(Minghui.org) خبرنگار کرمنا کرومووا از رسانه خبری بلغارستان نووتیکا، در آوریل۲۰۲۴، مصاحبه ویژه‌ای با دکتر تورستن تری، مدیر اجرایی سازمان غیردولتی پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) مستقر در واشنگتن، انجام داد. مطالب زیر گزیده‌هایی از مقاله‌ای است که در ۲۵آوریل منتشر شد.

تاریخ ۲۵آوریل۲۰۲۴، مصادف است با بیست‌وپنجمین سالروز اعتراض مسالمت‌آمیز فالون گونگ، یک روش معنوی برای پالایش و تزکیه ذهن و بدن، گسترده‌ترین جنبش اجتماعی در چین در دهه ۱۹۹۰، و بزرگ‌ترین گروه از افرادی که امروز در معرض یک آزار و شکنجه نظام‌مند، از جمله قتل برای اعضای بدن، قرار دارند.

۲۵ سال بعد، آیا برداشت اجباری اعضای بدن فالون گونگ ادامه دارد؟ قربانیان بعدی این نسل‌کشی جدید چه کسانی هستند؟ و چه کسی در چین، انجام این فعالیت غیراخلاقی را برعهده می‌گیرد؟

این سؤالات بسیار مهم را با دکتر تورستن تری مورد بحث و گفتگو قرار دادیم.

مصاحبه ویژه‌ای که توسط روزنامه بلغاری نووتیکا، خبرنگار کرمنا کرومووا، با دکتر تورستن تری، مدیر اجرایی سازمان غیردولتی پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) مستقر در واشنگتن، انجام شد (اسکرین‌شات از اینترنت)

نووتیکا: آیا تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین هنوز به‌خاطر اعضای بدنشان کشته می‌شوند؟

دکتر تورستن تری: براساس شاخص‌های مختلف، برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ همچنان ادامه دارد.

در ۲۵آوریل۱۹۹۹، واقعه‌ای صحنه‌سازی شد که در آن گزارش‌دهی نادرست درباره فالون گونگ، به‌عنوان راهی برای بر زمین زدن این تمرین مدیتیشن بسیار محبوب آزمایش شد.

این امر منجر به طرد و ممنوعیت فالون گونگ از ژوئیه۱۹۹۹ شده است. محبوبیت فالون گونگ در میان مردم چین چشمگیر بود. حدود ۱۰۰میلیون چینی این چی‌گونگ مدرسه بودا را تمرین می‌کردند. ظاهراً این موضوع حسادت رهبران کمونیست را برانگیخت، زیرا ح.ک.چ فقط حدود ۶۰میلیون عضو داشت. اما دلیل واقعی ممنوعیت و آزار و شکنجه بعدی، احتمالاً محتوای تمرین فالون گونگ بود.

درحالی‌که فالون گونگ حقیقت را دنبال می‌کند، ح.ک.چ درگیر دروغ‌ها، تبلیغ اخبار جعلی و گزارش‌‌دهی نادرست بوده است.

درحالی‌که این گروه چی‌گونگ بودیستی براساس اصل نیک‌خواهی زندگی می‌کرد، رهبری کمونیست برای به پیروزی رساندن انقلاب خود خشونت و بی‌رحمی را دنبال ‌می‌کرد.

و درحالی‌که این روش تزکیۀ شخصی به مدارا و بردباری احترام می‌گذارد، این رژیم تک‌حزبی هیچ عقیده دیگری غیر از نظر خود را تحمل نمی‌کند.

دولت چین فریبکار است، مبارزه طبقاتی خشونت‌آمیز را ترویج می‌کند و در برابر هرگونه عقیده مخالف با خودش قطعاً تاب نمی‌آورد.

بنابراین، فالون گونگ به‌عنوان دشمن ح.ک.چ اعلام شد و برای اینکه مردم چین دربارۀ ح.ک.چ دچار تردید نشوند، رهبری احساس کرد که باید فالون گونگ را کاملاً ساکت کند. برداشت اجباری اعضای بدن راه‌حل نهایی ح.ک.چ برای ریشه‌کن کردن فالون گونگ زیر چتر یک روش پزشکی بود.

برداشت اجباری اعضای بدن بسیار ساده‌تر از اعدام‌های دسته‌جمعی قابل‌پنهانکاری است.

نووتیکا: آیا برای برداشت اجباری اعضای بدن شاهدانی وجود دارند؟

دکتر تورستن تری: بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ درمورد این موضوع شهادت داده‌اند. این شهادت‌ها سطوح مختلفی از مواجهه را بازتاب می‌دهند.

برخی درحین بازداشت، به‌اجبار تحت آزمایش خون یا معاینه پزشکی قرار گرفتند.

برخی دیگر اظهار داشتند که نگهبانان تهدیدشان می‌کردند که می‌خواهند اعضای بدنشان را خارج کنند.

برخی دیگر درواقع با یک روپوش جراحی روی تخت بیمارستان، به داخل اتاق عمل هل داده شدند، اما سپس به‌دلیل توجه بین‌المللی به قربانیان اهدای عضو، این عمل متوقف شد.

قبل از سال ۲۰۰۶، برخی از آن‌ها واقعاً تحت عمل جراحی قرار گرفتند. اما به‌دلیل اعتصاب غذا، اعضای بدن بیش از حد کوچک بود و برای پیوند آماده نبود. عمل جراحی متوقف شد و آن‌ها زنده ماندند و فقط یک جای زخم باقی ماند.

نووتیکا: بسیاری فکر می‌کنند ادعای برداشت اجباری اعضای بدن نامعقول و مهمل است.

دکتر تورستن تری: برداشت اجباری اعضای بدن با قاچاق اعضای بدن متفاوت است. مورد دوم بیشتر یک قرارداد تجاری است.

در برداشت اجباری اعضای بدن، قربانیان اندکی قبل یا درحین برداشتن عضو کشته می‌شوند. هیچ رضایتی وجود ندارد؛ هدف از قتل، برداشتن عضو است. برای اینکه برداشت اجباری اعضای بدن به یک حوزه صنعتی تبدیل شود، آن فقط زمانی می‌تواند اتفاق بیفتد که دولت مجوز آن را بدهد و مردم را از تحقیق درباره آن بازدارد.

ما دریافتیم که برداشت اجباری عضو به‌‌شکل سوء‌رفتار در پیوند عضو با مجوز دولت، فقط در چین رخ می‌دهد.

برداشت اجباری اعضای بدن یک عمل نقض حقوق انسانی است که به روشی سریع و با عرضه نامحدود، اندام‌ها را فراهم می‌کند.

برداشت اجباری عضو یک مدل تجاری در پزشکی پیوند عضو ایجاد کرده است که سرعتش از اهدای عضو نوع‌دوستانه بیشتر است. بیماران پیوند عضو می‌خواهند در عرض ۲ هفته و نه ۵ سال تحت جراحی قرار بگیرند. این یک ضربه مخرب برای حرفه پزشکی است، زیرا پزشکی در آستانه ازدست دادن جایگاه اخلاقی و سوگند پزشکی خود است. این یک کار پوچ و بی‌معنی پزشکی است که یک نفر را با برداشتن اعضای بدنش، برای معالجه شخص دیگری بکُشیم.

نووتیکا: واکنش سازمان ملل به برداشت اجباری اعضای بدن چیست؟

دکتر تورستن تری: ما اخیراً در طول بررسی دوره‌ای جهانی چین، به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (UNHRC)، نامه‌‌ای سرگشاده‌ ارسال کرده‌ایم. این کمپین موفقیت بزرگی بود و به ما اجازه داد تا به میلیون‌ها نفر دسترسی داشته باشیم و به آن‌ها درمورد موارد نقض منابع انسانی و برداشت اجباری اعضای بدن در چین اطلاع‌رسانی کنیم. ما باید به مردم اطلاع دهیم.

اما از نظر پاسخ‌های UNHRC، تأثیر چندانی ندیدیم. ما به همه شهروندان و دولت‌ها نیاز داریم که به برداشت اجباری اعضای بدن اشاره کنند.

نووتیکا: آیا DAFOH نامزد جایزه صلح نوبل شد؟

دکتر تورستن تری: بله، DAFOH سه بار نامزد جایزه صلح نوبل شده است، در سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۲۴.

این نامزدی گام مهمی برای به‌رسمیت شناختن این جنایات علیه بشریت است. در سال ۲۰۰۶ که شروع کردیم، تقریباً هیچ‌کس دربارۀ برداشت اجباری اعضای بدن آگاه نبود و حتی نمی‌توانست آن را درک کند یا توصیف کند، درواقع اصطلاح برداشت اجباری عضو حتی وجود نداشت. این سازمان غیردولتی (NGO) ما بود که این اصطلاح را به‌طور اختصاصی مطرح کرد که اکنون در سراسر جهان برای توصیف این سوءرفتار در پیوند عضو استفاده می‌شود.

بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸، DAFOH یک دادخواست جهانی را برای UNHRC تهیه و ارائه کرد و ما بیش از ۳میلیون امضا جمع‌آوری کردیم. این نشان می‌دهد که مردم علاقه گسترده‌ای برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد برداشت اجباری اعضا و پایان دادن به آن دارند. نامزدی سوم برای ۲۰۲۴ NPP بازتاب دیگری از علاقه جهانی به این موضوع است.

در طول ۱۷ سال گذشته، DAFOH یافته‌هایی عینی را درمورد برداشت اجباری اعضای بدن به جامعه پزشکی و همچنین عموم ارائه کرده است. افراد بیشتری آگاه می‌شوند و این ظلم را درک می‌کنند. ما سپاسگزاریم که DAFOH در این روند بیداری نقش داشت. اما تا زمانی که برداشت اجباری اعضای بدن به پایان نرسیده است، نمی‌توانیم بیاساییم.

براساس برخی برآوردها، هر ۱۵ تا ۳۰ دقیقه یک قربانی بی‌گناه، یک تمرین‌کننده فالون گونگ، یک اویغور یا یک شخص به‌خاطر اعضای بدنش کشته می‌شود.

بنابراین در طول این مصاحبه، احتمالاً ۱ یا ۲ نفر به‌خاطر اعضای بدنشان کشته شدند. این روند باید متوقف شود. جهان باید از چین بخواهد که آزار و شکنجه فالون گونگ را متوقف کند. در همین حال، از همه می‌خواهم درباره فالون گونگ بیشتر بیاموزند. درمورد تمرینی با اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری بیاموزند. چرا؟ زیرا اگر مردم شروع به یادگیری درمورد فالون گونگ کنند، هدف خاموش کردن فالون گونگ شکست می‌خورد و می‌تواند به توقف برداشت اجباری اعضای بدن کمک کند.