کانادا: تمرین‌کنندگان در راهپیمایی کلگری استمپید، مخاطبان را تحت تأثیر قرار دادند

(Minghui.org) 112اُمین جشنواره کلگری استمپید در 5ژوئیه2024، با راهپیمایی‌ای آغاز شد که بیش از 100 تیم، 11 گروه موسیقی، 21 تخت روان، 700 اسب و 5000 نفر آن را تشکیل می‌دادند. حدود 300هزار تماشاگر وجود داشت. این راهپیمایی سه ساعت و نیم به طول انجامید.

در دو طرف مسیر پنج‌کیلومتری، انبوهی از مردم کلاه گاوچرانی به سر و شال به دور گردن گذاشته و چکمه کابویی پوشیده بودند. مرکز کلگری به دنیای گاوچران‌ها تبدیل شده بود. جشنواره ده‌روزۀ کلگری استمپید را بزرگ‌ترین نمایش در فضای بازِ روی زمین می‌‌خوانند.

تیم فالون دافا، نماینده فرهنگ سنتی چین، از سه بخش تشکیل شده بود: گروه مارش تیان گوئو، تخت روان طلایی بسیار بزرگی به شکل کشتی، و تیم نوازندگان طبل کمری. اعضای گروه لباس‌های آبی و سفید به تن داشتند که سبک باستانی سلسله تانگ را بازسازی می‌‌کرد. این تخت روان با گل‌های نیلوفر آبی صورتی در بالا، که کاملاً شکفته بودند و پرچم‌های بنفش با عبارت «حقیقت، نیکخواهی، بردباری» تزئین شده بود. روی تخت روان، تمرین‌کنندگانی که لباس‌هایی شبیه پریان به تن داشتند درحال مدیتیشن نشسته بودند و سایرین تمرینات ایستاده را انجام می‌دادند. تیم نوازندگان طبل کمری با لباس‌های زرد و کمربندهای صورتی با موسیقی راهپیمایی می‌کردند.

تمرین‌کنندگان در راهپیمایی کلگری استمپید شرکت می‌کنند.

تماشاگران در طول مسیر، مشتاقانه واکنش نشان می‌دادند، برخی با تکان دادن دست و کف زدن، تأیید کردن با علامت دست، فشردن دو کف دست به هم جلو سینه، رقصیدن با ریتم موسیقی تیم نوازندگان طبل کمری و برخی نیز با دنبال کردن حرکات دست تمرین‌کنندگان روی تخت روان که تمرینات را انجام می‌دادند. بسیاری از مردم نیز عکس گرفتند.

تعداد زیادی چینی‌ هم بودند و آن‌ها نیز بسیار مشتاق بودند، کف می‌‌زدند، دست تکان می‌‌دادند و با دست، علامت پیروزی را نشان می‌دادند.

ملونی کاکونگو، تکنسین مدیریت وسایل پزشکی، گفت که تیم تمرین‌کنندگان «زیبا» بود. او در ادامه گفت: «وضعیت دست‌ها و سرعت پاهایشان هنگام زدنِ طبل با هم هماهنگ و همزمان بود و روشی منحصربه‌فرد را در نواختن ساز نشان می‌دادند.»

او درباره احساسات خود هنگام گوش دادن به موسیقی طبل‌ها گفت: «در قلبم احساس آرامش داشتم، زیرا طبل‌ها ملایم بودند، ضربات طبل دقیق بود. مردم را خیلی احساساتی می‌کرد. خودشان هم درست مثل فرهنگشان صلح‌طلب بودند. می‌‌بینید که این چیزی است که آن‌ها به آن افتخار می‌‌کنند و دوست دارند انجام دهند. چنین تیمی برای افرادی که تماشایش می‌کنند نیز مفید است.»

آندرس آمسکویتا، صاحب کسب‌وکاری کوچک، تیم فالون دافا را تحسین کرد و گفت: «زیبا و منحصربه‌فرد است. هرگز چنین چیزی ندیده‌ام. همه‌چیز در نظم کامل است. در نظر من، این تیم امروز بهترین است.»

او مخصوصاً رنگ لباس‌های گروه مارش تیان گوئو را دوست داشت و گفت: «آبی و سفید زیبا هستند. درواقع آبی رنگ موردعلاقه من است. وای، این واقعاً برایم تجربه‌ای منحصربه‌فرد است.»

او از تخت روان کاملاً شگفت‌زده شد و گفت: «خیلی زیباست. قبلاً هرگز آن را ندیده بودم. شگفت‌زده شدم. چنین چیز زیبایی از کجا آمده است؟ نیلوفر آبی بسیار بزرگ با پریانی که رویش نشسته‌اند و لباس‌های زیبایی پوشیده‌اند. خیلی خوب و زیباست!»

او گفت: «تیم نوازندگان طبل کمری نیز زیباست. رنگ‌های درخشان، فرم‌بندی‌های منظم، کل موسیقی، تمام صداهای طبل، بسیار شگفت‌انگیز هستند.»

او احساساتش را درباره تیم نوازندگان طبل کمری به‌تفصیل شرح داد: «این یک معنویت صلح‌آمیز است که از دنیای معنوی می‌‌آید. بسیار آرام و صلح‌آمیز است و در روح شما وجود دارد. شما با قلب خود گوش می‌‌دهید و سپس مستقیماً روح شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. امروز این حس را دارم. این منحصربه‌فرد است و روحم، قلبم را تحت تأثیر قرار داد و همه‌چیز مرا تحت تأثیر قرار داد.»

مارکو کربن، صاحب یک شرکت، گفت که قبلاً با تمرین‌کنندگان صحبت کرده است و بنابراین درک عمیقی از این تمرین داشت. او گفت که می‌داند آن‌ها به‌دست حزب کمونیست چین (ح.‌ک‌.چ) مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند و درحالی‌که زنده هستند تحت برداشت اعضای بدنشان قرار می‌گیرند. او گفت که وقتی تیم فالون دافا را دید، ‌توانست دنیای معنویِ پشت آن را که فراتر از دنیای مادی است، روح فرهنگ چینی و منحصربه‌فردی‌اش را که متفاوت با سایر تیم‌هاست احساس کند.»

«سفید نماینده خلوص، آبی نماینده آب، و زرد نماینده شکوه است. آن‌ها رنگ‌های زیبا و روشن و نماد معانی خاصی هستند. معتقدم که زرد خورشید است، خورشید صبح است و چین سنتی مانند خورشید صبح است که جهان را روشن می‌‌کند. می‌‌بینم که معنویت درحال افزایش است. اکنون جهان بیش از گذشته بیدار شده است.»