(Minghui.org) اخیراً دریافت شد که خانم وئی شویان، 61ساله، از شهر شوچانگ، استان هنان، به‌دلیل تمرین فالون گونگ به سه سال‌و‌نیم حبس محکوم شد. این روش معنوی از ژوئيه1999 مورد آزار و شکنجه حزب کمونیست چین قرار گرفته است.
محکومیت نادرست خانم وئی از دستگیری او در صبح روز 14اوت2023 ناشی شد، وقتی پس از خرید مواد غذایی او در راه بازگشت به خانه بود. مأموران دستگیرکننده از اداره پلیس راه وویی پرونده او را به اداره پلیس دینگژوانگ و سازمان نظارت بر آن، بخش امنیت داخلی منطقه ویدو تحویل دادند. این دو سازمان مأمورانی را برای غارت به خانه خانم وئی فرستادند.
پلیس شب بعد خانم وئی را پس از اینکه مشخص شد دچار کم‌خونی شدید است، آزاد کرد. او برای معاینه فیزیکی دیگری در 21سپتامبر2023 برده شد و زندان محلی دوباره به‌دلیل تشخیص کم‌خونی از پذیرش او خودداری کرد. پلیس او را به مرکز رسیدگی به پرونده شهر شوچانگ برد. کمی بعد از ساعت 9 همان شب، پلیس او را به اداره پلیس دینگ ژوانگ برد تا کارهای اداری مربوط به «آزادی با وثیقه» او را انجام دهد.
در حالی که خانم وئی با قرار وثیقه آزاد بود، پلیس تلاش‌های زیادی برای بازداشت مجدد او انجام داد، به‌رغم اینکه او بسیار ضعیف شده بود. در 9ژانویه2024 وی در رختخواب استراحت می‌کرد که هشت مأمور وارد خانه او شدند و گفتند که او را برای معاینه فیزیکی می‌برند و به‌محض انجام معاینه وی را برمی‌گردانند. اما آن‌ها او را مستقیماً به اتاق بازجویی در یک اداره پلیس محلی بردند. چند مأمور او را به داخل اتاق بردند. او با تمام وجود تقلا کرد و توانست از اتاق خارج شود. سپس پلیس او را رها کرد.
مأموران بخش امنیت داخلی منطقه ویدو سرانجام خانم وئی را در 29ژوئن2024 بازگرداندند و او را در بازداشتگاه شهر شوچانگ پذیرش کردند. وقتی وکیلش با او ملاقات کرد، متوجه شد که او باید از صندلی برای کمک به راه رفتنش استفاده کند و هنگام صحبت کردن نفس‌نفس می‌زد. وکیل بلافاصله درخواست کرد که او به قید وثیقه آزاد شود، اما پلیس نپذیرفت و پرونده خانم وئی را به دادستانی ناحیه ویدو ارائه کرد. سپس او متهم و محکوم شد. مشخص نیست دادگاه ناحیه ویدو چه زمانی حکم گناهکاربودن وی را صادر کرد.
وکیل استیناف خانم وئی در 11نوامبر2024 به بازداشتگاه رفت و متوجه شد که او در بیمارستان تحت درمان است. برای دیدن او به بیمارستان رفت. وی متوجه شد که خانم وئی روی ویلچر نشسته است. او نمی‌توانست بدون کمک راه برود اما بازداشتگاه کسی را برای کمک به او تعیین نکرد. درعوض، او مجبور بود از یک صندلی برای کمک به حرکت استفاده کند. او همچنین با هموگلوبین بسیار پایین خونریزی واژینال داشت. بیمارستان همچنین متوجه شد که او دچار ناهنجاری‌های عصب کمری است.
وکیل خواستار آزادی مشروط او شد، اما قاضی لی پئی ادعا کرد که خانم وئی شرایط آزادی مشروط را ندارد.
شوهر خانم وئی مجبور شد برای مراقبت از مادر بیمارش به زادگاهش برگردد. پسر این زوج خارج از شهر زندگی می‌کند و به‌تازگی صاحب فرزند جدیدی شده است. خانم وئی هیچ خانواده‌ای نداشت که با او در بازداشتگاه ملاقات کند یا پیگیر اجرای عدالت برای او باشد.
این اولین بار نیست که خانم وئی به‌خاطر ایمانش هدف قرار می‌گیرد. او پیش از این در مجموع بیش از هشت سال بازداشت بود، در حالی که به‌عنوان معلم مدرسه در شهر هامی، استان شینجیانگ کار می‌کرد.
یک سال و هفت ماه کار اجباری
خانم وئی در تابستان 1998 فالون گونگ را شروع کرد و فردی با وجدان‌تر و با ملاحظه‌تر شد. او جوایز متعددی را در محل کار دریافت کرد. مدیر او زمانی اظهار داشت که اگر معلمان دیگر مانند او بودند، کار او بسیار آسان‌تر می‌شد.
او در اواسط ژوئیه2001 در خانه دستگیر و به‌مدت سه روز بازداشت شد. پلیس او را در 28فوریه2002 در محل کار دستگیر کرد و به‌مدت یک سال و هفت ماه در اردوگاه کار زنان استان شینجیانگ نگه داشت.
دو حکم حبس همزمان، مجموعاً ۶ سال و ۸ ماه حبس
خانم وئی دوباره در 30سپتامبر2005، زمانی که مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ را توزیع می‌کرد، دستگیر شد. او به بازداشتگاه شهر حامی منتقل شد. بیش از یک ماه دست به اعتصاب غذا زد و زمانی که جانش در خطر بود با قرار وثیقه آزاد شد. او دوباره در اواسط دسامبر2005 در محل کار دستگیر و به همان بازداشتگاه منتقل شد.
دادگاه محلی خانم وئی را در 28ژانویه2006 به پنج سال حبس محکوم کرد و مدت دوره محکومیت او از اواسط دسامبر2005 تا اواسط نوامبر2010 ادامه یافت (ازآنجاکه او قبلاً بیش از یک ماه در اکتبر2005 در بازداشت بود). او در 8فوریه2006 در زندان زنان استان شینجیانگ پذیرش شد.
در 25اوت2008، یک روز پس از پایان بازی‌های المپیک تابستانی 2008، زندانیانی که برای نظارت بر خانم وئی تعیین شده بودند به او اجازه استفاده از توالت را ندادند. او در اعتراض فریاد زد «فالون دافا خوب است». زندانی ربیا (نام خانوادگی نامشخص) به صورتش سیلی زد و دهانش را پوشاند. او احساس خفگی کرد و دست ربیا را کنار زد. ربیا او را به نگهبانان گزارش کرد و او را به خراش دستش متهم کرد. نگهبان چن لی سپس ربیا و سه زندانی دیگر را برای جعل مدرک علیه خانم وئی تحریک کرد و او را به «حمله به سایر زندانیان» متهم کرد. دادگاه عالی شینجیانگ سپس او را به سه سال دیگر حبس محکوم کرد تا همزمان دوره پنج‌ساله فعلی خود یکجا بگذراند. دومین حکم زندان او از ژوئیه2009 تا ژوئیه2012 اجرا شد. بنابراین او در مجموع به شش سال و هشت ماه زندان محکوم شد.
خانم وئی در دوران حبس خود در بازداشتگاه و زندان، انواع مختلف آزار و شکنجه ازجمله ضرب و شتم، شوک الکتریکی و محرومیت از خواب را متحمل شد. هنگامی که او در اعتراض اعتصاب غذا کرد، نگهبانان دهان او را باز کردند تا به زور به او غذا بدهند. دهانش خونریزی کرد و دندان‌هایش لق شدند. چهار بار او را در سلول انفرادی قرار دادند که طولانی‌ترین زمان آن یک سال بود. در طول زمستان، نگهبانان به‌طور عمدی دما را تا آخر بالا می‌بردند، دست‌های او را پشت سرش می‌بستند و او را مجبور می‌کردند که روی دیوار که خیلی داغ بود چمباتمه بزند که روی نشیمنگاهش تاول‌هایی را ایجاد کرد.
شیا جیانگلی، رئیس بخش زمانی دیگر به بیش از ده زندانی دستور داد که او را برای دو ساعت متوالی کتک بزنند. او را با مشت و لگد زدند، وادار به زانو زدن کردند، به صورتش سیلی زدند و نیشگونش گرفتند. در موقعیتی دیگر، نگهبانان خانم وئی را از پله‌ها پایین کشیدند. بدنش به پله‌ها و نرده‌ها برخورد کرد و در نتیجه دچار جراحت و خراش شد.
خانم وئی که در زمان دستگیری در سال 2005، زنی سالم بود، زمانی که در ژوئیه2012 آزاد شد، ناتوان و روی ویلچر بود.
گزارش مرتبط:
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
