(Minghui.org) الیزابت که در رشته روانشناسی تحصیل می‌کند، پس از تماشای راهپیمایی فالون دافا در سیدنی، گفت: «این راهپیمایی یک غافلگیری خوشایند بود، مانند نفسی از هوای تازه و زیبا.» او بابت اطلاعات درباره تزکیه سپاسگزار بود.

تمرین‌کنندگان فالون دافا (که به نام فالون گونگ نیز معروف است) در ۲۵اکتبر۲۰۲۴، در مرکز سیدنی، برای معرفی این تمرین معنوی و اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه این گروه صلح‌جو به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، یک راهپیمایی برگزار کردند. این راهپیمایی به طول صدها متر، از این منطقه تجاری شلوغ گذشت. چون وقت ناهار کارمندان اداری بود، بسیاری از مردم توقف و تماشا می‌کردند.

فردی از رسانه گفت که عمیقاً تحت تأثیر گروه مارش تیان گوئو قرار گرفته است و از تلاش‌های تمرین‌کنندگان برای اعتراض به آزار و شکنجه حمایت می‌کند. دو کادر پزشکی از کوئینزلند از اطلاعات ارائه‌شده در این راهپیمایی سپاسگزار بودند و گفتند که این راهپیمایی افراد جامعه را گرد هم می‌آورد و باعث می‌شود افراد بیشتری از این موضوع مطلع شوند. یک کارمند دولت از نیوزیلند گفت که از دیدن این راهپیمایی در منطقه تجاری مرکزی سیدنی خوشحال است و اینکه آزار و شکنجه به‌دست ح.‌ک.‌چ به‌طور روشنی اشتباه بوده است.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در صبح ۲۵اکتبر۲۰۲۴، در مارتین پلیس در سیدنی، تمرین‌ها را انجام دادند.

تمرین‌کنندگان در 25اکتبر2024، در مرکز سیدنی راهپیمایی برگزار کردند.

مردم برای کسب اطلاعات بیشتر با تمرین‌کنندگان صحبت می‌کنند.

گروه صلح‌آمیز تأثیرگذار است

الیزابت، دانشجوی روانشناسی در یک دانشگاه، راهپیمایی فالون دافا را دید و تحت تأثیر بزرگی این راهپیمایی و این واقعیت قرار گرفت که تمرین‌کنندگان چقدر آرام و صلح‌جو هستند. او گفت شگفت‌زده شده است و اینکه این راهپیمایی «نفسی زیبا از هوای تازه» است. او همچنین از اطلاعات مربوط به این تمرین قدردانی کرد.

وقتی متوجه شد که در چین، برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون دافا به‌دست ح‌.ک‌.چ رخ می‌دهد، گفت: «متأسفانه درباره آن شک ندارم، اما تصورش سخت است. با زندگی و بزرگ شدن اینجا در استرالیا، آن چیزی نیست که تصورش آسان باشد.»

لالیتا گفت: «این راهپیمایی فوق‌العاده است. اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را دوست دارم، که می‌تواند در خانواده، کار و مکان‌های دیگر به کار برده شود.»

لالیتا ارزش‌های حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را که از این راهپیمایی آموخته است دوست دارد.

کلوئه که در خدمات آمبولانس کوئینزلند کار می‌کند، و ژانت، رادیولوژیست، این راهپیمایی را تماشا کردند و تحت تأثیر تلاش‌های تمرین‌کنندگان برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه قرار گرفتند.

کلوئه گفت: «این راهپیمایی نمایش زیبایی است. باعث شد همه دور هم جمع شوند. تماشای اجتماعی که گرد هم می‌آیند تا برای یادگیری مردم تجمع کنند. به‌خصوص در سیدنی، این مکان بسیار شلوغ است و افراد زیادی برای تماشای آن توقف می‌کنند. عاشق این هستم که همه شما عضوی از یک گروه هستید و همه طرفدار یک چیز هستید.»

ژانت احساسات مشابهی را ابراز کرد: «این راهپیمایی نمایشی خیره‌کننده است. ستودنی است که توجهات را به چنین موضوع مهمی جلب می‌کنید، به‌ویژه با ازدست دادن جان افراد بسیار زیادی. چیزهای بسیار زیادی وجود دارد که ما در اینجا از آن‌ها بی‌خبریم، که در آنجا (چین) رخ می‌دهند. بنابراین یادگیری بیشتر روشن‌بینی است. بابت امروز متشکرم. آن عالی است.»

مایلز آبل که در یک شرکت حقوقی مشهور کار می‌کند، عمیقاً تحت تأثیر راهپیمایی آن روز قرار گرفت. او گفت آن خیره‌کننده است و هرگز چنین راهپیمایی تماشایی‌ای را ندیده است.

مایلز آبل جذب این راهپیمایی شد.

کلمات حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری که روی بنر نمایش داده شده بود، باعث شد او نیروی مثبتی را احساس کند: «این مفاهیم بسیار مهم هستند.»

آبل قبلاً درباره آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ح.‌ک.‌چ شنیده بود و گفت: «معتقدم که همه باید از آزادی عقیده برخوردار باشند.» همچنین گفت که در هنگام تماشای راهپیمایی احساس می‌کند در انرژی صلح‌آمیز آن غوطه‌ور شده است.

از بدبینی تا خوشبینی

تمرین‌کننده هوانگ مینه آن دانش‌آموز دبیرستان است

هوانگ مینه آن، دانش‌آموز کلاس دهم دبیرستان، از ملبورن سفر کرد تا در راهپیمایی آن روز و نیز کنفرانس سالانه تبادل تجربه تزکیه و سایر فعالیت‌های آخر هفته شرکت کند. او گفت: «در سال 2019، با فالون گونگ آشنا شدم و حدود یک سال پیش رسماً شروع به تمرین کردم.»

«به عقیده من، این کنفرانس فرصتی است برای هم‌تمرین‌کنندگان تا گرد هم آیند و تبادل تجربه کنند و از یکدیگر بیاموزند. شرکت در این گردهمایی‌ها برایم بسیار مفید بوده است، زیرا می‌شنوم که دیگران در تزکیه و مطالعه آموزه‌ها چه آموخته‌اند.»

«به نظر من جو اینجا بسیار پرشور است و همه اشتیاق زیادی برای اطلاع‌رسانی درباره این تمرین نشان می‌دهند.»

او پس از یک سال تمرین احساس می‌کرد که بدن و ذهنش دستخوش تغییرات فوق‌العاده‌ای شده است: «از زمان شروع این تمرین، بهبودی‌هایی در سلامت و روحیه خود احساس کردم. قبل از این، اغلب احساس بدشانسی می‌کردم و احساس می‌کردم خانواده‌ای حامی ندارم، به‌‌رغم اینکه هم پدر و هم مادرم در اطرافم بودند. اما اکنون، مثبت‌تر فکر می‌کنم و می‌دانم که آن ممکن است به‌خاطر سرنوشت یا مسائل خانوادگی گذشته باشد. حالا این چالش‌ها را آزمون‌هایی برای خصوصیات اخلاقی‌ام می‌بینم.»