(Minghui.org) بیست و پنج رسانه خبری در هند، درباره بیست‌وپنجمین سالروز دادخواهی 25آوریل گزارش منتشر کردند تا خوانندگانشان بدانند چگونه و چرا این روز در تاریخ مدرن اهمیت دارد.

دادخواهی 25آوریل1999، تجمع ساکت و منظم حدود 10هزار تمرین‌کننده فالون دافا در چین بود که از حزب کمونیست چین (ح‌.ک‌.چ) درخواست کردند به آن‌ها اجازه دهد محیطی غیرخصمانه برای تمرین ایمانشان داشته باشند و هم‌تمرین‌کنندگانشان که به اشتباه در تیانجین دستگیر شده بودند آزاد شوند.

این گردهمایی مهم تاریخی، بزرگ‌ترین دادخواهی صلح‌آمیز بود که تاکنون در چین برگزار شده است. اما طی سه ماه بعد، ح.ک.چ حقایق را تحریف و این رویداد را به‌عنوان «محاصره» ژونگ‌نانهای تبلیغ کرد و آزار و شکنجه فالون دافا را در 20ژوئیه1999 آغاز کرد، که تا به امروز ادامه دارد.

بیست و پنج روزنامه و درگاه وب هندی درباره بیست‌وپنجمین سالروز دادخواهی 25آوریل گزارش دادند. این‌ها تصاویری از گزارش‌های منتشرشده توسط نیرانتارایندیا، ویداربها کی داهادایندیا و سوشال ریپورترایندیا هستند.

درخواست سردبیر روزنامه از تعداد بیشتری از رسانه‌ها مبنی بر اینکه «سکوت» نکنند

سندهیا راجورکار، سردبیر روزنامه مراتی‌زبان دیلی باهوجان ساوراب، در 25آوریل2024، گزارشی درمورد بیست‌وپنجمین سالروز این دادخواهی منتشر کرد.

سندهیا راجورکار ابراز امیدواری کرد که تعداد بیشتری از سردبیران بتوانند این رویداد مهم را به‌روشنی گزارش کنند.

او گفت: «نمی‌دانم چرا رسانه‌های بزرگ و اصلی درمورد چنین جنایاتی علیه بشریت گزارش‌ نمی‌دهند. آیا سکوت به این معنا نیست که وجدان شما مرده است؟»

یکی از خوانندگان مراتی دیلی، استادیار سنکالپ هادک، اهل بمبئی، گفت: «از اینکه متوجه شدم مردم بی‌گناه در چین از حقشان برای عمل به ایمانشان محروم هستند، شوکه شدم. این عمل را محکوم و با تمرین‌کنندگان فالون دافا ابراز همبستگی می‌کنم.»

برخی از این رسانه‌ها در گذشته، درباره مزایای سلامتی فالون دافا، همراه با ماجراهای زندگی مشاهیر هندی که تمرین‌کننده دافا نیز هستند، گزارش داده‌اند. در هفته منتهی به بیست‌وپنجمین سالروز این دادخواهی، رسانه‌های خبری زیر از این رویداد تاریخی خبر دادند:

روزنامه‌ها (چاپی): لوکمایا، منتشرشده در رایپور، بهوپال، و دهلی؛ اودای پرابهات از اوتاراکند؛ دیلی باوجان ساوراب از بمبئی؛ ویداربها کی داهاد از امراواتی؛ نیرانتار از بیوار؛ دیپ جاگریتی از چتیسگر؛ پراکاش از کلکته؛ بریج ویملا وانی از پراتاپگار؛ سوشال ریپورتر از کانپور؛ و سه روزنامه از شهر لکنو‌ (آنادی میل، پراخار ویکاس، و یوگ ویبهاو)

درگاه‌های وب خبری: سامار تایمز (به دو زبان هندی و انگلیسی)، فایر تو نیوز، پیپاریا پیپلز، اوتار پرادش (UP) پلاس، شنخناد؛ لاتساب؛ نیشپکش پراتیدین؛ نیوز هوم لایو؛ اسواسجس نیوز؛ نارایانی نیوز؛ کولار 18، نیوز ایندیا هوست؛ و نیوز آو فاتح‌پور.

بیست و پنج روزنامه هندی و درگاه وب در 25آوریل، درمورد بیست‌وپنجمین سالروز دادخواهی گزارش دادند. موارد بالا اسکرین‌شات‌هایی از گزارش‌های منتشرشده توسط پراخار ویکاس‌ایندیا، آناندی مِیل‌ایندیا، لوکمایا‌ایندیا، و اودای پرابها‌ت‌ایندیا هستند.

خوانندگان رسانه‌هایی را تحسین می‌کنند که فالون دافا را پوشش می‌دهد

یک بانوی خانه‌دار از شمال هند، گورمیت، به‌خوبی از تبلیغات ح.ک.چ علیه فالون دافا آگاه است و همچنین می‌داند که برخی از رسانه‌های منطقه‌ای از این ایمان تحت آزار و اذیت حمایت می‌کنند و به تمرین‌کنندگان کمک می‌کنند تا درباره این سرکوب درحال‌وقوع در چین اطلاع‌رسانی کنند. او گفت که روزنامه‌نگاران و رسانه‌های خبری باید از حقیقت دفاع کنند، زیرا «هرچه می‌نویسند مردم به آن‌ها باور دارند، بنابراین مسئولیت آن‌ها بسیار زیاد است.»

گورمیت گفت: «دموکراسی هند آزادی ایمان و آزادی مطبوعات را تضمین می‌کند. خوب است که این روزنامه‌های محلی هند حمایت خود را نشان می‌دهند. آزار و شکنجه‌ای که در چین اتفاق می‌افتد بسیار بد است و از ابتدا نباید اتفاق می‌افتاد. دولت‌ها در سراسر جهان باید برای شهروندان باایمان خود که از اخلاق و ارزش‌های سنتی حمایت می‌کنند، ارزش قائل باشند و از آن‌ها محافظت کنند، زیرا این مردم امید بشریت و جهان هستند.»

مایا رادهشیام، 79ساله، از جنوب هند، پیشینه فالون دافا را می‌داند، زیرا دخترش تمرین‌کننده است. مایا گفت که از این سردبیران شجاعی که به افشای حقیقت کمک می‌کنند بسیار سپاسگزار است.

او گفت: «من از فالون دافا حمایت می‌کنم،» و افزود که رفتار رژیم چین با این تمرین صلح‌جو «واقعاً غیرانسانی» است.