بانوی اهل شاندونگ پس از تحمل ۱۳ سال حبس و شکنجه، به‌دلیل ایمانش به سه سال دیگر حبس محکوم شد

12 آوریل 2024 | همکار مینگهویی در استان شاندونگ چین

(Minghui.org) وب‌سایت مینگهویی در اواخر مارس ۲۰۲۴ تأیید کرد که یکی از ساکنان شهر پینگدو، شهر چینگدائو، استان شاندونگ، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، به سه سال زندان و ۱۰ هزار یوان جریمه محکوم شد. این روش معنوی از سال ۱۹۹۹ توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم لی لی، ۵۲ساله، در ۳۰اوت۲۰۲۳ توسط لیو جی و چند نفر دیگر از بخش امنیت داخلی شهر پینگدو در خانه دستگیر شد. او در ۲فوریه۲۰۲۴ توسط دادگاه منطقه هوانگدائو در بازداشتگاه پودونگ محاکمه و یک ماه بعد محکوم شد.

عکس بدون تاریخ خانم لی لی و همسرش آقای وانگ هوانژونگ

حبس در ۱۳ سال گذشته

خانم لی قبل از آخرین محکومیتش، به‌دلیل اعتقاداتش بیش از ده سال را پشت میله‌های زندان گذرانده بود، از جمله گذراندن یک دوره ۲ساله در اردوگاه کار اجباری ، دو دوره ۴ساله زندان و یک دوره ۳.۵ساله دیگر. او هر بار در حین بازداشت به‌خاطر دست نکشیدن از ایمانش شکنجه‌های بی‌امانی را تحمل کرد.

بازداشت به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ در پارک

در ۲۳ژوئیه۱۹۹۹، سه روز پس از شروع آزار و شکنجه، خانم لی به نشانه اعتراض تمرینات فالون گونگ را در پارک انجام داد. او توسط مأموران اداره پلیس لیوآن دستگیر و خانه‌اش غارت شد. او به‌مدت ۲۹ روز بازداشت و از کارش اخراج شد. او از خواب محروم شد و با اجبار به ایستادن در وضعیت یک اسب برای ساعت‌های طولانی در زندان شکنجه شد.

به‌دلیل تقاضای تجدیدنظر برای فالون گونگ در بیمارستان روانپزشکی نگهداری شد

خانم لی در اکتبر۱۹۹۹ برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او دستگیر و به دفتر رابط چینگدائو در پکن منتقل شد. رئیس با نام مستعار کوی او را کتک زد و بیش از دو ساعت به صورتش سیلی زد. او به‌مدت دو روز به لوله‌های گرمایش دستبند زده و سپس به پینگدو بازگردانده شد، جایی که سه روز دیگر در بازداشت بود و سپس آزاد شد.

خانم لی در نوامبر۱۹۹۹ برای حق تمرین فالون گونگ به پکن بازگشت و دوباره دستگیر شد. او دو بار در اثر شکنجه بیهوش شد. پلیس به او دستبند زد و او را یک شب روی زمین نگه داشت. مقامات او را پس از بازگرداندنش به پینگدو به‌مدت چهار ماه در بیمارستان روانی تونگهه نگه داشتند.

خانم لی به یاد می‌آورد که وقتی در بیمارستان روانی نگهداری می‌شد، هر روز به تزریق آمپول و مصرف داروهای نامعلوم وادار می‌شد. هنگامی که او مقاومت می‌کرد، پزشکان به بیماران مرد قوی‌هیکل دستور می‌دادند که او را روی زمین نگه دارند و به زور به او دارو می‌دادند. پس از آن، او را به حالت عقاب با بالهای گسترده یا روی صندلی می‌بستند، موهایش را عقب می‌کشیدند و به زور به او آب می‌خوراندند. آن‌ها آنقدر ادامه دادند تا اینکه نزدیک بود خفه شود.

خانم لی در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و دوباره به او غذا خوراندند. پزشکان یک لوله ضخیم و سفت پیدا کردند و از طریق بینی آن را در معده او فرو کردند و آن را به عقب و جلو حرکت دادند تا رنج و عذاب او بیشتر شود.

در نتیجه تجویز دارو، او به‌سرعت وزن اضافه کرد، خواب‌آلود شد و آب‌دهانش غیرقابل‌کنترل بود. او همچنین کنترل اندام خود را از دست داد و دچار سردرگمی و گسیختگی ذهنی شد. او نمی‌توانست به توالت برود یا به‌تنهایی غذا بخورد.

ازآنجایی‌که او بازهم فالون گونگ را انکار نکرد، پزشکی به نام جین سوزن‌های الکتریکی طب‌سوزنی را در نقاط طب سوزنی او فرو کرد و جریان شدیدی به آن‌ها وارد کرد که باعث لرزش سرش و به‌هم خوردن دندان‌هایش شد.

خانم لی پس از ۱۲۳ روز شکنجه در بیمارستان روانی و ۵ هزار یوان اخاذی از او آزاد شد. به‌دلیل ادامه آزار و اذیت پلیس، او یک ماه بعد مجبور شد دور از خانه زندگی کند.

خانم لی کمی بعد برای تقاضای تجدیدنظر به پکن بازگشت. او بیش از یک ساعت در دفتر رابط چینگدائو در پکن مورد ضرب و شتم قرار گرفت و پس از بازگرداندن به پینگدو به‌مدت ۱۵ روز در بازداشت بود.

محکومیت دوساله در اردوگاه کار

خانم لی یک بار دیگر در سال ۲۰۰۱ به‌دلیل پخش پیام «فالون دافا خوب است» دستگیر شد و به‌مدت دو روز روی یک صندلی فلزی در اداره پلیس‌راه تایشان نگه داشته شد. پلیس بعداً او را برای معاینه فیزیکی به بیمارستان برد. چهار مأمور مرد او را به تخت بستند، دست‌ها و پاهایش را گرفتند، صورتش را پوشاندند، دهانش را پر کردند و شلوارش را درآوردند. دو پزشک در حضور مأموران معاینه زنان برای او انجام دادند. او سپس به اداره پلیس بازگردانده شد و مجبور شد پای سند پرونده‌اش اثر انگشت بگذارد و سپس به بازداشتگاه پودونگ منتقل شود.

خانم لی در اعتراض به آزار و شکنجه در بازداشتگاه اعتصاب غذا کرد. نگهبانان او را با دستبند و غل و زنجیر بستند. دستبندها آنقدر محکم بود که دستانش به‌شدت متورم شد و نمی‌توانست انگشتانش را خم کند. او که به‌دلیل غل و زنجیر نمی‌توانست صاف بایستد و به‌طور عادی راه برود، در زمانی که نیاز به اجابت مزاج داشت مجبور شد به سمت دستشویی بخزد. نگهبانان زنجیر او را تا سه هفته بعد باز نکردند. زندانیان نیز در این مدت وی را مورد ضرب و شتم و آزار لفظی قرار دادند.

خانم لی بعداً به‌ دو سال کار اجباری در اردوگاه وانگکون محکوم شد، در آنجا تحت تغذیه اجباری قرار گرفت و داروهای نامعلوم برایش تجویز می‌شد و از مچ آویزان، از خواب محروم شد و ساعت‌های طولانی مجبور می‌شد بی‌حرکت بنشیند یا بایستد و وحشیانه کتک خورد.

او در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان یک لوله ضخیم را در بینی او فرو کردند آن را به جلو و عقب می‌بردند و سپس به زور به او غذا دادند. یک روز، نیم ساعت بعد از اینکه داروی نامعلومی را به او تزریق کردند، او احساس کرد مورچه‌های بی‌شماری در داخل رگ‌های خونی او می‌خزند. او به‌شدت احساس ناراحتی می‌کرد و نمی‌توانست بایستد یا بنشیند. نگهبانان لوله را دوباره در معده او فرو کردند، آن را به سرش چسباندند، به توالت بردند و از مچ دست آویزانش کردند. وقتی اعتصاب غذا را متوقف کرد، ۲۹ روز متوالی او را از خواب محروم کردند. برای چهار ماه و نیم پس از آن، او فقط دو تا سه ساعت در هر شب اجازه داشت بخوابد.

خانم لی اغلب در جریان ضرب و شتم وحشیانه نگهبانان و زندانیان بیهوش می‌شد. او را نیشگون می‌گرفتند، مژه‌هایش را می‌کشیدند و روی زمین می‌کشیدند. گاهی اوقات او را مجبور می‌کردند که ساعت‌های طولانی بایستد یا بنشیند و هر حرکت خفیفی باعث کتک خوردن وحشیانه‌اش می‌شد. پاهایش از ایستادن به حدی متورم شد که دیگر نمی‌توانست در کفش‌هایش جا شود و مجبور شد پابرهنه بایستد که احساس ایستادن روی نوک چاقو را در او ایجاد کرد. پس از اینکه براثر شکنجه ایستاده بیهوش شد، نگهبان شی کوی‌هوا او را به‌مدت پنج روز در توالت از مچ دست آویزان کرد.

علاوه بر این، نگهبانان اغلب خانم لی را گرسنگی می‌دادند، به او اجازه استحمام نمی‌دادند، و او را از استفاده از توالت محروم و مجبورش می‌کردند که خودش را در لگنی که برای شستن صورتش استفاده می‌کرد، اجابت مزاج کند.

برای دستیابی به نرخ تبدیل (درصد تمرین‌کنندگانی که مجبور به انکار ایمانشان شدند)، نگهبانان از طرف او بیانیه‌ای مبنی بر انصراف از فالون گونگ نوشتند. چهار نفر از آن‌ها او را روی زمین نگه داشتند، یکی روی گردنش، یکی به پشت، یکی روی پایش نشسته بود و دیگری دست او را گرفته بود تا بیانیه را امضا کند. بدون هیچ گزینه دیگری، او برای اعتراض سرش را به زمین زد.

به‌دلیل نصب پوسترهای فالون گونگ به چهار سال محکوم شد

در شب ۲۱ژانویه۲۰۰۴، در آستانه سال نو چینی، خانم لی در حال پست مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. او توسط یک مأمور مرد در پاسگاه پلیس تونگه مورد ضرب و شتم قرار گرفت و تمام شب به صندلی فلزی بسته شد، در حالی که دستانش در پشت صندلی بسته شده بود و در اتاقی بدون وسیله گرمایشی کتش را درآورده بود.

خانم لی پس از اینکه دوباره به بازداشتگاه پودونگ منتقل شد و دوباره تحت تغذیه اجباری قرار گرفت، دست به اعتصاب غذا زد. او بعد از هر جلسه تغذیه اجباری خون استفراغ می‌کرد. نگهبانان دست و پای او را با زنجیر بستند و زندانیان را به آزار لفظی تحریک کردند.

خانم لی بعداً به چهار سال زندان در زندان زنان استان شاندونگ محکوم شد. از آنجایی که او از انکار فالون گونگ امتناع کرد، نگهبانان او را از توالت محروم و در سلول انفرادی حبس کردند. گاهی اوقات به او غذا نمی‌دادند یا به او غذای مملو از داروهای سمی می‌دادند که واکنش‌های او را کند می‌کرد و او چند بار از حال رفت. او همچنین دچار ترس غیرقابل توصیفی شد که پس از آزادی مدت طولانی ادامه داشت.

یک دستگیری دیگر

دستگیری بعدی خانم لی در یک نمایشگاه محلی در ۱۳ژانویه۲۰۱۲ بود. او دوباره مورد ضرب و شتم و بازجویی قرار گرفت. پلیس همان شب او را برای معاینه فیزیکی به بیمارستان چینی پینگدو برد و دوباره او را کتک زد. او پس از آن به زندان شهر پینگدو منتقل شد. هنگامی که در ۱۶ژانویه۲۰۱۲ آزاد شد، از خانواده او ۱۲۰۰ یوان اخاذی شد.

دوره دوم حبس چهار سال

خانم لی دوباره شش ماه بعد، در ۲۴ژوئیه۲۰۱۲، به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی که از عموم مردم دعوت می‌کرد تا در جلسه دادرسی تمرین‌کننده آقای وانگ گوانگ‌وی شرکت کنند، دستگیر شد، در آن زمان وکیلش از طرف او ادعای بی‌گناهی کرد. او در اداره پلیس‌راه تایشان مورد بازجویی قرار گرفت. نگهبانان او را به‌مدت ۲۰ روز در مرکز شستشوی مغزی چینگدائو نگه داشتند، سپس او را به بازداشتگاه پودونگ بردند.

از آنجایی که خانم لی از پوشیدن یونیفرم زندانیان امتناع کرد، مدیر بازداشتگاه ژوانگ لیجوان به یک زندانی دستور داد که دهان خانم لی را با جوراب پر کند. همچنین او را کتک زدند، دستبند زدند و او را با غل و زنجیر بستند. آن‌ها حتی زمانی که به توالت رفت دستبند را بر نمی‌داشتند.

خانم لی مدتی بعد برای دومین بار در زندان زنان استان شاندونگ به‌مدت چهار سال محکوم شد، جایی که او دوباره به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد.

او به یاد می‌آورد که نگهبانان برای اجبارش به انصراف از فالون گونگ به او اجازه خرید لوازم مورد نیاز روزانه، به‌ویژه دستمال توالت را ندادند. او فقط پس از رفتن به توالت می‌توانست از جوراب برای پاک کردن خود استفاده کند. سپس جوراب را می‌شست و در کیسه‌ای نگه می‌داشت تا دفعه بعد از آن استفاده کند. به‌مدت ۱۳۱ روز متوالی، نگهبانان هر روز او را در حمام بدون دوربین مدار بسته کتک می‌زدند. لگدکوبش می‌‌کردند، با کفش به سر و دهانش می‌زدند و دستانش را از پشت و سپس بالا کشیدند. درد طاقت‌فرسا بود.

وقتی دهان خانم لی بر اثر ضرب و شتم متورم شد، یکی از زندانیان با حوله‌ای که برای تمیز کردن پاهایش استفاده می‌کرد، دهانش را پر کرد. حتی یک بار بینی‌اش را پر کردند و نزدیک بود خفه‌اش کنند. وقتی زندانیان از ضرب و شتم خسته شدند، دستان او را از پشت بستند.

بازآفرینی شکنجه: پرکردن دهان با حوله

یک بار چند زندانی او را روی زمین نگه داشتند، مجبورش کردند که پاهایش را صاف کند و پاهایش را لگدکوب کردند. سپس چشم چپ او را باز کردند، آن را با مو خراش دادند و سعی کردند در چشم او فرو کنند. چشم چپ او ترشح بیش از حد داشت و پس از آن مدت طولانی قادر به باز شدن نبود.

موقع صرف غذا، غذای او را روی زمین می‌گذاشتند و با لگد به آن می‌زدند. تا زمانی که زندانیان وعده‌های غذایی خود را تمام نکرده بودند، اجازه نداشت غذا بخورد. آن‌ها همچنین داروهای سمی را در غذای او ریختند. او برای جلوگیری از مصرف این ماده سمی بسیار کم می‌خورد. برای جلوگیری از نوشیدن آب سمی، مجبور می‌شد از مخزن توالت آب بنوشد. او بیشتر اوقات در دوران محکومیتش در سلول انفرادی بود.

او پس از چهار سال جهنمی در اوت ۲۰۱۶ آزاد شد.

سومین دوره محکومیت به حبس سه‌سال‌و‌نیمه

فقط شش ماه پس از آزادی، خانم لی بار دیگر در ۳۱ژانویه۲۰۱۷ توسط مأموران پلیس‌راه تایشان دستگیر شد. چون هنوز در تعطیلات سال نو چینی بود، پلیس او را در شب آزاد کرد.

مأمور شو زنگچوان و دیگران از اداره پلیس جاده تایشان در ۱۱آوریل۲۰۱۷ وارد خانه خانم لی شدند و به خانه او یورش بردند. پس از بردن او به بازداشتگاه پودونگ، شو موهایش را گرفت، او را روی زمین نگه داشت و به زور از او خونگیری کرد.

خانم لی در ۱۱اکتبر۲۰۱۷ در دادگاه شهر پینگدو به ۳.۵ سال زندان محکوم شد. او در ۱۱نوامبر۲۰۱۷ به زندان زنان استان شاندونگ منتقل و در ۱۰اکتبر۲۰۲۰ آزاد شد.

خانم لی در طول دوره محکومیتش، دوباره مورد شکنجه وحشیانه قرار گرفت، از جمله اینکه: هر روز برس‌های کفش و پارچه‌های خود را در دهانش می‌چرخاندند که باعث می‌شد کل دهانش دچار چرک و خونریزی شود، ضربه زدن با برس توالت روی اندام‌های خصوصی‌اش، قرار گرفتن در معرض دمای انجماد؛ و مجبور شدن به بازکردن پاها از هم. جزئیات شکنجه در این دوره زندان در اولین گزارش مرتبط زیر موجود است.