(Minghui.org) خانم لی یوچون، 62ساله، از شهر هایچنگ در استان لیائونینگ، درحین گذراندن محکومیت 1.5ساله حبسش در زندان زنان استان لیائونینگ، به‌دلیل تمرین فالون گونگ (یک روش تزکیه معنوی که از ژوئیه1999، به‌دست حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است)، مورد آزار و اذیت شدید قرار گرفت.

 نگهبانان زندان به سه زندانی دستور دادند که به‌نوبت خانم لی را به‌صورت شبانه‌روزی شکنجه کنند. آن‌ها او را کتک می‌زدند، مجبورش می‌کردند ساعت‌ها بایستد و هر زمان که در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا می‌زد، او را تحت خوراندن اجباری قرار می‌دادند. همچنین او را در سلول انفرادی حبس و از مسواک زدن، شستن صورت یا استفاده از توالت منع کردند. پس از ساعت‌ها ایستادن طی روزهای زیاد، پاهایش به‌شدت متورم شده‌اند. دراثر ضرب‌وشتم، تمام بدنش پر از کبودی است.

محنت خانم لی از دستگیری او در 24ژوئیه2022 سرچشمه می‌گیرد، پس از اینکه او به‌دلیل صحبت با مردم درمورد فالون گونگ در شهر آنشان، در نزدیکی شهر محل زندگی‌اش، که بر شهر هایچنگ نظارت دارد، به پلیس گزارش شد.

 مأموران دستگیرکننده از ایستگاه پلیس باجیازی در منطقه تیِشی در شهر آنشان به منزل خانم لی یورش بردند و او را به بازداشتگاه زنان شهر آنشان بردند. دادگاه منطقه لیشان در شهر آنشان در 25نوامبر2022، به پرونده او رسیدگی کرد و قاضی وانگ تیجی (13898000955-86+،2696210-412-86+) او را به 1.5 سال حبس محکوم کرد.

مشخص نیست که خانم لی چه زمانی به زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شده است. به‌گفته یکی از خودی‌ها، نگهبانان زندان سه زندانی فوق‌الذکر را به شکنجه او تحریک کردند، زیرا او از نوشتن اظهاریه‌هایی مبنی بر انکار و محکوم کردن فالون گونگ امتناع کرد.                          

آزار و شکنجه در گذشته، دستگیری‌های متعدد و دو سال و نه ماه کار اجباری

 خانم لی در یک شرکت محلیِ غذاهای دریایی کار می‌کرد. او قبلاً به بیماری‌های زیادی، ازجمله کمردرد شدید، مشکلات معده، برونشیت و میگرن عصبی مبتلا بود. تمام علائمش پس از شروع فالون گونگ در سال 1996 ناپدید شد.

 اندکی پس از شروع آزار و شکنجه در ژوئیه1999، خانم لی توسط مأموران ایستگاه پلیس تیانشوئی دستگیر و به‌مدت 15 روز در بازداشت به سر برد. او دوباره در مارس2002، توسط مأموران ایستگاه پلیس نانتای دستگیر شد. آن‌ها به خانه او یورش بردند و بعداً او را به 2.5 سال کار اجباری محکوم کردند. دوره محکومیتش سه ماه تمدید شد.

 نگهبانان اردوگاه کار ماسانجیا، خانم لی را برای گرفتن نمونه خون به بیمارستان بردند. آن‌ها همچنین با وجود اینکه در آن زمان سالم بود به او آمپول‌هایی تزریق کردند. تزریقات اجباری باعث شد او دچار ادم سیستمیک شود. وی در اعتراض دست به اعتصاب غذا زد و نگهبانان اردوگاه کار او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند و داروهای نامعلومی در غذایش ریختند.

 وقتی فریاد ‌زد: «فالون دافا خوب است»، نگهبان مسئول با چکمه‌های چرمی‌اش به دهانش لگد زد. دندان‌هایش شل شد و دهانش به‌شدت خونریزی کرد. نگهبان او را در سلول انفرادی حبس کرد.

 هر ماه اکتبر، خانم لی و سایر زندانیان مجبور می‌شدند به‌منظور سودآوری برای اردوگاه کار، ذرت بچینند. او بعداً از انجام کارهای سخت خودداری کرد و دو بار در سلول انفرادی حبس شد، هر بار بیش از ده روز. سلول انفرادی گرمایشی ندارد. وی از سرما می‌لرزید و پاهایش متورم شد.

 پس از اینکه خانم لی از اردوگاه کار آزاد شد، ایستگاه پلیس تیانشوئی و کارکنان انجمن محلی او را مرتباً در خانه مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند و شوهرش را تهدید می‌کردند. شوهرش به‌دلیل ترس شدید و پریشانی روانی، دچار چندین بیماری شد. در یک مقطع زمانی که تقریباً به مرحله فروپاشی رسیده بود، به فکر جدایی از همسرش افتاد.

 کارکنان اداره امنیت داخلی شهر هایچنگ و ایستگاه پلیس شیگوان خانم لی را در 2اکتبر2015 دستگیر کردند و او را به زندان شهر آنشان بردند. رئیس آنجا، سون لینا، شخصاً خانم لی را مورد ضرب‌وشتم و آزار لفظی قرار داد. برای حدود پنج روز متوالی، سون هر روز به صورت خانم لی سیلی می‌زد. درنتیجه چشمانش خون‌آلود و صورتش به‌شدت متورم شد. هنگامی که او در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد، سون به یک معتاد به مواد مخدر دستور داد او را به‌طرز وحشیانه‌ای کتک بزند.