(Minghui.org) جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین (ح‌.ک.چ)، سرکوب فالون گونگ را در ژوئیه۱۹۹۹ آغاز کرد و این سرکوب بی‌وقفه ادامه داشته است. رژیم به نام قانون، تمرین‌کنندگان را خودسرانه دستگیر و بازداشت کرده و به اردوگاه‌های کار اجباری و زندان فرستاده است.

نگاهی دقیق‌تر نشان می‌دهد که این آزار و شکنجه از بسیاری جهات غیرقانونی است. این آزار و شکنجه قانون اساسی چین، قوانین کشور و حاکمیت قانون را نقض کرده است.

نقض قانون اساسی

قانون اساسی از حقوق اولیه یک شهروند چینی محافظت می‌کند. این سرکوب با ماده‌های ۳۳، ۳۵ و ۳۶ مغایرت دارد:

ماده ۳۳: «دولت به حقوق بشر احترام می‌گذارد و آن را حفظ می‌کند.» بازداشت خودسرانه، شکنجه و شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان، حقوق انسانی اولیه آن‌ها را نقض کرده است.

ماده ۳۵: «شهروندان جمهوری خلق چین از آزادی بیان، مطبوعات، اجتماعات، تشکل‌ها، راهپیمایی و تظاهرات برخوردارند.» ح‌.ک.‌چ با منع تمرین‌کنندگان از تمرین گروهی، صحبت درباره این تمرین با دیگران و توزیع مطالب فالون گونگ، این ماده را نقض کرده است.

ماده ۳۶: «شهروندان جمهوری خلق چین از آزادی عقیده مذهبی برخوردارند.» تمرین‌کنندگان فالون گونگ از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی می‌کنند. ح‌.ک.‌چ با سرکوب این تمرین و بدرفتاری با تمرین‌کنندگان، این ماده را نقض کرده است.

نقض قوانین

این آزار و شکنجه از چند جهت با قوانین چین در تضاد است. اول، اعلامیه صادرشده در سال ۱۹۹۹ مبنی بر اینکه فالون گونگ لازم است سرکوب شود، یک سند داخلی منتشرشده توسط ح‌.ک.‌چ بود، نه یک قانون. طبق قانونِ قانونگذاری، یک سازمان فقط می‌تواند توسط کنگره ملی خلق یا کمیته دائمی آن ممنوع شود. تصمیمی که توسط ح‌.ک.‌چ صادر می‌شود به‌تنهایی دارای مجوز قانونی نیست.

دوم، ح‌.ک.‌چ به‌طور خودسرانه تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان را دستگیر و بازداشت کرده و آن‌ها را به اردوگاه‌های کار فرستاده یا بدون پیگیری عادلانه و آشکار روند قضایی به زندان محکوم کرده است. این روند، قانون آیین دادرسی کیفری در رابطه با دادرسی و حقوق شهروندان برای دفاع را نقض کرده است.

سوم، ح‌.ک.‌چ اغلب تمرین‌کنندگان فالون گونگ را با استفاده از ماده ۳۰۰ قانون کیفری محکوم می‌کند که می‌گوید: «هرکس فرقه‌های خرافی یا انجمن‌های مخفی یا سازمان‌های مذهبی عجیب و غریب تشکیل دهد یا از آن‌ها استفاده کند یا از خرافات برای تضعیف اجرای قوانین و مقررات اداری و مقررات دولتی استفاده کند...» هیچ قانونی وجود ندارد که فالون گونگ را به‌عنوان یک «فرقه خرافی» یا «انجمن مخفی» مشخص کند. اطلاعیه‌های صادره از سوی اداره کل شورای دولتی و وزارت امنیت عمومی اسنادی اداری و فاقد وجاهت قانونی هستند.

قدرت فراقضایی

یک ماه قبل از شروع رسمی آزار و شکنجه در ژوئیه۱۹۹۹، جیانگ اداره ۶۱۰ را به‌عنوان یک نهاد فراقانونی برای نظارت بر آزار و شکنجه نظام‌مند فالون گونگ در سراسر کشور تأسیس کرد. این نهاد با نفوذ به دولت در همه سطوح، مانند پلیس مخفیِ فراتر از قانون، قدرت نهایی برای هدایت آزار و شکنجه را دارد.

علاوه‌بر اداره۶۱۰، پلیس و سایر سازمان‌های دولتی نیز تمرین‌کنندگان را به‌طور خودسرانه دستگیر می‌کنند و اشاره می‌کنند که وظیفه آن‌ها «حفظ ثبات» است. پس از آن، تمرین‌کنندگان اغلب در معرض بازداشت کیفری، جریمه نقدی، بازداشت در اردوگاه کار، حبس، و سایر انواع بدرفتاری بدون بهره‌مندی از محاکمه قرار می‌گیرند.

نقض حاکمیت قانون با سوءاستفاده از افکار عمومی و عدالت

در طول این آزار و شکنجه، رسانه‌های تحت کنترل ح.‌ک.‌چ اغلب برای توجیه آزار و شکنجه، فالون گونگ را با دروغ‌هایی بدنام کرده‌اند و درنتیجه اصل فرض بی‌گناهی و اصل استقلال قضایی را نقض می‌کنند.

در پرونده‌های مربوط به فالون گونگ، تصمیمات قضایی اغلب براساس دستورالعمل‌های سیاسی گرفته می‌شود که با اصول محاکمه مستقل و روند قانونی در تضاد است.

خلاصه

آزار و شکنجه فالون گونگ توسط ح‌.ک‌.چ غیرقانونی است، زیرا با قانون اساسی و قوانین چین، کنوانسیون‌های بین‌المللی و اصل اساسی حاکمیت قانون در تضاد است. اگرچه سیستم حقوقی برای حمایت از حقوق اساسی شهروندان است، اما اکنون به ابزاری برای ح‌.ک.‌چ تبدیل شده است تا مخالفان را هدف قرار دهد و آزادی عقیده و آزادی بیان را سرکوب کند.

در طی ۲۵ سال گذشته، آزار و شکنجه فالون گونگ جدی‌ترین موضوع حقوق بشر در چین بوده است. جامعه بین‌المللی به‌دلیل منافع اقتصادی و واهی درخصوص ح.‌ک.‌چ، تا حد زیادی از این موضوع پرهیز کرده و تشخیص نداده است که این گسترده‌ترین و جدی‌ترین آزار و اذیت ایمان در دوران مدرن است. برخی از مقامات دولتی و افراد مخالف آزار و شکنجه هستند، اما تعداد آن‌ها محدود است، زیرا رسانه‌های خبری به‌طور کلی و بسیاری از دولت‌ها این واقعیت را نادیده می‌گیرند که «حزب کمونیست چین درحال آزار و اذیت افرادی است که از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی می‌کنند.»

مهم است که بدانیم سرکوب داخلی هدف نهایی ح‌.ک.‌چ نیست. شواهد عینی نشان داده است که رژیم در تلاش برای تسلط بر جهان، به‌طور فعال ایدئولوژی کمونیستی خود را به خارج از کشور ترویج می‌کند. برای مقامات دولتی و شهروندان عادی در سراسر جهان مهم است که در این زمینه شفاف باشند و قبل از اینکه خیلی دیر شود دست به اقداماتی بزنند.