اخبار دیرمنتشر شده: بانوی اهل شاندونگ به‌دلیل ایمانش دستگیر و به انجام معاینات فیزیکی جامع وادار شد

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهرستان جونان، استان شاندونگ در 17نوامبر2023 به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، یک روش معنوی که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، دستگیر شد. او مجبور شد تحت یک آزمایش فیزیکی جامع قرار گیرد. معاینه و به‌مدت شش روز بازداشت شد.

در ادامه صحبت‌های خانم لیو چنگیان دربارۀ محنتش آمده است.

***

حوالی ساعت 9:30 صبح 17نوامبر2023، وقتی بیرون بودم، توسط سه مأمور مرد و یک مأمور زن متوقف شدم. یکی ازآن‌ها پان ییهونگ نام داشت. نام مرا پرسیدند. بعد از اینکه به آن‌ها گفتم مرا کنار زدند و از من خواستند که بگذارم محل اقامتم را تفتیش کنند. آن‌ها عکس‌های دوچرخه برقی‌ام را به من نشان دادند و ادعا کردند که به‌خاطر توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ گزارش شده‌ام. اجازه ندادم خانه‌ام را بازرسی کنند. آن‌ها به من دستبند زدند، مرا کشاندند و به سمت خانه‌ام هل دادند (قبل از آمدن آدرس مرا می‌دانستند). سپس مرا تفتیش کردند، کلیدم را ربودند و وارد خانه‌ام شدند. یکی از مأموران از اتاق نشیمن، دو اتاق خواب من و همچنین تمام کشوها فیلم گرفت. حتی چای کیسه‌ای را که در کابینت آشپزخانه داشتم بررسی کردند.

پلیس از من سؤال کرد که چه زمانی تمرین فالون گونگ را شروع کردم. به آن‌ها گفتم که چند سال پیش در یک تصادف رانندگی رباطم پاره شده و نمی‌خواستم جراحی شوم. شنیده بودم که فالون گونگ فواید سلامتی بسیار شگفت‌انگیزی دارد، بنابراین آن را امتحان کردم. البته که کاملاً بهبود یافتم. در حالی که داشتم صحبت می‌کردم، مأمور پان اضافه کرد که در سال 1999، صد میلیون نفر در چین فالون گونگ را تمرین می‌کردند.

پس از یورش به خانه‌ام و گرفتن عکس از اطراف، آن‌ها مرا به اداره پلیس شهرستان جونان بردند. بازجویی و شش روز بازداشت شدم.

حوالی ساعت 4 بعدازظهر، در حالی که با دستبند بسته شده بودم، سوار یک خودروی کوچک سفید‌نقره‌ای قدیمی و به بیمارستان طب چینی شهرستان جونان منتقل شدم. موقع معاینه جسمی خیلی ترسیده بودم. مدام به پزشکان می‌گفتم که نمی‌خواهم معاینه شوم. گفتم که به لطف تمرین فالون گونگ بسیار سالم هستم و می‌ترسیدم که پلیس برای برداشت اعضای بدنم دستور آزمایش بدهد. پزشکان سرد و بی‌توجه بدون نشان دادن هیچ حالتی در صورتشان کاملاً مرا نادیده گرفتند.

سپس یک مأمور زن به نام پنگ گوی‌یینگ آمد. با کمک او، پرستاران مرا فشار دادند و قبل از گرفتن نمونه خون، به زور سونوگرافی شکم و رادیوگرافی قفسه سینه روی من انجام شد. آن‌ها مرا پس از آزمایش به اداره پلیس شهرستان جونان بردند و یک ساعت بعد به بیمارستان بازگشتند تا گزارش‌ها را دریافت کنند. پس از اتمام تمام کارهای اداری در اداره پلیس، حدود ساعت 9 شب مرا به زندان منطقه هدونگ بردند. پان گفت که وسایل شخصی مرا در خانه مان می‌گذارد، اما شوهرم بعداً به من گفت که به او دستور داده شده که خودش وسایل را از اداره پلیس دائوکو تحویل بگیرد.

از ساعت 9 صبح تا 9 شب روز دستگیری من، پلیس به من غذا و آب نداد. مدام تحت‌نظر دو مأمور بودم.

بعد از اینکه در 23نوامبر2023 به خانه برگشتم، شوهرم به من گفت که عصر روز دستگیری من، بیمارستان با پسرم که در ژاپن بود تماس گرفت و به او دستور داد تا هزینه خونگیری‌ام را بپردازد. پسرم خیلی نگران شد و با شوهرم تماس گرفت. شوهرم بلافاصله برای جستجوی من به بیمارستان رفت و پرسنل پذیرش به او گفتند که نتوانستند نام مرا در لیست بیمارانشان پیدا کنند.

مأمور پان در غروب دستگیری من با شوهرم تماس گرفت و ماجرای شش روز بازداشت مرا به او گفت. پان دوباره صبح روز بعد تماس گرفت و گفت که مرا در زندان منطقه هدونگ نگه داشتند. او همچنین گفت که اداره پلیس شهرستان جونان و اداره پلیس دائوکو روی پرونده من با هم کار می‌کنند. به شوهرم دستور داده شد که برای تحویل گرفتن وسایل من به اداره پلیس دائوکو برود. او از پان پرسید که آیا می‌تواند به من لباس بدهد و پان گفت بله.

خانواده‌ام حدود 50 کیلومتر (حدود 30 مایل) تا زندان آمدند تا مرا ملاقات کنند، اما آن‌ها را برگرداندند. آن‌ها سپس 75 کیلومتر دیگر (حدود 45 مایل) تا اداره پلیس رانندگی کردند و یک کیسه پلاستیکی به آن‌ها دادند که عکس قفسه سینه‌ام، ساعت، کمربند، کت و چند صد یوان پول نقد در آن بود. عزیزانم گفتند از اینکه در مورد معاینه جامع جسمانی بدون رضایت من به آن‌ها گفته نشده عصبانی هستند.