بانویی اهل هبی پس از ۱۴ روز بازداشت و اعتصاب غذا آزاد شد و در حبس خانگی قرار گرفت

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر شیجیاژوانگ، استان هبی در ۱مه۲۰۲۴ پس از آسیب شدید ناشی از تغذیه اجباریِ وحشیانه آزاد شد و در حبس خانگی قرار گرفت.

خانم چیو لیینگ در ۱۷آوریل۲۰۲۴ به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، در ۱۷آوریل۲۰۲۴ دستگیر شد. او از روز دستگیری خود اعتصاب غذا را آغاز کرد و پس از آن ادامه داد. او در ۱۹ آوریل به بازداشتگاه دوم شهر شیجیاژوانگ منتقل شد تا مقدار نامعلومی از بازداشت جنایی‌اش را سپری کند. در ششمین روز اعتصاب غذای او، ۲۲آوریل، نگهبانان بازداشتگاه شروع به تغذیه اجباری روزانه کردند. او به اعتصاب غذای خود ادامه داد و در نتیجه تغذیه اجباری وحشیانه روزانه آسیب جدی دید. او دو هفته پس از دستگیری در ۱مه۲۰۲۴ در حبس خانگی آزاد شد. این تمرین تزکیه ذهن و بدن از ژوئیه۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

این اولین بار نیست که خانم چیو به‌خاطر ایمانش هدف قرار می‌گیرد. او قبلاً بارها دستگیر و بیش از هشت سال زندانی شده بود. آزار و شکنجه درد شدیدی برای خانم چیو و خانواده‌اش به همراه داشت. دخترش در ۱۰ سالگی مراقب خود را از دست داد. شوهرش نتوانست این فشار را تحمل کند و او را طلاق داد. والدینش هر دو در اندوهی عمیق فوت کردند.

خانم چیو لیینگ

آخرین دستگیری

حوالی ساعت ۷:۳۰ عصر ۱۷ آوریل۲۰۲۴، برق خانه خانم چیو ناگهان قطع شد. او برای یافتن علت آن بیرون رفت، اما دید که چهار مرد و یک زن وارد شدند. او بعداً فهمید که این مردان از اداره پلیس ژنتو بودند، از جمله رئیس پلیس (نام نامشخص) و مأموران ژو شانگجین، گائو ژانهای و فن (نام کوچک نامعلوم). این زن مأمور پلیس ثبت خانوار و نامش مشخص نبود.

خانم چیو آن‌ها را به‌دلیل ورود ناگهانی به خانه یک شهروند قانونمند محکوم کرد و از پاسخگویی به سؤالات آن‌ها خودداری کرد. آن‌ها به خانه او یورش بردند و کتاب‌های فالون گونگ، تصویری از بنیانگذار فالون گونگ، لپ تاپ و سایر وسایل شخصی او را مصادره کردند.

پلیس خانم چیو را از آپارتمانش بیرون کشید و او فریاد زد که پلیس افراد خوب را دستگیر می‌کند. بسیاری از همسایگان شاهد این هیاهو بودند.

خانم چیو صبح همان روز در اداره پلیس ژنتو بازداشت شد و عصر توسط چهار مأمور مرد دستگیرکننده به مرکز رسیدگی به پرونده شیجیاژوانگ منتقل شد.

در صندلی فلزی نگه داشته شد و به‌مدت ۴۰ دقیقه مورد بازجویی قرار گرفت

در حالی که خانم چیو روی کف لابی نشسته بود و از امضای برگه‌های اداری امتناع می‌کرد، مسئول پذیرش مرکز رسیدگی به پرونده‌ها و شکایات مانع از ورود او و پلیس به داخل شد. مأمور ژو با مقامات بالاتر تماس تلفنی گرفت و مسئول پذیرش کوتاه آمد.

ژو و سه مأمور دیگر خانم چیو را به اتاق بازجویی در مرکز رسیدگی به پرونده‌ها بردند. او را روی صندلی فلزی نگه داشتند و مچ دستش را در دستبند الکتریکی قرار دادند. او احساس کرد برق از بدنش عبور می‌کند، اما پلیس منکر الکتریکی بودن دستبند شد.

بازآفرینی شکنجه: مهار روی صندلی فلزی

در اتاق بازجویی دوربین‌های مداربسته در هر طرف وجود داشت. خانم چیو در کل جلسه ۴۰ دقیقه‌ای چشمانش را بسته و ساکت ماند. پلیس به اجبار از دریافت هرگونه پاسخی از او ناامید شد. سپس او را از روی صندلی فلزی برداشتند. او کلاً احساس ضعف می‌کرد و تلاش می‌کرد تا بایستد. مأموران او را به اداره پلیس ژنتو بردند که او آنجا هم دوباره از پاسخ دادن به هر سؤالی خودداری کرد.

پس از سه تلاش ناموفق پلیس، در بازداشتگاه پذیرفته شد

همان چهار مأمور مرد دستگیرکننده، همراه با یک پلیس زن، خانم چیو را حدود ساعت ۲ بعدازظهر به بازداشتگاه دوم شهر شیجیاژوانگ بردند. در ۱۸آوریل۲۰۲۴. به‌محض ورود، خانم چیو خطاب به رهگذران فریاد زد: «فالون دافا خوب است! حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است.»

پلیس با عجله او را به داخل بازداشتگاه کشاند. او از انجام معاینه فیزیکی خودداری کرد. آن‌ها او را روی زمین نگه داشتند و به زور خونش را گرفتند، فشار خونش را اندازه و عکس با اشعه ایکس گرفتند. اما در طول تقلاهای او نتوانستند سونوگرافی انجام دهند. بازداشتگاه از پذیرش او خودداری کرد و او به اداره پلیس ژنتو بازگردانده شد.

همان پنج مأمور دوباره حوالی ساعت ۹ صبح روز بعد اقدام کردند. این بار خانم چیو را ابتدا برای انجام سونوگرافی به بیمارستان یلینگ بردند. از آنجایی که او به‌شدت مقاومت کرد، حدود یک ساعت طول کشید تا پلیس و پزشکان سونوگرافی را انجام دهند. سپس پلیس او را به بازداشتگاه دوم شهر شیجیاژوانگ برد.

خانم چیو دوباره فریاد زد: «فالون دافا خوب است! حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است.» او قاطعانه از گرفتن عکس خودداری کرد و بازداشتگاه مجدداً وی را پذیرش نکرد.

پلیس او را به اداره پلیس ژنتو برد، اما در ساعت ۱۳:۳۰ همانروز به بازداشتگاه بازگشت. او دوباره از گرفتن عکس خودداری کرد. مأمور ژو چانه او را گرفت و صورتش را بالا آورد. باز هم نتوانستند عکس او را بگیرند. او برای بار سوم از پذیرش در بازداشتگاه محروم شد.

مأمور ژو موفق شد از خانم چیو عکس بگیرد در حالی که او به دوربین نگاه نمی‌کرد. سپس با مقامات بالاتر تماس گرفت تا به بازداشتگاه فشار بیاورند تا خانم چیو را بپذیرند. بازداشتگاه پاسخ منفی داد زیرا عکسی که ژو گرفته بود شرایط لازم را نداشت. سپس ژو تصویر را در پایگاه داده بازداشتگاه که به پایگاه پلیس متصل است، آپلود کرد. بازداشتگاه بالاخره با پذیرش خانم چیو موافقت کرد. در آن زمان، ساعت ۵ بعدازظهر در ۱۹آوریل۲۰۲۴ بود.

خانم چیو روی زمین نشست و حاضر نشد برخیزد. مأمور ژو و یک مأمور مرد دیگر او را به داخل بازداشتگاه کشاندند. او بعداً متوجه شد که پس از خشونت در چند روز گذشته توسط پلیس، همه جای بدنش کبود شده است.

او دوباره فریاد زد: «فالون دافا خوب است! حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است، و نگهبان ژانگ وی او را به داخل سلول ۱۰۱ کشاند. زندانیان آنجا تلاش کردند او را کتک بزنند و او مانع آن‌ها شد و او گفت: «شما جرئت ندارید به من دست بزنید! من قرار نیست به حضور و غیاب پاسخ دهم، لباس فرم بپوشم یا کارهای سخت انجام دهم.» زندانیان مات و مبهوت شدند و او را تنها گذاشتند.

تغذیه اجباری وحشیانه

خانم چیو از روز اول بازداشت شروع به اعتصاب غذا کرد و پس از پذیرش در بازداشتگاه به آن ادامه داد. از ۲۲آوریل (ششمین روز اعتصاب غذا و چهارمین روز در بازداشتگاه)، نگهبانان شروع به تغذیه اجباری او کردند.

در اولین جلسه تغذیه اجباری، دو پزشک و دو پرستار به نوبت بیش از ده بار لوله تغذیه را در سوراخ‌های بینی خانم چیو فرو کردند. هر بار که لوله را بیرون می‌کشیدند، بینی و دهانش پر از خون می‌شد. هنگامی که روز بعد تغذیه اجباری از سر گرفته شد، مدیر پزشکی کلینیک بازداشتگاه لوله را تا معده او وارد کرد، در حالی که دو زندانی سر و دستان او را محکم گرفته بودند. رئيس سعی کرد لوله را برای جلسه بعدی تغذیه در معده او باقی بگذارد، اما خانم چیو خودش آن را بیرون کشید. درد به قدری شدید بود که احساس می‌کرد چاقو به معده‌اش خورده است.

مدیر کادر پزشکی بعداً به او سرم وصل کرد. خانم چیو هر وقت فرصتی پیدا می‌کرد سوزن‌ها را بیرون می‌کشید. پس از سه جلسه سرم‌درمانی رئیس از انجام مجدد آن منصرف شد.

از حدود ۲۵آوریل، نیروهای بازداشتگاه دو بار در روز، یک بار در صبح و یک بار دیگر در بعدازظهر، به خانم چیو غذا می‌دادند. پس از هر جلسه تغذیه اجباری، او احساس درد طاقت‌فرسایی می‌کرد و دچار اسهال شد. او همچنین بعد از هر جلسه عصر استفراغ می‌کرد. دماغش خونریزی می‌کرد. گاهی نصف شب خون تف می‌کرد. او همچنین به سردرد، ضربان قلب سریع (۱۲۴ ضربه در دقیقه زمانی که محدوده طبیعی بین ۶۰ تا ۱۰۰ است)، قند خون پایین و کم‌آبی دچار شد.

با وضعیت رو به نزول سلامتی‌اش، بازداشتگاه تصمیم گرفت او را آزاد کند و در حبس خانگی قرار دهد. مأموران ژو و گائو او را در ۱مه‌۲۰۲۴ به خانه بردند. اکنون اداره پلیس سیفنگ وظیفه نظارت بر وی را در حبس خانگی بر عهده دارد.

گزارش‌های مرتبط:

خانم چیو لیینگ به اتهام «در اختیار داشتن اسرار دولتی» متهم و محکوم شد

دادگاه منطقه چانگان در شهر شیجیاژوانگ برای آزار و شکنجه خانم چیو لیینگ دروغ ساخت

خانم چیو لی‌یینگ اهل شیجیاژوانگ شکنجه شد و برایش پاپوش ساختند

ماجرای خانم چیو لی‌یینگ