(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا و مقامات محلی در ۲۸مه۲۰۲۴ به سفارت چین در توکیو رفتند تا خواستار آزادی فوری خانم وانگ گوای‌یان، یکی از تمرین‌کنندگان فالون دافا شوند که از آوریل سال جاری توسط حزب کمونیست چین بازداشت شده است.

هیروآکی مارویاما، نماینده شورای محلی شبکه SMG (توقف نسل‌کشی پزشکی- انجمن مطالعه پیوند عضو در چین) و عضو شورای شهر زوشی، پس از قرائت بیانیه‌ای در مقابل سفارت چین آن را در صندوق پستی سفارت قرار داد.

تمرین‌کنندگان و مقامات محلی در ۲۸مه خواستار آزادی خانم وانگ گوای‌یان شدند. هیروآکی مارویاما نماینده (نفر دوم از چپ) بیانیه را قرائت کرد.

هیروآکی مارویاما نماینده از حزب کمونیست چین (ح.‌ک.‌چ) خواست تا به آزار و اذیت و حبس تمرین‌کنندگان فالون دافا پایان دهد، بازداشتگاه‌های غیرقانونی را ببندد، و برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده را متوقف کند. او همچنین خواستار آزادی فوری خانم وانگ گوای‌یان، مادر تمرین‌کننده ژاپنی ژانگ یی‌ون، و سه تمرین‌کننده دیگر شد که همزمان با او بازداشت شدند.

این بیانیه از ح‌.ک.‌چ می‌خواهد به حقوق بشر احترام بگذارد و آزار و شکنجه را متوقف کند.

بیانیه به زبان ژاپنی

خانم وانگ معلم یک کالج فنی و حرفه‌ای در شهر بائوجی، استان شانشی است. پس از سال ۱۹۹۹، او چند بار دستگیر، شکنجه و به‌طور غیرقانونی محکوم شد.

طبق گزارش وب‌سایت مینگهویی در ۱۱آوریل۲۰۲۴، خانم وانگ توسط مأموران اداره پلیس بائوجی از خانه تمرین‌کننده دیگری برده و در بازداشتگاه دوم شهر بائوجی بازداشت شد. خانواده او که خواستار آزادی او شدند، اجازه ملاقات با او را نداشتند.

فالون دافا (که به‌عنوان فالون گونگ نیز معروف است) به مردم می‌‌آموزد که از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی کنند و برای بسیاری از افراد سودمند بوده است. بیماری پس از زایمان خانم وانگ پس از شروع تمرین فالون دافا از بین رفت. او ۲۶ سال است که سالم است و نیازی به مصرف دارو ندارد.

هیروآکی مارویاما، عضو شورای شهر، از تمرین‌کنندگان حمایت می‌کند

آقای هیرواکی مارویاما گفت: «در اوایل آوریل، گزارش‌هایی مبنی بر دستگیری چهار تمرین‌کننده فالون دافا، از جمله خانم وانگ گوای‌یان، در چین منتشر شد. بعد از شنیدن این خبر احساس کردم که نمی‌توانم بیکار بنشینم و تصمیم گرفتم برای اعتراض به اینجا بیایم. تصور اینکه یک مادر بی‌گناه را بی‌دلیل بردند و بعد از او خبری نشده، سخت است. وقتی به ژانگ یی‌ون گوش می‌دادم که نامه سرگشاده‌اش را می‌خواند، اگرچه زبان چینی نمی‌فهمیدم، اما درد و ناامیدی او را می‌شنیدم. تمایل من برای کمک به حل مشکل تشدید شد.»

آقای مارویاما درمورد آزار و اذیت و نقض حقوق بشر در چین گفت: «تظاهرات بخشی از مبارزه برای صلح جهانی است. برای حفظ صلح جهانی، ما باید به اقدامات اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل مانند چین و روسیه توجه جدی داشته باشیم و برای یافتن راه حل سخت تلاش کنیم. در این روند، نقض جدی حقوق بشر مانند برداشت اجباری اعضای بدن و آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اقلیت‌های قومی افشا شده است. برای حل این مشکلات، شبکه SMG ما فعالیت‌های مشابهی را انجام خواهد داد.»

آقای مارویاما تمرین‌کنندگان در چین را تشویق کرد و گفت: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین بدن خود را تزکیه و شخصیت خود را بی‌نقص و عالی می‌کنند. من نمی‌دانم چگونه می‌توان این را جرم تلقی کرد، یا چگونه می‌توان آن‌ها را به‌طور غیرقانونی بازداشت کرد. من مایلم با دولت حزب کمونیست چین صحبت کنم. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین نیز جان خود را به خطر می‌اندازند تا پیگیر اجرای عدالت شوند و هیچ‌یک از اینها بیهوده نخواهد بود. لطفاً به تمرین‌کنندگان فالون گونگ بگویید که به استقامت ادامه دهند. من حاضرم کنار شما مبارزه کنم. عدالت پیروز خواهد شد. من حاضرم به‌شدت کنار شما تلاش کنم.»

آقای مارویاما گفت: «عدالت پیروز خواهد شد.»

درخواست تمرین‌کننده ژانگ یی‌ون

ژانگ ییون، تمرین‌کننده ژاپنی از مردم وظیفه‌شناس ژاپن و جامعه بین‌المللی خواست تا برای نجات مادرش کمک کنند. او از ح.‌ک.‌چ خواست که آزار و شکنجه فالون گونگ را متوقف کند. او تأکید کرد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌رغم سرکوب ح.‌ک.‌چ بر اعتقاد خود پافشاری می‌کنند و فالون گونگ برای سلامت جسمی و روانی مفید است. خانم ژانگ پس از خواندن نامه خود، آن را در صندوق پستی سفارت قرار داد.

خانم ژانگ نامه سرگشاده خود را میخواند.

خانم ژانگ گفت: «پس از پرس‌و‌جو از افراد زیادی، متوجه شدم که پلیس شهر بائوجی یک سال پیش ردیابی تمرین‌کنندگان فالون گونگ را آغاز و این دستگیری گسترده را برنامه‌ریزی کرد. «در طول ۲۵ سال گذشته از سال ۱۹۹۹، مادرم چند بار به‌طور غیرقانونی محکوم و زندانی شده است که در نتیجه من کمتر از پنج سال را پیش او بودم. در حال حاضر، بازداشتگاه دوم بائوجی ملاقات با خانواده را منع کرده است. بارها برای جویا شدن از وضعیت مادرم تماس گرفتم، اما پلیس و بازداشتگاه از پاسخگویی خودداری کردند.»