(Minghui.org) روز جهانی فالون دافا هر سال در 13مه2024 جشن گرفته می‌شود. آن همچنین سالروز تولد بنیانگذار دافا، آقای لی هنگجی است. در ماه مه، Minghui.org مجموعه‌ای از گزارش‌ها، تبریک‌ها، مقالات تبادل تجربه ارائه‌شده و اعلامیه‌هایی را از سراسر جهان برای بزرگداشت این روز خاص منتشر کرد.

راشل چان در تایوان زندگی و در صنعت بانکداری کار می‌کند. او گفت پس از خواندن اعلامیه‌هایی از سراسر جهان، تحت تأثیر قرار گرفت. او اظهار کرد: «کنگره ایالات متحده در 13مه، برای بزرگداشت روز جهانی فالون دافا و ادای احترام به آقای لی، پرچم ملی ایالات متحده را برافراشت. این باعث شد احساس کنم نور در نبرد با تاریکی پیروز خواهد شد. حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) به فالون دافا تهمت می‌زند و آن را اهریمنی جلوه می‌دهد، درحالی‌که دولت ایالات متحده بالاترین احترام را برای بنیان‌گذار فالون دافا قائل است.»

«فرماندار مریلند در اعلامیه‌ای که ارسال کرد، گفت که تمرین‌کنندگان سطوح بالایی از صداقت و توانایی را نشان می‌دهند و اعتماد و احترام مردم را جلب می‌کنند. او همچنین گفت که اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباریِ فالون دافا به مردم الهام می‌بخشد و تحسینشان را برمی‌انگیزد. این برای من یک یادآوری است که به‌عنوان یک تمرین‌کننده، باید همیشه خودم را منطبق بر استانداردهای بالا نگه دارم. باید الزامات یک تمرین‌کننده فالون دافا را برآورده کنم و مأموریتم را انجام دهم تا به همه اطرافیانم بفهمانم که در این آزار و شکنجه، چه اتفاقی برای تمرین‌کنندگان در چین می‌افتد.»

نکته دیگری که راشل از خواندن مقالات روز جهانی فالون دافا متوجه شد این است که تمرین‌کنندگان از همه گروه‌های سنی و از همه طبات اجتماع هستند. «یکی سابقاً عضو یک گروه تبهکار بود، برخی دانشجو بودند، برخی صاحبان کسب‌وکار بودند. همه می‌توانند فالون دافا را تمرین کنند.»

راشل گفت مقاله «نیک‌خواهی می‌تواند یخ را ذوب کند» او را تحت تأثیر قرار داد. وی اظهار کرد: «این تمرین‌کننده حدوداً 70ساله در زندان، تحت آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفت. او توانست کینه‌اش را از زندانیانی که او را شکنجه می‌کردند رها کند. او به یکی از آن‌ها کمک کرد خود را تمیز کند و برای دیگری غذا تهیه کرد. فکر می‌کنم اگر جای او بودم نمی‌توانستم این‌طور عمل کنم.»

راشل گفت در محل کار، اغلب دیگران با او دچار سوء‌تفاهم می‌شوند، طردش می‌کنند و او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. وی اظهار کرد: «همیشه ترجیح می‌دهم در سکوت آن را تحمل کنم، و مقابله‌به‌مثل نکنم و جواب ندهم. اما نتوانسته‌ام با همکارانم با نیک‌خواهی رفتار کنم. نهایت کاری که می‌کردم این بود که با اکراه درباره کار با آن‌ها صحبت می‌کردم، زیرا مجبور بودم. این بی‌میلی از خودخواه بودن من و تلاشم برای محافظت از خودم ناشی می‌شود.»

راشل در مقاله «سرانجام یکی از وابستگی‌های بنیادینم را کشف کردم»، سطح دیگری از نیک‌خواهی را دید. وی گفت: «این مقاله اشاره می‌کند اینکه بخواهیم مردم ما را دوست داشته باشند و به آن‌ها درمورد کارهای خوبی که می‌توانند برای بهبود سطح اخلاقی خود انجام دهند نگوییم، مساوی است با آسیب رساندن به آن‌ها. در این صورت نمی‌توانیم خوبی و سرشت بودایی را در آن‌ها بیدار کنیم. همچنین می‌دانم که تحمل قلدری، از من فردی مهربان نمی‌سازد. من موظفم با مهربانی به آن‌ها یادآوری کنم که مرتکب کارهای بد نشوند، حتی اگر مرا درک نکنند یا از من انتقاد کنند، که خیلی از چنین چیزی می‌ترسم. هنوز باید بدون رنجش با آن‌ها صحبت کنم. اینکه آن‌ها چگونه رفتار می‌کنند، انتخاب خودشان است.»

راشل از آقای لی و فالون دافا قدردانی کرد و گفت: «بدون فالون دافا، در این دنیا گم می‌شوم و با جریان همراه می‌شوم. در این روز خاص امیدوارم افراد بیشتری بتوانند این تمرین را بیاموزند، و امیدوارم آن‌ها به‌زودی از جنایاتی که ح.ک.چ در آزار و اذیت فالون دافا مرتکب شده است، مطلع شوند.»