(Minghui.org) در 10دسامبر2024، روز حقوق بشر، تجمعی در مقابل کنسولگری چین در تورنتو، در اعتراض به آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) طی 25 سال گذشته برگزار شد. آن‌هایی که در این تجمع صحبت کردند همچنین از مقامات ح.ک.چ خواستند که آقای هی لیژونگ، تمرین‌کننده فالون گونگ از استان گانسو و برادر کوچک‌تر شهروند کانادایی آقای هی لیژی، را فوراً و بدون قید و شرط آزاد کند.
تمرین‌کنندگان به‌مناسبت روز حقوق بشر، به‌طور مسالمت‌آمیز مقابل کنسولگری چین در تورنتو تجمع کردند.
تمرین‌کننده هی لیژی در این تجمع سخنرانی کرد.
آقای هی در این تجمع، درباره برادرش که در چین زندانی است صحبت کرد. برادرش، آقای هی لیژونگ، یک کشاورز در شهرستان مینچین (استان گانسو)، در سال 1999 تمرین فالون گونگ را آغاز کرد. در ژوئیه آن سال، ح.ک.چ سرکوب فالون گونگ را در مقیاسی وسیع آغاز کرد. آقای هی لیژونگ فرصت تمرین دافا را گرامی می‌داشت و در زمان‌های دشوار شخص خوبی بود. در فوریه2010، او به‌ناحق متهم و به سه سال زندان محکوم شد، زیرا به دیگران گفت که چگونه از تمرین فالون گونگ سود برده است. او در زندان، مورد شکنجه قرار گرفت، ازجمله اینکه مجبور می‌شد تا پاسی از شب بایستد، چندین ماه در قفس آهنی حبس شد و روزهای متوالی در سلول انفرادی حبس شد.
در 12ژوئیه2023، پلیس گانسو به‌زور وارد خانه او شد و او را دوباره جلو چشمان والدینش که حدود 80 سال داشتند، با خود برد، چراکه مطالب فالون گونگ را در تلفن همراه خود داشت. حساب بانکی‌اش را نیز خالی کردند. خانواده‌اش برای دفاع از بی‌گناهی او، وکیلی استخدام کردند و گفتند که قانون اساسی چین از آزادی عقیده شهروندان محافظت می‌کند، اما دادگاه شهرستان مینچین پاسخی نداد. چند ماه بعد، خانواده‌اش پس از عبور از فراز و نشیب‌ها متوجه شدند که او به هفت سال زندان محکوم شده است.
پس از دستگیری و محکومیت وی، بازداشتگاه و زندان به‌مدت 18 ماه از ملاقات خانواده‌اش با وی جلوگیری کردند. یکی از دلایلی که بیان می‌کردند این بود که او تمرین فالون گونگ را رها نکرده است. ازآنجاکه او قبلاً مورد آزار و شکنجه قرار گرفته بود، زندان به خانواده‌اش اجازه ملاقات با او را نمی‌داد تا متوجه این آزار و شکنجه نشوند.
آقای هی لیژی در سخنرانی خود اشاره کرد: «تصور اینکه مسئولان زندان احساس گناه کنند و از افشای شواهد سوءرفتار و شکنجه بیمناک باشند، دشوار نیست.»
حبس در زندان به‌دلیل اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه
آقای هی لیژی که اکنون در کانادا زندگی می‌کند، مهندس ارشد وزارت متالورژی و وزارت ساخت‌وساز چین بود. او برنده جایزه ملی طراحی مهندسی عالی و جایزه تعالی وزیران شد. با وجود استعداد برجسته‌اش، ح.ک.چ او را مورد آزار و اذیت قرار داد. در سال 1999، پس از اینکه رژیم شروع به آزار و شکنجه فالون گونگ کرد، آقای هی توسط اداره امنیت ملی پکن دستگیر شد و به‌دلیل ارسال نامه‌هایی درباره مزایای فالون گونگ و حقیقت آزار و شکنجه، به‌مدت سه سال و نیم زندانی شد. او دراثر شکنجه‌ها و آزارهایی که در زندان متحمل شده بود نزدیک بود جان خود را از دست بدهد.
در این تجمع، آقای هی نحوه کتک خوردن، محرومیتش از خواب، ممنوعیت استفاده‌اش از توالت، ماندن در وضعیت ثابت برای دوره‌های زمانی طولانی، مجبور شدن به کار برای ساعت‌های طولانی و مورد شوک قرار گرفتن با باطوم‌های برقی فشار قوی را شرح داد. او می‌گوید وقتی تجربیاتش را به یاد می‌آورد، درباره امنیت برادرش حتی بیشتر نگران و مضطرب می‌شود.
ژانگ لی، همسر آقای هی، نیز چندین بار توسط ح.ک.چ به‌دلیل تمرین فالون گونگ دستگیر و زندانی شد. او در دوران حبس شوهرش، هر روز تحت‌نظر پلیس بود. خانم ژانگ در سال 2001 موفق شد به کانادا فرار کند و شروع به کار با تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ برای نجات شوهرش کرد. عفو بین‌الملل گفت که آقای هی زندانی عقیدتی است و از دولت چین خواست که او را بدون قید و شرط آزاد کند. در اکتبر2002، مجلس عوام کانادا به‌اتفاق‌آرا طرحی را در حمایت از فالون گونگ تصویب کرد و از نخست‌وزیر کانادا درخواست کرد تا درحین حضورش در نشست سران آسیا و اقیانوسیه در مکزیک، از رهبر ح.ک.چ بخواهد که 13 تمرین‌کننده فالون گونگ و بستگان زندانی کانادایی‌ها، ازجمله آقای هی، را آزاد کند. در ژانویه 2004، آقای هی پس از گذراندن دوره محکومیتش آزاد شد. او با کمک دولت کانادا در ماه مه همان سال به کانادا آمد و به همسرش پیوست.
اما اکنون آقای هی نه‌تنها قادر به دیدن خانواده‌اش در چین نیست، بلکه ارتباطاتشان توسط ح.ک.چ کنترل می‌شود، و این جریان اطلاع از وضعیت کنونی برادرش را برای وی حتی دشوارتر می‌کند.
ح.ک.چ حقوق بشر را نقض می‌کند
آقای هی (سومین نفر از سمت راست) از رژیم ح.ک.چ می‌خواهد که برادرش را بدون قید و شرط آزاد کند.
آقای هی در این تجمع گفت: «ح.ک.چ در آزار و شکنجه فالون گونگ، ازطریق کنترل کمیته‌های امور سیاسی و حقوقی در تمام سطوح، از دولت مرکزی گرفته تا سطح محلی، درواقع امنیت عمومی، دادستانی‌ها، دادگاه‌ها و دادگستری‌ها را در آزار و اذیت مهربانی و نقض حقوق بشر، به صف اول سوق داده است.»
«حاکمان ح.ک.چ با انگیزه منافع شخصی، انسانیت و وجدان خود را از دست داده‌اند و مرتکب جنایات ظالمانه شده‌اند. آقای هی یک کشاورز است که سخت کار می‌کند و از والدینش حمایت می‌کند، اما پلیس ح.ک.چ عدالت و اخلاق را نادیده می‌گیرد و به نام قانون، آزار و اذیت و شکنجه بی‌رحمانه‌ای را اجرا می‌کند. آن‌ها از خشونت استفاده می‌کنند، چراکه آقای هی به اصول فالون گونگ درباره حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری اعتقاد دارد و با استفاده از پیام‌های تلفن همراه، مردم را تشویق می‌کند که مهربان باشند.»
آقای هی ابراز امیدواری کرد که نگهبانان زندان پس از مشاهده مهربانی تمرین‌کنندگان فالون گونگ، به‌طور مستقل فکر کنند، خوب و بد را تشخیص دهند، و وجدان خود را به‌خاطر منفعت نفروشند. هی همچنین نمونه‌هایی از پلیس را فهرست کرد که پس از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ، دچار بیماری‌های جدی و سوانح رانندگی شدند که باعث جراحت یا مرگ ناگهانی‌شان شد. او ابراز امیدواری کرد که این امر به مجرمان یادآوری کند که از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ دست بردارند.
او گفت: «خوبی پاداش می‌گیرد و بدی موجب مجازات می‌شود و این اصل تغییرناپذیر آسمان است. آسمان توری گسترده پهن می‌کند و هیچ‌چیز نمی‌تواند از آن فرار کند. عاملان شرارت درنهایت محاکمه خواهند شد. درست مانند جنایتکاران جنگی که نازی‌ها را برای ارتکاب جنایات نسل‌کشی در طول جنگ جهانی دوم دنبال کردند؛ آن‌ها نتوانستند از سرنوشت مورد پیگرد قرار گرفتن در طول زندگی خود فرار کنند. حتی اگر در پایان عمر خود باشند، یک روزِ آرام نخواهند داشت.»
این آزار و شکنجه تراژدی بشریت است
ژانگ پیِشین، سازمان‌دهنده این تجمع
آقای ژانگ پیِشین، برگزارکننده این تجمع، در این مراسم گفت: «25 سال پیش، ح.ک.چ آزار و شکنجه غیرقانونی و مرگباری را علیه این گروه صلح‌آمیز فالون گونگ که زمانی مورد تحسین بود آغاز کرد. در سال 2001، عفو بین‌الملل گزارش داد که کمپین بدنام کردن ح.ک.چ علیه فالون گونگ خطرناک و پر از مقاصد سیاسی است. حملات تبلیغاتی ح.ک.چ به فالون گونگ نظام‌مند و برنامه‌ریزی‌شده است و هیچ خط پایانی ندارد. آن واقعیت‌ها را تحریف می‌کند، افکار را کنترل می‌کند و قربانیان را اهریمنی جلوه می‌دهد. ح.ک.چ مدت‌هاست در خارج از کشور نفوذ کرده و رسانه‌های جریان اصلی غربی را برای مشارکت در سرپوش گذاشتن بر آزار و شکنجه، تحریک کرده است.»
آقای ژانگ گفت که وقتی تبلیغات ح.ک.چ مردم را نسبت به آزار و شکنجه بی‌تفاوت می‌کند، آن می‌تواند حقوق بشر هر گروهی را زیر پا بگذارد. سکوت بی‌طرفی نیست، سکوت تبانی است. او در صحبت‌هایش گفت: «آزار و شکنجه فالون گونگ نه‌تنها یک تراژدی برای چین، بلکه یک تراژدی برای تمام بشریت است. زمان آن فرا رسیده است که جهان بیدار شود و مورداستفاده ح.ک.چ قرار نگیرد.»
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
