(Minghui.org) دو همایش درباره برداشت اجباری اعضای بدن به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در ژاپن برگزار شد، یکی در شهر ایواکونی در 28نوامبر و دیگری در شهر فوکوئوکا در 29نوامبر. دیوید ماتاس، وکیل بین‌المللی حقوق بشرِ اهل کانادا در این همایش‌ها سخنرانی کرد و به سؤالات پاسخ داد و مستند اعضای بدن دولتی نیز نمایش داده شد. مقامات منتخب، کارشناسان و دانشمندانِ حاضر در این همایش‌ها، خواستار پایان دادن به جنایات ح.ک.چ شدند و مردم حاضر نیز دادخواستی را برای پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن امضا کردند.

همایش در شهر ایواکونی

همایش در شهر فوکوئوکا

وکیل ماتاس برای اولین بار در سال 2006، توجه عمومی را به موضوع برداشت اجباری اعضای بدن در چین متمرکز کرد. از آن زمان، درحالی‌که این موضوع در سطح بین‌المللی به‌طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته است، قوانینی در ایالات متحده، اروپا، تایوان و سایر کشورها به تصویب رسیده است. اما در ژاپن، مردم درباره این موضوع اطلاعات کمی دارند و همچنان برای پیوند اعضا به چین سفر می‌کنند.

بسیاری از شرکت‌کنندگان از برداشتِ درحال‌وقوع اعضای بدن در چین که با مجوز دولت صورت می‌گیرد، وحشت‌زده شدند و نگرانی عمیق خود را ابراز کردند. آن‌ها متوجه شدند که برداشت اعضای بدن به‌دست ح.ک.چ نه‌تنها نقض حقوق بشر است، بلکه همچنین جنایتی علیه بشریت است و باید فوراً متوقف شود. آن‌ها دادخواستِ خطاب به کشورهای جی7+7 را امضا کردند.

درخواست مؤکد عضو شورای شهر ایواکونی از قانونگذاران ملی

محل برگزاری همایش در ایواکونی پر بود و به‌اجبار صندلی‌های بیشتری اضافه ‌شد. وقتی آن‌ها فهمیدند که جنایت برداشت اعضای بدن افراد زنده، عمدتاً از تمرین‌کنندگان فالون گونگ، همچنان ادامه دارد، مات و مبهوت شدند. تقریباً همه دادخواست توقف برداشت اعضای بدن افراد زنده را امضا کردند.

آقای ماتاس در این انجمن سخنرانی کرد و گفت که درخصوص آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، به‌شدت نگران است. او در جلسه پرسش و پاسخ خود توضیح داد که تمرین‌کنندگان سیگار نمی‌کشند و مشروب نمی‌کشند، بدن سالمی دارند و اهداکنندگان مناسبی محسوب می‌شوند. او همچنین تأکید کرد که آزار و شکنجه فالون گونگ نقض حقوق بشر است و از جامعه بین‌المللی خواست که فعالانه مداخله کند.

آقای ماتاس در همایش در شهر ایواکونی سخنرانی کرد.

آقای ماتاس همچنین خاطرنشان کرد که اگر ژاپنی‌ها برای پیوند اعضا به چین بروند آن مشکلی واقعی است. ازآنجاکه آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ بسیار جدی است، او توصیه کرد که ژاپن سیستم تشخیص پناهندگان خود را به‌روزرسانی کند.

آقای ایشیموتو، عضو شورای شهر ایواکونی، گفت: «اول از همه، فکر می‌کنم ما باید ارتباطات بین اعضای شورای محلی را تقویت کنیم تا خواسته‌هایمان از اعضای دایت ملی (قوه مقننه دومجلسی کشور ژاپن) شنیده شود. اما قبل از آن، نیاز به ایجاد همکاری نزدیک بین شوراهای محلی داریم. ما به‌عنوان اعضای شوراهای محلی و نمایندگان محلی، باید فعالانه با این مشکلات روبرو شویم و آن‌ها را حل کنیم. کاملاً معتقدم که اگر افراد بیشتری درگیر شوند، قطعاً به نیرویی قدرتمند تبدیل خواهیم شد.»

آقای ایشیموتو، عضو شورای شهر ایواکونی، دادخواست خطاب به کشورهای جی7+7 را امضا کرد.

او گفت: «اگر شیطانی در این دنیا وجود دارد، مطمئناً آن حزب کمونیست چین است. از منظر حقوق بشر، من حاضرم برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ بجنگم. بیایید با هم سخت کار کنیم.» او همچنین گفت که ارزش‌های حقیقت، نیک‌خواهی، و بردباری برای ژاپن امروز اهمیت ویژه‌ای دارد.

آقای میاموتو گفت: «فکر می‌کنم افراد عادی در ژاپن از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ اطلاعی ندارند. اول از همه، دانستن بسیار مهم است و امیدوارم آنچه را که امروز یاد گرفتم با افراد بیشتری به اشتراک بگذارم.»

آقای میاموتو و پسرش دادخواست خطاب به کشورهای جی7+7 را امضا کردند.

خانم فوجیموتو، رئیس شاخه یک حزب سیاسی، گفت: «بسیار مهم است که به اعتقادات خود پایبند باشیم. ما باید مشکلاتی را که تمرین‌کنندگان فالون گونگ با آن‌ها روبرو هستند مانند مشکلات خود بدانیم و به این فکر کنیم که چگونه جهان را به مکانی شادتر تبدیل کنیم. لطفاً به تلاش‌هایتان ادامه دهید!»

خانم فوجیموتو دادخواست خطاب به کشورهای جی7+7 را امضا کرد.

خانم ادوارد هیرومی گفت: «فکر می‌کنم کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که این خبر را منتشر کنیم تا مردم ژاپن برای پیوند اعضای بدن به چین نروند. ازآنجاکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحت آزار و اذیت قرار می‌گیرند، ما باید کمپینی را برای توقف پیوند اعضا در چین آغاز کنیم. لطفاً تمام تلاش خود را به کار بگیرید.»

خانم اوگاوا گفت: «آن تمرین‌کنندگانی که در چین جان خود را برای گفتن حقیقت به خطر می‌اندازند، واقعاً شریف هستند. ما باید این نگرش پایبندی به اعتقاد خود را گرامی بداریم. اگر من در شرایط مشابه تمرین‌کنندگان چینی بودم، فکر می‌کنم همین انتخاب را می‌کردم.»

مدیر همایش: لطفاً تا جایی که ممکن است به مردم بگویید

خانم یامازاکی، مجری این همایش، در طول این مراسم از همه درخواست کرد: «لطفاً تا حد امکان، به اطرافیان خود درباره آنچه امروز دیده‌اید بگویید تا افراد بیشتری این را بدانند.»

خانم یامازاکی دادخواست خطاب به کشورهای جی7+7 را امضا کرد.

او همچنین گفت: «معتقدم که همه در اینجا وجدان دارند و این با وجدان همه همسوست که ما می‌توانیم این جریان را متوقف کنیم. همچنین امیدوارم که اگر هر کسی به وظیفه خود عمل کند، بتوانیم با همکاری یکدیگر این مشکل را حل کنیم. داشتن باور شخصی چیزی عالی است. [تمرین‌کنندگان فالون گونگ] بدون توجه به نوع آزار و شکنجه‌ای که با آن روبرو می‌شوند، به اعتقاد خود پایبند هستند. این قدرت درواقع امروز به من شجاعت داده است. دعا می‌کنم که حقوق بشر و اعتقادات تمرین‌کنندگان فالون گونگ در آینده محافظت شود.»

فردی کم‌بینا: حتی اگر نتوانم اهداکننده‌ای پیدا کنم، هرگز برای پیوند به چین نخواهم رفت

واکنش در محل برگزاری همایش در فوکوئوکا پرشور بود. چند رسانه مصاحبه کردند و سخنان افتتاحیه را بیان کردند. شخصی در این پرسشنامه نوشت: «از این واقعیت که افراد بیگناه درحالی‌که هنوز زنده هستند، تحت برداشت اعضای بدنشان قرار می‌گیرند بسیار ناراحتم.» برخی از مردم برای اولین بار از وضعیت واقعی آزار و شکنجه فالون گونگ آگاه می‌شدند و تمایل خود را برای اطلاعات بیشتر ابراز می‌کردند. شرکت‌کنندگان عموماً بر ضرورت انتشار گسترده حقایق درباره آزار و شکنجه فالون گونگ تأکید داشتند و تمایل خود را برای به‌اشتراک گذاشتن آن اطلاعات ابراز می‌کردند.

آقای کاوایی گفت: «آزار و شکنجه فالون گونگ یک موضوع بشردوستانه و موضوعی است که به کرامت انسانی مربوط می‌شود. تمرین‌کنندگان فالون گونگ هیچ جرمی مرتکب نشده‌اند و در سیاست شرکت نکرده‌اند. آن‌ها فقط می‌خواهند سالم باشند و امیدوارند که جامعه بهتر شود، اما مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. این به‌طور گسترده در ژاپن اطلاع‌رسانی نشده است.»

آقای کاوایی دادخواست خطاب به کشورهای جی۷+۷ را امضا کرد.

آقای کاوایی که دارای اختلال بینایی است نیز گفت: «دکتر به من گفت که در صورت پیوند قرنیه می‌توانم بینایی خود را بازیابم، اما اهداکننده‌ای پیدا نکردم. بااین‌حال هرگز برای پیوند به چین نخواهم رفت. زیرا اگر قرنیه از اهداکننده ناراضی یا از کسی باشد که جانش را به‌خاطر اعضای بدنش گرفته‌اند، تا آخر عمر بار سنگینی بر دوش خواهم داشت. فقط خودم را مقصر می‌دانم، بنابراین ترجیح می‌دهم پیوندی نداشته باشم. گرفتن چنین اعضایی رفتاری انزجاربرانگیز است و زندگی‌ای که ممکن است با چنین پیوندی طولانی شود، در خور شأن زندگی انسان نیست.»

خانم کوموری گفت: «مردم در سراسر جهان باید بایستند و علیه آزار و شکنجه فالون گونگ صحبت کنند.»

خانم ناکامورا گفت: «امیدوارم تمرین‌کنندگان فالون گونگ بتوانند به زندگی خود ادامه دهند. دعا می‌کنم که بتوانند روزی آزاد شوند. امیدوارم آن‌ها بتوانند به بهترین شکل عمل کنند. همیشه از آن‌ها حمایت خواهم کرد.»

دکتر یوشیدا گفت: «آزار و شکنجه فالون گونگ کار شیطان است.»

دکتر یوشیدا دادخواست را امضا کرد.

آقای سوما گفت: «امیدوارم تسلیم نشوید. لطفاً به تلاشتان ادامه دهید.»