نیویورک (ایالات متحده): تماشاگران پس از تماشای مستند «اعضای بدن دولتی» حیرت‌زده شدند

17 نوامبر 2024 | تمرین‌کننده فالون دافا در نیویورک

(Minghui.org) مستند اعضای بدن دولتی، آشکارسازی سوءرفتار در پیوند عضو در چین، برای اولین بار در 9نوامبر2024، در سینما ویلج ایست بای آنجلیکا در منهتن (نیویورک) به نمایش درآمد. بسیاری از بینندگان پس از اطلاع از برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) حیرت‌زده شدند.

کوین دیوس، رئیس ستاد و دستیار رئیس هیئت مدیرۀ رِدیت، گفت که اطلاع از آزار و شکنجه فالون گونگ در چین «غم‌انگیز و ناراحت‌کننده» است. او گفت با توجه به فناوری و رسانه‌های مدرن، نگران‌کننده است که چنین اتفاقاتی هنوز هم می‌توانند رخ دهند و در عصر حاضر پنهان بمانند.

دیوس گفت: «ما باید این ماجراها را بگوییم و مردم باید بدانند. و این قدرت فیلم است که می‌توانید از راه‌هایی به مردم دسترسی پیدا کنید که حدس می‌زنم رسانه‌های عمومی نمی‌توانند.»

از چپ به راست: مدیر برنامه رومن بالماکوف، کارگردان فیلم ریموند ژانگ، و دکتر وانگ ژی‌یوان، رئیس سازمان جهانی تحقیق ‌درباره آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG)، پس از نمایش این مستند در سینما ویلیج ایست بای آنجلیکا در منهتن (نیویورک) در 9نوامبر2024، به این بحث پیوستند.

لین دیلورنزو درباره این فیلم گفت: «همه باید بدانند که چه خبر است.»

لین دیلورنزو، صاحب کسب‌وکار، با دیدن این مستند اشک ریخت. او گفت مخصوصاً داستان معلمی که قبل از برداشت اعضای بدنش توسط پزشکان، در زندان مورد شکنجه و آزار جنسی قرار گرفت، او را متأثر کرد.

او گفت خیلی ناراحت است و از کسانی که شجاعت داشتند و برای عمومی کردن این موضوع، جان خود را به خطر انداختند سپاسگزار است. وی گفت: «همه باید بدانند که چه چیزی درحال رخ دادن است، زیرا این یک نسل‌کشی است و همه ما باید آن را فاش کنیم و به آن پایان دهیم.»

دوست لین، خواننده میکا هیل، این فیلم را به‌دلیل افشای آزار و شکنجه و همچنین نشان دادن انعطاف‌پذیری قربانیان و به‌ارمغان آوردن امید برای تماشاگران تحسین کرد. او گفت: «بسیار ناراحتم، اما فکر می‌کنم انتشار حقیقت فوق‌العاده مهم است. حتی اگر واقعیت ظالمانه باشد، مردم همچنان شجاعت افشای حقیقت را دارند که مستلزم رویارویی با خطرات بزرگ است و این نیز برایمان الهام‌بخش است.»

میکا گفت از اینکه می‌بیند حقیقت به‌طور گسترده‌تر منتشر می‌شود خوشحال است و اینکه این باعث می‌شود مردم درک کنند و شاهد این باشند که چگونه این آزار و شکنجه در مقیاس بزرگ، بر تعداد بی‌شماری از مردم چین و جامعه بین‌المللی تأثیر گذاشته است.

روزی ح.ک.چ فرو می‌پاشد

نبیل حامتی پس از تماشای فیلم مصاحبه می‌کند.

نبیل حامتی، یکی از ساکنان بروکلین که در حوزه پزشکی کار می‌کند، گفت احساسش وصف‌ناپذیر است. در این فیلم اشاره شد که پزشکان جوان بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی، مجبور به برداشت اعضای بدن افراد زنده می‌شوند که تصورش برای نبیل سخت بود. او گفت: «درست مانند مردی که روی مبل نشسته بود، او مجبور شد بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی چشم‌های مردم را بیرون بیاورد یا شاهد باشد که دیگران درحال برداشت کلیه از افراد زنده هستند. امیدوارم چنین چیزی در ایالات متحده رخ ندهد.»

این فیلم همچنین ماجرا‌های تکان‌دهنده خانواده‌های قربانیان در چین را نشان می‌دهد که به‌طور خستگی‌ناپذیری برای یافتن بستگان گمشده خود تلاش می‌کنند. این جریان نبیل را تحت تأثیر قرار داد. او گفت: «گرچه آن تقریباً غیرممکن است، عشق به خانواده هرگز محو نخواهد شد.حتی پس از 19 سال، آن پدر پیر از دنیا رفت، او هرگز از [عدالت‌خواهی برای] فرزندانش دست نکشید. این تجربه غم‌انگیزی است که نمی‌خواهید برای کسی اتفاق بیفتد.»

نبیل گفت که اطلاع از آزار و شکنجه در چین بسیار مهم است. او اظهار کرد: «ما باید آزادی و حقوقی را که در ایالات متحده از آن برخورداریم بیشتر گرامی بداریم، و درعین‌حال تمام تلاش خود را برای کمک به سازمان‌هایی مانند سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ به‌منظور افشای این جنایات به کار گیریم. امیدوارم روزی کمونیسم به گذشته تبدیل شود.» وی افزود که این امر مستلزم تلاش مشترک تعداد زیادی از مردم است و همانطور که امروز می‌بینیم، مبارزه یک نفر با کل یک دولت فاسد واقعاً دشوار است. نبیل تأکید کرد: «بنابراین، گسترش حقیقت و جمع‌آوری قدرتِ همگان برای کمک به تغییر آینده ضروری است.»

مایا حامتی، خواهر نبیل، دانشجوی کالج است. وی با بیان اینکه این فیلم آموزشی است و موضوع مهمی را آشکار می‌کند، یادآور شد که باید بیشتر درباره این موضوعات فکر کنیم. او گفت این بسیار مهم است، زیرا «در تاریخ [هولوکاست یهودیان]، اگرچه مردم می‌گفتند "دیگر هرگز"، تراژدی‌های مشابه هنوز در جهان رخ می‌دهد.»

خط پایان اخلاقیات انسانی

کارگردان فیلم، ریموند ژانگ و دکتر وانگ ژی‌یوان، رئیس WOIPFG، در نمایش این مستند حضور داشتند. وانگ ژی‌یوان در مصاحبه‌ای اشاره کرد که این فیلم جنایت ح.ک.چ در برداشت اعضای بدن افراد زنده را که از سال 1999 ادامه داشته است، فاش می‌کند و آن را شرارتی بی‌سابقه خواند.

او گفت اگرچه این موضوع در سال 2006 فاش شد، اما هنوز افکار عمومی ‌درباره‌اش اطلاعات کافی ندارند. دکتر وانگ تأکید کرد که این جنایت علیه بشریت خط پایان اخلاق انسانی را تضعیف می‌کند و به این ترتیب، به همه ارتباط دارد. وی از مردم خواست حقیقت را به‌طور فعال گسترش دهند و با همکاری یکدیگر، از این آزار و شکنجه جلوگیری کنند. او گفت این فیلم ارزش‌های اصلی حقیقت، نیکخواهی و بردباری را ازطریق ماجرا‌های واقعی نشان می‌دهد و امید و قدرت را برای مردم به ارمغان می‌آورد.

پس از نمایش این مستند، کارگردان فیلم ریموند ژانگ، برنده جایزه پیبادی، به سؤالات حضار پاسخ داد. او ‌درباره تهدیدهای بمب‌گذاری که چندین سالن تئاتر در تایوان، در ماه اکتبر هنگام نمایش این فیلم دریافت کردند، صحبت کرد.

دفتر تحقیقات جنایی تایوان در بیانیه‌ای که در 9اکتبر منتشر شد گفت تهدیدات بمب‌گذاری از آدرس‌های آی‌پی خارج از کشور ازطریق پراکسی‌های وی‌پی‌اِن ارسال شده است. این دفتر گفت هیچ‌گونه وسیله انفجاری‌ در هیچ سالنی یافت نشد و از مردم خواست آرامش خود را حفظ کنند.

ژانگ به اپک تایمز گفت که در چین به دنیا آمده و هنوز آن سرزمین را دوست دارد. او گفت بزرگ‌ترین امیدش این است که مردم آنجا بتوانند با خیال راحت زندگی کنند.

چین برای ده‌ها سال، یکی از جذاب‌ترین مقاصد برای گردشگران پیوند عضو بوده است، زیرا بیمارستان‌های چین اغلب زمان‌های انتظار کوتاهی را برای پیوندهای عضو ارائه می‌دهند. این پدیده امکان‌پذیر است، زیرا ح.ک.چ با زندانیان، عمدتاً زندانیان عقیدتی که به‌خاطر عقیده خود دستگیر شده‌اند، به‌عنوان بانک اعضای بدن افراد زنده رفتار می‌کند.

در سال 2020، دادگاه مستقل مردمی مستقر در لندن پس از بررسی 18ماهه، رأی کاملی را صادر کرد. این دادگاه دریافت که فراتر از هرگونه تردید منطقی، رژیم چین سال‌هاست که زندانیان عقیدتی را تحت برداشت اجباری اعضای بدن قرار داده است و قربانیان اصلی آن تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند.

فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز معروف است، یک تمرین مدیتیشن معنوی مبتنی بر اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری است. تمرین‌کنندگان فالون گونگ از سال 1999، به‌طور وحشیانه‌ای در چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.