر2016، به 4 سال حبس محکوم شد. او در ژانویه2019 برای گذراندن دوران محکومیت خود به زندان استان یوننان منتقل شد و از ملاقات با خانواده محروم شد.

مورد 2: درگذشت ناگهانی بانوی 76ساله درحین گذراندن محکومیتش

هنگامی که زندان شماره 2 زنان استان یوننان ناگهان در اواسط ژانویه2021 به خانواده خانم دینگ گویی‌یینگ اطلاع داد که عزیزشان به‌تازگی درگذشته است، ضربه سنگینی به آن‌ها وارد شد. قبل از آن، خانواده خانم دینگ حتی نمی‌دانستند که او به‌دلیل حفظ ایمانش به فالون گونگ، محکوم شده است. زندان چند روز بعد با عجله جسد وی را سوزاند. او 76ساله بود.

خانم دینگ، ساکن شهر کونمینگ در استان یوننان، در 28اوت2019، در خانه‌اش دستگیر شد. ازآنجاکه بازداشتگاه شهر کونمینگ خانواده خانم دینگ را از ملاقات با او منع کرده بود و مقامات هرگز اطلاعات جدیدی درباره وضعیت پرونده او به خانواده‌اش ندادند، آن‌ها هنوز فکر می‌کردند که او در بازداشتگاه است و اغلب برای آزادی او به بخش امنیت داخلی می‌رفتند.

یک نگهبان از زندان زنان شماره 2 استان یوننان به آن‌ها اطلاع داد که خانم دینگ به‌طور ناگهانی در 14ژانویه دچار «یک بیماری حاد» شد و در ساعت 8:53 صبح 15ژانویه درگذشت. زندان بدون توضیح چندانی درباره وضعیت وی، جسدش را سوزاند. ازآنجاکه خانم دینگ قبل از دستگیری کاملاً سالم بود، خانواده‌اش بر این گمان بودند که او احتمالاً براثر سوءرفتار در بازداشتگاه جان باخته است، نه به‌دلیل بیماری که زندان ادعا می‌کرد.

فقط پس از فوت خانم دینگ بود که خانواده‌اش حکم او را دریافت کردند. او در 10ژوئیه2020 توسط دادگاه منطقه ووهوا به 4 سال حبس محکوم شد.

مورد 3: آقای شی جیانوِی تا سرحد مرگ شکنجه و جسدش به‌زور سوزانده شد

آقای شی جیانوی معلم انگلیسی در شهرستان بینچوان در استان یوننان بود. او در زندان شماره 1 استان یوننان درحالی‌که محکومیت 6.5ساله خود به‌خاطر اعتقادش را‌ می‌گذراند در 56سالگی درگذشت. زندان ادعا کرد که آقای شی براثر سرطان کبد درگذشته است. اما خانواده‌‌اش با توجه به کبودی پشت او و اینکه هیچ نشانه‌ای از سرطان کبد در پرونده پزشکی او وجود نداشت، بر این گمان هستند که او تا سرحد شکنجه کشته شده است. جسد او برخلاف میل خانواده‌اش سوزانده شد، اقدامی رایج که باور بر این است که برای پنهان کردن شواهد شکنجه و سایر سوءرفتارها مانند برداشت اجباری اعضای بدن انجام می‌شود.

مورد 4: آقای لیائو جیانفو تا سرحد مرگ در زندان تحت آزار و شکنجه قرار گرفت

آقای لیائو جیانفو، ساکن شهر پانژیهوا در استان سیچوان، در اکتبر2016 به‌دلیل نصب پوسترهای اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ دستگیر شد. مقامات او را به 4 سال حبس در زندان شماره 1 استان یوننان محکوم کردند. او در ژوئیه2018 به آنجا منتقل شد و در کمتر از 9 ماه از دنیا رفت.

آقای لیائو در زندان دچار فشار خون بالا شد، اما نگهبانان همچنان به‌مدت سه ماه او را مجبور می‌کردند تا بیش از 10 ساعت در روز بی‌حرکت بنشیند. نگهبانان برای اینکه فشار بیشتری به او وارد کنند، روزی چند بار فشار خون او را اندازه می‌گرفتند و حتی او را برای معاینه به بیمارستان‌ می‌بردند. خانواده‌اش دو بار با او ملاقات کردند و متوجه شدند که فشار خونش به‌طور خطرناکی بالاست و لخته‌های خونی در مغزش دارد. درخواست آن‌ها برای آزادی مشروط پزشکی وی بارها رد شد. وی در غروب 19مارس2019 در ۶۵سالگی درگذشت.

مورد 5: زن و شوهری به‌دلیل ابتلا به بیماری در زندان، درگذشتند

آقای ژانگ شینینگ کارمند بازنشسته یک فروشگاه بزرگ در شهر گِجیو بود. او در 4‌مه2012، به همراه همسرش خانم ژانگ گونگ‌چین در خانه دستگیر شد. این زوج که در آن زمان حدود 60 سال داشتند، هر کدام به هفت سال زندان محکوم شدند. آقای ژانگ درحین گذراندن دوره حبسش، در سال 2017 به فشار خون بالا، بیماری قلبی و دیابت مبتلا شد. او در وضعیتی بحرانی قرار داشت، اما از ملاقات با خانواده محروم بود. ازآنجاکه وضعیتش مدام بدتر می‌شد، زندان نمی‌خواست او در بازداشت بمیرد و او را آزاد کرد. وی اندکی بعد از دنیا رفت. همسرش نیز در زندان به دیابت مبتلا شد. وضعیت سلامتی او نیز پس از آزادی‌اش بدتر شد. همچنین بینایی خود را از دست داد. او در سال 2021 درگذشت.

مورد 6: درگذشت تاجر جواهر سه سال پس از زندانی شدن

دو سال پس از اینکه آقای ژو یاندونگ، یک تاجر جواهرات در شهر کونمینگ در استان یوننان، تمرین فالون گونگ را شروع کرد، به‌دلیل افشای آزار و شکنجه دستگیر و به 3 سال حبس محکوم شد. مأموران زندان او را کتک زدند و به او داروهای سمی تزریق کردند. قند خون او به‌سرعت افزایش یافت و همین امر باعث کاهش بینایی‌اش نیز شد. نگهبانان همچنین او را مجبور به پوشیدن تنگپوش کردند. در 8سپتامبر2016 که آقای ژو آزاد شد، از نظر جسمی و روحی آسیب دیده بود. مقامات پس از آزادی او همچنان به آزار و اذیتش ادامه دادند که باعث وخامت بیشتر وضعیت سلامتی‌اش شد. وی سرانجام در 25اوت2019 چشم از جهان فروبست، درحالی‌که 51 سال داشت.

مورد 7: اسپری مواد شیمیایی خورنده به بانویی، در چهارمین دوره زندان به‌خاطر ایمانش

خانم وانگ جینشیان، ساکن شهر کونمینگ در استان یوننان، درحین گذراندن چهارمین دوره محکومیت زندانش، که به‌دلیل تمرین فالون گونگ صادر شده بود، شکنجه شد و یک ماده شیمیایی خورنده به صورتش اسپری شد که تقریباً باعث شد صورتش از شکل بیفتد.

خانم وانگ در سال ۲۰۱۹، به 4 سال حبس محکوم و به زندان شماره ۲ زنان استان یوننان منتقل شد. او تحت شکنجه‌های مختلفی قرار گرفت، ازجمله مجبور به نشستن طولانی‌مدت روی چارپایه‌ای کوچک، حبس در سلول انفرادی و سیلی‌های مکرر به صورتش. او توسط زندانیان تحت‌نظر بود و مورد ضرب و شتم و آزار و اذیت لفظی مداوم قرار‌ می‌گرفت. در زمستان، نگهبانان خانم وانگ را مجبور کردند قوانین زندان را دست‌نویس کند، درحالی‌که بادِ به‌شدت سردی به‌سمت او می‌وزید و درنتیجه دستانش دچار سرمازدگی شدند.

نگهبانان خانم وانگ را از استفاده از کاغذ توالت در سرویس بهداشتی یا پتو در شب منع می‌کردند. او اجازه نداشت خودش از کافه‌تریا غذا بگیرد و مجبور بود هر غذایی را که زندانیان برایش‌ می‌آوردند تمام کند. گاهی غذای بسیار کمی به او می‌دادند، درحالی‌که گاهی مقدار زیادی غذا به او می‌دادند. اگر نمی‌توانست همه را بخورد مجازات‌ می‌شد.

ازآنجاکه او آزار و شکنجه را با صدای بلند محکوم کرد، نگهبانان بارها یک ماده شیمیایی خورنده روی صورتش اسپری کردند که باعث شد صورتش به‌شدت بسوزد و پر از زخم‌های تیره شود. قبل از اینکه نگهبانان مواد شیمیایی را اسپری کنند، ابتدا پنجره سلول او را می‌بستند و به سایر زندانیان دستور می‌دادند بیرون بروند. نگهبانان با قرار دادن ماسک یا دستگاه تنفس روی صورت خود، مواد شیمیایی را به‌سمت صورت او اسپری می‌کردند. وی احساس خفگی‌ می‌کرد و نمی‌توانست نفس بکشد. گاهی نگهبانان مقدار بیشتری اسپری‌ می‌کردند و این ماده شیمیایی به‌سرعت ازطریق سیستم تهویه به سلول‌های دیگر سرایت‌ می‌کرد و باعث سرفه سایر زندانیان‌ می‌شد.