بانوی 70ساله اهل شاندونگ در طی آزار و شکنجه فالون گونگ درگذشت

(Minghui.org)

نام: شو جینرونگنام به زبان چینی: 许金荣جنسیت: زنسن: 70شهر: لینچینگاستان: شاندونگشغل: کارمند بازنشسته شرکت حمل‌ونقلتاریخ مرگ: 25فوریه2024تاریخ آخرین دستگیری: 29نوامبر2019آخرین مکان بازداشت: اداره امنیت داخلی شهر لینچینگ

بانویی اهل لینچینگ در استان شاندونگ، در 23فوریه2024، دچار خونریزی شدید ساقه مغز شد. او به کما رفت و دو روز بعد در 25فوریه درگذشت. مرگ خانم شو جینرونگ به بیش از دو دهه آزار و شکنجه وی پایان داد؛ آزار و شکنجه به‌دلیل عمل به ایمانش، فالون گونگ، که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین هدف قرار گرفته است.

ازآنجاکه او حاضر به انکار ایمانش نشد، بارها دستگیر و بازداشت شد. در سال 2000، به سه سال کار اجباری محکوم شد. گرچه از شکنجه وحشیانه جان سالم به در برد، اما ادامه آزار و اذیت در طول این سال‌ها باعث شد در ترس زندگی کند. فشار روحی بر سلامتی‌اش تأثیر گذاشت که درنهایت منجر به مرگ وی شد.

شروع تمرین فالون گونگ

خانم شو در 27مه‌1954 به دنیا آمد. قبل از بازنشستگی، در شرکت حمل‌ونقل شهر لینچینگ کار می‌کرد. قبل از شروع به تمرین فالون گونگ در ماه مه1993، به بیماری‌های مختلفی ازجمله بیماری‌ کبد، طحال، کیسه صفرا و معده و نیز بی‌خوابی شدید مبتلا بود. او برای بهبود سلامتی‌اش، چی‌گونگ‌های مختلفی را امتحان کرد، اما هیچ کمکی نکردند. او خوشحال بود که پس از تمرین فالون گونگ، دوباره رها از بیماری شده است. علاوه‌بر مزایای سلامتی، آموزش معنوی فالون گونگ او را از فردی رقابتجو به فردی صلح‌جو، مهربان و باملاحظه تبدیل کرد.

دو بازداشت

محل کار خانم شو برای وادار کردن او به انکار فالون گونگ، وی را در 19ژوئیه1999، یک روز قبل از شروع رسمی آزار و شکنجه، به هتلی برد. او به‌مدت شش ماه در آنجا حبس بود و تا سال نوی چینی در فوریه2000 آزاد نشد. پلیس محلی به خانه‌اش نیز یورش برد و کتاب‌های فالون گونگ او را توقیف کرد.

خانم شو در ژوئن2000، به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن رفت. او دستگیر و به بازداشتگاه محلی بازگردانده شد. وی در اعتراض به آزار و شکنجه، دست به اعتصاب غذا زد و پنج روز بعد، پس از اخاذی 2000 یوان، توسط پلیس آزاد شد.

چند هفته بعد، در ژوئیه2000، شوهر خانم شو بیمار و در بیمارستان بستری شد. در طول این مدت، محل کارش و پلیس محلی شروع به نظارت بر او کردند و او را تا اتاقِ محل بستری شوهرش در بیمارستان تعقیب کردند. این نظارت تهاجمی شوهرش را ناراحت و روند بهبودی‌اش را کند کرد. نظارت بر زندگی روزمره خانم شو پس از ترخیص شوهرش نیز ادامه یافت.

علاوه‌بر بازداشت و نظارت، محل کار خانم شو حقوق او را نیز در ژوئیه1999، به حالت تعلیق درآورد و تا سال 2002 آن را بازنگرداند.

محکومیت به حبس در اردوگاه کار اجباری

خانم شو در 10سپتامبر2000، به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. در اردوگاه کار اجباری زنان در استان شاندونگ، او به‌دلیل رها نکردن فالون گونگ، به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. نگهبانان برای مدتی طولانی با باطوم‌های برقی به او شوک وارد کردند و زخم‌هایی روی گردن و مچ دست او باقی گذاشتند. او همچنین در سلول انفرادی حبس شد. در زمستان، نگهبانان پنجره را باز می‌گذاشتند تا وی از سرما یخ بزند. گاهی به او اجازه نمی‌دادند بخوابد. درعوض مجبور بود بایستد، درحالی‌که دست‌ها و پاهایش را به چارچوب تخت بسته بودند. در شکنجه دیگری، او را از مچ دست آویزان کردند. پس از آن، برای مدتی طولانی در بازوها و دستانش حسی نداشت. علاوه‌بر این‌ها، نگهبانان او را مجبور به انجام کار بدون دستمزد، گاهی تا 16 ساعت در روز می‌کردند. او پس از بیش از 1.5 سال شکنجه شدن، زودتر از موعد آزاد شد.

در مدتی که در بازداشت بود، شوهرش سخت تلاش کرد تا خواستار اجرای عدالت برای او شود، اما فایده‌ای نداشت. فشار روحی بر سلامتی شوهرش تأثیر گذاشت و او در سال 2006 درگذشت.

آزار و اذیت در سال‌های پایانی عمر

خانم شو پس از آزادی همچنان با آزار و اذیت روبرو بود. دو حادثه مستند‌شده در سال‌های اخیر، بین سال‌های 2017 و 2019 اتفاق افتاد.

آزار و اذیت در مه‌2017، توسط مأموران ایستگاه پلیس شینهوا، ایستگاه پلیس شیانفنگ و کارکنان کمیته اماکن صورت گرفت.

خانم شو در 29نوامبر2019، به اداره امنیت داخلی شهر لینچینگ منتقل شد. پلیس تلاش کرد او را مجبور کند اظهاریه‌ انکار فالون گونگ را امضا کند و تهدید کرد که حقوق بازنشستگی‌ وی را به حالت تعلیق درمی‌آورد. او همکاری نکرد و همان شب آزاد شد.