(Minghui.org) هرزمان اختلافات، نارضایتی‌ها، کارمای بیماری یا سایر مداخلات را تجربه می‌کنم، به‌ویژه زمانی‌ که احساس می‌کنم با پشتکار تزکیه نکرده‌ام، آنچه استاد بیان کردند را به‌خاطر می‌آورم:

«آن آزمون‌های سخت و رنج‌ها، بدون توجه به اینکه پی می‌برید چقدر بزرگ یا سخت هستند، چیزهای خوبی هستند، زیرا آن‌ها فقط به‌خاطر تزکیه شما رخ می‌دهند.» («آموزش فا در کنفرانس نیویورک 2008»)

بااین‌حال، گاهی اوقات وقتی با یک مشکل ناگهانی مواجه می‌شوم، هنوز احساس سردرگمی می‌کنم، این به‌ویژه زمانی خیلی خود را نشان می‌دهد که مطمئن هستم سه کار خواسته‌شده را انجام می‌دهم. با تعجب به خود می‌گویم: «من سه کار را به‌خوبی انجام داده‌ام، چرا هنوز محنت‌هایی را تجربه می‌کنم؟»

استاد در «آموزش فا» در کنفرانس 2008 نیویورک بیان کردند:

«خواه انگیزه شما نجات موجودات ذی‌شعورباشد، اعتباربخشی به فا، یا پیشرفت در تزکیه‌تان باشد، آن‌ها درهرحال آزمون‌هایی سخت هستند. قرار نیست فقط به‌خاطر اینکه فکر می‌کنید "درحال انجام این برای دافا هستم" یا "درحال انجام این هستم تا موجودات ذی‌شعور را نجات دهم" برای شما راه را باز کنند و کنار بروند.» («آموزش فا در کنفرانس نیویورک 2008»)

من این آموزش را بارها خوانده‌ بودم، اما وقتی امروز آن را خواندم، احساس کردم اولین بار است که آن را می‌خوانم. به درک جدیدی دست یافتم: ما حتی زمانی‌ که خوب عمل می‌کنیم ممکن است انواع مداخلات، محنت‌ها یا رنج‌ها را تجربه کنیم، همه این‌ها برای بهبود تزکیه ما ترتیب داده شده‌اند.

سپس، یک بیت از شعر استاد در هنگ‌یین را به‌یاد آوردم،

«این‌گونه نیست که مسیر تزکیه دردناک است، کارمای زندگی‌تان پس از زندگی دیگر مانع است...» («علت و معلول»، هنگ‌یین)

در طول ده‌هاهزار سال بازپیدایی، هر فردی مقدار زیادی کارما جمع کرده است. برای مردم عادی، اگر کارمای زیاد و تقوای کمی داشته باشند، به‌احتمال زیاد زندگی دشواری خواهند داشت و مصیبت‌ها و سختی‌های زیادی را تجربه خواهند کرد. کسانی که کارمای کمتری دارند ممکن است از یک زندگی مرفه لذت ببرند و مشکلات کمتری داشته باشند. درباره تزکیه‌کنندگان، اگر کارمای زیادی داشته باشیم، ممکن است آزمایش‌ها و محنت‌های بزرگ‌تری را تجربه کنیم.

در گذشته، وقتی این پاراگراف‌ فا را می‌خواندم، عمیق فکر نمی‌کردم و درکم سطحی بود. امروز احساس کردم سطح جدیدی از درک را به‌دست آورده‌ام: «چه خوب چه بد، آن چیز خوبی است.»

ازآنجا‌که ما مسیر تزکیه را انتخاب کرده‌ایم، باید از منظر یک تزکیه‌کننده به مسائل نگاه کنیم، خود را با معیارهای فا بسنجیم و طرز تفکر خود را تغییر دهیم تا گرفتار شیوه استدلال مردم عادی نشویم. باید به هر اتفاقی که برایمان رخ می‌دهد به‌عنوان یک اتفاق خوب برای تزکیه‌مان نگاه کنیم، و سپس افکارمان ساده‌تر و خالص‌تر خواهند شد و نسبت به همه، افکار مهربانانه خواهیم داشت. سپس استاد بزرگوار می‌توانند در مسیر تزکیه، ما را محافظت کنند و به ما قدرت ببخشند.

این درک شخصی‌ام در سطح فعلی‌ام است. لطفاً به هر مورد نامناسب اشاره کنید.