بانوی معلولی هشت سال پس از آزار و شکنجه شوهرش تا سرحد مرگ، به‌دلیل ایمان مشترکشان به شش سال زندان محکوم شد

3 فوریه 2024 | همکار مینگهویی در استان جیلین (چین)

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر لینجیانگ در استان جیلین، در ژانویه2024، به‌دلیل تمرین فالون گونگ (یک روش معنوی که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است)، به شش سال زندان محکوم شد.

خانم دی لیانشیا که از کودکی به‌دلیل فلج اطفال معلول بوده است، تنها کسی در خانواده‌اش نیست که به‌دلیل تمرین فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. شوهرش، آقای وانگ مینگجی، که او نیز تمرین‌کننده دافا بود، بین سال‌های 2000 تا 2002، دو بار در اردوگاه کار اجباری حبس شد. او در حبس، شکنجه‌های بی‌رحمانه‌ای را متحمل شد. در سال 2011 که برای سومین بار به حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد، اردوگاه او را به‌دلیل وضعیت بد سلامتی‌اش نپذیرفت و وی در 20مه2016 درگذشت.

آقای وانگ مینگجی

آخرین دستگیری و محکومیت خانم دی

خانم دی در غروب 6ژوئیه2023، توسط شی دنگ‌فنگ، معاون رئیس اداره پلیس شهر لینجیانگ، پنج مأمور دیگر و یک مأمور کمیته اماکن در خانه‌اش دستگیر شد. کتاب‌های فالون گونگ، تصویر بنیانگذار فالون گونگ، یک چاپگر و یک لپ‌تاپش توقیف شد. تقریباً همزمان، چهار مأمور اداره امنیت داخلی شهر لینجیانگ نیز مادر خانم دی را مورد آزار و اذیت قرار دادند و به خانه‌اش یورش بردند. معلوم نیست که مادر خانم دی نیز فالون گونگ را تمرین می‌کند یا خیر.

پلیس خانم دی را برای چند ساعت در ایستگاه پلیس شینشی حبس و اواخر همان شب آزادش کرد.

در 12ژوئیه که پلیس خانم دی را به اداره پلیس احضار کرد، او تصمیم گرفت برای جلوگیری از آزار و اذیت بیشتر، دور از خانه زندگی کند. او در اوایل اوت به خانه بازگشت، اما توسط مأموران اداره امنیت داخلی شهر لینجیانگ دستگیر شد. خانواده‌اش در اواخر ژانویه2024، حکم زندان او را تأیید کردند، اما جزئیات درمورد کیفرخواست، محاکمه و حکم او مشخص نیست.

آزار و شکنجه این زوج در گذشته

در سال 2000، چند ماه پس از شروع آزار و شکنجه، آقای وانگ برای دادخواهی به پکن رفت. او دستگیر و به لینجیانگ بازگردانده شد. او درحین حبس در بازداشتگاه شهر لینجیانگ، چند بار مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. بعداً برای مدت نامعلومی به حبس در اردوگاه کار اجباری بایشان در استان جیلین محکوم شد. ازآنجاکه حاضر به انکار باورش نشد، نگهبانان او را در قفسی فلزی حبس و با باطوم برقی به او شوک وارد کردند.

آقای وانگ در سال 2002، به پکن رفت تا مجدداً برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. او برای دومین بار به حبس در اردوگاه کار اجباری چائویانگگو در شهر چانگچون (استان جیلین) محکوم شد. نگهبانان در آوریل2002 که شکنجه را تشدید کردند تا تمرین‌کنندگان را مجبور به انکار باورشان به فالون گونگ کنند، به‌اصطلاح کمپین تبدیل را شکل دادند. روش‌های شکنجه شامل شلاق زدن با کمربندهای چرمی، ضرب‌وشتم با دسته کلنگ یا لوله فلزی، وارد کردن شوک الکتریکی و سوزاندن پوست با آتش یا اشیای داغ‌شده بود. بسیاری از تمرین‌کنندگان مجروح یا ناتوان شدند. آقای وانگ به‌دلیل این سوءرفتارها از هوش رفت. او بعداً به‌دلیل ابتلا به سل، با آزادی مشروط پزشکی آزاد شد.

تصویر شکنجه: ضرب و شتم

این زوج دوباره در 22ژوئن2011، توسط شی دنگ‌فنگ، لیو رومین و سایر مأموران از اداره امنیت داخلی شهر لینجیانگ دستگیر شدند. پس از اینکه آقای وانگ به زمین کوبیده شد، یکی از مأموران درحالی‌که به سر و سینه او می‌زد، روی سرش پا گذاشت. این مأمور همچنین سر آقای وانگ را گرفت و به دیوار کوبید. صورتش براثر ضرب‌وشتم تغییر شکل داد. آقای وانگ بعداً به اداره پلیس شهر لینجیانگ منتقل شد، جایی که او را دوباره مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و به یک صندلی فلزی در زیرزمین دستبند زدند. درحالی‌که وی موفق به فرار شد، اندکی پس از آن دستگیر شد.

خانم دی به دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری زنان هِیزویز‌ی محکوم شد. در 7ژوئیه2011 که او را به آنجا بردند، نگهبانان ابتدا به‌دلیل معلولیت وی از پذیرشش خودداری کردند، اما درنهایت با اصرار مأمور شی او را پذیرفتند.

لیو یونهوی، رئیس بخش یک در اردوگاه کار اجباری، روز بعد با باطوم برقی به خانم دی شوک وارد کرد. در 9 و 10ژوئیه، خانم دی مجبور شد ساعات‌ طولانی روی نیمکتی کوچک ساکن بنشیند یا بایستد. لیو به خانم دی گفت: «شنیده‌ام که معلولی و نمی‌توانی مدتی طولانی بایستی. اما حالا باید بایستی، مگر اینکه به تو اجازه نشستن بدهم.»

مقامات اردوگاه کار اجباری پس از سه روز شکنجه خانم دی، از خانواده‌اش کپی گواهی ازکارافتادگی او را خواستند و وی سرانجام آزاد شد.

در همان روزی که خانم دی به اردوگاه کار اجباری منتقل شد، آقای وانگ نیز به اردوگاه کار چائویانگگو فرستاده شد، اما به‌دلیل شرایط جسمانی‌اش پذیرش نشد. او طی چند سال بعد با افول وضعیت سلامتی‌اش دست‌و پنجه نرم می‌کرد و در 20مه‌2016، در 44سالگی دار فانی را وداع گفت.