(Minghui.org) مشاهده کرده‌ام که بسیاری از تمرین‌کنندگان دافا که محنت بیماری را تجربه می‌کنند، در ذهنشان رنجش دارند. این موضوع درخصوص برخی از تمرین‌کنندگانی که فوت کرده‌اند صدق می‌کند. می‌خواهم درکم را درباره این موضوع به اشتراک بگذارم.

فرد زمانی که احساس می‌کند با او ناعادلانه رفتار شده، یا زمانی که قادر به غلبه بر سختی‌ها نیست، عصبانی می‌شود. هر چه فرد بیشتر به آن فکر کند، ممکن است عصبانی‌تر شود. اگر بتوانیم فا را در آن لحظه به خاطر بیاوریم، می‌توانیم چنین ذهنیت اشتباهی را کنار بگذاریم و مشکل بلافاصله حل خواهد شد. آزمون با موفقیت انجام می‌شود و کارما از بین می‌رود.

استاد بیان کردند:

«در تزکیه، وقتی با تضادهایی مواجه می‌شوید یا وقتی دیگران با شما رفتار بدی دارند، یکی از این دو وضعیت می‌تواند باشد. یکی اینکه ممکن است شما در زندگی قبلی‌تان با آنها رفتار بدی داشته‌اید. در قلبتان احساس می‌کنید که این غیرمنصفانه است: "چطور آنها می‌توانند این‌گونه با من رفتار کنند؟" پس چرا در گذشته با آنها به آن صورت رفتار کردید؟ ممکن است بگویید در آن زمان واقعاً از آن آگاه نبودید، و این دوره زندگی هیچ ارتباطی با آن دوره زندگی ندارد، اما این‌گونه نیست.» (سخنرانی چهارم، جوآن فالون)

در بسیاری از مقالات تبادل تجربه منتشر شده در وب‌سایت مینگهویی، بسیاری از تمرین‌کنندگان با یادآوری این بخش از آموزش استاد، رنجش را از بین می‌برند. کسانی که نمی‌توانند رنجش خود را کنار بگذارند، آنطور که باید مانند تمرین‌کنندگان فکر نکردند. آن‌ها به درون نگاه نکردند. درعوض، به بیرون نگاه کردند. این به‌دلیل عدم تزکیه واقعی آن‌ها بود. همانطور که مکرراً می‌لغزند، ممکن است رنجش آن‌ها روی هم انباشته شود و درنهایت باعث ایجاد کارمای بیماری یا جذب مشکلات دیگر شود.

استاد بیان کردند:

«به‌ویژه در بودیسم، اگر در جستجوی کمک بیرونی باشید یا شرایط را مقصر بدانید، می‌گویند راهی اهرمینی رفته‌اید.» (سخنرانی نهم، جوآن فالون)

کلمات بالا مرا عمیقاً تحت تأثیر قرار داد. عدم نگاه به درون و جستجوی کمک در بیرون، پیمودن مسیری اهریمنی است. من دائماً به خودم یادآوری می‌کنم که به‌جای سرزنش دیگران، درباره کاستی‌های خودم فکر کنم.

متوجه شدم که رنجش بخشی از آموزه‌های القائی حزب کمونیست چین (ح‌.ک.چ) است. در کتاب رهایی از فرهنگ حزب کمونیست چین مثالی وجود دارد: مردم چین و تایوان چه واکنشی نشان می‌دهند اگر اتاق بیش از حد گرم باشد؟ یک تایوانی با مهربانی پیشنهاد می‌کند: «اتاق خیلی گرم است، آیا مشکلی هست که پنجره‌ها را باز کنم؟» مردم چین بیشتر عصبانی هستند و دیگران را سرزنش می‌کنند: «چرا پنجره‌ها باز نیستند؟ خیلی گرم است.»

آموزه‌های القائی ح‌.ک.‌چ بر منطق مردم تأثیر می‌گذارد. این ویژگی‌ها خودشان را با پرخاشگری و نامهربانی نشان می‌دهند که با روش اهریمنی همخوانی دارد. ما به‌عنوان تزکیه‌کنندگانی که در چین زندگی می‌کنیم، باید به رنجش توجه کنیم و اجازه ندهیم که در بُعد ما گسترش یابد. ما باید آن را به‌طور کامل از بین ببریم.

در گذشته وقتی مردم از من انتقاد می‌کردند یا پشت سرم درباره‌ام صحبت می‌کردند ناراحت می‌شدم. هر وقت به آن‌ها فکر می‌کردم دندان‌هایم را به هم می‌سائیدم. پس از مطالعه مجدد کتاب رهایی از فرهنگ حزب کمونیست چین، متوجه شدم که رفتار آن‌ها بخشی از آموزه‌های القائی ح.‌ک.‌چ است. آن‌ها با شستشوی مغزی بزرگ شدند، بنابراین این تنها چیزی است که می‌دانند. اکنون با ترحم در قلبم به آن‌ها نگاه می‌کنم و دیگر از دست آن‌ها عصبانی نمی‌شوم.

وقتی رنجش به وجود می‌آید، نیک‌خواهی وجود ندارد. تزکیه‌کنندگان باید به‌شدت از این نوع احساسات‌ آگاه باشند. من معمولاً به شهوت و طمع توجه زیادی می‌کنم زیرا استاد بارها به این وابستگی‌ها اشاره کردند. اخیراً متوجه شدم که رنجش را نمی‌توان نادیده گرفت. البته ما به‌عنوان تزکیه‌کننده باید تمام وابستگی‌های خود را از بین ببریم. باید آن‌ها را متلاشی کنیم، اعمال‌مان را در وضعیت درست حفظ کنیم و ذهنیتی نیک‌خواهانه و درست داشته باشیم.