(Minghui.org) بیش از ۲۰ تمرین‌کننده فالون گونگ هنوز در اولین زندان زنان مغولستان داخلی نگهداری می‌شوند. آن‌ها بیشتر از شهرهای چیفنگ، هوهوت، اولانهوت، تونگلیائو و هولونبویر در منطقه خودمختار هستند.
در اوت۲۰۲۳، زندان در تلاش‌های خود برای تبدیل تمرین‌کنندگان، تیم مدیریت سخت‌گیرانه‌ای را که برای حبس تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم تعیین شده بود، در بخش ویژه زندانیان تازه‌پذیرش شده ادغام کرد. چیائو زیوئه به‌عنوان رئیس بخش سازمان‌دهی‌شده «پذیرش‌های جدید» منصوب شد. معاون او لی سای (زن) بود. کاپیتان تیم، کانگ جیانوِی (مرد) به‌عنوان مسئول اصلی «تبدیل» تمرین‌کنندگان باقی ماند. شیائو مئی، رئیس سابق تیم مدیریت سخت‌گیرانه، پس‌از سازماندهی مجدد بازنشسته شد.
همه تمرین‌کنندگانی که به‌تازگی پذیرش شده‌اند، اکنون باید دست کم دو ماه در بخش پذیرش‌های جدید بمانند و سپس به بخش‌های عادی منتقل شوند. حدود ۱۲ نفر، که یک یا دو نفر از آن‌ها تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، در هر سلول تازه‌پذیرش شده هستند. هر تمرین‌کننده به‌صورت شبانه‌روزی توسط یک تا سه زندانی که همه جا او را تعقیب می‌کنند، زیر نظر گرفته می‌شوند. تمرین‌کنندگان مجبور می‌شوند هر روز حدود ده ساعت روی یک چهارپایه کوچک بدون حرکت بنشینند. برای زمان غذا خوردن، مسواک زدن، استفاده از توالت و رسیدگی به سایر نیازهای روزانه برنامه مشخصی وجود دارد. همچنین همه باید هر روز دو بار (یک بار صبح و یک بار بعدازظهر) برای بلند خواندن قوانین زندان به لابی بروند. قبل از ناهار و شام، همه زندانیان باید سرودهای تبلیغ کننده ح.ک.چ (حزب کمونیست چین) را بخوانند.
دو کمپین فشرده «تبدیل» در سال
اکنون دو کمپین فشرده برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان برنامه‌ریزی شده است، اولی در ماه می و دومی در حوالی اکتبر. هر دو توسط دو نفر رهبری می‌شود: ژانگ از کمیته امور سیاسی و حقوقی مغولستان داخلی (PLAC) و لیو گانگ نگهبان سابق زندان (که اکنون دفتر خصوصی خود را اداره می‌کند و خدمات «مشاوره روانشناختی» ارائه می‌دهد، اما همچنان با رژیم کار می‌کند.) ده‌ها مأمور از ادارات مختلف پلیس و ادارات ۶۱۰ در این کمپین‌ها به ژانگ و لیو ملحق می‌شوند.
هدف این کمپین‌ها نرخ «تبدیل» صد در صدی است، به این معنی که هر تمرین‌کننده‌ای که در آنجا نگهداری می‌شود، از ایمان خود دست بکشد.
به گفته یک خودی، کمیته امور سیاسی و حقوقی مغولستان داخلی (PLAC) در اکتبر۲۰۲۳ نیم میلیون یوان را برای ژانگ و لیو و تیم‌شان اختصاص داد تا به‌مدت دو ماه در زندان مستقر شوند. آن‌ها همچنین تمرین‌کنندگان سابقی را که تحت فشار از تمرین فالون گونگ دست کشیده بودند، از جمله شانگ هوئینگ، گوو جونشیو، ژانگ کومین، شو ژوآن، زنی به نام هو، و دو مرد به نام‌های هه و لی، وارد آنجا کردند. به هر کدام سیصد یوان در روز پرداخت میشد، علاوه بر این اتاق و غذا هم برای‌شان فراهم میشد. زندان از آن‌ها به‌عنوان «فرا‌حرفه‌ای» یاد می‌کند، و آن‌ها همچنین به زندان‌های دیگر می‌رفتند تا روی تمرین‌کنندگان زندانی «کار» کنند.
تاکتیک اصلی فراحرفهایها این است که تمرین‌کنندگان ثابت قدم را سردرگم کنند تا آن‌ها به فالون گونگ و بنیانگذار آن شک کنند. برای این منظور، نوشته‌های بنیانگذار فالون گونگ را از متن خارج می‌کنند یا مقالاتی را که دیگران نوشته‌اند به‌عنوان آموزه‌های «اصیل» بنیانگذار فالون گونگ ارائه می‌کنند.
برخی از تمرین‌کنندگان واقعاً گیج شدند و شروع کردند به باور آنچه که فراحرفهایها درباره دست کشیدن از فالون گونگ می‌گویند و اینکه مسیری که آنان می‌گویند درست است.
علاوه بر فراحرفهایها، سایر زندانیان نیز در «شستشوی مغزی» تمرین کنندگان ثابت‌قدم دخیل بودند. هر شب، سرپرست‌های زندانیان، تمرین‌کنندگان را تحت فشار قرار می‌دادند که اگر در طول روز پس از «کمک» از جانب «فراحرفهایها» بیانیه‌‌ای مبنی بر دست کشیدن از فالون گونگ ننوشته بودند، در شب این کار را انجام دهند. وقتی تمرین‌کنندگان همچنان بر ایمان‌شان ثابت قدم بودند، سرپرست‌های زندانیان همه را با ایستادن در تمام شب تنبیه می‌کردند و اجازه نمی‌دادند دندان‌های خود را مسواک بزنند یا بشویند. حتی گاهی اوقات افراد در سلول‌های دیگر را نیز تنبیه می‌کردند، هدف این بود که همه از تمرین‌کنندگان متنفر شوند.
سرپرست‌های زندانیان همچنین به دیگران دستور می‌دادند که عکس‌های بنیانگذار فالون گونگ را روی زمین یا در توالت بگذارند. «فراحرفهایها» آن‌ها را به‌خاطر «عالی انجام دادن کار کمک به تمرین‌کنندگان برای رها کردن وابستگی‌های‌شان» تحسین می‌کردند.
وقتی تمرین‌کنندگان همچنان ثابت‌قدم بودند، شکنجه می‌شدند. خانم وانگ شیوفانگ از شهر چیفنگ یک بار روی زمین کشیده شد و بعد مجبور شد ساعت‌های طولانی بایستد. زندانیان نیز به صورت او سیلی زدند و او را به‌شدت کبود کردند. ژو جون‌یینگ (کلاهبرداری که از آن موقع پس از ۱۴ سال حبس آزاد شده است) حتی پارچه کثیفی را که برای تمیز کردن توالت استفاده میشد، در دهان خانم وانگ فرو کرد. زندانیان مِنگ فانشیو و ژانگ جینگ نیز او را در زمان‌های مختلف مورد ضرب و شتم قرار دادند.
رفتار فریبکارانه کانگ، کاپیتان تیم
فرمانده گروه هرازگاهی تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم را برای به اصطلاح «جلسات مطالعه» در اتاقی جمع می‌کرد که شامل افترا زدن به فالون گونگ بود. او به هر کسی که اشتباهات فرمانده را اصلاح می‌کرد، توهین می‌کرد. او همچنین کسانی را که از نوشتن بیانیه‌‌ای برای رها کردن فالون گونگ امتناع می‌کردند، از تماس یا ملاقات با خانواده‌شان منع می‌کرد، درصورتیکه طبق مقررات زندان، هر زندانی حق دارد هر ماه یک ملاقات خانوادگی و یک تماس تلفنی با عزیزانش داشته باشد.
هر یک از زندانیان غیرتمرین‌کننده موظف بودند هر ماه دو گزارش فکری بنویسند و اجازه داشتند تا سیصد یوان هر ماه برای مایحتاج روزانه خرج کنند. اما کانگ به تمرین‌کنندگان دستور داد که چهار گزارش فکری در ماه بنویسند و همچنین مخارج ماهانه آن‌ها را به یکصد یوان محدود کردند (که فقط می‌توان از آن برای خرید لوازم بهداشتی استفاده کرد، نه غذا).
هر تمرین‌کننده‌ای در تیم پذیرش‌های جدید اگر پس‌از طی دوره معمول دوماهه همچنان بر ایمانش ثابت قدم می‌ماند، باید در آنجا می‌ماند، (به‌جای اینکه به بخش عادی منتقل شود). اگر کسی سردرگم میشد و اظهاراتی مبنی بر رها کردن فالون گونگ می‌نوشت، کانگ فوراً ترتیبی می‌داد که او خانواده‌اش را ببیند یا با آن‌ها تماس بگیرد. او همچنین سقف هزینه‌های ماهانه آن‌ها را افزایش می‌داد. این باعث فریب خوردن بسیاری از افراد، از جمله «فرا‌حرفه‌های» میشد. آن‌ها فکر می‌کردند کانگ فردی دلسوز است درحالی‌که در واقع او از ابتدا نیز نباید محدودیت‌هایی را بر حق قانونی تمرین‌کنندگان برای برقراری ارتباط با خانواده‌های‌شان و خرید مایحتاج روزانه اعمال می‌کرد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه حبس و کار اجباری
