(Minghui.org)
نام: وانگ هایچیاننام به زبان چینی: 王海乾جنسیت: مذکرسن: 60شهر: شهرستان داژواستان: سیچوانشغل: معلم مدرسه راهنماییتاریخ مرگ: 20نوامبر2023تاریخ آخرین دستگیری: 27ژوئیه2019آخرین مکان بازداشت: زندان جیاژو
یکی از ساکنان شهرستان داژو در استان سیچوان، 60ساله، درحالیکه در بیمارستان زندان با سرطان پیشرفته مبارزه میکرد، از آزادی مشروط پزشکی محروم شد. بااینحال آقای وانگ هایچیان ساعاتی بعد که بیمارستان زندان متوجه شد او در آستانه مرگ است، مرخص شد. او چند هفته بعد در 20نوامبر2023 درگذشت.
آقای وانگ، معلم سابق مدرسه راهنمایی، در 27ژوئیه2019، بهدلیل ایمانش به فالون گونگ (یک تمرین تزکیه ذهن و جسم که توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است) دستگیر شد. او در 29دسامبر2020، به 7.5 سال حبس و 50هزار یوان جریمه محکوم شد و پس از رد درخواست تجدیدنظرش، در 5اوت2021 در زندان جیاژو پذیرش شد. او در زندان، مورد شکنجه وحشیانه قرار گرفت و وضعیت سلامتیاش بهسرعت رو به افول گذاشت. او در سال 2022 به سرطان روده بزرگ مبتلا شد و در 8مارس2023، به بیمارستان زندان منتقل شد.
خانواده آقای وانگ ملزم بود قبل از آزادی مشروط پزشکی او، از بسیاری از سازمانهای دولتی تأییدیه بگیرد. آنها چند ماه بعد را به رفتوآمد بین چهار مکان مختلف گذراندند، ازجمله شهر لشان (محل زندان)، شهر چنگدو (محل اداره زندان استان سیچوان و بیمارستان زندان)، شهرستان داژو (محل خانه او) و شهر داژو (که بر شهرستان داژو نظارت دارد).
سازمانهای دولتی مربوطه در این چهار مکان، خانواده را سر میدواندند و برای رسیدگی نکردن به درخواست آزادی مشروط او، به بهانههای مختلفی متوسل میشدند. در 10اکتبر2023، اداره مدیریت زندان استان سیچوان سرانجام پاسخی قاطع داد و گفت که هیچ تمرینکننده فالون گونگی اجازه آزادی مشروط پزشکی را نخواهد داشت و اگر در بازداشت بمیرد، جسدش به خانه بازگردانده خواهد شد.
اما ساعاتی بعد، در ساعت 1 بامداد 11اکتبر2023، آقای وانگ با آمبولانس به اداره دادگستری شهرستان داژو منتقل شد. سپس خانوادهاش را برای تحویل گرفتن او به آنجا احضار کردند. آنها مجبور شدند رضایتنامهای را امضا کنند تا تمام هزینههای درمانی او در طول اقامت هفتماههاش در بیمارستان زندان را پوشش دهند و برگه سلب مسئولیت بیمارستان در صورت مرگ او را نیز امضا کنند. بااینحال هیچ فرم آزادی مشروط پزشکی برای امضا وجود نداشت، زیرا ترخیص وی از بیمارستان «آزادی مشروط» تلقی نمیشد، به این دلیل که اداره زندان استان سیچوان درخواست آزادی مشروط را رد کرده بود.
آقای وانگ بسیار ضعیف بود و قادر به راه رفتن نبود. پسرش او را روی کولش حمل کرد و به خانه برد. در آخرین هفتههای زندگی آقای وانگ، به او دستور داده شد که هر روز به اداره دادگستری شهرستان داژو برود و هر زمان که نیاز داشت به پزشک مراجعه کند، باید از این اداره اجازه میگرفت. او در 20نوامبر2023 در بیمارستان طب چینی شهرستان داژو درگذشت.
بعدازظهر قبل از تشییع جنازه آقای وانگ، کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان داژو (یک نهاد فراقضایی که وظیفه نظارت بر آزار و شکنجه فالون گونگ را برعهده دارد) و معاون لیائو ژیبو از اداره امنیت داخلی شهرستان داژو بیش از یک ساعت را صرف تهدید خانواده آقای وانگ کردند تا آزار و شکنجه او را هیچ جایی فاش نکنند. آنها پسرش را مجبور کردند توافقنامهای را امضا کند تا از سایر تمرینکنندگان محلی فالون گونگ برای شرکت در مراسم تشییع دعوت نکند و هیچ اطلاعاتی درباره پدرش را با آنها در میان نگذارد.
در روز تشییع جنازه، مأموران زیادی از صحنه محافظت میکردند و آماده بودند تا هر تمرینکنندهای را که جرئت نزدیک شدن به صحنه را داشت دستگیر کنند.
بهرغم تلاش مقامات برای جلوگیری از انتشار خبر درگذشت آقای وانگ، برخی از تمرینکنندگان موفق شدند اطلاعاتی درمورد سختیهای او جمعآوری کنند و حقایق آزار و شکنجه او را به وبسایت مینگهویی ارسال کنند.
حمله سرطان پس از شکنجه وحشیانه
زندان جیاژو در استان سیچوان با ادغام اردوگاه کار اجباری سابق ووماپینگ و زندان شاوان ایجاد شد. این زندان بهدلیل آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ که بهخاطر حفظ ایمانشان زندانی شدهاند، بدنام است.
بعد از اینکه آقای وانگ در 5اوت2021 در این زندان پذیرش شد، مجبور شد بهمدت نیم ماه هر روز چمباتمه بزند و در این مدت اجازه نداشت بخوابد یا از توالت استفاده کند. به او غذای بسیار کمی برای خوردن داده میشد و باید غذا را در عرض چند ثانیه تمام میکرد، که به این معنی بود که اغلب حتی قادر به تمام کردن آن مقدار ناچیز غذا نبود. این شکنجه در زندانهای استان سیچوان رایج است.
چهار زندانی مأمور شدند تا شبانهروز او را تحتنظر داشته باشند. هدف درهم شکستن اراده او و وادار کردن او به امضای اظهاریههای مختلف برای انکار و محکوم کردن فالون گونگ بود.
در یک مرحله، آقای وانگ در بخش دهم حبس بود، که برای نگه داشتن تمرینکنندگان ثابتقدم استفاده میشد. در این بخش تحت نام «زندانی درون زندان»، تمرینکنندگان تحت شکنجههای بیرحمانهتری قرار میگیرند، ازجمله پوشیدن تنگپوش، خوراندن اجباری آب فلفل قرمز، گذاشتن کلاه پنبهای یا کلاه فلزی روی سر تمرینکنندگان در تابستان، قرار دادن آنها در زیر آفتاب سوزان و حبسشان در سلول انفرادی.
بهگفته خودیها، بند دهم بالاترین درصد زندانیانی را داشت که دراثر شکنجه در زندان جان باخته بودند.
در سال 2022، بهتدریج در مدفوع آقای وانگ خون دیده شد و او به سرطان روده بزرگ مبتلا شد. در 8مارس2023، او به بیمارستان زندان جینتانگ در شهر چنگدو منتقل شد. بیمارستان با خانواده او تماس گرفت و از آنها خواست که بهدنبال آزادی مشروط پزشکی برای او باشند، زیرا آنها امکانات لازم برای انجام عمل جراحی روی او را نداشتند.
به درخواست آزادی مشروط بهمدت هفت ماه رسیدگی نشد
همسر آقای وانگ که او نیز تمرینکننده فالون گونگ است، با اداره امنیت داخلی شهرستان داژو تماس گرفت. معاون فوقالذکر لیائو او را به اداره 610 شهرستان داژو و کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان داژو هدایت کرد که او را به اداره امنیت داخلی فرستادند. لیائو سپس گفت که او تنها به شرطی میتواند آزادی مشروط پزشکی را اعطا کند که نام آقای وانگ در هیچ کجای وبسایت مینگهویی دیده نشود، حتی پس از مرگش. واضح بود که لیائو انتظار زنده ماندن آقای وانگ را نداشت.
همسر آقای وانگ گفت که او فقط میتواند قول دهد که حقایق آزار و شکنجه شوهرش را خودش به وبسایت مینگهویی ارائه نکند، اما نمیتواند سایر تمرینکنندگان محلی فالون گونگ را از انجام این کار بازدارد. لیائو سپس از او خواست که با تمرینکنندگان دیگر صحبت کند تا مانع شود که آزار و شکنجه شوهرش را افشا کنند و دو تمرینکننده خاص (به نامهای وانگ و ما) را متقاعد کند که فالون گونگ را رها کنند.
لیائو مطالبات بیشتری را مطرح کرد و درنهایت گفت که تأیید اداره دادگستری شهرستان داژو لازم است. همسر آقای وانگ با مأمور آزادی مشروط لنگ ونلی در این اداره تماس گرفت. لنگ ابتدا درخواست آزادی مشروط او را رد کرد، اما بعداً گفت که باید از کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان داژو، دفتر امنیت داخلی شهرستان داژو، کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر داژو، اداره امنیت داخلی شهر داژو، اداره دادگستری شهر داژو، اداره مدیریت زندان استان سیچوان (واقع در شهر چنگدو)، زندان جیاژو (واقع در شهر لشان) و چند نهاد دیگر تأییدیه بگیرد.
بااینحال آن سازمانهای دولتی همسر آقای وانگ را سر دواندند و برای رسیدگی نکردن به درخواست آزادی مشروط او، از بهانههای مختلفی استفاده کردند.
درحالیکه همسر آقای وانگ برای گرفتن آزادی مشروط پزشکی او بین شهرهای مختلف رفتوآمد میکرد، بیمارستان زندان با او تماس گرفت و گفت که سرطان او متاستاز داده است. بیمارستان بارها تماس گرفت و از او خواست که از نظر روحی برای بدترین شرایط آماده باشد، زیرا او چندین بار در وضعیت بحرانی قرار گرفته بود.
بهگفته خودیها، زندان جیاژو از رسیدگی به درخواست آزادی مشروط آقای وانگ خودداری کرد، زیرا میترسیدند که او پس از آزادی، شکنجه در زندان را افشا کند. اداره زندان استان سیچوان مدام رسیدگی به درخواست آزادی مشروط او را به تعویق میانداختند، زیرا میترسیدند که او اندکی بعد با تمرین فالون گونگ بهبود یابد و قدرت شفابخشی فوقالعاده فالون گونگ را به نمایش بگذارد. کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان داژو و اداره امنیت داخلی شهرستان داژو همین نگرانی را داشتند و همچنین میترسیدند که اگر آقای وانگ بهبود یابد، دوباره فعالیتهای فالون گونگ را سازماندهی کند (او قبل از شروع آزار و شکنجه، یک سازماندهنده داوطلب بود). کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر داژو و اداره امنیت داخلی شهر داژو نمیخواستند اجازه رسیدگی به درخواست آزادی مشروط را بدهند، زیرا میترسیدند که در صورت آزاد شدن آقای وانگ، او نزد پسرش که در داژو کار میکند، نقلمکان کند.
پسر آقای وانگ بهمنظور کاهش نگرانی کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر داژو و اداره امنیت داخلی شهر داژو، دفترچه ثبتنام خانوار خود را از شهر داژو به شهرستان داژو منتقل کرد. این مرد جوان فکر میکرد که از این طریق، حتی اگر پدرش نزد او نقلمکان کند، فقط شهرستان داژو مسئول نظارت بر پدرش خواهد بود. بااینحال مقامات همچنان از تأیید آزادی مشروط پزشکی آقای وانگ خودداری کردند.
آزادی مشروط وی رد شد و او ساعاتی بعد از بیمارستان زندان مرخص شد
اداره مدیریت زندان استان سیچوان سرانجام در 10اکتبر2023 به خانواده آقای وانگ اطلاع داد که تصمیم گرفته است درخواست آزادی مشروط را به این دلیل رد کند که به هیچ تمرینکننده فالون گونگی آزادی مشروط اعطا نخواهد شد. این اداره همچنین اعلام کرد که اگر آقای وانگ در بازداشت بمیرد، صرفاً جسد او به خانه بازگردانده میشود.
خانواده مصمم شدند که علیه این اداره و سایر نهادها شکایت کنند. سپس زندان جیاژو قول داد که دوباره با این اداره صحبت کند. اما ساعاتی بعد اوضاع تغییر شدیدی کرد و بیمارستان زندان آقای وانگ را در ساعت 1 بامداد 11اکتبر2023 به شهرستان داژو بازگرداند. به خانواده وی دستور داده شد تمام هزینههای پزشکی او بابت اقامت هفتماههاش در بیمارستان زندان را پرداخت کنند. آقای وانگ مدتها بود که شغل خود را بهدلیل حفظ ایمانش از دست داده بود. خانوادهاش مجبور شدند برای پرداخت جریمه دادگاه او به مبلغ 5000 یوان، پول قرض کنند و هنوز به درمانهای پزشکی ادامه دهند. آنها با ازدست دادن او در 20نوامبر2023 دلشکسته شدند. فالون گونگ سلامتی آقای وانگ را به او بازگرداند، اما آزار و شکنجه بیامان جان او را گرفت.
شروع تمرین فالون گونگ
آقای وانگ پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه عادی داژو در سال 1983، معلم زبان چینی در مدرسه راهنمایی ژوبِی در شهرستان داژو شد. او معلمی بسیار بااستعداد و سختکوش بود و دانشآموزانش همیشه بالاتر از سطح کلاس بودند. وی در 30سالگی، به یک رتبه علمی ارتقا یافت که اکثر معلمان دیگر تا زمانی که به سن بسیار بالاتری نرسیده بودند قادر به کسب آن نشده بودند.
اما کار سخت طولانیمدت سلامتی آقای وانگ را تحت تأثیر قرار داد. او درگیر سینوزیت، التهاب سطحی معده، معدهدرد، سرگیجه و سردرد بود. وی در سال 1994 به هپاتیت ب مبتلا شد و وضعیتش بدتر شد. دچار ورم و درد در ناحیه کبد شد. نمیتوانست به پهلوی راست بخوابد و احساس ضعف میکرد. یک متخصص پزشکی به او گفت که درمان هپاتیت تقریباً غیرممکن است.
همسر آقای وانگ در سال 1996 شروع به تمرین فالون گونگ کرد و احساس بسیار خوبی نسبت به آن داشت. او از شوهرش خواست که وی نیز آن را امتحان کند. آقای وانگ در اوت همان سال به او پیوست. خیلی زود علائم هپاتیتش ناپدید شد. او همچنین بهتدریج از سایر بیماریهایش بهبود یافت. در این بین، او با پیروی از اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباریِ فالون گونگ به فرد بهتری نیز تبدیل شد. بعداً داوطلب شد تا بهعنوان هماهنگکننده به تمرینکنندگان محلی فالون گونگ خدمت کند.
پس از شروع آزار و شکنجه در سال 1999، آقای وانگ به دو سال کار اجباری محکوم و سه بار در مراکز شستشوی مغزی حبس شد و درنهایت به 7.5 سال زندان محکوم شد. او همچنین بهدلیل حفظ ایمانش از شغل خود اخراج شد.
دو سال کار اجباری
در غروب 20ژوئیه1999، روزی که آزار و شکنجه شروع شد، آقای وانگ توسط مأموران ژائو جیانشنگ و چیوتائو از اداره امنیت داخلی شهرستان داژو در خانهاش دستگیر شد. آنها او را بهمدت دو روز در بازداشتگاه شماره 2 شهرستان داژو حبس کردند. پس از آزادی او، پلیس همچنان به او دستور داد که اظهاریهای برای انکار فالون گونگ بنویسد و آن را به دفترشان تحویل دهد. پلیس همچنین صدها تمرینکننده محلی را دستگیر کرد، آنها را در دهداری نگه داشت، و به هریک از آنها دستور داد که اظهاریهای مبنی بر انکار فالون گونگ بنویسند. اگر آن را نمینوشتند، بازداشت میشدند.
در نوامبر1999، آقای وانگ بهمنظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت، اما لیو دوان (یک نگهبان امنیتی در اداره آموزش شهرستان داژو) و لو یوئِشوئه از اداره امنیت داخلی شهرستان دژو او را دستگیر و به شهرستان داژو بازگرداندند. آنها او را به زندان چواندونگ بردند، و در آنجا در سلول انفرادی حبس و مجبور شد تمام روز روی یک چارپایه سنگی سرد بنشیند و «درباره اشتباه خود» فکر کند. در این مدت غذای بسیار کمی به او میدادند.
آقای وانگ در ژانویه2000 به بازداشتگاه شهرستان داژو منتقل شد. در روز دوم، نگهبانان او و سایر تمرینکنندگان را بستند، یک تابلوی پوستر بزرگ به گردن هریک از آنها آویزان کردند، آنها را به درون یک کامیون هل دادند و سپس آنها را برای رژه تحقیر، به اطراف شهر بردند.
آقای وانگ در آوریل2000، به دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری دایان در شهر زیانگ محکوم شد. او مجبور به انجام انواع کار بدون دستمزد، ازجمله چیدن پنبه، ساخت طنابهای نی، ترقه و لامپ، پرورش سبزیجات و پرورش ماهی شد. حتی در زمستان یخبندان، مجبور شد با شلوارک در مخزن ماهی بایستد تا ماهی مرده را بیرون بیاورد. در سپتامبر2001 که آزاد شد، ادم سیستماتیک داشت و هذیان میگفت.
ادامه آزار و اذیت، نظارت و بازداشت در مراکز شستشوی مغزی
پلیس به نظارت بر زندگی روزمره آقای وانگ ادامه داد و پس از آزادیاش، دائماً او را مورد آزار و اذیت قرار میداد. یک بار، مأموران چن گوئیشیانگ، ژائو جیانشنگ، ون لی و چیو تائو در نیمهشب وارد منزلش شدند و آنجا را تفتیش کردند.
آقای وانگ یک بار درحالیکه با یک تمرینکننده فالون گونگ در پارک صحبت میکرد، فیلمش توسط یک دوربین نظارتی ضبط شد. روز بعد پلیس او را دستگیر و از او بازجویی کرد. حادثه مشابه دیگری نیز اتفاق افتاد؛ درحالیکه او با تمرینکنندهای در پارک دیدار میکرد که با او در یک اردوگاه کار اجباری حبس بود، پلیس سر رسید. پلیس او را تفتیش و از او بازجویی کرد.
آقای وانگ در 22اوت2004 از یک تمرینکننده بازدید میکرد که بهتازگی از زندان آزاد شده بود، یعنی زمانی که رئیس لی کونگژنگ از ایستگاه پلیس بیچنگ گروهی از مأموران پلیس را رهبری کرد و بهزور وارد منزل آن تمرینکننده شد. آنها او را بهمدت یک ماه در بازداشت نگه داشتند و در طول این مدت، مأمور چن ییلونگ یک بار از او بازجویی کرد.
سه بار حبس در مراکز شستشوی مغزی
در حوالی نوامبر2004، آقای وانگ به یک مرکز شستشوی مغزی برده شد و تا ژانویه2005 در آنجا حبس شد، یعنی زمانی که این مرکز شستشوی مغزی منحل شد. اداره آموزش و پرورش محلی و مدرسه او در دستگیری او نقش داشتند.
او دوباره در سپتامبر2007 دستگیر شد و تا ژانویه2008 در یک مرکز شستشوی مغزی دیگر حبس شد.
در 24نوامبر2010 که در خیابان راه میرفت، یک مأمور پلیس به موهایش چنگ انداخت، او را از چند پله پایین کشید و به سومین مرکز شستشوی مغزی برد. او تا شروع تعطیلات زمستانی مدرسه آزاد نشد.
گزارشهای مرتبط:
پلیس مانع ادای احترام خانواده به جسد تمرینکننده فالون گونگ شد
معلم اهل سیچوآن بهخاطر ایمانش زندانی شد
شش تن از ساکنان سیچوآن بهخاطر تمرین فالون گونگ به زندان محکوم میشوند
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه بیش از 5000 کشتهشده