ازبین بردن رنجش

(Minghui.org) اخیراً شنیدم که تعدادی از هم‌تمرین‌کنندگان فوت کرده‌اند یا موقعیت‌های بحرانی و مهلک را تجربه کرده‌اند. دلیل پشت هریک از این محنت‌ها پیچیده است، اما متوجه شدم که نیروهای کهن تزکیه‌کنندگانی را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند که دچار رنجش هستند. تزکیه امری جدی است، و دیده‌ام تمرین‌کنندگانی که از دیگران رنجش به دل دارند، با محنت‌های سختی مواجه می‌شوند. مایلم به تمرین‌کنندگان یادآوری کنم که به ازبین بردن رنجششان توجه کنند.

رنجش با ویژگی‌های کائنات یعنی حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری مغایرت دارد. رنجش ما را از نجات نیک‌خواهانه موجودات ذی‌شعور بازمی‌دارد و موانع بزرگی در میان هم‌تمرین‌کنندگان ایجاد می‌کند. در موارد شدید، برخی از تمرین‌کنندگان حتی ممکن است استاد لی (بنیان‌گذار فالون دافا) و دافا را به‌خاطر محنت‌هایشان سرزنش کنند. متوجه شدم که رنجش در دنیای بشری ما به‌صورت افکار منفی خود را نشان می‌دهد، اما در بُعدهای دیگر نشان‌دهنده موجودات شیطانی یا عناصر مادی مانند کمونیسم است. اگر نتوانیم به‌موقع این چیزها را از بین ببریم، می‌تواند به بدن‌های کیهانی جهان ما آسیب برساند یا حتی نابودشان کند.

بسیاری از تمرین‌کنندگان می‌دانند که رنجش خوب نیست، اما در ازبین بردن کامل آن مشکل دارند. می‌خواهم درکم را از این موضوع، براساس تجربیات اخیرم به اشتراک بگذارم.

من به‌خوبی می‌دانستم که رنجش به دل گرفتن از دیگران اشتباه است، اما نمی‌توانستم آن را از بین ببرم. این افکار با اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباریِ فالون دافا منطبق نبودند، و وقتی ظاهر می‌شدند باید آن‌ها را رد می‌کردم و از بین می‌بردم. اما گرچه می‌دانستم تا رسیدن به استاندارد یک تزکیه‌کننده فاصله زیادی دارم، بسیار منفعل بودم.

استاد بیان کردند:

«بردباری کلید رشد شین‌شینگ شخص است. تحمل کردن همراه با خشم، شکایت و یا اندوه، بردباری یک فرد عادی است که به موضوعات مربوط به خودش وابسته است. تحمل کردن، به‌طوری که کاملاً بدون خشم و شکایت باشد، بردباری یک تزکیه‌کننده است.» («بردباری (رن) چیست؟»، از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر ۱)

نگرانی‌هایم را با تمرین‌کننده دیگری در میان گذاشتم. او در پاسخ گفت: «چگونه می‌توانی دیگران را مقصر بدانی؟ این مسائل ناشی از این است که خودت نمی‌توانی در طولانی‌مدت به استانداردهای تزکیه برسی، بنابراین افراد دیگر این‌گونه رفتار می‌کنند تا فرصت‌ها و شرایطی را برایت فراهم کنند تا رشد و

بهبود پیدا کنی. چگونه می‌توانی دیگران را مقصر بدانی؟ باید از آن‌ها سپاسگزار باشی! بعد از اینکه واقعاً پیشرفت کردی و به استاندارد رسیدی، آیا بازهم با تو این‌گونه رفتار می‌کنند؟»

سخنان او مرا شوکه کرد. هرگز از این منظر به این موضوع فکر نکرده بودم و احساس کردم که استاد از‌طریق سخنان این تمرین‌کننده به من یادآوری می‌کنند. واقعاً باید از همه افراد، تمرین‌کنندگان و غیرتمرین‌کنندگان، که فکر می‌کردم به من «آسیب زدند» تشکر می‌کردم، زیرا آن‌ها با تحمل سختی‌ها به رشد و بهبود من کمک می‌کردند. به‌جای سرزنش، باید از آن‌ها تشکر می‌کردم! وقتی این‌طور فکر ‌کردم، سرشار از نیک‌خواهی و آرامش شدم، اما متأسف شدم و عذرخواهی کردم، چون به دیگران آسیب رساندم. متوجه شدم که پس از تغییر طرز فکرم، مفاهیم بشری بسیار سرسختم از بین رفت. در آن لحظه احساس کردم تمام مواد وابسته به رنجش از هم پاشید.

از آن روز به بعد متوجه شدم میزان رنجشم کم شده است. هر وقت ظاهر می‌شد می‌توانستم با یک فکر آن را متلاشی کنم. از این تجربه، اهمیت تغییر طرز فکر، برای رهایی از رنجش را آموختم.

در جوآن فالون، کتاب اصلی فالون دافا، استاد به‌وضوح مفهوم با یک حرکت به چهار طریق بردن و تشکر از طرف مقابل در هنگام بروز اختلافات را توضیح دادند. اگرچه این متن را بارها خوانده بودم، به‌دلیل قطع ارتباط بین مطالعه فا و اجرای عملی آن در زندگی روزانه، هرگز نمی‌توانستم آن را به‌طور کامل درک کنم. فهمیدم که این نشانه تنبلی من در تزکیه است یا شاید توسط جامعه آلوده شده‌ بودم. من بیشتر بر شهرت، سود و عواطف تأکید می‌کردم تا بر فا یا تزکیه یا بازگشت به سرشت واقعی‌ام.

چون می‌خواستم پیشرفت کنم و از حالت سردرگمی خارج شوم، استاد مرا آگاه کردند.

یکی از علل سطحی رنجش افراد این است که احساس می‌کنند به شهرت، ثروت و عواطفشان آسیب وارد شده است. هنگامی که مردم به چیزهای دنیوی چسبیده‌اند، برای همه منافعی که دنبال می‌کنند ارزش قائل می‌شوند و به آن‌ها می‌چسبند، به‌خصوص که در دنیای بشری، شهرت، سود و احساسات بسیار واقعی است. تزکیه‌کنندگان برعکس مردم عادی هستند، بنابراین ما دنبال چیزهای دنیوی نمی‌رویم. هدف از انسان بودن این است که به‌جای شهرت، سود و عواطف، به سرشت واقعی‌مان برگردیم. هر چیزی در جهان بشری توهم است. اینجا مکانی است که برای تزکیه ایجاد شده است.

اگر بتوانیم این درک را حفظ کنیم و وقتی وابستگی‌هایمان به شهرت، سود و عواطف در خطر است، به خود یادآوری کنیم که تزکیه‌کننده‌ایم، دیگر وضعیت دردآور را چیز بدی نمی‌دانیم، بلکه آن را چیز خوبی تلقی می‌کنیم که برای ما فرصت‌هایی برای رشد و بهبود، و به چهار طریق بردن با یک حرکت را فراهم می‌کند. بنابراین به‌جای دلخوری از طرف مقابل، باید از او تشکر کنیم.

همه آن مردم و موقعیت‌هایی که فکر می‌کردیم به ما آسیب رسانده‌اند، درواقع شرایط و فرصت‌هایی را برای ما فراهم می‌کردند تا راه را برای پیشرفتمان هموار کنند، و ما را ارتقا می‌دادند و کامل می‌کردند. باید درک کنیم که برای آن افراد دخیل در این وضعیت، کار آسانی نبوده است و باید از آن‌ها تشکر کنیم. اگر واقعاً بتوانیم به این وضعیت برسیم، رنجش از بین می‌رود.

البته رفع رنجش شامل رهایی از حسادت و سایر وابستگی‌های بشری نیز می‌شود. هر تمرین‌کننده‌ای درک خود را از تزکیه دارد. فقط می‌خواستم درکم را بعد از تغییر طرز فکرم، با شما درمیان بگذارم.