(Minghui.org) نمایشگاه آثار هنری جن، شن، رن (حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری) بین 24مارس‌ تا 20آوریل2024، در دو مکان در کلمبیا برگزار شد.

شهر کوچک ساچیکا و شهر مدلین این افتخار را داشتند که میزبان این مجموعه‌ از نقاشی‌ها باشند که هزاران کلمبیایی را طی چند سال گذشته تحت تأثیر قرار داد.

استقبال شهردار از نمایشگاه در ساچیکا

ساچیکا روستایی کوچک واقع در بویاکا، استانی در مرکز کشور در حدود 200کیلومتری شمال بوگوتا (پایتخت)، است. این روستا با جمعیتی حدود 4000 نفر، متعلق به منطقه‌ای عمیقاً مذهبی است که می‌توان چنین جاذبه‌های گردشگری‌ای را در آن یافت.

آثار هنری جن، شن، رن توسط تمرین‌کنندگان محلی فالون دافا بین 24مارس و 4آوریل، در خانه فرهنگ به نمایش گذاشته شد. بیش از 2000 بازدید‌کننده، اعم از بومی و گردشگر، در آن حضور داشتند. آن‌ها این فرصت را داشتند که درباره تمرین فالون گونگ و آزار و شکنجه آن به‌دست رژیم کمونیستی چین از سال 1999، اطلاعات کسب کنند.

تمرین‌کنندگان بازدیدکنندگانِ نمایشگاه را راهنمایی می‌کردند و پیش‌زمینه هر نقاشی را توضیح می‌دادند. همچنین به افرادی که علاقه‌مند به یادگیری بیشتر درباره تمرین فالون دافا بودند، بروشورهایی حاوی اطلاعات درباره مکان‌های تمرین می‌دادند.

مهندس دیوید آمادو، شهردار شهر ساچیکا، از نقض حقوق بشر در چین متأثر شد و گفت که از آن اطلاعی نداشت. او ابراز قدردانی کرد که هم ساکنان و هم گردشگران ازطریق این نمایشگاه، از چنین وضعیت وحشتناکی مطلع شدند.

دیوید آمادو، شهردار ساچیکا، روبان افتتاحیه نمایشگاه را می‌بُرد.

او شوکه شد که حزب کمونیست چین (ح‌.ک.‌چ) از تمرین‌کنندگان به‌عنوان منبع اصلی برای برداشت اجباری اعضای بدن استفاده می‌کند و گفت: «این چیزی ترسناک و درکش بسیار دشوار است، زیرا در اینجا، همه ما به معنویت و اعتقاد به خدا احترام می‌گذاریم.»

او در پایان گفت که بابت برگزاری این نمایشگاه در شهر تحت اداره‌اش سپاسگزار است که زیبایی آثار و ماورائی‌بودن مضمون آن‌ها را به‌طور برجسته‌‌ای نشان می‌دهد. او از شهرداران شهرهای اطراف دعوت کرد تا از برگزاری این نمایشگاه استقبال کنند که اهمیت اطلاع‌رسانی به شهروندان درباره این آزار و اذیت را به‌طور برجسته‌ای مطرح می‌کند.

برای مدرسان، این آثار هنری و پیامشان معنی‌دار هستند

چندین مدرس نیز از نمایشگاه در ساچیکا دیدن و موضوعات معنوی بسیاری از نقاشی‌ها را تحسین کردند.

مری تروجیلو

مری تروجیلو استاد شیمی در دانشگاه ملی کلمبیا (بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین دانشگاه کلمبیا) است. او عاشق هنر و نقاشی است و در این نمایشگاه مسیری معنوی را پیدا کرد. او شوکه شد که چگونه افرادی مانند تمرین‌کنندگان فالون دافا که اعتقاد معنوی دارند در چین تحت آزار و اذیت قرار می‌گیرند.

در نقاشی‌ای با عنوان «تمرین‌کننده محبوس دافا»، شجاعت تمرین‌کننده نقاشی‌شده که با وجود اتفاقات بیرون، در درون و روحیه‌اش بسیار آرام است، او را تحت تأثیر قرار داد.

مدرس سزار گارسیا

سزار گوستاوو گارسیا پائز، مجسمه‌ساز، مدرس هنر و منتقد هنری، این نمایشگاه را نمایشگاه هنری واقعی، هم از نظر فرم و هم از نظر محتوا، توصیف کرد که معنویت را ازطریق هنر واقع‌گرایانه نشان می‌دهد. نقاشی‌ای با‌عنوان «تمرین‌کننده دافای زندانی» که نشان‌دهنده ظلم و ستم رژیم چین است، او را تحت تأثیر قرار داد. او از این نمایشگاه تشکر کرد که چنین اطلاعات مهمی درباره آزار و اذیت را به مردم محلی ارائه داد.

دانش‌آموزان مؤسسه آموزشی «نسل جدید» درحال گوش‌دادن به توضیحات نقاشی‌ها

چند مدرسه و مؤسسه آموزشی، ازجمله مدرسه مونته‌سوری و مؤسسه آموزشی نسل جدید نیز از این نمایشگاه بازدید کردند.

ابراز همدردی بازدیدکنندگان نمایشگاه با تمرین‌کنندگان فالون دافا

برای بسیاری از بازدیدکنندگان، این اولین باری بود که درباره فالون دافا و آزار و شکنجه وحشیانه تمرین‌کنندگانش به‌دست ح.‌ک.‌چ آگاه می‌شدند. آن‌ها این نمایشگاه را آموزنده دانستند و همدردی خود را با تمرین‌کنندگانی که توسط دولتشان مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند ابراز داشتند.

دیانا کنسوئلو (چپ) و لئوناردو مورنو (راست)

دایانا کونسوئلو ایسازا کورتس شیمیدان داروسازی و لئوناردو مورنو روانشناسی است که در دانشگاه تدریس می‌کند. آن‌ها بسیار تحت تأثیر قرار گرفتند، زیرا این نمایشگاه کمک کرد تا ببینند چگونه دگرگونی اجتماعی رخ‌داده در چین، از انقلاب کمونیستی تا به امروز، روی تمرین‌های معنوی تأثیر گذاشته است.

آن‌ها از قبل هیچ‌چیزی درباره آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون دافا نمی‌دانستند. کنسوئلو گفت: «نقاشی "قلعه" به‌دلیل نوع روش‌هایی که ح.‌ک.‌چ برای سرکوب بیان معنویت در تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کند، وجدان مرا بیدار کرد.»

بازدیدکنندگان عمر و یولاندا در دفتر نظرات مهمانان نمایشگاه، از برگزارکنندگان تشکر کردند.

«این نمایشگاهِ فوق‌العاده نشان‌دهنده ظلم و فلاکتی است که در آن حزب کمونیست چین مردمش و نیز سایر ملت‌های روی زمین را در معرض خطر قرار می‌دهد. از شما سپاسگزاریم که چشمان ما را به روی بسیاری از موقعیت‌هایی که نادیده می‌گیریم باز کردید؛ با چنین اطلاع‌رسانی‌هایی، ما برای دفاع از تعداد بسیار زیادی از مردم بی‌گناه که شکنجه و کشته شده‌اند ابزارهایی در اختیار داریم.»

الیز سوزان

الیز سوزان اینوس، پرستاری مستقر در بوستون، در تعطیلاتش از کلمبیا دیدن می‌کرد. او تأیید کرد که در هر نقاشی یک واقعیت معنوی منتقل می‌شود. این اولین باری بود که او درباره تمرین فالون دافا می‌شنید، و متوجه شد که این تمرین مدیتیشن «بسیار مهم» و «بسیار خوب» است.

گروهی از مأموران پلیس جوان بابت برگزاری این نمایشگاه قدردانی می‌کنند.

بازدیدکنندگان بابت این نمایشگاه قدردانی می‌کنند.

دانشجویان دانشگاه نمایشگاه در مدلین را تحسین می‌کنند

نمایشگاه هنر جن، شن، رن در دانشگاه تعاون کلمبیا، پردیس مدلین، در تاریخ 1 تا 20آوریل2024 برگزار شد.

مدلین دومین شهر مهم کلمبیا است و پایتخت صنعتی و تجاری این کشور محسوب می‌شود. دانشگاه تعاون در 117 شهر حضور و 36هزار دانشجو در سراسر کلمبیا دارد. در طول این نمایشگاه، حدود 2500 نفر حضور داشتند که اکثریت آن‌ها از دانشجویان و کارکنان آموزشی بودند.

افراد بسیاری از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ شوکه شدند، زیرا در کلمبیا، آزادی مذهب توسط قانون محافظت می‌شود.

ماریا کامیلا آریاس، دانشجوی پزشکی، گفت که این نمایشگاه بسیار واقع‌گرایانه و بسیار قوی است، زیرا واقعیتی را نشان می‌دهد که در محیط او کمتر شناخته شده است.

اثر هنری‌ای که بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد «ما برای شما می‌آییم» بود. او گفت: «احساس می‌کنم این اثر، هدفی را که آن‌ها دارند، و همچنین دیدگاهی را که به‌اصطلاح از ایمان خود دارند بیشتر از سایر آثار منعکس می‌کند.» به نظر او، این کار منعکس‌کننده مهربانی و محبتی است که تمرین‌کنندگان نسبت به هم‌تمرین‌کنندگانشان نشان می‌دهند.

او درباره آزار و شکنجه گفت برایش غم‌انگیز است که این دولت یک درگیری را بر سر یک حقوق اولیه انسانی آغاز می‌کند، «چیزی که اگر زندگی را در اولویت قرار دهیم، می‌تواند بسیار ساده باشد.»

جولیان کامیلو موندراگون، دانشجوی روانشناسی، گفت که نقاشی «غم یک یتیم» برای او بسیار تکان‌دهنده بود، زیرا غم و اندوه در چهره یتیمی را منتقل می‌کند که پدر و مادرش را دراثر آزار و شکنجه از دست داده است.

آلخاندرو یارس که دانشجوی مهندسی نرم‌افزار است، از این واقعیت شگفت‌زده شد که بسیاری از آثار وقایع بسیار غم‌انگیز را به تصویر می‌کشند، اما درعین‌حال پرتوی از نور دیده می‌شود که صحنه را روشن می‌کند و بخشی از آن مصیبت را از بین می‌برد.

تابلوی «برداشت اجباری اعضای بدن» او را تحت تأثیر قرار داد، زیرا «به‌رغم اینکه از نظر گرافیکی یکی از قوی‌ترین‌هاست، چهره‌ غمگین و گویا پشیمان پزشک در آن نشان می‌دهد که او در میان این‌همه تیرگی، هنوز همدلی و انسانیت دارد.»

او در پایان گفت بسیار ناراحت‌کننده است که فردی به‌خاطر آرمان‌هایش مورد آزار و اذیت قرار بگیرد و اینکه او باید بسیار شجاع باشد تا با وجود این همه شرارت، بر آن آرمان‌هایش ثابت‌قدم بماند و همچنان به آن‌ها احترام بگذارد و همه این‌ها تحسین‌برانگیز است.

درنهایت شارون بتانکور، خوان کارلوس لوایزا و کاترین گوزمان، دانشجویان روانشناسی، تصمیم گرفتند در مقابل اثر «برداشت اجباری اعضای بدن» عکس بگیرند، زیرا برای آن‌ها بحث‌برانگیزترین عکس بود، چراکه به‌خاطر موضوع بی‌رحمانه مطرح‌شده در آن، و درعین‌حال برای واقع‌گرایی عمیق آن، احساسات متعددی را برمی‌انگیخت.