(Minghui.org) اخیراً تأیید شد که مردی در شهرستان جینگنینگ، استان گانسو، به‌دلیل اطلاع‌رسانی در مورد آزار و شکنجه فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین به سه سال و سه ماه حبس محکوم شد.

آقای وانگ شیجون در ۲۲مارس۲۰۲۳ پس از گزارش‌شدن به‌دلیل صحبت با دانش‌آموزان درمورد فالون گونگ در خارج از مدرسه دستگیر شد. مأموران دستگیرکننده بخش امنیت داخلی شهرستان جینگنینگ او را به بازداشتگاه شهرستان جینگنینگ بردند. مشخص نیست که او چه زمانی متهم، محاکمه یا محکوم شد، اما مشخص است که او به زندان لانژو منتقل و از ملاقات با خانواده منع شده است.

آقای وانگ، معلم سابق مدرسه روستای یانمیائو در بخش بالی، شهرستان جینگنینگ، فالون گونگ را در سال ۱۹۹۴ آغاز کرد و طولی نکشید که سلامت خود را بازیافت. او معلم بسیار وظیفه‌شناسی‌تری شد و مورد احترام دانش‌آموزان، والدین و همکارانش قرار گرفت. پس از آغاز آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، او به ایمانش پایبند بود و بارها دستگیر شد. او به سه سال کار اجباری محکوم شد (از نوامبر۲۰۰۰ تا نوامبر۲۰۰۳) و در دسامبر۲۰۰۰ از کارش اخراج شد. پس از دستگیری دیگر در مارس۲۰۰۵، به زندان محکوم شد (مدت دقیق آن مشخص نیست). او تقریباً تا حد مرگ شکنجه و سپس زودتر از موعد آزاد شد. همسرش تا زمانی که او در حبس بود برای مراقبت از فرزندان و والدین سالخورده‌اش تقلا کرد. او به روماتیسم مبتلا شد و در تمام طول سال درد داشت. او در تاریخ نامعلومی درگذشت.

قبل از شروع آزار و شکنجه به‌طور رسمی هدف قرار گرفت

حزب کمونیست چین اداره ۶۱۰ را در ۱۰ژوئن۱۹۹۹ تأسیس کرد و یک ماه بعد در ۲۰ژوئیه رسماً یک کمپین سراسری را علیه فالون گونگ آغاز کند. اداره ۶۱۰ این اختیار را دارد که در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ بر سیستم‌های مجری قانون و قضایی استیلا داشته باشد.

ژو از اداره ۶۱۰ شهرستان جینگنینگ در اواسط ژوئن۱۹۹۹ در مدرسه آقای وانگ حاضر شد و از او سؤالات زیادی پرسید، مانند زمان شرکت در سخنرانی‌های بنیانگذار فالون گونگ. چند روز بعد، وانگ بین (بدون رابطه با آقای وانگ) از هیئت مدیرۀ آموزش و پرورش شهر بالی در دفتر آقای وانگ حاضر شد و مطالب فالون گونگ را که در آنجا داشت مصادره کرد. در ۲۲ژوئن۱۹۹۹، مقامات در شهرستان جینگنینگ یورش دسته‌جمعی به خانه‌ تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ را آغاز کردند. معاون فرمانده لیو ونفنگ از بخش امنیت داخلی شهرستان جینگنینگ، کتاب‌های فالون گونگ و سایر مطالب آقای وانگ را در ظهر آن روز مصادره کرد.

آقای وانگ در ۱۰ژوئیه۱۹۹۹ به‌عنوان سرپرست یک امتحان نهایی منصوب شد. هیئت آموزش در آن روز سه نفر را برای نظارت بر او اعزام کرد.

در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، رژیم کمونیستی رسماً اعلام کرد که هرکسی که فالون گونگ را تمرین کند تحت آزار و اذیت قرار خواهد گرفت. مأمور لیو شینیو آقای وانگ را در خانه دستگیر کرد و او را به زندان محلی برد که بسیاری از تمرین‌کنندگان دیگر را در آنجا دید.

پلیس بعداً آقای وانگ را به اداره پلیس شهر بالی تحویل داد. او را به‌مدت ده روز در آنجا نگه داشتند تا اینکه به اتاقی در هیئت آموزش و پرورش منتقل شد. او تا پایان تابستان آزاد نشد.

همسر آقای وانگ، خانم وانگ گوجین، نیز تقریباً در همان زمان به‌دلیل تمرین فالون گونگ دستگیر و در ساختمان دولت محلی نگهداری شد. فرزندان خردسال این زوج و والدین مسن آن‌ها به حال خود رها شدند و می‌بایست فصل شلوغ کشاورزی را خودشان اداره می‌کردند.

پس از آزادی آقای وانگ، فرمانده وو ونژنگ از بخش امنیت داخلی شهرستان جینگنینگ اغلب به مدرسه او می‌رفت و به او دستور می‌داد که گزارش‌های فکری بنویسد.

در فوریه۲۰۰۰ به‌دلیل دادخواهی در پکن دستگیر شد

آقای وانگ در فوریه۲۰۰۰ برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت و دستگیر و به دفتر رابط استان گانسو در پکن منتقل شد. حدود پنج روز بعد، فرمانده وو، مأمور یان گوسو و مرد دیگری آمدند تا او را ببرند. وو کیفش را بازرسی کرد و نامه‌ای را خطاب به دولت مرکزی نوشته شده و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه شده بود، مصادره کرد. سپس گروه سوار قطار شدند و به گانسو برگشتند.

به‌محض ورود به لانژو (مرکز استان گانسو)، آقای وانگ در یک خودرو پلیس قرار گرفت و به زندان محلی در شهرستان جینگنینگ منتقل شد. ۲۶۵ یوان حق بازداشت از حقوق وی کسر شد. لی شوفنگ، دبیر شهرستان، جلسه‌ای برگزار و اعلام کرد که حقوق وی تا پایان سال به حالت تعلیق در خواهد آمد. او تا مه‌۲۰۰۰ آزاد نشد.

آقای وانگ همچنان در تابستان ۲۰۰۰ بدون حقوق مجبور به کار شد.

محکومیت به سه سال کار اجباری پس از یک دستگیری دیگر در نوامبر۲۰۰۰

آقای وانگ مطالب فالون گونگ را در نوامبر۲۰۰۰ به کمیته روستای یانمیائو تحویل داد. کمیته مطالب را به مدرسه او تحویل داد. روز بعد، مدیر لی چانگ‌شنگ به هیئت‌مدیرۀ آموزش و پرورش اطلاع داد و آن‌ها با پلیس تماس گرفتند. فرمانده وو و منشی چن شانگ کونگ باعجله به مدرسه آقای وانگ رفتند و او را دستگیر کردند.

وو آقای وانگ را روی یک صندلی فلزی مهار کرد و او و سایر مأموران چهار روز متوالی از او بازجویی کرد. اجازه نداشت بخوابد. سپس وی دچار مسمومیت با گاز مونوکسید کربن شد و برای چند ساعت از هوش رفت.

در دسامبر۲۰۰۰، سه نفر، از جمله منشی جینگ ژونگ‌ژنگ و حسابدار وانگ گوژو (که برای برادر همسر آقای وانگ هم اتفاق افتاد) از هیئت مدیره آموزش به زندان آمدند تا اعلام کنند که او از کارش اخراج شده اما حقوق تعلیق‌شده در سال ۲۰۰۰ به او بازگردانده می‌شود.

سپس آقای وانگ به سه سال کار اجباری محکوم شد. پزشک اردوگاه کار اجباری پینگ آنتای متوجه شد که او دچار عفونت ریه است و از پذیرش او خودداری کرد. وو او را به بیمارستان برد، اما آن‌ها نیز گفتند که او عفونت ریه دارد. هزینه آزمایش ۱۴۷ یوان از حقوق وی کسر شد.

در آوریل۲۰۰۱، وو موفق شد اردوگاه کار اجباری را وادار کند تا آقای وانگ را بپذیرد، اگرچه در معاینه دیگری در همان ماه مشخص شد که او هنوز عفونت ریه را دارد.

شکنجه در اردوگاه کار

آقای وانگ در اولین روزی که در اردوگاه کار اجباری بود، زمانی که سعی داشت حقایق فالون گونگ را روشن کند، زندانی سرپرست به صورتش کوبید.

زندانیان بطور شبانه‌روزی، معمولاً دو نفری، به‌نوبت آقای وانگ را زیر نظر می‌گرفتند. او اجازه نداشت با سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ بازداشت‌شده صحبت کند یا تمرینات فالون گونگ را انجام دهد. زمانی که یک بار با یک تمرین‌کننده دیگر احوالپرسی کرد، لای گنگ‌چنگ، زندانی سرپرست، با لگد به سینه‌اش کوبید که طی چند ماه بعد درد داشت. همچنین هنگام چرت زدن زندانیانِ غیرتمرین‌کننده از او خواسته شده بود که پنجره‌ها یا زمین را پاک کند.

یک زندانی ۲۰ساله به نام ما در پاییز۲۰۰۱ مأمور نظارت بر آقای وانگ شد. از آقای وانگ خواسته شد که به اندازه ما کار سخت انجام دهد. او نمی‌توانست ادامه دهد و ما هر روز، گاهی دو بار در روز، به سینه و شکمش مشت می‌زد. او تخمین زد که ما در عرض چند ماه حداقل ۱۰۰ بار او را کتک زده است. ما گفت که او نمی‌خواست این کار را انجام دهد، اما می‌ترسید که اگر «کارش را انجام ندهد» توسط زندانی سرپرست مورد ضرب و شتم قرار بگیرد.

سلامتی آقای وانگ به مرور زمان رو به نزول رفت. او گاهی اوقات احساس می‌کرد که اگر کمی بیشتر بایستد از حال می‌رود. یک شب یک مربی به او دستور داد که یک داروی نامعلوم را مصرف کند. او نپذیرفت و او را به سلول دیگری بردند و دستانش را از پشت به یک تخت دو طبقه بستند. سپس او هوشیاری‌اش را از دست داد. وقتی به هوش آمد، خود را روی تخت دید که پزشک اردوگاه کار اجباری نبض و تنفس او را چک می‌کرد.

مربی او را با دستبند به تخت بسته نگه داشت، اما دستانش را جلو قرار داد. در هر وعده غذایی به او فقط نصف نان بخارپز داده می‌شد. زندانی که برای نظارت بر او تعیین شده بود احساس بدی داشت و مخفیانه به او نان دیگری ‌داد. دستانش به‌شدت متورم شد. مربی سرانجام هشت روز بعد دستبندها را برداشت. تا آن زمان او هشت روز اجابت مزاج نکرده بود.

بعد از اینکه او را به سلولش بردند، یکی از زندانیان که از آنجا رد شد اظهار کرد که «آن پیرمرد» چقدر لاغر شده است. آقای وانگ در آن زمان فقط ۴۵ سال داشت، اما به‌دلیل شکنجه‌های بی‌امان به پوست و استخوان تبدیل شده بود.

به آقای وانگ و سایر تمرین‌کنندگان، بدون در نظر گرفتن سن، دستور داده شد که کار اجباری انجام دهند، شامل انواع کارهای یدی، از حمل کود تا پرورش دام. زمانی که نمی‌توانستند ادامه دهند، مشت و لگد می‌خوردند و غذای کمی به آن‌ها دادند.

در بهار سال ۲۰۰۳، زمانی که زمین هنوز یخ زده بود، آقای وانگ مجبور به حفر چاله برای نهال شد. وانگ گنگ، زندانی سرپرست، هر روز او را کتک می‌زد، زیرا بسیار کُند بود. او دچار معده‌درد شد و اسهال داشت. سپس نگهبانان او را به بیمارستان بردند اما پس از بهبودی‌اش وی را مجبور به کار سخت می‌کردند و دوباره او را شکنجه کردند.

یک شب آقای وانگ را به توالت بردند و در آنجا او را وادار کردند تا ۴۵ درجه خم شود و سرش را به دیوار فشار دهد. او مجبور شد چند ساعت در آن وضعیت بماند تا اینکه دو زندانی او را به سلول برگرداندند و مجبورش کردند بایستد تا مانع خوابیدن او شوند. وقتی روز فرا رسید، او دوباره مجبور به انجام کارهای سخت شد.

یک نگهبان یک بار آقای وانگ را به دفتری برد و بیش از یک ساعت به صورت او سیلی زد. بعد از اینکه یک دستش خسته شد، قبل از اینکه با دست دیگرش دوباره به آقای وانگ سیلی بزند، استراحت کرد.

پس از آزادی آقای وانگ در نوامبر۲۰۰۴، او از همسرش شنید که او نیز در اوایل سال ۲۰۰۳ دستگیر شده بود. پلیس در ازای آزادی او ۲۵۰۰ یوان درخواست کرد. پدرش درنهایت گاوش را فروخت تا جریمه آزادی او را بپردازد.

پس از بازداشت در سال ۲۰۰۵ به زندان محکوم شد

آقای وانگ دوباره در مارس۲۰۰۵ دستگیر و به زندان محکوم شد. سه نسخه از حکم زندان او به وب‌سایت مینگهویی ارسال شد: سه سال، سه سال و نیم و چهار سال. مدت دقیق آن باید بررسی شود.

آقای وانگ در حین گذراندن دوران محکومیتش در زندان تیان‌شوی، مانند اردوگاه کار شکنجه شد، بنابراین وضعیت سلامتی او همچنان بدتر می‌شد. او آنقدر ضعیف شد که نمی‌توانست برای نظافت زمین جارویی را در دست بگیرد یا با صدای بلند صحبت کند. زندان سپس یک مقام دولتی محلی او را احضار کرد تا او را تحویل بگیرد.

دو مأمور آقای وانگ را طی چند سال بعد پنج بار در خانه مورد آزار و اذیت قرار دادند. اداره زندان استان گانسو نیز دو بار افرادی را به خانه او فرستاد تا ببیند آیا او همچنان به ایمانش پایبند است یا خیر.