مردی اهل هبی که تقریباً به‌مدت 7 سال در زندان بود، دو روز پس از آزار و اذیت به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ درگذشت

(Minghui.org)

نام: وانگ هوآینام چینی: 王怀جنسیت: مردسن: نامعلومشهر: ژانگجیاکواستان: هبیشغل: کارمند شرکت بازرگانی خودروتاریخ مرگ: 9مارس2024تاریخ آخرین دستگیری: 2ژانویه 2001آخرین بازداشتگاه: زندان شهر بائودینگ

یکی از ساکنان شهر ژانگجیاکو، استان هبی، در 9مارس 2024، دو روز پس از آزار و شکنجه دوباره توسط مقامات به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ درگذشت. این روش معنوی تزکیه ذهن و بدن از ژوئیه 1999 توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

آقای وانگ هوآی، کارمند سابق شرکت بازرگانی خودرو ژانگجیاکو، فالون گونگ را در سال 1995 آغاز کرد. درگذشت او به‌خاطر حمایت از ایمانش، به چند دهه رنج او خاتمه داد. او پس از دستگیری در 2ژانویه 2001 به 7 سال زندان محکوم شد. به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد و تقریباً تمام دندان‌هایش را از دست داد. خانواده‌اش در مدت حبس طولانی‌اش فقط دو بار اجازه یافتند او را ببینند.

پس از اینکه چند ماه زودتر در سپتامبر2007 آزاد شد، پلیس محلی و کارمندان مجتمع محلی او را تحت نظارت دقیق قرار دادند و هرازگاهی در خانه او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند، به‌ویژه در روزهای حساس سیاسی. مقامات همچنین زمانی که 15 سال پیش بازنشسته شد، حق دریافت مزایای بازنشستگی را از او سلب کردند. حقوق بازنشستگی ناچیز همسرش (2000 یوان در ماه) تنها منبع درآمد آن‌ها بود.

حدود ساعت 3:30 بعدازظهر در 7مارس2024، مأموری از اداره پلیس هونگچیلو و دو کارمند مجتمع محلی در خانه خانم وانگ حاضر شدند. کارمند مرد از خانه فیلم گرفت و همسر آقای وانگ مانع او شد. کارمند زن فریاد زد: «امروز به اینجا آمدیم زیرا شخصی تو را به‌خاطر توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ گزارش کرده بود.» اما او از افشای هویت آن شخص خودداری کرد. آقای وانگ از آن‌ها خواست که از آزار و شکنجه شهروندان قانونمند مانند او دست بردارند. سپس دو کارمند مجتمع و مأمور پلیس آنجا را ترک کردند.

این آخرین آزار و اذیت تیر خلاصی برای آقای وانگ بود که هرگز از جراحات و آسیب‌های وارده به سلامتی‌اش که در دوران حبسش متحمل شده بود بهبود نیافت و دو روز بعد درگذشت.

آزار و شکنجه قبلی آقای وانگ و همسرش

همسر آقای وانگ، خانم لیو شیومئی، نیز فالون گونگ را تمرین می‌کند. پس از آغاز آزار و شکنجه در ژوئيه1999، این زوج به اهداف کلیدی تبدیل شدند.

آقای وانگ در دسامبر1999 به 3 سال حبس با 4 سال حبس تعلیقی محکوم شد

بیش از 40 نفر از اداره پلیس هونگچیلو و دفتر مجتمع محلی حدود ساعت 10 شب 30اوت1999،وارد خانه آقای وانگ شدند، در حالی که او و 27 تمرین‌کننده دیگر با هم آموزش‌های فالون گونگ را مطالعه می‌کردند. مشخص نیست که آیا خانم لیو آن شب در خانه بود یا خیر.

رئیس وقت، یان ژیو و معاون وقت، ما فووئی از اداره پلیس منطقه چیادونگ، که بر اداره پلیس هونگچیائو نظارت داشت، پشت دستگیری گروه بودند. یان و ما این مورد را به اداره نظارت بر خود، اداره پلیس شهر ژانگجیاکو گزارش کردند و به زیردستانشان دستور دادند که از تمرین‌کنندگان دستگیرشده بازجویی کنند.

تمرین‌کنندگان پس از بازجویی به دو مرکز مختلف شستشوی مغزی منتقل شدند. بیشتر آن‌ها چند روز بعد آزاد شدند، اما یازده تمرین‌کننده باقیمانده، از جمله آقای وانگ، در بازداشت باقی ماندند.

کارفرمای آقای وانگ او را در 10دسامبر1999 اخراج کرد. دادگاه منطقه چیائوشی او را به سه سال حبس با چهار سال آزادی مشروط در پایان همان سال محکوم کرد. به او دستور داده شد در طول دوران آزمایشی خود هر ماه به اداره پلیس هونگچیلو مراجعه کند.

آقای وانگ به 7 سال زندان محکوم شد، همسرش یک سال کار اجباری محکوم شد

آقای وانگ و همسرش در 2ژانویه2001 در خانه توسط بیش از 20 مأمور از اداره پلیس هونگچیلیو دستگیر شدند. یک مأمور به آقای وانگ دستبند زد و با لگد به دستبندها زد و باعث خونریزی شدید و کبودی روی مچ دستانش شد.

پلیس کتاب‌های فالون گونگ و سایر اشیاء قیمتی این زوج را مصادره کرد. وقتی آقای وانگ از رفتن با آن‌ها امتناع کرد، آنان سر او را در ملحفه‌ای پیچیدند و او را به طبقه پایین کشاندند.

این زوج به اداره پلیس منطقه چیائودونگ منتقل شدند و 24 ساعت متوالی مورد بازجویی قرار گرفتند. آن‌ها را روی نیمکت بستند و اجازه نداشتند بخوابند.

خانم لیو در 2ژانویه2001 به بازداشتگاه شیسانلی در شهر ژانگجیاکو منتقل شد. او یک ماه بعد با وثیقه 3000 یوانی آزاد شد، اما در 14آوریل2001 دوباره به بازداشتگاه بازگردانده و به بازداشتگاه شوان‌هوا منتقل شد. روز بعد مرکز او در اعتراض به‌مدت 20 روز دست به اعتصاب غذا زد. در 17ژوئیه2001، اداره پلیس هونگچیلو به او یک سال کار اجباری داد و در همان روز او را به اردوگاه کار گائویانگ منتقل کرد.

آقای وانگ در حوالی 5ژانویه2001 به بازداشتگاه شوانهوا منتقل شد. نگهبانان او را شکنجه کردند و به او اجازه ندادند آزادانه از پولی که خانواده‌اش به حساب اختصاصی‌اش در بازداشتگاه واریز کرده بودند استفاده کند. سرپرست سلول او را مجبور می‌کرد که هر شب روی زمین بخوابد، اما نگهبانان اجازه نمی‌دادند که شب چشم روی هم بگذارد.

نگهبان لی چوان در طی یک تفتیش بدن آقای وانگ در اواسط ژوئن2001، مقاله‌ای را که توسط بنیانگذار فالون گونگ نوشته شده بود، یافت. او بیش از بیست نگهبان را برای ضرب و شتم آقای وانگ فراخواند. پس از آن، او یک دست آقای وانگ را به پشت پیچاند تا با دستبند و دست دیگر روی شانه کشیده شود.

لی عمداً از دستبند طراحی شده برای زندانیان زن برای آقای وانگ استفاده کرد. اندازه کوچکتر دستبند باعث شد این شکنجه وحشیانه حتی غیرقابل تحمل‌تر شود. آقای وانگ حدود یک ماه به این صورت در دستبند بود و در این مدت مجبور شد به هم‌سلولی‌هایش برای کمک به رفع نیازهای روزانه خود تکیه کند. دستانش پس از مدت‌ها بسته شدن در دستبند به‌شدت آسیب دید. لی سرانجام پس از اینکه یکی از هم‌سلولی‌هایش جراحاتش را گزارش کرد، دستبند را برداشت. در آن زمان دستبند عمیقاً در گوشت او فرو رفته بود و برداشتن آن تقریباً دو ساعت طول کشید. نمی‌توانست دست‌هایش را تکان دهد و پوستش شکافته بود و ترشحات عفونی بیرون می‌زد. حتی پس از بهبودی زخم‌ها، هنوز آثار ناهمواری روی دستانش وجود داشت.

دادگاه منطقه چیائودونگ آقای وانگ را در 17ژوئیه2001 به هفت سال حبس محکوم کرد و او به زندان شالینگزی در شهر ژانگجیاکو منتقل شد.

زندان شهر بائودینگ در سال 2005 یک گروه ضربت ایجاد کرد تا به‌طور خاص آقای وانگ و چند تمرین‌کننده ثابت‌قدم دیگر را هدف قرار دهد. نگهبانان او را برای مدت طولانی در سلول انفرادی نگه داشتند. چند بار او را تقریباً تا حد مرگ کتک زدند. در آن زمان که فقط در 50 سالگی‌اش بود، تقریباً تمام دندان‌هایش را در اثر ضرب و شتم و انواع شکنجه‌ها از دست داد.

گزارش‌های مرتبط:

آقای وانگ هوآی اهل استان هبی به‌مدت هفت سال در زندان بوده است

محکومیت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون دافا در دادگاه چیائودونگ، شهر ژانگجیاکائو، استان هبی